मी सरळ आमच्या नेहमीचा ठिकाणावर गेलो व बसलो. थोड्या वेळाने दिनेश पण तेथे आला होता. त्याने मला विचारले,
“काय रे विजय, शाळेत का नाही आला तू आज? मी तूझी वाट पाहत होतो. बरं तू काल आणि आज आईने काय काय केलं लिहून ठेवलंय ना? दाखव तुझी डायरी.”
मी ती डायरी दिनेशकडे दिली आणि म्हणालो,
“हो रे मी सर्व लिहून ठेवलंय, पण आज वेगळाच घोटाळा झालेला आहे.”
त्यावर तो म्हणाला,
“काय झालं, सगळं सांग मला.”
त्यावर मी सांगू लागलो,
“अरे, काल सकाळी आईने मला तिच्या फोटोला झवलेलं पाहिलं होतं हे तर तुला माहितीच आहे. त्यावर तू बोलला की आईने माझा झोपलेला लंड पाहिला आहे परंतु तिने माझा ताठर झालेला लवडा पाहिला पाहिजे त्याशिवाय तिला माझ्याकडून झवून घेण्याची इच्छा होणार नाही. मी काल रात्रभर हाच विचार करत होतो आणि काहीतरी करून आ पण आईला सोटा दाखवायचाच. तेवढ्यात मला तुझे बोलणे आठवले की आई बाबा लग्नावरून आल्यावर जबरदस्त झवाझवी करतील म्हणून.
तुझे बोलणे आठवल्यावर मी आई बाबांच्या बेडरूमकडे नजर फिरवली तर त्यांच्या बेडरूमची लाईट चालूच होती. मी परवा पण त्यांच्या बेडरूमच्या दरवाजातून त्यांची झवाझवी ऐकली होती. विचार केला की आज तुझ्या अंदाजाप्रमाणे त्यांची जोरदार झवाझवी होणार आहे तर दरवाजामध्ये जाऊन ऐकू, तेवढेच समाधान.”
दिनेश बोलला, “मग काय पकडला गेला काय?”
मी म्हणालो, “नाही रे, पुढचे ऐक. मी बराच वेळ त्यांच्या बेडरूमची लाईट बंद होण्याची वाट पाहत होतो परंतु खूप वेळ झाला तरी अंधार होत नव्हता म्हणून ठरविले की निदान जाऊन अंदाज घेऊ की काय चालले आहे तिथे. असे ठरवून मी हळूच माझ्या रूममधून बाहेर पडलो व बाबांच्या बेडरूमच्या दरवाजाकडे निघालो. जाता जाता मला दिसले की त्यांच्या खिडकीतून थोडा प्रकाश बाहेर येत होता. मला वाटले की त्यांच्या खिडकीला थोडी फट आहे व त्या फटीमधून आत काय चालले आहे ते आ पण पाहू शकतो.
मी हलक्या पावलांनी खिडकीमधून आत पाहिले तर आईने लग्नाची कपडे व दागीने अजून काढले नव्हते व तसाच त्यांचा रोमान्स चालू होता. मी खूप बैचैन झालो होतो. त्यानंतर काही वेळातच बाबांनी आईचा ब्लाऊज व ब्रा काढला आणि तिचे गोल गरगरीत, गोरे गोमटे स्तन पाहून माझा लवडा लगेच उभा राहिला. सोटा अचानक उभा राहिल्यामुळे मी गडबडलो व त्याला परत दाबण्यासाठी हात खाली घेतला तेवढ्यात माझे डोके खिडकीला लागले व थोडा आवाज झाला. आवाज झाल्यावर मी लगेच खाली बसलो त्यामुळे वाचलो. थोड्याच वेळात बाबांनी खिडकी लावली आणि मी लगेच माझ्या रूममध्ये गेलो.
त्यावर दिनेश बोलला,
“एवढेच ना? काही काळजी नको करू. काही होत नाही, असे प्रसंग तर प्रत्येकावर येतात. आ पण आयुष्यात कधी ना कधी कोणाला तरी झवताना पाहितोच रे, आणि तुला तर त्यांनी प्रत्यक्ष पाहिलेले नाही त्यामुळे तू घाबरून जाऊ नकोस.”
मी म्हणालो, “अरे काल तर मी वाचलो पण आज सकाळी भलतेच होऊन बसले आहे.”
त्यावर दिनेशने विचारले, “काय झाले आज सकाळी? त्यांनी तुला मारले की काय?”
मी म्हणालो,
“नाही रे. रात्री आईचे ते टणक स्तन पाहिल्यावर माझे चित्त जागेवर नव्हते. आता काहीही करून आईच्या स्तनांची मजा घ्यायचीच असे वाटू लागले. कोणत्याही परिस्थितीत आईला झवायचेच होते त्यामुळे तू सांगितलेल्या मार्गाचा विचार करू लागलो. काल तिने माझा झोपलेला लंड पाहिला होता त्यामुळे आता तिला आपला सोटा दाखवलाच पाहिजे कारण ताठर लवडा पाहिल्याशिवाय ती आपल्या जाळ्यात अडकणार नाही हे तू मला सांगितले होते.
