आईच्या तोंडून हे ऐकल्यावर क्षणभर मी अबोल झालो होतो कारण दिनेशच्या सांगण्यानुसार नेमकी हीच युक्ती आईला मिळविण्यासाठी मी पण वापरली होती व त्यामुळेच काल मी आईला मनसोक्त झवलो होतो. परंतु मला कल्पना नव्हती की आईने सुद्धा मला मिळविण्यासाठी हीच युक्ती वापरली आहे व तिलाही माझ्याकडून झवून घेण्याची इच्छा होती.
आई पुढे बोलू लागली, “माझ्या मनात ही युक्ती आली होती पण हे औषध मिळवायचे कसे हे काही कळेना. त्यानंतर मनाचा निश्चय करून मी माझ्या सर्वात जिवलग व विश्वासू अशा मैत्रिणीला बाजूला घेतले व विश्वासात घेऊन नवर्यासाठी असे काही औषध मिळेल काय असे खोटे सांगितले.”
मी आईला विचारले, “कोण आहे तुझी सर्वांत विश्वासू मैत्रिण?”
त्यावर आईने सांगितले, “अरे, ती नाही का, सर्वांत मोठी, वयस्कर, नीलिमा. तू तर पाहिले आहे ना काल संध्याकाळी तिला?”
त्यावर मी विचारले, “हो, हो, तिच का जी म्हणायची, झवत रहा, झवत रहा, झवत रहा असे?”
आई म्हणाली, “होय रे, नीलिमा जरी वयाने माझ्यापेक्षा खूप मोठी असली तरी माझी जिवलग आणि विश्वासू मैत्रिण आहे. माझ्याविषयी कोणतीही गोष्ट ती कोणाला सांगत नाही व माझ्यावर अगदी बहिणीसारखे प्रेम करते. खरं तर मीच तिच्याशी खोटे बोलले होते कारण ते औषध खरं तर तुझ्यासाठीच आणले होते परंतु ते तुझ्या बाबांसाठी पाहिजे असे मी तिला सांगितले होते. मी तिचा विश्वासघात केला होता परंतु शरीरसुखासाठी असे करणे काही पाप नाही असे मला वाटले.
नीलिमाने माझे बोलणे ऐकल्यावर लगेच म्हणाली, “काळजी करू नकोस, सुमन. मला माहिती आहे सगळे. आणि कार्यक्रम झाल्यावर आम्ही सगळे घरी निघालो तेव्हा तिने मला खुणवले व बाजूला घेत म्हणाली, या पुढच्या मेडिकल स्टोअरमध्ये ते औषध मिळेल. तेथील मुलगी माझी ओळखीची आहे. तिला फक्त माझे नांव सांग व रात्रीचे औषध माग, ती बरोबर एक पुडी तुझ्या हातात देईल.
नीलिमाच्या सांगण्यानुसार मी तेथे गेले व शेजारी कोणी ग्राहक नाही हे पाहून त्या मुलीला रात्रीचे औषध मागितले. तिने पटकन आत जाऊन एक पुडी आणून माझ्या हातात दिली व पन्नास रूपये मागितले. मी काहीही विचारपूस न करता पटकन तिच्या हातात पैसे दिले व लगेच निघून आले.
येता येता सर्व मैत्रिणी आपल्या घरी आल्या व त्यांच्या गप्पा ऐकून तर मी खूपच उत्तेजित झाले होते. त्यातल्या त्यात कोमल आणि तिच्या मुलाचे किस्से ऐकून तर मी मनात निर्धारच केला की काहीही झाले तरी आज या औषधाचा वापर करून तुझ्याकडून झवून घ्यायचेच त्याशिवाय झोपायचेच नाही, भलेही पूर्ण रात्र जागून काढावी लागली तरी चालेल.
कोमलच्या प्रकरणाने माझ्या मनात इतकी तीव्र इच्छा निर्माण झाली होती की त्याचे वर्णनच करता येत नाही. मी कमालीची बेचैन झाले होते व त्यातल्या आत घरी दोघांशिवाय कोणीही नसल्याकारणाने माझ्या शरीरात अभूतपूर्व अशी कामभावना व प्रचंड आत्मविश्वास तयार झाला होता. आज नाही तर कधीच नाही अशी भावना मनात तयार झाली होती व कितीही संकटे आली, कोणतीही परिस्थिती निर्माण झाली तरी त्यावर मात करून तुझ्या लंडाचा फडशा पाडायचाच अशी जणू प्रतिज्ञाच केली होती.
मैत्रिणींच्या गप्पांमध्ये नकळतपणे तुझे बाबा दिल्लीला गेलेले आहेत व लता पण घरात नाही असे मी सांगून गेले होते त्यामुळे आपल्या घरात आ पण दोघेच आहोत असे नीलिमाला कळून चुकले होते. त्यावेळी ती काही बोलली नाही परंतु जाताना दरवाजामध्ये तिने मला बाजूला बोलावून घेतले व हळूच विचारले कि आज रात्री तू आणि विजय दोघेच घरात आहात काय? नीलिमाने असे विचारल्यानंतर मी गोंधळून गेले व काय उत्तर द्यावे कळेना. मी तसेच गडबडूनत त म म करत, नाही, नाही, हा, नाही असे म्हणत कदाचित तो मित्रांकडे जाणार आहे असे सांगून टाकले.
