मी आता हळूच खाली सरकलो व आईचा परकर वरती खेचायला सुरूवात केली. तेवढ्यात आईने पायाने मला दाबले हळूच गप्प बस रे अशी बोलली. पण मी आता काही गप्प बसू शकत नव्हतो. गेले पाच ते दहा मिनिटे आईचा फोन चालू होता त्यामुळे किती वेळ वाट पहायची? मी तसाच तिचा परकर वरती कमरेपर्यंत खेचला व दोन्ही पाय पूर्ण मोकळे केले. निकर आधीच काढलेली असल्यामुळे ती आतमधून भोंगळीच होती. मग एका हाताने आईला न कळता हळूहळू तिच्या परकरची नाडी सोडली व तसाच खाली खेचन घेतला. आता माझ्या पलंगावर आई पूर्णपणे नागडी झालेली होती व तिचा फोन मात्र अजूनही चाललेला होता.
नीलिमा – “काय गं, काय झालं, काय करतोय विजय तुला?”
आई – “अगं त्याला आता दम धरवत नाहीये. मघापासून माझे दोन्ही स्तन चाटून चाटून ओले केलेत व टम्म फुगविलेत आणि आता परकर फेडायला लागलाय. काय करावे कळत नाही. उगीच त्याला काल झवून घेतला. एकदा चान्स दिला तर तो आता मागेच हटत नाही, माझा पिच्छाच सोडत नाही.”
परकर काढल्यावर मी कचकन आईच्या मांड्यावर जाऊन पडलो. मी पडताच आईने “आह” असा मोठ्याने आवाज काढला.
असे ऐकताच नीलिमा म्हणाली, “काय गं घुसला की काय तो?”
आई – “नाही गं. वेडा आहे गं. माझा परकर काढून फेकून दिला आणि जोरात माझ्या मांड्यांमध्ये तोंड खुपसले.
नीलिमा – “सुमन, आता ठेवते मी फोन, परत बोलू. विजय आता तुला काही सोडणार नाही असे दिसतेय. माझा फोन चालू असल्यामुळे कदाचित तुलाही काही करता येत नसेल. अगं पण एवढ्या सकाळी सकाळी का लगेच खेळ चालू केला?”
आई – “अगं, त्याला काय सकाळ आणि दुपार? तो नवा नवरा आणि त्याला मी पण भेटले नवी नवरी. मी कितीही बोलले तरी तो ऐकणार आहेच थोडा?”
आता मात्र हद्द झाली होती. मी आईच्या पुच्चित तोंड घालून चोखत होतो तरी पण त्यांचे बोलणे काही बंद होत नव्हते. आता अजून वाट पाहण्यात काही अर्थ नाही असे मी ठरवले व माझा गरम सोटा आईच्या पुच्चिवर ठेवला आणि सटकन आत खुपसला. मी सोटा खुपसल्यावर मात्र आईने जोरात आरोळी ठोकली, “आई ग्गं…”
आईची आरोळी ऐकल्यावर नीलिमा बोलली, “आता मात्र खरोखरच घुसलेला दिसतोय.”
