वसंतरावांनी आशूचा नग्नदेह खांद्यावरून उतरवला व तो सजवलेल्या पलंगावर अलगद ठेवला… वसंतरावांच्या स्पर्शाने आशू पूर्ण उत्तेजित झाली होती… पूजेच्या काळात दोघांनीही स्वतःला आवरले होते… पण आता त्यांचा धीर सुटत चालला होता… वसंतरावांनी आशूला पलंगावर निजवले… व ते तिच्या पायाकडच्या बाजूला गेले… आशूचा घाटदार अवयव असलेला देह त्यांची वासना अधिकच वाढवित होता… ते तिच्या दोन्ही पायांच्यामध्ये गुडघ्यावर बसले… त्यांनी आपल्या उजव्या हाताचा तळवा आशूच्या बेंबीवर ठेवला… तोपर्यंत आशूचा श्वास वेगात सुरू झाला होता… आशू पूर्ण उद्दिपित झाली आहे व हीच वेळ योग्य आहे, हे लक्षात आल्यावर त्यांनी आपले शरीर तिच्या शरीरावर ठेवले… त्यामुळे आशू आणखीनच कामव्हिवळ झाली व ती फुरफुरू लागली… आता आशू शांत बसण्यास तयार नव्हती… तिने एकदम कंबर वर उचलली… आशूच्या कमरेची हालचाल वेगवान झाली… तिच्या श्वासातून गरम उसासे बाहेर पडू लागले… त्यासारशी वसंतरावनी धसमुसळेपणा सुरू केला… तसे आशूचे विव्हळणे वाढले… व तिच्या घशातून ऑ… ऑ… असा आवाज येऊ लागला… काहीवेळानेआशूने वसंतरावांना आपल्या अंगावर ओढून घेतले व आपले दोन्ही पाय वसंतरावांच्या कंबरेबोवती आवळून ते कुलुपबंद करून टाकले… त्यामुळे वसंतरावांना आशूच्या नग्नदेहावर पडून रहावे लागले… आता आशू अधिकच चेकाळली व ती वसंतरावांच्या तोंडात तोंड घालून त्यांचा मुखरस प्राशन करू लागली… वसंतरावही तिच्या तोंडात तोंड घालून त्यांच्या कामक्रिडेला चरमसुखापर्यंत नेत होते… त्याचवेळेला वसंतरावांचे हात आशूचे भरदार स्तन कुस्करत होते… त्यामुळे आशूच्या मांड्यात अधिक खळबळ माजली व तिने कंबरेची जोरदार हालचाल सुरू केली… तिने आपले हात वसंतरावांच्या मानेभावती घट्टपणे टाकले व पाय कंबरेभोवती आवळले… त्यावेळी होत असलेल्या दोघांच्याही वेगवान हालचींमुळे पलंगही जोरात हलत होता… वसंतराव आपली पत्नी गीताशी जुगायचे पण ते जुगणे एकदम हळुवार होते… त्यात उत्कटता होती पण धसमुसळेपणा नव्हता… आशूची कामक्रिडा एखाद्या ऊन्मत्त हत्तीणीसारखी होती… आशू व वसंतरावांचा संभोग सुरू होऊन बराच वेळ झाला होता पण दोघांचेही स्खलन झाले नव्हते… दोघेही घामाघुम झाले होते पण दम सोडण्यास तयार नव्हते… खरे तर बाई कितीही दमाची असली तरी पुरूषाचा दम लवकर सुटतो… पण वसंतराव लंबे रेसके घोडे होते…
वसंतराव आणि आशूच्या कामक्रिडेचा वेग हळूहळू वाढत गेला आणि काही क्षणानंतर वसंतरावांचे स्खलन झाले आणि त्यांनी आपला जीवनरस आशूच्या शरीरात सोडला… तशी आशूच्याही कंबरेची हालचाल मंद होत गेली… काही काळ वसंतराव तसेच आशूच्या देहावर पडून राहिले… सर्व काही शांत झाल्यावर वसंतराव उठले व बाथरूमात जाऊन त्यांनी स्वतःला स्वच्छ केले… ते परत आले तेव्हा आशू डाव्या कुशीवर वळून गाढ झोपली होती… तिचे उघडे शरीर खूपच आकर्षक आहे हे त्यांच्या लक्षात आले… व ते आशूच्या मागच्या बाजूने तिच्या अंगावर पाय टाकीत तिच्या शेजारी झोपले… त्यावेळी त्यांचे हात आशूच्या खांद्याखालून जाऊन तिच्या स्तनांवर विसावले होते…
जवळपास दोन तास दोघांनाही गाढ झोप लागली… त्यांना जाग आली तेव्हा त्यांच्या लक्षात आले की… आपली वासना पुन्हा चाळवली गेली आहे… आपल्या नितंबाला वसंतराव स्पर्श करीत असल्याचे जाणवल्यावर आशू आणखी कंबर हलवू लागली… त्यामुळे वसंतरावांनी आशूला किंचित ढकलून पालथे केले… ते उठले आणि त्यांनी दोन्ही हातांनी आशूची कंबर वर ओढून तिला ओणवे केले… आशूला हे खूपच एक्सायटिंग वाटले… तीही मागेपुढे होत त्यांना साथ देऊ लागली… आशू आई गं… असे म्हणत विव्हळू लागली… ही कामक्रिडा दोघांनाही चरमसुखापर्यंत घेऊन गेली… दोघांच्याही शरीराची हालचाल वेगाने होऊ लागली… या हालचालीचा वेग हळूहळू वाढत जाऊन चरमसुखापर्यंत पोहचला… आणि एका क्षणी त्यांची हालचाल हळूहळू थंडावली… व दोघे एकमेकांच्या नग्न शरीरावर बराचवेळ एकमेकांना घट्ट मिठी मारून पडून राहीले.
