आज आमच्या दोघांच्याही मनासारखे झाल्यामुळे दोघांच्याही इच्छा पूर्ण झाल्या होत्या. माझी आईला मिळविण्याची व झवण्याची प्रामाणिक इच्छा होती व आईला औषधामुळे का होईना पण माझ्याशी झवण्याची इच्छा निर्माण झाली होती. या घडीला आमच्या दोघांचीही इच्छापूर्ती झालेली होती व आम्ही मनाने व शराराने देखील शांत झालो होतो त्यामुळे तसेच सोफ्यावर एकमेकांच्या बाजूला उघडे नागडेच पडून राहिलो होतो.
आता कुठे आईच्या शरीरात भिनलेल्या औषधाची जादू मला दिसली होती. दिनेशने सांगितल्याप्रमाणे आईने एकदा तरी माझ्याकडून मन: पूर्वक झवून घेतलेले आहे. त्यामुळे माझे पण आईला झवण्याचे स्वप्न साकार झालेले आहे. यापुढे माहिती नाही की आई असा विचार परत करेल? यावेळी औषधाचा परिणाम होता म्हणून असे घडू शकले पण पुढे असे होणे शक्य नाही.
काही वेळानंतर आईला नक्की जाणवेल की आपल्या शरीरामध्ये काहीतरी अचानक बदल घडून आला होता व आ पण मनात नसताना सुद्धा आपल्या सख्ख्या मुलाकडून झवून घेतले. कदाचित तिला जर माझा संशय आला तर मला त्याबद्दल लगेच विचारू पण शकते कारण तिला संशय येण्यासारखेच आज दिवसभर घडत होते. आज घरात फक्त आम्ही दोघेच होतो आणि सकाळी मी आंघोळीनंतर आईचे स्तन दाबले होते. त्यानंतर आमच्यामध्ये झटापट देखील झाली. कदाचित मी त्या घटनेचा मनात राग धरला असेल व त्यानंतर बाहेर जाऊन बाजारातून कामोत्तेजक औषध आणले असेल व आईच्या जेवणामध्ये मिसळले असेल आणि त्यामुळेच मी तिला आज झवू शकलो असा तिच्या मनाय संशय होऊ शकते.
एकदा का तिच्या शरीरातून औषधाची नशा संपली की तिला आपोआप जाणवेल की आपल्या मनात नसतांना सुद्धा आ पण विजयकडून का झवून घेतले? सकाळी त्याने आपले स्तन दाबण्याचा प्रयत्न केला होता, त्यावेळी चिडून आ पण त्याला बाजूला ढकलले होते कारण आपल्या मनात तसे काहीही नव्हते. त्यानंतर रात्री जेवण करेपर्यंत देखील आपल्या मनात असे काही विचित्र विचार येत नव्हते मग अचानक जेवण झाल्यावरच आपले मन कसे काय बदलले व आ पण खुशाल आपल्या मुलाकडून झवून घेतले? तेही पुढचा मागचा काही विचार न करता. असे कसे झाले की माझी बुद्धी भ्रष्ट झाली व मी माझ्या मुलाबरोबरच संभोग करू लागले? असे का झाले की मी विजयची आई आहे व तो माझा चौदा वर्षांचा मुलगा आहे हे देखील मी विसरले व त्याच्या गळ्यात पडले? या सर्व गोष्टींचा उलगडा लवकरच झाल्याशिवाय राहणार नाही व त्यावेळी तिच्या मनात शंभर टक्के संशयित म्हणून माझेच चित्र उभे राहणार यात काही शंका नव्हती.
पण आता जे होईल ते होईल, काही काळजी करायची नाही व काहीही झाले तरी आ पण जेवणात औषध टाकले होते याची कबुली द्यायची नाही.
पुढे काहीही होवो पण आ पण आज, या ठिकाणी, या घडीला जो आनंद घेतलेला आहे तो अप्रतिमच होता व त्यासाठी मी दिनेशचे लाख लाख आभार मानतो. दिनेशने शेवटचा पर्याय जर सुचविला नसता तर कदाचित पुढील काही दिवस, काही महिने किंवा काही वर्षे देखील मी आईला झवू शकलो नसतो. जर आईच्या खरोखरच मनात नसेल तर आयुष्यात कधीही मी तिला असे करू शकलो नसतो. परंतु आज जे घडले आहे ते एक स्वप्नच होते व हे स्वप्न सत्यात उतरविण्यसाठी दिनेशने जे केले त्याबद्दल त्याचे कितीही आभार मानले तरी कमीच पडतील.
