चित्राचं लग्न धूमधाममध्ये झालं. लंगडत का होईना योगेश लग्नात पूर्णवेळ आपल्या बहिणीच्या पाठीशी होता. लग्न झाल्यावर ती पुण्याला निघून गेली. आणि पुन्हा बहिण-भावातलं नातं आधीसारखंच परकं झालं. चित्रा आपल्या संसारात गुरफटली आणि योगेश आपल्या शिक्षणात. या सगळ्याला आता ६-७ वर्षं झाली. इंजिनियर झालेल्या योगेशने काही काळ नोकरी करून मग आता स्पर्धा परीक्षा द्यायचं ठरवलं होतं. आणि त्याच्या तयारीसाठी पुणे सर्व दृष्टीने सोयीचं होतं. दरवर्षी अशी हजारो मुलं-मुली स्पर्धा परीक्षांच्या तयारीसाठी पुण्यात येतात. योगेशही आला. आता पुण्यात कुठे राहणार हा प्रश्नच नव्हता. बहिणीचं घर असताना दुसरीकडे भाडं भरत कशाला राहायचं?
“योगेश, यूपीएससीची परीक्षा अवघड असते. आयएएस ऑफिसर होणं सोपं नाही…” एक दिवस सकाळी नाश्त्याच्या वेळी गप्पा मारताना पार्थ म्हणाला. पार्थ म्हणजे चित्राचा नवरा, “आमच्या बॅचचा डॉ अविनाश म्हणून आहे. त्याची आणि तुझी गाठ घालून देतो. तो मेडिकल नंतर आयएएस ऑफिसर झाला. सध्या पुण्यातच आहे.”
“चालेल दाजी, थँक्यू!” योगेश म्हणाला.
“चला, आता मला जायला हवं, ” बोलता बोलताच डॉ पार्थ आपला नाश्ता संपवून टेबलवरून उठला. पुण्यातल्या प्रसिद्ध सह्याद्री हॉस्पिटलमध्ये डॉ पार्थ कामाला होता. तो आपल्या खोलीत कपडे बदलायला गेला तेव्हा टेबलवर बसलेल्या चित्रा आणि योगेशची नजरानजर झाली.
गेले काही दिवस त्यांच्यात हे सुरू होतं. योगेशच्या नजरेत आपल्या बहिणीबद्दलची वासना ठासून भरलेली होती. तिच्या लग्नाच्या आदल्या रात्री तिने त्याचं लिंग तोंडात घेऊन चोखलं होतं ही आठवण कोणत्याही क्षणी त्याला पुन्हा ताठरता देत होती. वयाबरोबर तिच्या सौंदर्यात भरच पडली होती. योग्य जागी आवश्यक तेवढीच चरबी साठल्याने तिच्या शरीराला एक छान गोलाई आली होती.
अजूनही चित्रा आणि पार्थला मूल झालं नव्हतं. पण त्यांनी प्रयत्न थांबवले नव्हते. जवळपास रोज रात्री चित्रा आणि पार्थ यथेच्छ संभोग करायचे. आणि त्यावेळेस योगेश आपल्या ताईच्या खोलीबाहेर उभं राहून तो आतले आवाज ऐकायचा. ते उसासे, चोख्ण्याचे आवाज, आनंदाने विव्हळणे! योगेश बाहेर उभा असतो याचा एकदा ताईला पत्ता लागल्यावर तिने खोलीचा दरवाजा पूर्ण बंद न करता थोडी फट ठेवायला सुरूवात केली होती. नवऱ्याचं लिंग चोखताना, त्याचं ते ताठर लिंग पूर्ण आत घेताना, तो तिचे अफाट सुंदर स्तन दाबताना आपल्या लहान भावाच्या नजरा आपल्याला बघत आहेत हे जाणवून तिची योनी अधिकच बुळबुळीत होत होती. नवऱ्याला वाटायचं ही त्याचीच कमाल! कामसुखाचा मनसोक्त आनंद चित्रा उपभोगायची. आपण बघतो हे बहिणीला माहित्ये आणि तरी तिने आक्षेप घेतलेला नाही यामुळे योगेशची भीड अधिकच चेपली. तिच्या नवऱ्याची- पार्थची नजर चुकवून तो तिच्या शक्य तेवढ्या जवळ जायचा, जाता येता तिच्या दंडाला किंवा मांडीला स्पर्श करायचा. तिने त्याला एकदाही प्रतिसाद दिला नव्हता, पण कधी आक्षेपही घेतला नाही.
