विजय -नेहाच्या कामुक क्षणाला चार दिवस उलटून गेले होते. नेहाला विजयची काहीच खबर नव्हती. दोन दिवस नेहा जेवढे घराच्या बाहेर रहता येईल तेवढे बाहेर राहण्याचा प्रयत्न करत होती. विजयच्या समोर येणे ती टाळत होती. विजयच्या घरावरून नेहमी जाण्याचा रस्ता तिने बदलला होता. जरी झालेला प्रकार नेहाला आवडला होता. पण चांगल्या घरात वाढलेली सुसंस्कृत मुलगी नेहाला लाज शरम आणि अपराध्यासारखे वाटत होते. गोंधळलेल्याची भावना तिच्या मनात होती.
नेहाच्या आई बाबांना यायला अजून चार दिवस बाकी होते. आणि आई बाबा शिवाय नेहाला अजून चार दिवस तरी काका काकीच्या शिवाय दिवस काढणे नेहाला जड जाणार होते.
शनिवारी नेहाला कुठे जाण्याचा मूड नव्हता. आणि घरातच थांबन्याचा निर्णय नेहाने घेतला. आंघोळ करून नेहा हॉलमध्ये टीवी लावून बसली. मोबाईल वर व्हाटस अप वर मैत्रिणी शी मेसेज करत बसली होती. पॉपकॉर्न खात होती. काही वेळानंतर दरवाज्याची बेल वाजली. आता कोण ह्यावेळी कोण असेल… विजयच्या विचाराने नेहा गडबडली. आज विमल ये विजय हिंमत नाही करणार नाही. आला तरी जास्त वेळ थांबणार नाही असे नेहाला वाटले
नेहा दरवाजाच्या दिशेने चालत गेली. तिने पीप होल मधून पाहिले बाहेरच्या बाजूला विमल होती. तिने देवाचे आभार मागत दरवाजा उघडला आणि विमलचे स्वागत केले.
” कशी आहेस बाळा… विमलने हसून नेहाला विचारले.
” मस्त विमल काकी… तू कशी आहेस. नेहाने उत्तर देत तिला घरात घेतले.
जशी विमल आतमध्ये आली तशी तिने नेहाला घट्ट मिठी मारली. नेहासुध्दा तिला घट्ट बिलगलि. दोघी जेव्हा भेटतात तेव्हा असेच एकमेकांना आलिंगन देतात.
” काय मग… काय करत होतीस. विमलने नेहाला सोडले आणि सरळ हॉलमध्ये प्रवेश केला.
” जस्ट टाईम पास चालू आहे… काकी… नेहाने उत्तर दिले.आणि दोघी हॉल मधल्या सोफ्यावर येवून बसल्या. नेहाने टीवीचा आवाज बंद केला आणि दोघींच्या गप्पा सुरू झाल्या.
” नेहा आईबाबा गेल्यापासून एकदा ही घरी नाही आमच्या” विमलने विचारले.
” अरे… हो… हम्म्म्म@## काय झा… नेहा अडखळत बोलू लागली.
” नेहा… ठीक आहेस ना बाळा… काय झाल आहे का? विमल काळजीच्या स्वरात बोलली
“हो… हो मी एकदम ठीक आहे… अगं पूर्ण आठवडा लेक्चर आणि अभ्यास, क्लास हयात दिवस कसा जातो कळतच नाही. नेहा आपली अस्वस्थता लपवत म्हणाली.
” हो… पण नेहमी आई बाबा जेव्हा बाहेर जातात तेव्हा तू आमच्याकडे जेवायला येतेस. मग ह्यावेळी काय झाल. तिने विचारल
विमलचे म्हणणं खर होते.नेहा आईबाबांना नसतील तर विमलकडेच जेवायला जायची. पण ती आता काय सांगणार होती! विमल खरच स्वयंपाक सुंदर बनवायची.