आता रात्रीचे बारा वाजून गेले होते तरी आम्ही दोघे जागेच होतो. हॉलमधील सर्व लाईट चालू होत्या व वरती पंखा देखील फुल स्पीडमध्ये फिरत होता आणि आम्ही दोघे छताकडे पाहून मागील एक दोन तासांत जे काही घडले होते त्याचा विचार करत उघडे पडलो होतो. भूतकाळ किंवा भविष्यकाळ काहीही असो पण या क्षणाला मी माझ्या आईला मनसोक्त झवलेलो आहे व तिने पण माझ्याकडून मनसोक्त आनंद घेतलेला आहे. या क्षणाला एक आई व एक मुलगा एकमेकांना स्वर्गसुख देऊन एकमेकांच्या हातात हात देऊन शांत पडलेले आहेत. या क्षणाला तरी दोघांनीही एकमेकांची गरज भागवलेली आहे, एकमेकांची इच्छापूर्ती केलेली आहे त्यामुळे मला वाटते या क्षणाला आम्ही दोघेही एकमेकांचे आभारी आहोत.
आईच्या शरीरामधील औषधाची नशा कधी उतरेल सांगता येत नाही परंतु जोपर्यंत तिच्या शरीरात नशा आहे तोपर्यंत तरी आईच्या सहवासाचा आनंद घ्यावा, तिच्या अंगांचा उपभोग घ्यावा असे माझ्या मनात यायला लागले. मला नक्की खात्री होती की एकदा का तिला सत्य परिस्थिती कळली व त्याबद्दल जरी तिने कोणाला सांगितले नाही तरी यानंतर ती आपल्याला जवळ करणार नाही यात काही शंका नाही.
आपल्याला जवळ करणे सोडाच पण आपल्याबरोबर धड बोलणार सुद्धा नाही व आजपासून आमचे आई व मुलाचे नाते सुद्धा कदाचित संपून जाण्याची शक्यता आहे. यापुढे आईचा विचारच करू शकत नाही. त्यामुळे अजून काही वेळ आपल्या हातामध्ये आहे व तोपर्यंत मात्र आ पण तिला वापरू शकतो हे निश्चित.
एवढ्यात मला आठवले की, खरे तर दिनेशने सांगितले होते की आईच्या खाण्यामध्ये फक्त एकच चमचा औषध टाक म्हणून, परंतु मी अधाश्यासारखे तीन चमच्यांपेक्षाही थोडे जास्त औषध आईच्या खाण्यात टाकले होते. दिनेश बोलला होता की एक चमचा औषधामुळे साधारण आई तीन ते चार तास आपल्याकडून झवून घेईल. आईने साधारण साडे नऊ वाजता जेवण केलेले होते त्यामुळे जेवणानंतर आता जवळ जवळ अडीच तास उलटून गेलेले होते. परंतु एका चमच्याने जर तीन ते चार तास नशा राहते तर एका चमच्या एवढ्या औषधाचा विचार केला तरी अजून किमान अर्धा तास आईच्या शरीरात नशा राहील. परंतु मी तर भातामध्ये तिन चमच्यांपेक्षा जास्त औषध टाकलेले होते. त्यामुळे काहीही झाले तरी अजून पुढचे किमान दोन तास तरी आईची नशा उतरणार नाही एवढे निश्चितच होते.
मी मनाची तयारी केली व आपल्या हातामध्ये फक्त पुढील दोन तास शिल्लक आहेत. हे दोन तासच आपल्याला आपल्या आईच्या शरीराचा आणखी आनंद मिळवून देणार आहेत. त्यानंतर हे सुख आपल्या आयुष्यात परत कधीही येणार नाही त्यामुळे या दोन तासांचा सदुपयोग करून घ्यायचा असे मी ठरविले. विचार करता करता आता जवळ जवळ दहा ते पंधरा मिनिटे झाली होती. आम्ही दोघेही एकमेकांशेजारी पंख्याखाली उघडे पडलेलो होतो व कुणीही काहीही हालचाल करत नव्हते. मी तरी आईकडे तिरक्या नजरेने पहायचा परंतु झवून झाल्यानंतर आईने जे आपली नजर छताकडे लावली होती ती अजूनही हटवली नव्हती. आई बराच वेळ झालेल्या घटनेचा विचार करत होती.
मला कधी कधी मनात शंका यायची की आ पण एवढे औषध टाकले होते तरी आई आपल्याशी खूप शांतपणे वागत होती. तिने झवताना कोणत्याही प्रकारची घाई गडबड किंवा अचानक हल्लाबोल कधी केला नाही. औषध डुप्लीकेट तर नसेल का असे मला कधी कधी वाटायचे. परंतु जर औषध खरे नसते तर आईने काय आपल्याकडून एवढे सहजासहजी झवून घेतले असते काय? हा प्रश्नही मनात यायचा त्यामुळे औषध तर खरे होते पण आईचा स्वभाव शांत व संयमी असल्यामुळे आईने तसे काही विचित्र प्रकार केले नसतील.
आईच्या पुच्चिला पाणी पाजून आता साधारण अर्धा तास झालेला होता तरी अजून आई काही माझ्याशी कोणत्याही प्रकारचा संवाद साधण्याचा विचार करत नव्हती. मघाशी आम्ही झवलो होतो परंतु त्यावेळी आम्ही एक शब्दही न बोलता पूर्ण दीड तास एकमेकांशी खेळलो व शेवटी एकमेकांना पाणी पाजले. कदाचित ती पहिलीच वेळ असल्या कारणाने आम्ही काही न बोलता झवलो व आता आ पण एकमेकांशी काही तरी बोलले पाहिजे, थोड्याशा प्रेमाच्या गोष्टी केल्या पाहिजेत. ही संधी परत मिळणार नाही त्यामुळे आपल्या मनातले विचार आईला सांगून टाकावेत असे मला वाटू लागले.