आजही नाश्ता संपवून पार्थ किचनमधून गेल्यावर योगेशने टेबलखाली आपला पाय लांब करून चित्राच्या मांडीच्या आतल्या बाजूला स्पर्श केला. चित्रा काहीच बोलली नाही. ती शांतपणे आपले पोहे खात राहिली. तेवढ्यात पार्थ खोलीतून बाहेर आल्याचा आवाज आला आणि योगेशनेही आपला पाय मागे घेतला. पार्थ आता हॉस्पिटलला जायला निघत होता.
“हे करोना काय प्रकरण आहे?” चित्राने प्लेट्स उचलत त्याला विचारलं.
“एक नवा आजार आला आहे. गंभीर आहे म्हणतात. पुढचे काही दिवस फार काळजी घ्यावी लागेल, ” पार्थ आपली बॅग उचलून निघता निघता उत्तरला. तो जे म्हणाला त्याचं पुरेसं गांभीर्य ना चित्राला होतं ना योगेशला. अर्थात तेव्हा अख्ख्या दुनियेला याचं गांभीर्य नव्हतं. पण हा संवाद घडला त्या नंतर अवघ्या आठवड्याभरात सरकारने लॉकडाऊनची घोषणा केली. आणि सगळे व्यवहार, काम ठप्प झालं. सगळे लोक घरात अडकलेपण डॉ पार्थ दिवसरात्र कामात बुडला. एक विशेष कोविड सेंटर तयार करून डॉ पार्थची तिकडे नेमणूक झाली. सलग १५-१५ तासांची ड्युटी व्हायची त्याची. आल्यावर इतका दमलेला असायचा की काही करण्याची शक्तीच उरली नव्हती. खाणे, झोपणे आणि काम एवढंच सुरू होतं त्याचं.
याच्या एकदम उलट होतं चित्रा आणि योगेशचं. दिवसभर घरात बसून होते, आणि काही कामच नव्हतं! योगेश अधून मधून अभ्यास करत असला तरी आता परीक्षाच पुढे ढकलल्या गेल्याने सगळाच आनंद होता.
दुपारची वेळ होती. तासभरापूर्वीच डॉ पार्थ ड्युटीवर गेला होता. साहजिकच ताईच्या अवतीभवती घुटमळण्याची संधी योगेश शोधत होता. त्याने तिच्या खोलीत डोकावले. ताई बाथरूमअध्ये असावी. आतून शॉवरचा आवाज होता. ताई खोलीतून बाहेर येईल तेव्हाचं तिचं रूप बघायला तो खोलीच्या बाहेरच जरा आडोशाला थांबला. तिथून खोलीतला आतला भाग नीट दिसत होता, पण पटकन बाहेरची व्यक्ती दिसली नसती. त्याला फार वेळ वाट बघावी लागली नाही. अवघ्या काही मिनिटातच चित्रा बाहेर आली. धुतलेले ओले केस एका टॉवेलमध्ये बांधले होते आणि अंग झाकायला दुसरा टॉवेल वापरला होता. पण स्तनांच्या वरचा भाग आणि मांड्यांपासून खाली सगळं उघडंच होतं. तिचे पाय अतिशय सुंदर होते. ती आरशासमोर उभीर राहिली आणि तिने केसांना लावलेला टॉवेल काढला. तिचे लांबसडक ओले केस मोकळे झाले. त्यातून गळालेले पाण्याचे थेंब तिच्या मानेवर आले. त्यातलाच एक तिच्या गळ्याच्या खालून उतारावरून ओघळत दोन स्तनांच्या मधल्या खोल दरीत