आता काय करावे की ज्यामुळे आईला आपला सोटा दिसेल याचा मी विचार करू लागलो. विचार करता करता असे ठरविले की उद्या पोट दुखायचे नाटक करायचे व शाळा बुडवायची. एकदा का बाबा आणि लता घराच्या बाहेर पडले की मग घरात फक्त मी आणि आईच असणार. त्यानंतर उशीरा उठून आंघोळ करायची व आंघोळ झाल्यावर आईकडे टॉवेल मागायचा. आई टॉवेल घेऊन आली की मग तिला आपला कडक सोटा दाखवायचा.”
दिनेश बोलला, “मग काय झाले, दाखवला का सोटा तुझ्या आईला?”
मी म्हणालो,
“दाखवला रे, पण ऐक ना कसे झाले.”
त्यावर मी सकाळी घडलेला सगळा प्रसंग जसाच्या तसा दिनेशला सांगितला. दिनेशने माझे ऐकल्यावर त्याला खूप राग आला व धापकन माझ्या पाठीत एक धपाटा मारला आणि म्हणाला,
“मादरचोद, आईघाल्या, तू बावळट आहेस काय? तुला काही अक्कल आहे की नाही? आ पण एवढे दिवस काय करतोय याची तुला कल्पना आहे की नाही? तू स्वतःला काय समजतोस? कोण आहेस तू? मी तुझ्यासाठी एवढे कष्ट घेतोय, तुला एवढी पुस्तके वाचायला दिली, तुला सगळे व्यवस्थित मार्गदर्शन केले तरी तुझ्या डोक्यात प्रकाश पडला नाही.”
त्यावर मी म्हणालो,
“दिनेश काय झाले? माझी काय चूक झाली का? मी आईला सोटा दाखवायला नव्हता पाहिजे का? पण जोपर्यंत सोटा दाखवत नाही तोपर्यंत ती मला मिळणार नाही हे तूच मला सांगितले होते आणि त्यासाठीच मी हे सर्व नियोजन केले होते.”
त्यावर दिनेश बोलला,
“अरे लवड्या, तुला इतकी चांगली संधी चालून आली होती आणि तू मुर्खासारखा काही न करता शांत राहिलास? तुझी स्वप्नसुंदरी, तुझी हेमा, तुझी आई साक्षात तुझ्या खाली असह्य होऊन पडलेली होती, तिच्या अंगावर तू पूर्ण नागडा झोपलेला होतास आणि काही न करताच तू तिला सोडले व सरळ उठून बसला? काय म्हणावे तुला? तू पुरूष आहेस की नाही? तुझा कडक झालेला लवडा आईच्या मांड्यांमध्ये अडकलेला असून सुद्धा तू तो बाहेर काढला आणि तिला सोडून दिले? तुझ्यासारखा शंड तूच आहेस. तुझ्या हातात एवढी चालून आलेली संधी तू वाया घालवलीस. यापेक्षा अजून कोणती संधी तुला मिळणार आहे की त्यामुळे तू आईला झवशील?”
“इतर कोणत्याही मार्गाने तू आईला झवण्याचा प्रयत्न केला असता तरी ते एवढे सोपे नसते झाले. तू तिला कुठेही पकडले असते तरी एका प्रयत्नात ती तुझ्या हाती लागली नसती, चार पाच वेळा तुला तिचा पाठलाग करावा लागला असता, तिच्यावर नजर ठेवावी लागली असती. एवढे करूनही तू तिला पकडले असते तरी तिने तुझ्या तावडीतून सुटण्याचा प्रयत्न केला असता, आरडा ओरडा केला असता, तुला दूर ढकलले असते. असे अनेक असफल प्रयत्न करून कुठेतरी अनेक दिवसांनी ती तुझ्या हाती लागली असती.”
“अरे वेड्या, आज तुझी आई तुझ्या तावडीत अशी आडकली होती की तिने काहीही केले असते तरी सुटू शकत नव्हती. एकतर तू पूर्ण नागडा होतास आणि पडता पडता तिने तुझा लवडा पण हाताने ओढला होता, त्यामुळे तुझी यामध्ये काहीच चूक नव्हती. खाली पडल्यावर ती तुझ्या अंगावर नव्हती तर तू तिच्या अंगावर होतास. जोपर्यंत तू उठत नाहीस तोपर्यंत ती हालचाल करू शकत नव्हती आणि त्यातल्या त्यात खाली पडल्यामुळे तिच्या पाठीला कदाचित दणका पण बसला असेल त्यामुळे तिने ठरविले असते तरी ती उठू शकली नसती.”