” हो.अंग पण.माझ्या मैत्रिणी घरी यायच्या अभ्यासाला… म्हणून सगळे मिळून आम्ही जेवन बनवायचो. म्हणून यायला नाही जमल. नेहाने खोट कारण सांगितले.
“ओह अच्छा… अगंपण काही दिवसांपूर्वी मी विजयला तुला बघायला पाठवले होते… विमल बोलत होती तशी नेहा ताडकन उठली. नेहाच्या छातीत वीज चमकली.
” शीट… शीट… शीट विमल आमच्या मागावर नसेल ना… विमलला सगळ समजल असेल का? ती आता काय करेल? मी आता काय सांगु तिला. नेहाच्या मनात प्रश्नाचा डोंब उठला. ती विचारात हरवून गेली. तिने बघितले विमल काहीतरी सांगत होतीपण नेहाचे लक्ष तिच्या बोलण्याकडे नव्हत. तिचे मन विचाराने व्यापून गेले होते.
” नेहा… लक्ष कुठे आहे. विमलने मती गुंग झालेल्या नेहाला विचारले.
“अ… काय. नेहाचे मन थाऱ्या वर आले.
” तुझे काका बोलले… की तू घरात नव्हती त्यादिवशी” विमल म्हणाली.
” ओह्… सॉरी हो… घरी नसेल एखादी मी ” नेहाची सुटका झाली.
” हम्म्म्म मी निघते आता… घरी खूप काम पडलीत. विमल दरवाज्याकडे जायला निघाली. ” आणि हो आज रात्रीचे जेवण आमच्याकडे करायचे आहे. विमल थांबून बोलली.
” ओह… नो नो… नो… मी मैत्रिणी बरोबर बाहेर जेवायला जाणार आहे. नेहाने उत्तर दिले.
“ओह… कमॉन नेहा… तू चार दिवसांपासून मैत्रिणी बरोबर जेवण करते आहेस… आता एक दिवस तरी आमच्या बरोबर जेवायचं… मी काही एक ऐकणार नाही. आपणसुध्दा चांगल्या मैत्रिणी आहोत. नाही का!! विमल तिचे मन वळवण्याचा प्रयत्न करत होती.
” वेल… तुम्हाला उगाच त्रास… न… नेहा बाहेर पडण्यासाठी बोलली.
“काय… नक्की बरी आहेस ना तू कधीपासून हया गोष्टींचा विचार करू लागलीस. विमल मोठ्याने ओरडली. विमलचे बरोबर होते.नेहा कधीच एवढी विमलबरोबर औपचारिक होत नव्हती. त्या अगदी एकमेकांच्या जवळ होत्या.
“हे… हे हे… मी येईल रात्री” नेहा नकार देवुच शकत नव्हती. विमल नाराज झाली असती.
विमल घरातून निघुन गेली. नेहाने दरवाजा बंद केला. आणि ती बेडरूममध्ये निघुन गेली.
Chapter २
“डिंगऽऽडॉगं… नेहा विमल आणि विजयच्या घराबाहेर उभी होती. त्यांनीच तिला जेवायला आमंत्रण दीले होते. नेहाने काळ्या रंगाचा साधा टी-शर्ट आणि क्रीम रंगाची हाफ पॅन्ट घातली होती.
” अरे नेहा… आत ये ना. विमलने दरवाजा उघडला… आणि नेहा आतमध्ये आली.
नेहाने हॉलमध्ये प्रवेश केला. विजय सोफ्यावर टीवी बघत बसला होता. विजयने नेहाकडे पहिले आणि स्मित हास्य केले. त्याचे हसणे सामन्य होते. त्यादिवशी सारखे कुत्सित नव्हते. त्याचे विनयशील असे हावभाव होते.
पण नुसत्या त्याच्या हसण्यानेसुध्दा तिचे मन फड्फडले. नेहा विजय त्यादिवशीपासून आज प्रथमच भेटत होती. तिच्या मनात आठवणीने उजाळा दिला. त्यादिवशीची दृश्ये तिच्या डोळ्यासमोर नाचत होती.