… दोन तासांनी दोघे जागे झाले तेव्हा वसंतराव पुन्हा कामक्रिडेला सज्ज झाले… पण आता आशूनेच त्याना अडवले… “पुरे की आता… उद्याला बी काही ठेवा की…” असं म्हणत तिने वसंतरावांच्या मिठीतून आपला नग्नदेह सोडवून घेतला… व ती बाथरूममध्ये पळाली… वसंतरावांनीही स्वतःला आवरले व लुंगी गुंडाळून ते तसेच बसले… थोडया वेळाने आशू अंग पुशीत बाहेर आली… तिच्या अंगावर कपडा नव्हता… त्यामुळे वसंतरावांच्या लुंगीत पुन्हा चुळबुळ सुरू झाली… व त्यांनी आशूला पुन्हा जवळ घेण्याचा प्रयत्न केला… पण आशूने चपळाईने परकर घातला तरी… वसंतरावांनी तिचे स्तन कुस्करले व तिला जवळ ओढून तिचे दीर्घचुंबन घेतले… “समाधान नाय झालं का अजून…” असं म्हणत आशूने वसंतरावांना मागे ढकलले… मग तिने ती साडी नेसू लागली… थोड्या वेळातच आशू पूर्ण तयार झाली… आणि तिने वसंतरावांना घट्ट् मिठी मारली… तिच्या डोळ्यात समाधान अणि कृतज्ञतेचे भाव होते… वसंतरावांनी तिला मिठीत घेतले व तिचे पुन्हा चुंबन घेतले… “उद्या ये हं…” असं म्हणत त्यांनी तिला दाराबाहेर सोडले…
दिवसभरात बरीच कामक्रीडा झाल्याने वसंतराव थोडेसे थकले होते, पण त्यांची कामेच्छा मेली नव्हती व त्याना ती मरू द्यायचीही नव्हती. त्यांची बायको गीता घरी आल्यावर तिलाही कामसुख देणे आपले कर्तव्य आहे, हे ते जाणून होते. त्यामुळे त्या रात्री सर्व आन्हिके आटोपल्यानंतर वाईनचे ग्लास घेऊन आलेल्या गीताला ते म्हणाले… “आज जरा आ पण चावट व्हिडिओ पाहूयात…” गीतालाही ती कल्पना आवडली… आपल्या कामजीवनात मसाला भरण्यासाठी ते अधूनमधून पॉर्न पाहात असत… त्यामुळे लैंगिक जीवनातला एकसुरीपणा नाहिसा होत असे… पॉर्न पाहणे ही संभोगासारखीच एक लैंगिक क्रिया आहे… पॉर्न वाईट असेल तर स्त्रीपुरूषांचे कामजीवनच वाईट आहे असे म्हणावे लागेल. लैंगिक साहित्य, लैंगिक चित्रे, लैंगिक व्हिडिओ, सिनेमे हे मानवी कामजीवनाचे अविभाज्य अंग आहेत. त्यावर बंदी घालणार्या लोकांच्या मनात लैंगिक विकृती वास करीत असते. फक्त एकच काळजी अशा लैंगिक साहित्याविषयी घेतली पाहिजे की ती कोवळ्या व अबोध वयाच्या लहान मुलामुलींच्या हाती पडली नाही पाहिजे. पण सर्व प्रौढ स्त्रीपुरूषांना पोर्न पाहण्याचा अधिकार आहे. सरकारने त्यात हस्तक्षेप करता कामा नये. असो…
गीता व वसंतराव त्यांच्या बेडरूममधल्या बेडवर बसले व त्यांनी समोरचा स्मार्ट टीव्ही ऑन करून त्यावर व्हिडिओ लावला… वाईनचे घुटके घेत दोघेही त्या व्हिडिओमधील जोडप्याची कामक्रिडा पाहू लागले… ऑफिसमध्ये लेडी बॉस असलेली स्त्री आपल्या हाताखाली काम करणार्या कमी वयाच्या तरूण कर्मचार्याला भुरळ पाडते व त्याच्याकडून टेबलावरच संभोग करून घेते असा तो व्हिडिओ होता… तो पाहात असतानाच वसंतरावांनी गीताच्या अंगातली अर्धे स्तन उघडी टाकणारी काचोळी काढून टाकली व स्तन मोकळे केले… त्यामुळे गीता एकदम कामव्हिवल झाली व तिच्या तोंडातून सूं… सूं… असा आवाज येऊ लागला… गीता आता माजावर आली आहे… हे लक्षात येताच वसंतराव उठले व त्यांनी कामक्रिडा सुरू केली… वसंतरावांचा तो जोर पाहून तो त्यांच्या दिवसातला तिसरा संभोग आहे, हे कुणाला सांगूनही खरे वाटले नसते…