माझा गोंधळ कदाचित नीलिमाच्या लक्ष्यात आला असावा. तिने माझ्याकडे जरा वेगळ्या नजरेने पाहिले व स्मित हास्य केले आणि म्हणाली, “ठीक आहे सुमन, जाते मी. काही गरज पडली जर फोन कर मला.” नीलिमाच्या इशार्याने मी मात्र घायाळ झाले होते. ती खूप हुशार आणि चाणाक्ष बाई आहे.त म्हणता ताक ओळखणारी स्त्री आहे आणि अशा बाबतीत तर तिच्यासारखे ज्ञान आणि बुद्धी कोणाकडेही नाही. त्यामुळे नीलिमाला माझ्या प्लॅनविषयी नक्कीच संशय आलेला असणार यामध्ये काही शंका नाही. मी नवर्याचे नांव घेऊन औषध आणले होते पण ते खरे मुलासाठीच वापरायचे होते हे नीलिमाला कळलेच असणार. कदाचित आज दुपारी ती मला नक्की फोन करून विचारेल नाहीतर संध्याकाळी बाजारात भेटल्यावर तर परखडपणे विचारल्याशिवाय राहणार नाही.
मी आईला बोललो, “आई, तू नको काळजी करू. नीलिमा तुझी विश्वासू मैत्रिण आहे ना. ती कोणाला काहीही सांगणार नाही आणि आ पण जे काही केले आहे ते काही पाप नाही. समाजाच्या दृष्टीने जरी पाप असले तरी तू मघाशी म्हंटल्याप्रमाणे नैसर्गिकदृष्टया व शारिरीकदृष्टया त्यात काहीही गैर नाही. हे फक्त एक पुरूष आणि एका स्त्रीचे मिलन आहे, दोन विरूद्ध शरिरांचा समागम आहे. हे आई व मुलाचे शरीरसंबंध नसून कामभावनेने प्रवृत्त झालेल्या दोन शरीरांचे, एकमेकांना स्वर्गसुख, परमानंद देणार्या दोन जिवांचे मिलन आहे. त्यामुळे त्यात अपराधीपणाचे किंवा गून्हेगारी स्वरूपाचे असे कोणतेही वर्तन नाही. आणि तसेही अजून हे फक्त तुला आणि मलाच माहिती आहे आणि आ पण दोघांनीही याचा आनंद घेतलेला आहे. त्यामुळे आई, माझी हेमा, तू बिनधास्त रहा, मनमोकळेपणाने जग आणि पुढील काही दिवस आ पण दोघे एकमेकांच्या शरीरांचा मनमुराद आनंद घेऊया.” असे म्हणत मी आईच्या ओठांवर माझे ओठ ठेवले व तिचे मलमली ओठ चोखू लागलो.
थोडा वेळ चुम्माचाटी झाल्यानंतर आई उठायला लागली व म्हणाली, “चल आता तू आंघोळ करून घे तोपर्यंत मी स्वयंपाकाची तयारी करते.”
मी म्हणालो, “आई, स्वयंपाक नंतर कर, मी तुला सर्व मदत करतो पण आता आ पण दोघेही एकत्र आंघोळ करूया. आणि आता मी सांगतो, पुढील दोन तीन दिवस समाजाचा, नातेवाईकांचा काहीही विचार मनात आणायचा नाही व पूर्णपणे आ पण एकमेकांच्या शरीराचा आनंद घ्यायचा. थोड्या वेळाने आ पण दोघेही बाजारात जाऊ व पुढील आठ दिवसांचा बाजार घेऊन येऊ म्हणजे परत आपल्याला घराच्या बाहेर जाण्याची गरजच पडणार नाही त्यामुळे यापुढे थोडाही वेळ वाया न घालविता मिळणार्या प्रत्येक क्षणाचा मनमुराद आनंद घेऊ.”
माझे बोलणे ऐकून आईने आपले डोळे मोठे केले व दोन्ही ओठ गरगर फिरवून माझ्या छातीला धक्का दिला व शॉवर चालू केला. मी शॉवर थोडा कमी केला व आईला मिठीत घेतले आणि विचारले, “मग पुढे काय केले तू?”
आई बोलू लागली, “पुढे काय म्हणजे, मला माहिती नव्हते की तू आधीच येऊन तुझ्या रूममध्ये बसलेला आहेस म्हणून. मला वाटले की तू अजून घरी आलेला नाही त्यामुळे तुझ्या आवडीचा स्वयंपाक करण्याचे ठरविले व त्यामध्ये कामवासनेचे ते औषध टाकायचे होते. तुला गुलाबजाम खूप आवडतात म्हणून औषध आणतानाच मी गुलाबजामचेही एक पाकीट आणले होते. तू रात्री काहीही खाल्ले नाही तरी गुलाबजाम नक्की खाणारच हे मला माहिती होते त्यामुळे तुझ्या आवडीचा फोडणीचा भात व त्याबरोबर गुलाबजाम असा मेनू ठरविला. एखाद्या वेळी तू भात जरी खाल्ला नाही तरी गुलाबजाम खाणार म्हणून पाकीटातील काही गुलामजाम माझ्यासाठी काढून घेतले व राहिलेल्यात ते सर्व औषध टाकले व तुझ्या ताटामध्ये दिले.”