त्यानंतर आई नीलिमाला बोलली, “आता बास, मी ठेवते फोन. थोड्या वेळाने परत करते, बाय…”
असं म्हणून आईने तसाच फोन बाजूला फेकला व माझे केस धरले. फोन फेकलेला पाहून मी आनंदी झालो व आईच्या पुच्चित जोरजोरात धक्के देऊ लागलो. जस जसा माझा वेग वाढत होता तसे तसे आईच्या तोंडातून आवाज येऊ लागले. आंह, आंह, आंह, आंह असे सतत ओरडू लागली. आईच्या चित्कारांमुळे माझे मनोबल वाढू लागले. मी अजून जोरजोरात झवू लागलो. घरात कोणीही नसल्यामुळे आई बिनधास्तपणे मोठमोठ्याने ओरडत होती, माझे केस दोन्ही हातांनी ओढत होती, आपल्या दोन्ही पायांनी माझ्या पायांना चिमटीत पकडत होती. माझ्या शरीरात आता बारा हत्तींचे बळ आले होते. एखाद्या राक्षसाप्रमाणे मी आईच्या पुच्चिला रगडत होतो. आईचे काय हाल होत आहेत, तिची नाजून योनिला किती यातना होत असतील, तिच्या मांड्यांवर, पोटावर किती जोराचे आघात होत असतील याची मला काहीही पर्वा नव्हती. माझ्यातील सैतानाला आता काहीही ऐकू येत नव्हते. बघता बघता दहा ते पंधरा मिनिटे मी अखंड आईला झवत होतो. आई पण एखाद्या घायाळ हरिणीसारखे काहीही हालचाल न करता माझे धक्के सहन करत होती. शेवटी शरीरातले सर्व ढग दाटून आले व क्षणार्धात जोराचा मुसळधार पाऊस सुरू झाला. त्या पावसामध्ये आईचे संपूर्ण तळे भरभरून वाहू लागले व आणि खर्या अर्थाने आमचा समागम झाला.
मी तसाच आईच्या अंगावर पडून राहिलो. साधारण पाच ते दहा मिनिटे झाल्यानंतर हळूहळू आईच्या शरीरावरून बाजूला झालो व तिच्या बगलेत तोंड घालून पडलो. आईच्या चेहर्यावर देखील पूर्ण समाधान दिसत होते. ती माझ्याकडे पाहून स्मित हास्य करत होती.
आज मी माझ्या सख्ख्या आईला माझ्याच बेडरूममध्ये मनमुराद झवलो याचे मला खूप समाधान वाटत होते व यावर माझा विश्वास बसत नव्हता. इतके दिवस आईला मिळविण्याची चाललेली धडपड संपली होती आणि शेवटी मी त्यामध्ये विजयी झालो होतो. मी आज माझी आई मिळवली होती, तिला मी माझी दासी बनविली होती.
बर्याच कालावधीच्या शांततेचा भंग करत मी आईला विचारले, “आई, तुला अजूनही अपराध्यासारखंच वाटतंय का?”
त्यावर ती म्हणाली, “नाही रे, नीलिमाने माझे डोळे उघडले आहेत त्यामुळे मला यात काहीही गैर वाटत नाही. उलट आता या नवीन नात्याचा काहीही गाजावाजा न करता आ पण मनमुराद आनंद लुटायचा असे ठरविले आहे. ही गोष्ट आता फक्त आपल्या तिघांनाच माहिती आहे. नीलिमा तर कोणालाही सांगणार नाही याची मला खात्री आहे आणि आ पण दोघांचा तर प्रश्नच नाही. फक्त हे नाते पुढे कसे न्यायचे याचा आ पण विचार केला पाहिजे. जेणेकरून आपल्या दोघांनाही एकमेकांपासून शारीरिक सुखाचा आनंद मिळत राहील व घरातील वातावरण पण बिघडणार नाही.
मी म्हणालो, “हो आई. आता यापुढे म्हणजे पुढील तीन दिवसांनंतर तू सांगशील तसेच मी वागेन. माझ्याकडून कोणत्याही प्रकारचे अतिरेकी वागणे होणार नाही याची मी खात्री देतो. पण जेवढे शक्य होईल तेवढे मला आपले शरीरसुख देण्याचा प्रयत्न कर.”