“कदाचित दणका लागल्यामुळे ती ओरडू पण शकत नव्हती एवढेच काय तूझा लवडा पण तिच्या मांड्यांमध्ये अडकला होता. एखाद्या बाईला झवण्यासाठी यापेक्षा अजून कोणती अनुकूल परिस्थिती हवी असते रे? तुझ्या जागी एखादा वेडा माणूस असता तरी त्याने आईला सोडले नसते, तिथेच खचाखच झवून काढले असते. घरात कोणीही नाही हे तुला ठाऊक होते तरी तू तिला कसे सोडले? असा प्रसंग कितीही चांगले नियोजन करून सुद्धा घडू शकत नाही आणि तुझ्यासमोर हे सगळं असताना तू त्याचा फायदा घेऊ शकला नाहीस? तुझ्या सारखा दुर्दैर्वी तूच आहेस.”
“अरे, तुझ्या जागी मी असतो तर कोणत्याही परिस्थितीचा विचार न करता मी आईला दाबत, चोळत बसलो असतो, तिच्या अंगावरून उठलोच नसतो व हळूहळू तिची साडी आणि ब्लाऊज काढून विवस्त्र केले असते व खपाखप ठोकले असते आणि इतक्या दिवसांचा ताण तिच्यावर काढला असता. एवढे सगळे जूळून आलेले असताना देखील तू आईला सोडलेस, आता परत ती कधी तुझ्या कचाट्यात सापडेल देव जाणे.”
“तुला तर माहिती आहे की मी माझ्या आईला पहिल्यांदा कसे झवलो होतो ते. तू जर माझ्या जागी असतास तर आख्या जन्मात तू माझ्या आईला मिळवू शकला नसतास. मी जेव्हा तिच्यावर बलात्कार केला त्यावेळी तर किती प्रतिकूल परिस्थिती होती, तरी मी तिला सोडली नाही कारण मला माहिती होते की एकदा सोडली की मग परत सापडणे खूप अवघड असते. तिला सुटण्याची संधीच दिली नाही, सरळ तिचे स्तन दाबायला सुरूवात केली. अरे सकाळी जर तू आईच्या अंगावर पडल्यावर लगेच तिचे मुके घ्यायला सुरूवात केली असती तर एक दोन मिनिटांतच ती तुला सहकार्य करू लागली असती.”
“चुंबनात एवढी ताकत असते की कितीही राग असेल तरी तोंडात तोंड आले की सगळं शांत होतं. मुके घेतानाच तुला आईच्या मनाची स्थिती तुला कळली असती. एकदा का तिने नकळत होकार दिला असता तर मग हळू हळू तू खाली सरकून तिचे स्तन कुरवाळले असते, चोखले असते. मग तर तिने तुला काहीच विरोध केला नसता व तुझे पुढचे सर्व काम आरामात झाले असते. घरी कुणीही नसल्यामुळे तुझ्याकडे भरपूर वेळ होता आणि दूसरे काही टेंशन पण नव्हते. खरंच आज तू जी घोडचूक केलेली आहेस याचा पश्चाताप तुला नक्की झाल्याशिवाय राहणार नाही.”
दिनेशचे हे सर्व बोलणे ऐकून मी खूप बेचैन व व्याकूळ झालो होतो. मला माझा खूप रोग येत होता. मी सकाळी आईला का सोडले हेच मला कळत नव्हते. माझ्यातील कामदेव कुठे हरवला होता समजेना. दिनेशने जे सांगितले ते मला त्यावेळी का नाही आठवले? मी तसा का नाही वागलो? याचा मला पश्वाताप व्हायला लागला होता. अशी सुवर्णसंधी आयुष्यात परत कधीच येणार नाही याचे मला दुःख होत होते.
मी शांत होऊन दिनेशपुढे उभा होतो. दिनेश माझ्यावर खूप संतापला होता. आणि का नाही संतापणार? हाता-तोंडाशी आलेला घास मी सोडला होता, दिनेशच्या एवढ्या प्रयत्नांवर मी पाणी सोडले होते. मी दिनेशच्या हातात हात दिला व म्हणालो,
“मित्रा, दिनेश, मला माफ कर, तुझ्या अपेक्षेप्रमाणे मी आज सकाळी वागू शकलो नाही. मला त्याचा खूप पश्चाताप होत आहे. यापुढे माझ्या हातून अशी चूक होणार नाही असे मी आश्वासन देतो. आता यापुढे काय करायचे तूच मला सांग, कारण आता आईच्या मनाची स्थिती काय आहे हे काही समजू शकत नाही. जोपर्यंत तिच्या मनात काय चालले आहे हे कळत नाही तोपर्यंत मी काही करू शकत नाही.”
