काल रात्री तो बराच वेळ जागा होता. काही केल्या त्याला झोप लागत नव्हती. तसं आळस आला की त्याला नेहमी सहज झोप लागायचीपण काल मात्र तसं झालं नाही. आळस आला असला तरी आठवडाभरापासून तो उपाशी होता. सात दिवसांपूर्वी सुमितची बायको रेखा तिच्या मावस बहिणीच्या लग्नाला गेली होती. ती अजून आली नव्हती. त्यामुळे तिच्या शरीरासाठी त्याचं शरीर भुकेलं होतं आणि ती भूक त्याला स्वस्थपणे झोपू देत नव्हती.
नाईलाजाने त्याने काही वेळ पॉर्न पाहण्यात घालवला. तेवढंच बरं वाटेल असं त्याला वाटलं होतं. मात्र पॉर्न पाहिल्यानंतर त्याची ती भूक अधिकच भडकली. कामाग्नीच्या छोट्याशा ठिणगीने पेट घेतला आणि त्याचं शरीर जळू लागलं. त्याचा अवयव पूर्ण ताठरला. त्याच्या अंडरवेअर आणि नाईट पॅन्टमध्ये तो तडफडू लागला. त्या कपड्यांनी त्याची वाढ खुंटवली.
एरवी तो खूप लहान दिसायचा. मात्र एकदा जर रक्त तिकडे गेलं कि त्याचा वाढत जाणारा आकार कपड्यात मावायचा नाही. त्याला नग्न व्हायला भाग पाडायचा. काल त्याला तसं काही करता आलं नाही. रेखा नव्हती आणि हात चालवणं त्याला काही पटायचं नाही. रेखाची आठवण होताच मन सैरावैरा धावु लागलं. त्यावेळी ती त्याठिकाणी असती तर त्याने काय काय केले असते या विचारात तो हरवून गेला आणि हळूहळू निद्रा देवीने त्याला स्वतःच्या छायेत घेत शांतपणे झोपवलं.
त्याची किमान सात ते आठ तास झोप झाली तर दुसरा दिवस व्यवस्थित जायचा, नाहीतर आळसाचं भूत मनगुटीवर बसलेलं असायचं. सकाळी उशिरा उठायचं हे त्याने कालच ठरवलं होतं. सुट्टीचा दिवस होता त्यामुळे काही गडबड करण्याचं कारण नव्हतं. मात्र ऐनवेळी पहाटे साडेचारच्या सुमारास त्याचा मोबाईल जोरजोरात वाजू लागला. त्याने गजर लावला नव्हता.
त्याने वैतागून मोबाईल घेतला. डोळ्यावर आलेलं आळसाचं झापड कसंबसं बाजूला सारत पापण्या उघडून स्क्रीनवरील नाव पाहिलं. त्याच्या बायकोचा फोन होता. तिचं नाव पाहताच त्याचा आळस कुठल्या कुठे उडाला आणि तो झटकन उठून बसला.
सात दिवसांपासून तो तिला धडपणे बोललाही नव्हता. ती स्वतःहून फोन करायची नाही. त्याने केल्यावरही तिला बोलायला वेळ मिळायचा नाही. ती कोणत्या ना कोणत्या समारंभात किंवा कार्यक्रमातील व्यस्त असायची. त्यामुळे त्याला तिच्याशी मोकळ्या मनाने व्यवस्थित बोलताही आलं नव्हतं. आज तिचा फोन आल्यामुळे त्याने उत्सुकतेने तो उचलला.
“अरे न्यायला ये ना, मी आलीय ट्रव्हल्सने. काही वेळात पोहोचेन स्टॅन्डजवळ”बायकोचा आवाज कानी पडताच मनात अनेक भावना जागा झाल्या. प्रेम, आपुलकी, माया, काळजी अशा भावनांना मागे टाकत वासनेने त्याचा मस्तकाचा ताबा मिळवला.
“मला वाटलं अजून दोन दिवस राहणार होतीस तू?”आणखी दोन-तीन दिवस उपवास सहन करण्याची त्याने मनोमन तयारी केली होती. दोन-तीन दिवसानंतर ती घरी आल्यावर तिच्याशी काय काय करायचं याचा विचारही त्याने काल रात्री झोपताना केला होता. त्यामुळे अचानक आज तिच्या येण्याने तो प्रचंड सुखावला होता.
“होपण सगळं लवकर आटपलं, आणि तसंही मला तुझी खूप आठवण येत होती. म्हणलं भरपूर झाली सुट्टी, आता घरी जायला पाहिजे. मग आले निरोप घेऊन.”