आई म्हणाली, “अरे तुला शरीरसुख पाहिजे आणि मला नको काय? मला पण तुझ्याकडून ते पाहिजेच आहे त्यामुळे तर काल एवढा मोठा निर्णय घेतला मी. यात जेवढा तुझा स्वार्थ आहे तेवढाच माझाही आहे आणि तुला सांगते, नंतर मी सांगितल्याशिवाय माझ्या जवळही येऊ नकोस. उगीच बाबांना किंवा लताला कळले तर सगळा खेळ खल्लास होईल. तू परत कधीच माझ्याकडून शरीरसुख मिळवू शकणार नाहीस. तुला बोलल्याप्रमाणे तुझ्यासारखीच मला सुद्धा गरज असल्यामुळे कुठे आणि कधी करायचे हे मी तुला वेळ मिळेल तेव्हा सांगत जाईल त्यानुसारच तू पुढचे काम करत जा आणि यातच आपला दोघांचाही फायदा आहे.”
अशा रितीने पुढचे तीन दिवस आम्ही एकमेकांच्या सोबतीचा, शरीरांचा भरपूर आनंद घेतला. मी चारही दिवस शाळेत गेलोच नव्हतो. आम्ही जेवणाची वेळ पाळली नाही, झोपण्याची वेळ पाळली नाही तशीच झवण्याचीही वेळ पाळली नाही. मनाला येईल तेव्हा जेवायचे, झोपायचे तसेच मनात आले की झवायचे. आईने माझी आई, प्रेयसी, बायको या सगळ्या भूमिका त्या चार दिवसांत निभावल्या होत्या व खरोखर मला स्वर्गसुख दिले होते. वैवाहिक आनंद काय असतो ते मला कळले होते. बायको म्हणजे काय, स्त्री म्हणजे काय याचा पूर्ण अभ्यास झाला होता. त्या चार दिवसांत मी एक परिपूर्ण पुरूष झालो होतो.
शेवटच्या दिवशी दिवस रात्र आम्ही एकमेकांची साथ सोडली नाही. त्या रात्री किमान पाच ते सहा वेळा आम्ही झवलो होतो आणि शेवटी मी आईकडून वचन घेतले होते की भलेही समाजाच्या, नातेवाईकांच्या, कुटुंबाच्या दृष्टीने ती माझी असेल पण आम्ही दोघे एकत्र आलो की ती माझी बायको म्हणूनच वागेल आणि मी पण तिचा नवरा या नात्यानेच तिच्याशी व्यवहार करेल.
पुढील तीन दिवसांनी बाबा घरी आले. त्यांनी दिल्लीवरून बरेच सामान आणले होते, सगळ्यांना कपडे आणली होती व खाण्याचे पदार्थही होते. आईला पण काही दागिने आणले होते. एवढे सगळे आणलेले असून देखील मी मात्र नाराज होतो. मागील चार दिवस आई बरोबर घालवलेले क्षण आता परत मिळणार नाहीत. आता यानंतर कधी आईला भेटायला मिळणार याची काळजी लागली होती. आईने मात्र मला शब्द दिला होता की जेव्हा जेव्हा शक्य होईल तेव्हा ती मला तिच्या शरीराचा आनंद देण्याचा प्रयत्न करेल.
बाबा थकून आल्यामुळे रात्री जेवणानंतर ते लवकरच आपल्या बेडरूममध्ये गेले होते. राहिलेली भांडी साफ करून आईची पण आवराआवर चालली होती. मी मात्र मन सून्न झाल्यासारखे हॉलमध्ये बसलो होतो. आई तेथे आली व म्हणाली, “काळजी करू नकोस, मी काहीतरी मार्ग काढते.” असे बोलून ती आपल्या बेडरूममध्ये गेली.
आता बाबा मागील तीन चार दिवसांचा ताण आईवर काढणार व मनसोक्त झवणार यात काही शंका नव्हती. गेले तीन दिवस मी आईला सतत झवत असल्यामुळे माझे तिच्यावरील प्रेम कमालीचे वाढले होते व माझ्याशिवाय तिचा कोणी वापर करू नये अशी नकळत भावना माझ्या मनात तयार होऊ लागली. त्या रात्री मला काही लवकर झोप आली नाही. परंतु उद्या बाबा ऑफीसला गेले की मग मात्र आई दिवसभर आपल्याच ताब्यात असेल या विचाराने मी थोडा आनंदी झालो होतो. निदान पुढचे तीन दिवस लता येईपर्यंत रात्री नाही पण दिवसभर तरी आईची शरीरसाथ मिळेल असे वाटले होते.