“नियोजनाप्रमाणे तू माझ्यासमोरच जेवशील अशी माझी अपेक्षा होती पण तू ताट घेऊन तुझ्या रूममध्ये गेला. जरी तू रूममध्ये गेला तरी गुलाबजाम खाल्याशिवाय राहणार नाही याची खात्री होती. थोड्या वेळाने तू सर्व खाऊन मोकळे ताट आणून दिले आणि माझी सर्व चिंता मिटली. आता काही वेळातच तुझ्या शरीरात ते औषध भिनले जाईल व तू माझ्या मागे मागे येऊन मला पकडणार यात काही शंका नव्हती.”
आईने मला विचारले, “विजय, खरं सांग, तू ते गुलाबजाम खाल्ले होते ना? कारण बराच वेळ झाला तरी काही तू माझ्यावर चाल करून येत नव्हता. नंतर नंतर मला औषधाविषयी शंका येऊ लागली होती, पण विचार करू लागले की कदाचित सकाळी तुला ढकलल्यामुळे आता औषधाचा परिणाम होऊन सुद्धा मला दाबण्याची तुझी हिम्मत होत नसावी, अजूनही कदाचित तुझ्या मनांतील भीती संपलेली नसावी. त्यामुळेच मी काही लवकर बेडरूममध्ये जात नव्हते, मी तुझीच वाट पाहत होते परंतु तुझ्याकडून कोणत्याही प्रकारचा पुढाकार होत नव्हता. तू एकदा पाणी प्यायला किचनमध्ये आला होतास त्यावेळी मी लगेच बाहेरून आले होते. त्यावेळी तू माझ्या अंगावर येशील असे वाटले होते परंतु तसे काही झाले नाही त्यामुळे मी परत तुला थोडा धक्का लागेल असे केले परंतु तरी तुझ्याकडून कोणताही प्रतिसाद मिळाला नाही. मला कळत नव्हते की असे काय करावे की ज्यामुळे तुझ्या मनांतील भीती कमी होईल आणि सकाळचा प्रसंग विसरून पुन्हा नव्या उमेदीने तू मला आपल्या अंगावर ओढशील.”
त्यावेळी माझ्या मनात नक्की काय चालले होते हे खरं तर मला आईला सांगावेसे वाटत होते परंतु आता आईच्या मनात जे काही आहे ते सर्व ऐकून घ्यावे असे मला वाटले वमध्ये काहीही न बोलता आईचे बोलणे ऐकत होतो.
आई पुढे सांगू लागली, “जरी मी तुझ्या जेवणामध्ये औषध दिले होते तरी तुझ्याकडून कोणत्याही प्रकारची प्रतिक्रिया येत नसल्यामुळे मी नाराज झाले होते व कारण काही का असेना पण आता तुझ्याकडून पुढाकार होणार नाही याची मला जाणीव झाली होती. त्यामुळे आता पुढचा मागचा विचार न करता आपणच पुढाकार घेऊन काहीतरी केले पाहिजे, भलेही मुलापेक्षा आईच जास्त चालू आहे असे झाले तरी चालेल पण या घटकेचा फायदा घेतलाच पाहिजे असे मी ठरविले व थोडा वेळ वाट बघितल्यानंतर मी स्वतःच तुझ्या रूममध्ये येणार होते. परंतु काहीतरी झाले आणि तुझ्या रूममध्ये काच फुटल्याचा आवाज झाला. मी अशा संधीची वाटच बघून होते. तात्काळ वेळ न घालवता मी तुझ्या रूममध्ये आले व पाहिले तर ग्लास फुटलेला होता. मी लगेच काचा गोळा करू लागले परंतु माझे लक्ष्य तुझ्याकडेच होते. तुझी नजर माझ्यावर होती हे मला जाणवत होते त्यामुळे आता या परिस्थितीचा फायदा घेण्याचे मी ठरविले आणि तुला पायात अडकलेला माझा पदर काढण्याची विनंती केली. माझा पदर मोकळाच होता पण तरी तू जवळ यावा हीच माझी इच्छा होती. अपेक्षेप्रमाणे तू जवळही आला पण माझा पदर काढून तू बाजूला झालास त्यामुळे मला पुढे काहीही करता आले नाही. तू थोडा वेळ जरी माझ्याजवळ घुटमळला असता तरी मी तुला लगेच बिलगले असते, तुझ्या लक्ष्यात आले होते की नाही माहिती नाही पण त्यावेळी मी ब्लाऊजची खालची तीन बटने मोकळी केलेली होती व माझ्या दोन्ही स्तनांचे खालच्या बाजूने तुला अर्धवट दर्शन होईल याची येतानाच खातरजमा केली होती. पण तू पदर काढल्यावर सरळ पलंगावर जाऊन बसल्यामुळे माझा नाईलाज झाला.