… गीता सुखावली… वसंतराव तिचा दिवसभराचा थकवा असा रात्री तिला शरीरसुख देऊन घालवून टाकीत, त्यामुळेच तिचे वसंतरावांवर जीवापाड प्रेम होते… तिच्या लैंगिक जीवनातील हा गोडवाच तिच्या कार्पोरेट यशाचे रहस्य होते. रात्री भागलेली शारीरिक भूक तिला दिवसभर काम करण्याची प्रेरणा देत असे. संसारात सुखी असलेली व्यक्ती आपल्या व्यावसायिक जीवनातही सुखी असते म्हणतात ते खरेच आहे…
वसंतरावांनी रात्री गीताचा भरपूर दम काढल्याने ती थकली व त्यांना पाठीकडून चिटकून त्यांच्या कंबरेभोवती हात घालून गीता गाढ झोपली… सकाळ झाली तेव्हा ती एकदम ताजीतवानी होती. तिला जाग आली तेव्हा वसंतरावांना चिटकून झोपून रहावं असं वाटलं… पण तिने हलकेच त्यांच्या पाठिचे चुंबन घेतले व ती बाथरूममध्ये गेली…
ती बाथरूममधून आपला नग्नदेह टॉवेलने पुशीत बाहेर आली तेव्हा वसंतरावांना जाग आली होती… ते कोणतीही हालचाल न करता तसेच गीताकडे टक लावून बघत होते… गीताचा कमनीय बांधा पाहून ते हरकून जात होते… स्वर्गातली अप्सरा अशीच असली पाहिजे असा विचार त्यांच्या मनात आला… वसंतराव आपल्या देहाकडे टक लावून बघत आहेत, ते पाहून गीता म्हणाली… “महाशय उठा आता… चहा टाका…”
वसंतराव उठले… त्यांनी गीताला एक मिठी मारली व ते चहा करण्यासाठी गेले…
गीता पूर्णपणे तयार होऊन आली तेव्हा वसंतराव तिच्याकडे पाहून वेडेच झाले… अत्यंत चोपून नसलेली साडी, त्यावर मॅचिंग ब्लाऊज खांद्यावर रूळणारे हाफकट केस, ओठांवर हलक्या रंगाचा लिपस्टिक व त्याच रंगाचे कुंकू, त्याच रंगातले कानातले डूल… एका हातात त्याच रंगाची बांगडी तर दुसर्या हातात त्याच रंगाचा पट्टा असलेले घड्याळ… पायात त्याच रंगाच्या चपला ती घालणार हे वसंतरावांना माहीतच होते… गीता आता एक कार्पोरेट अधिकारी बनून आली होती… आ पण रात्री या स्त्रीचा उपभोग घेतला या कल्पनेने वसंतराव सुखावले…
त्यांनी डायनिंग टेबलवर बसलेल्या गीतासमोर चहा व बिस्कटे ठेवली… “आज काय कार्यक्रम…” तिने बिस्किट खातखात वसंतरावांना विचारले… “आजही मी सुट्टी घेतली आहे… घरूनच काम करणार आहे…” वसंतरावांनी उत्तर दिले.
“हं ठीक आहे… आशूला आज माझा डबा करायला नको सांगू मी बाहेरच जेवणार आहे…” गीता म्हणाली…
“ओके… ” लुंगी सावरीत वसंतराव म्हणाले…
“चल निघते…” असे म्हणत गीताने वसंतरावांना हलकी मिठी मारली, त्यांच्या गालाचे चुंबन घेतले… व ती गेली.