दुसर्या दिवशी मी उठून पाहिले तर बाबा आपल्या बेडरूम मध्येच बसलेले होते. मी आईला विचारले, “बाबांना ऑफीसला जायचे नाही का?” त्यावर ती म्हणाली, “नाही, खूप प्रवास झाल्यामुळे ते घरीच दोन दिवस आराम करणार आहेत.”
माझ्या चेहर्यावरील चिंता आईच्या लक्ष्यात येत होती पण मला काहीही न बोलता ती तिथून निघून गेली. आता पुढचे दोन दिवस सुद्धा आई आपल्याला मिळणार नाही हे समजल्यावर माझे तर त्राणच गळू लागले. पुढचे दोन दिवस गेले की परत लताही घरी येईल मग तर सगळेच वांधे होऊन बसणार.
बाबा घरी असल्यामुळे मला शाळेत जाणे भाग पडले. दोन्ही दिवस मी शाळेत जात होतो व संध्याकाळी उशीरा घरी यायचो.
आपला प्लॅन यशस्वी झाला हे कळताच दिनेशने मला जोरात मिठी मारली व तीन दिवस काय काय, कसे कसे केले याची सर्व माहिती घेतली. माझ्यापेक्षा दिनेश खूपच आनंदी दिसत होता कारण त्याच्या एवढ्या प्रयत्नांअंती मला आई मिळाली होती.
मी दिनेशला बोललो, “अरे यार, ही गोष्ट चांगली झाली की मला आई मिळाली व गेले तीन दिवस मी तिच्यापासून स्वर्गसुखाचा आनंद अनुभवला पण आता मला दम धरवत नाही रे. मी त्याला सगळी परिस्थिती वर्णन करून सांगितली. त्यावर तो म्हणाला, “तू काही काळजी करू नको रे. सर्व काही ठीक होईल. अरे तू तुझ्या आईला मिळवलेस हेच खूप मोठे काम झाले आहे. आता यातून तू नाही तर तुझी आईच काहीतरी मार्ग काढेल. तू निश्चिंत रहा.”
मी बोललो, “अरे निश्चिंत कसा राहू रे? जोपर्यंत मी आईला झवलो नव्हतो तोपर्यंत जगणे सोपे होते रे पण आता आईविना जगणे खूप अवघड आहे रे. ती जर मला नाही मिळाली तर मी मरून जाईल रे. मला तिच्याविना चैनच पडत नाही रे. ती माझी फक्त आईच नाही रे, आता ती माझी प्रेयसी, माझी बायको झालेली आहे. तूच सांग बायको शेजारी झोपायला नसेल तर कसे काय जगणार रे? मला आता आईचा विरह सहन होत नाही रे.”
दिनेश बोलला, “मला कळतंय रे तुझ्या मनात काय चाललंय ते. अरे तुझ्यासारखीच माझीही अवस्था झालेली होती. पण तुझे एवढे नशीब चांगले की ज्या दिवशी तुला आई मिळाली त्यानंतर सतत तीन दिवस तू तिला मनसोक्त झवू शकलास. आता थोडा विरह झाला तरी चालेल पण ती लवकरात लवकर तुला परत शरीरसुख देईल हे नक्की.”
माझे नशीब एवढे खराब होते की पुढचे तीन दिवस मला साधे आईच्या जवळ जायला सुद्धा मिळाले नव्हते. त्यानंतर लता पण घरी आली होती. आता मी विचार केला की उद्यापासून बाबा ऑफीसला जातील व लताही शाळेत जाईल. त्यामुळे उद्या आ पण आजारी असल्याचे नाटक करायचे व लता घरी येईपर्यंत आईला मनसोक्त झवायचे.