विजय सोफ्यावर आरामात बसलेला. सोफ्याच्याकडेवर नितंब टेकवून शरीर मागे लोटून त्याचे पाय जमिनीवर ताणून मस्त आराम करत टी वी बघत होता. त्याने तांबड्या रंगाचा टी-शर्ट आणि पूर्ण ट्रेक पॅन्ट घातली होती. पूर्ण कपड्यांत ही नेहाला त्याचे कडक छाती, सपाट पोट, दोन पायामधले विशालचे सामान दिसत होते. त्याच्या लिंगाला तिने जे घट्ट आवळलले होते. ते तिला आठवत होते.
” हे देवा… काय विचार करत आहे मी. नेहा विचारात मग्न होती. तेव्हा विमलने खांद्यावर तिच्या हात ठेवला. नेहाने विमलकडे वळून पाहिले.
” नेहा… काय झाले… कुठे हरवलीस…? विमल तिच्याकडे एक टक बघुन बोलली.
ऊम्म्म्म्म… काही नाही काही नाही. नेहाने उत्तर दीले.
” ओके चल आतमध्ये” विमलने नेहाचा हात पकडून किचनमध्ये जावु लागली. नेहाने एक नजर विजयकडे टाकली. तो टीवीकडे बघत चोरट्यां नजरेने नेहाकडे पाहत होता.
पुढील काय तास भर तरी नेहा विमल बरोबर किचनमध्ये मदत करत होती. विजय अधुन मधून फ्रीज मधील बीअर घेण्यास आला होता. पण त्याच्या वागण्यात नेहाला बदल जाणवला नाही. तो अगदी सामान्य वागत होता. आपल्यामध्ये काहीच घडले नाही असे नेहाला भासवत होता.
” विजयच्या मनात काय आहे.आपल्या बायकोसमोर काही भलतसलत करणार नाही ना…” नेहाचे अंदाज चालूच होते
” अरे तुम्ही लेडीज काही वाईन घेणार का? विजयने फ्रीज मधून अजून एक बियर काढत विचारले.
” मला थोडीशी घेयाला आवडेल.” विमल म्हणाली
“आणि तू नेहा…” विजय म्हणाला… नेहा गडबडली.तिला काय बोलू काय कळत नव्हते. तिने वाईन कधी घेतली नव्हती.
नेहा काय बोलू विचार करत असताना पटकन विमल म्हणाली.
” अरे का नाही… आता मोठी झाली ती… वाईन तर पीवुच शकते. तू एक छोटा पेग बनव.
” हे हे.शुअर… विजयने भिंतीतील कपाट उघडले. वाईनचे ग्लास बाहेर काढले. आणि दुसऱ्या कप्प्यातून वाईनची बॉटल काढली. बॉटलचे झाकण खोलुन दोन ग्लासात वाईन ओतू लागला ; एका ग्लासात छोटा पेग… आणि एका ग्लासात मोठा पेग. ग्लास दोघींना देवून त्याने बियर स्वतःला ओतली.
” चीयर्स.टु… ग्रोन अप गर्ल… एकमेकांच्या ग्लासाला स्पर्श करून विमल म्हणाली.
” येस… ग्रोन अप गर्ल… विजय नेहाकडे बघत म्हणाला. आणि बीअरचा घोट घेतला. विमल नेसुध्दा वाईन घशात ओतली. नेहाने मात्र ग्लास हातात ठेवला होता.
” कमॉन नेहा… सीप घे.ना… हया पेक्षा ही घाणेरडी चव घेतली असशील… एवढपण वाईट चव नाही आहे… विजय म्हणाला… दोघे नेहाकडे अपेक्षने बघू लागले.
” काय फालतुगिरी चालली आहे यार… विजयचे बोलण्यातील अर्थ लक्षात घेता मनात बोलली.