“बर, निघतो मी”
“ये पटकन, वाट बघायला लावू नको”
“नाही लावणर”असं म्हणत त्याने फोन ठेवला व तो उठून उभरला.
तेव्हा त्याला ते जाणवलं. त्याच्या पॅन्टमध्ये निर्माण झालेला तो फुगवटा. त्याचा ताठरलेला अवयव. त्या अवयवावर टरारून फुगलेल्या शिरा आणि कपड्यातून बाहेर पडण्यासाठी त्याची होणारी ती तडफड.
दुरून पाहिले तरी कोणालाही सहज दिसेल इतका तो फुगवटा मोठा होता. आरश्या समोर उभा राहत त्याने अवयवाची हालचाल करून तो फुगा कमी करायचा प्रयत्न केलापण त्याच्या हाताचा स्पर्श होताच कठोरतेची तडफड अधिकच वाढली आणि तो जास्तच चवताळला. शेवटी वैतागून त्याने त्याच्याकडे दुर्लक्ष केलं. त्याच्या बाईकची चावी घेतली आणि तो जायला निघाला.
स्टॅन्ड घरापासून जास्त दूर नव्हतं. दोन अडीच किलोमीटरचा रस्ता. पहाटेची वेळ. थंड वारा. रस्त्यावर एकही वाहन नव्हतं. सर्व दुकाने बंद होती. मोठ-मोठे चौक वगळता पालिकेचे दिवेही बंद होते. काही मिनिटातच तो स्टॅन्डवर पोहोचला आणि तिची वाट पाहू लागला.
येताना लागलेल्या गार वाऱ्यामुळे अंगात थंडी भरली होती. त्या थंडीमुळे त्याच्या डोक्यावर चढलेलं वासनेचं भूत उतरलं आणि अवयव हळूहळू शांत होत त्याचा फुगवटा कमी झाला. शांत झाल्यावर त्याने विचार करायला सुरूवात केली. आजचा दिवस सुट्टीचा होता. उद्यापासून पुन्हा काम सुरू होणार होतं. त्यामुळे त्याला आठवड्याभराची कसर भरून काढण्यासाठी फक्त काही तासांचा अवधी होता. झोपही तितकीच महत्त्वाची होतीपण शरीराची भूक मिटवणंही त्याला गरजेचं वाटत होतं. नाहीतर त्याला झोपही येणार नव्हती. त्याने मनोमन आजच्या दिवसाची रूपरेषा आखायला सुरूवात केली.
काही मिनिटांनी ट्रॅव्हल्स त्या ठिकाणी पोहोचली. रेखाबरोबर एक माणुस त्यातून उतरला. त्याने तिची एक बॅग काढून दिली आणि तो ट्रॅव्हल्समध्ये बसताच ती ट्रॅव्हल्स आलेल्या वेगाने तिथून निघून गेली. दोघांची नजरा नजर होताच दोघेही मनापासून हसले. खरंतर त्याला तिच्या जवळ जात तिला घट्ट मिठीत पकडून तिच्या शरीराचा गंध नाकात भरून घ्यायचा होतापण त्याने ते पाऊल उचलायचं टाळलं. तिने बरोबर आणलेली बॅग बाईकच्या मागच्या बाजूला बांधून टाकली आणि बटन दाबत ती चालू केली.
रात्रीचा थंडगार व शांत वातावरणात तो गाडीचा आवाज काही क्षणासाठी घुमला. बाईक चालू होताच रेखा दोन्ही बाजूला पाय करून त्याच्या मागे बसली. त्याने गिअर टाकून, क्लच सोडत एक्सेलरेटर ओढला. गाडीने वेग पकडला तसं वाहणाऱ्या थंडगार वाऱ्याबरोबर अंगात थंडी शिरू लागली. त्याच्या मानेवर हनुवटी टेकवत स्वतःच्या शरीराला त्याच्या शरीराच्या मागे आवळत त्याला घट्ट मिठी मारून रेखा बसली.
तिच्या शरीराचा स्पर्श होताच इतका वेळ शांत असलेला त्याचा कामाग्नी आगीत तेल टाकल्याप्रमाणे भडकला. फक्त सात दिवसाच्या दुराव्याने तो इतका व्याकुळ होईल असं त्याला वाटलं नव्हतं. तिच्या स्तनांचा त्याच्या पाठीवर पडणारा तो मउशार मुलायम दाब. तिच्या शरीराची त्याच्या शरीराला मिळणारी ती उब. सगळंच त्याला आणखी उत्तेजित करत होतं. त्याच्या अवयवाकडे जाणारा रक्तप्रवाह वाढून क्षणाला क्षणाला तो अधिकच मोठा होत होता.