शिरला. अवघ्या काही क्षणांचं ते दृश्य आणि तेवढ्यात बाहेर उभ्या योगेशच्या लिंगाने सलाम ठोकला. दांड्यासारख्या कडक लिंगाला त्याने आपल्या चड्डीतून मोकळं केलं आणि तो ते अलगद हलवू लागला. चित्रा आरशात स्वतःचं रूप न्याहाळत होती. सुंदरच होती ती. तिने स्वतःच्या केसातून मादकपणे हात फिरवला, स्वतःचा खालचा ओठ मुडपून स्वतःकडे पुन्हा नीट बघितलं. या अशा सुंदर बायकोला सोडून करोना पेशंट्सची काळजी करावी लागणाऱ्या स्वतःच्या नवऱ्याची तिला कीव आली. ‘बिचारा!’ तिने विचार केला. त्याबरोबर तिच्या ओठांवर एक खट्याळ आणि आकर्षक हसू उमटलं. आरशाच्या कोपऱ्यातून तिला एकदम आडोशाला उभा भाऊ दिसला. अगदी स्पष्ट दिसत नसलं तरी तो ज्या पद्धतीने उभा दिसत होता त्यावरून तो आपलं लिंग हलवत असणार हे तिला लगेचच समजलं. ती स्वतःशीच हसली. तिचा अंगावरचा टॉवेल गळून पडला आणि तिचं ते सुंदर नग्न शरीर योगेशच्या नजरेला पडलं. काही वर्षांपूर्वी अडगळीच्या खोलीत आपल्या मामेभावाकडून लागून घेताना असो किंवा आता रात्री नवऱ्यावर चढून आनंद घेताना असो, आजवर आपल्या ताईला योगेशने नग्न जेव्हा बघितलं होतं तेव्हा नेहमीच खोलीत अंधार होता. पण आत्ता दुपारची वेळ होती. खोलीत लख्ख उजेड होता. त्याने अगदी डोळे भरून ताईकडे बघितलं.
त्याची काय अवस्था झाली असणार याचा चित्राला अंदाज होता. ती पुन्हा स्वतःशीच खट्याळपणे हसली. आणि स्वतःच्या बेडपाशी गेली. स्वतःच्या स्तनांना स्वतःच एकदा दाबत, मादक हालचाली करत ती बेडवर आडवी झाली आणि तिने पाय फाकवले. केस काढून पूर्णपणे साफ केलेला तिचा योनिभाग योगेशच्या नजरेला पडला. तिच्या योनिच्या गुलाबी पाकळ्या त्याला स्पष्ट दिसत होत्या. त्या ज्या पद्धतीने चमकत होत्या त्यावरून हे स्पष्ट होत होतं की ती ओली होती. योगेश अक्षरशः श्वास रोखून ते बघत होता. त्याला काही कळायच्या आतच तिने आपली उजव्या हाताची दोन बोटं स्वतःच्या बुळबुळीत झालेल्या योनित खुपसली.
“आआआ… ओह गॉड!” ती आनंदाने विव्हळली. तिची बोटं वेगाने योनित आत-बाहेर करू लागली. मध्येच ती आपल्या हाताने स्वतःचा मदनबिंदूही चोळत होती. दुसऱ्या हाताने ती स्वतःचे स्तन दाबत होती, स्तनाग्रे चुरडत होती.
“येस… करत राहा… करत… थांबू नकोस…” ती कामसुखाने विव्हळत बोटं घालत होती. इकडे खोलीबाहेर योगेश आपलं कडक लिंग वेगाने हलवत होता. तिचं ते ओरडणं, तिचे ते उसासे त्याला वेडावून सोडत होते.