पुन्हा आ पण आईशी प्रमाने बोलू शकणार नाही व ती पण मी काही बोललेलो ऐकून घेणार नाही. अजून काही वेळ आपल्या हातात आहे तर तिला सगळं खरं खरं सांगून टाकावं, आपल्या प्रेमाच्या भावना व्यक्त कराव्यात. मग नंतर एकदा का नशा उरतली की मग कदाचित आई त्याच्यावर विचार करेल. आपले नशीब जर चांगले असेल तर ती परत आपल्याशी बोलेल नाहीतर तिला विसरण्याशिवाय दुसरा काही पर्याय नाही.
दुसरा एक असा विचार केला की, अजून दोन तास वेळ आहे त्यामुळे अजून एकदा आईला झवून टाकावी. या दुसर्या व शेवटच्या झवण्याने आईला एवढा आनंद द्यायचा की तिला ते कायमचे लक्ष्यात राहील व न जाणो त्याचा भविष्यात आपल्यालाच फायदा होईल. तसेही आता आम्ही झवलो होतो परंतु त्यावेळी मीच जास्तीत जास्त आईच्या शरीराशी खेळलो होतो. आई फक्त खाली पडूनच होती व जेव्हा शक्य होईल तेव्हा फक्त मला सहकार्य करत होती. तिने माझ्या शरीराशी काहीही चाळे केले नाहीत किंवा कोणतीही मजा घेतली नाही. मीच फक्त तिच्या शरीराला उपभोगत होतो.
खरं तर अनेक पुस्तकांत वाचल्याप्रमाणे आईने माझा सोटा काही हातात धरून त्याच्याशी खेळली नाही किंवा त्याला तोंडात घेऊन चोखले नाही, दाबले नाही. खरं तर मी तिला त्यासाठी वेळच दिला नाही. मी तिच्या अंगावर झोपून तिच्या पुच्चित माझा लंड घालून भरपूर झवलो पण तिने काही माझ्या अंगावर बसून माझ्या लंडाशी झवली नाही. एवढेच काय मी तिची गांड सुद्धा मारली नाही. त्यामुळे अजून तिला माझ्याकडून बरेच काही करून घेण्याची इच्छा असेल पण माझी पहिलीच वेळ असल्यामुळे तिने सगळे माझ्या मनासारखेच करण्याचे ठरविले व मी पण तिच्या मनाचा विचार केला नाही.
आता आ पण पुढच्या दोन तासांमध्ये तिला हवे तसे झवायचे व तिला आपल्या शरीराचा मनमुराद आनंद घेऊन द्यायचा असे मी ठरविले. त्यावर मला दिनेशचे बोलणेही आठवले. तो म्हणाला होता की आज माझी बोर्डाची परीक्षा आहे असे समजूनच मी आईला झवले पाहिजे. तिला माझ्याकडून झवण्याचा एवढा मिळाला पाहिजे की आयुष्यभर तिच्या ते लक्ष्यात राहिले पाहिजे. एकदा का तिला मी झवून परमानंद मिळवून दिला की कदाचित ती औषधाची नशा उतरल्यावर देखील तो आनंद विसरणार नाही व पुन्हा आपल्याकडून झवून घेण्याचा विचार करेल. आणि एकदा का तिने औषधाविना आपल्याकडून झवून घेतले तर मग आपल्यासाठी पुढची वीस पंचवीस वर्षे तिचा स्वर्गाचा दरवाजा उघडलेला असणार एवढे नक्कीच.
मी हळूच माझी मान वळवली व आईच्या चेहर्याकडे बघू लागलो. आई अजूनही छताकडेच बघत होती. वरती फिरणार्या पंख्याकडे पाहत होती व तिच्या मनात चाललेल्या विचारांमध्ये मग्न होती. तिच्या चेहर्यावर कोणतेही भाव दिसून येत नव्हते. आई आता खूश आहे की नाही? तिच्या मनात समाधान आहे की नाही? काही कळत नव्हते. ती आनंदीही दिसत नव्हती व तिच्या चेहर्यावर रागही जाणवत नव्हता. तिला आश्चर्य झाले असेही वाटत नव्हते व पश्चाताप झाला असेही जाणवत नव्हते. खरंच तिच्या मनात काय चालले आहे काहीच कळत नव्हते.
शेवटी मी विचार केला की आता तिच्या मनात काहीही चालले असेल तरी त्याचा विचार करण्यात काही अर्थ नाही कारण ती आता नशेमध्ये आहे त्यामुळे ती जशी आहे त्या स्थितीतच सोडून उरलेल्या दोन तासांमध्ये तिचा जेवढा उपभोग घेता येईल तेवढा घ्यायचा व तिलाही जमेल तेवढा आनंद द्यायचा.