बाईक थांबूवून तिला खाली उतरवून त्याच ठिकाणी तिच्याशी रत व्हावं, तिच्या शरीराचा फडशा पाडावा आणि मनसोक्त आनंद घ्यावा असं वाटत होतं. मात्र तो स्वतःला अडवत होता. घरी जायची वाट पाहत होता. त्यामुळे गाडीचा वेग आपोआप वाढत होता. त्याने कितीही प्रयत्न केला, मन दुसरीकडे गुंतवलं तरीही तिच्या शरीराचा होणारा परिणाम काही केल्या कमी होत नव्हता.
“जरा माग सरकून बस ना…!”स्वतःला तिच्या मिठीतून सोडवत हाताने तिला मागे सारत तो म्हणाला.
“का?”अचानक त्याने मागे सरल्यावर ती चिडून म्हणाली. नवऱ्याच्या उबदार मिठीत शिरताच तिला थंडी कमी वाजायची. तसही इतक्या दिवसानंतर ती त्याला भेटत होती. त्याच्या स्पर्शासाठी ती आसुसलेली होती. त्यामुळे ती त्याला पुन्हा एकदा चिटकून बसली.
“तू मागे सर गं, मला कसंतरी होतंय…!”तो विनवणी करत म्हणाला. त्याचा तो आवाज आणि तो सूर रेखाला परिचित होता. त्याला काय होतंय हे तिने लगेच जाणलं. ते कळतच तिने त्याला चिडवायचं ठरवलं.
“काय होतंय बघु…?”रेखा त्याच्या छातीवर बांधलेला हात फिरवत हळूहळू खाली नेत म्हणाली. तिच्या हाताचा तो स्पर्श खाली सरकू लागताच त्याच्या हृदयाची धडधड वाढली. अवयव थरथरू लागला. बाईकचा वेग आपोआप कमी झाला.”अरे तुझ्या पॅन्टमध्ये कसलं जाड लाकूड आहे हे, काढून टाक ना बाजूला…”पॅन्टवरून त्याच्या कठोरतेवर हात फिरवत त्याच्या कानाच्या जवळ जात ती हळू आवाजात कुजबुजली.
“अं…”तिच्या हाताचा स्पर्श होताच तोफेतून गोळा बाहेर पडावा तसा वीर्याचा एक थेंब त्याच्या कठोरतेतून बाहेर आला आणि पॅन्टचा कापडात विरून गेला.
“अगं हात नको लावू…”ती तसंच हात लावत राहिली तर त्याला स्वतःवर नियंत्रण करता येणार नव्हतं म्हणून तो म्हणाला.
“का? नको. लावणार मी”तिच्या इतक्या साध्या स्पर्शाने तो इतका ताठ झाला होता हे पाहिल्यानंतर तिला स्वतःलाही उत्तेजना जाणवु लागली. तिलाही त्याला डिवचायला मज्जा येत होती.
नाईट पॅन्टची नाडी सोडत तिने हळुवारपणे तिचा हात आत घालायला सुरूवात केली. पोटांच्या खाली असणारी केसाची लव तिच्या हाताला जाणवू लागली. तिने तिचे दोन्ही हात हळूहळू खाली सारायला सुरूवात करताच त्याचा श्वास प्रचंड वाढला. गाडीचा वेग कमी करत त्याने ती जागीच थांबवली.
“अगं आत नको घालू हात…”मानेवर फिरणारे तिचे ओठ, कानाच्या पाळीवर चावणारे तिचे दात. त्याला सर्व काही असह्य झालं होतं. त्याचे हातही तिच्या स्तनांना कुस्करण्यासाठी तडफडत होते.
मात्र ती थांबली नाही. हाताच्या दोन्ही मुठीत त्याच्या जाड आणि लांब कठोरतेला पकडून त्याची त्वचा तिने हळुवारपणे मागेपुढे करायला सुरूवात केली. त्याचा श्वास क्षणाक्षणाला वरची पायरी गाठू लागला.
“अ… हं… थांब नाहीतर मी तुला इथेच… अंहंऽऽ…”तिच्या थंडगार हातांचा त्याठिकाणी होणारा स्पर्श सहन न होऊन तो बोलता बोलता मध्येच थांबला.
“काय करशील इथेच…?”कानाचा चावा काढत व एका हाताने त्याचे वृषण कुरवाळत तिने विचारलं.
“.”त्याला बोलायचं भानच उरलं नव्हतं. दोन पाय खाली टेकवून तो धुंद होऊन तिचा तो स्पर्श अनुभवत होता.
“खुप तापलाय ना?”तिने पुन्हा एकदा विचारलं.
“हो, खूप जास्त”तो कसाबसा उत्तरला.
“करू का मग?”तिने दोन्ही हात बाहेर काढत विचारलं. हात बाहेर निघाल्याने तो जरासा हिरमुसला.
“काय…?”तरी त्याने उत्सुकतेने विचारलं.
“हे…?”तिने त्याच्या नाईटपॅन्ट व अंडरवेअरमधून त्याचं लिंग बाहेर काढलं. एका हातावर थुंकत ती लाळ त्याने त्या कठोरतेवर चोळायला सुरूवात केली. तो जोरात कळवळला.
“गाडी चालू कर”ती एक हात मागे घेत, त्यावर पुन्हा एकदा थुंकली. त्याच्या टोकावरची त्वचा मागे सारत त्यावर ती लाळ पसरवू लागली.
“का?”त्याला धडपणे बोलताही येत नव्हतं. त्या उबदार लाळेचा तिथे होणारा स्पर्श व तिचे ते हात त्याला वेगळ्याच दुनियेत घेऊन गेले होते.
“कर, नायतर बंद करीन मी हे”तिने धमकावलं. त्याने ऐकलं. गाडी चालू झाली.
गार वारा अंगाला झोंबत होता. तिने त्याची नाईटपॅन्ट तेवढी वर ओढली. पुन्हा एकदा ती अवयवा सोबत चाळा करू लागली. लाळेने भिजवून हलवु लागली.
इतक्या दिवसांनी तो तिचा स्पर्श भोगत होता. त्याच्या कोठोरते भोवती सफाईदारपणे फिरणारा तिचा हात मधूनच त्याच्या वृषणाकडे जात होता आणि त्यांना कुरवाळत होता. क्षणाक्षणाला विर्याचे थेंब बाहेर पडत होते आणि ते तिच्या लाळेत मिसळून त्याच्यावर पसरत होते. त्याचा उद्रेक जवळ येत होता.
तो उद्रेकाच्या जवळ येत होता हे तिला जाणवलं. त्याच्या अवयवाची वाढलेली थरथर आणि वृषणाचं होणारं आकुंचन जाणवताच तिने दोन्ही हातात त्याच्या कठोरतेला पकडलं. त्याची त्वचा मागे पुढे करत त्याला प्रचंड वेगात हलवायला सुरूवात केली.
गाडी अतिशय हळुवारपणे त्या शांत रस्त्यावरून जात होती. स्टॅन्डपासून ते थोडेफार दूर आले होतेपण लोकांच्या घरापासून बरेच लांब होते. शहराच्या मुख्य रस्त्यावरून रस्त्याच्या एका बाजूने जात असताना त्यांचा तो विचित्र प्रणय चालू होता.
काही वेळ हलवल्यानंतर तिने त्याची पॅन्ट बाजूला सारली. वाऱ्यात उघडा पडताच त्याचा अवयव थंडीने गारठला, पण काही क्षणासाठीच. तिचा हाता फिरू लागताच तो पुन्हा एकदा भडकला. मग तिने तिचा हात स्वतःच्या तोंडाजवळ नेत त्यामध्ये भरपूर लाळ घेतली आणि त्याच्या टोकावरील त्वचा मागे सारत त्यावरती लाळ ओतून ते चोळलं.
त्या कृतीचा अचुक परिणाम झाला आणि त्याचा उद्रेक झाला. त्याच्या अवयवातून उडालेली धार अगदी हेडलाईटपर्यंत पोहोचली. त्याच्या हाताची थरथर वाढली. तो दाब आणि प्रवाह त्याला सहन होत नव्हता. त्याने ब्रेक दाबत गाडी जाग्यावरतीच थांबवली आणि मान तिच्या खांद्यावर टाकत आचक्या देत तो वीर्याच्या पिचकाऱ्यानी गाडीची टाकी रंगवू लागला.
ती अजूनही तिच्या दोन्ही हातांनी त्या चिकट अवयवाला हळूहळू हलवत होती. तिचे दोन्ही हात त्याच्या वीर्याने चिकट झाले होते. तरीही तो चिकटपणा तसाच त्याच्या लिंगावरती पसरवत ती अजूनही त्याला हलवत होती आणि तो इतके दिवस साठवून राहिलेलं वीर्य बाहेर ओतत होता.
“आता घरी चल, बघ तुला कसं छळतो दिवस भर…” बऱ्याच वेळाने तो म्हणाला.
“हो, वाट बघतेय मी…” त्याची अंडरवेअर आणि नाईटपॅन्ट वर सकरवत, रूमालाने हात पुसत ती म्हणाली.
समाप्त.
