रायाच्या जिभेने सावनीची सिल्की ब्रा, चिंब भिजली होती. तरीही राया चोखतच होता. उत्तेजनेने कडक झालेली बोंडे रायाला अजून उत्साहित करत होती.
त्यामुळे आणि मायाच्या जिभेच्या कौशल्याने, रायांचा मदनध्वज पुन्हा हवेत फडफडत होता…
अन नकळतपणे अधाशा सारखा त्या मोठ्या होत गेलेल्या शस्त्राकडे पहात होता.
त्याने पुन्हा एक पेग भरला होता.
आता, मायाने आपला परकर उचलला. अन रायाच्या लिंगावर बसली. अलगदपणे त्याचं टोक आत सारून, तिने हळूहळू कम्बर हलवायला सुरूवात केली. अगदी मायासारख्या एकदा डिलिव्हरी झालेल्या बाईलाही, रायाची तलवार, एका झटक्यात आत घेणं शक्य नव्हतं. हळूहळू तिच्या योनिमुखाशी द्रव पाझरू लागला अन त्याचा वंगणा सारखा वापर होऊ लागला. जसजसे लिंग आत सरकू लागले, मायाचे डोळे मिटू लागले. तिच्या चेहऱ्यावरचे हावभाव पाहून इकडे सावनीही आणखी गरम झाली. तिने ब्रा काढून टाकली. अन अनावृत्त स्तन त्याच्या तोंडात दिले.
बाळूचे या धांगडधिंग्यात काहीच काम नव्हते. तो शांतपणे पेग रिचवत सगळं पहात होता. त्याला रायाविषयी अजिबात जेलसी वाटत नव्हती. जे तो करू शकत नव्हता ते राया त्याच्या पत्नीला देत होता. लग्नानंतर काही दिवस, सावणीचे उतेजीत होऊन रात्री मिठी मारणे त्याने अनुभवले होते. पण तो काहीच करू शकत नाही, हे समजल्यावर सावनीने बोटांचा कारभार सुरू केला. अन मायाने तिला साथ दिली. त्यामुळं, सावनीची आग त्याला माहित होती. फक्त त्याला मायाचं, म्हणजे सावत्र आईचं आश्चर्य वाटत होतं. असं नव्हतं की तिचं मादक सौन्दर्य त्यानं कधी पाहिलं नव्हतं. घर छोटं असल्या मुळं, तिचं नग्न शरीर त्याच्या दृष्टीला कितीकदा पडलं होतं. सावनी सोबत गोधडीत खेळतानाची, तिची मस्ती त्याला माहित होती. पण आज रायाच्या लिंगावर बसल्यावरचे तिचे भाव अधिकच धुंद आणि मादक होते. रायाचं लिंगही तसं होतं म्हणा.
तिकडे मायाची कम्बर हलवण्याची गती कमी झाली. बहुधा तिचं पहिलं स्खलन झालं असावं. तशी सावनी, तिच्याकडे सरकली. रायाच्या वर बसलेल्या मायाला आता सावनी, किस करू लागली. तसा मायाचा उत्साह फुलून आला. सावनी तिचे स्तन चोखू लागली, अन मायाची गती पुन्हा वाढली. मायाचे स्तन चोखताना, सावनीची कंबर रायाकडे आली. त्याने तिच्या सिल्की पॅन्टी वरून हात फिरवायला सुरूवात केली. तिच्या नितंबावर गोड शहारे फुलले. ते पाहून रायाने ती पॅन्टी अलगद उतरवली, अन मागून योनिशी खेळू लागला. तिचे पाय हळूहळू फाकु लागले. तशी रायाची बोटे आणखी गतिमान झाली. सावनी सुस्कारे सोडू लागली. सकाळपासून योनी भोवतालचा ठणकणारा भाग, ती विसरून धुंद होऊ लागली. तिने अलवारपणे पाय रायाच्या चेहऱ्यावरून पलीकडे टाकला. आता तिची योनी, त्याच्या चेहऱ्यावर होती. रायाला आयतेच कुरण मिळाले. त्याने सावकाशपणे तो डोनट खायला सुरूवात केली. त्यातला क्रीम चाटायला सुरूवात केली. अन पाकळ्या पूर्ण उघडल्या गेल्या. कळीचे पुन्हा फुल झाले. गुलाबी पाकळ्यांच्या तळाशी, रायाची जीभ सरसर फिरत होती. अन तिच्या फुलाच्या गाभ्यातले मध, त्याच्या जिभेवर टपकत होते.
रात्र धुंद होत होती. मदन जोरावर होता,… अन दोन्ही रती त्याच्याशी रत होत, सुस्कारे सोडत होत्या. उघड्या आभाळाखाली, चंद्राच्या अन बाळूच्या साक्षीनं खेळ रंगात आला होता. चांदण्यात सावनी अन मायाची शरीरं चमकत होती. ताज्या पापलेटची चमक दोघींच्या शरीरावर होती. बघता बघता, आभाळ भरून आलं. इकडे श्वासांची वादळं सुरूच होती. सावनीचा बांध पहिल्यांदा फुटला… अन तिच्या तृप्तीचे कढ रायाच्या जिभेवर बरसू लागले. योनी तृप्त होताना, तिने दोनतीन वेळा, रायांचा चेहरा, दोन्ही मांड्यांमध्ये आवळला. मन शांत झाल्यावर, ती भानावर आली… रायाच्या चेहऱ्यावरून बाजूला झाली. त्याच्याकडे वळून त्याच्यावर चुंबनाचा वर्षाव करू लागली. त्याला वेड्यासारखी आवळू लागली.
तिच्या चुंबनाचा वर्षाव अन वळीवाची सर सोबतच यायचे होते. ऊन्हाळ्याच्या शेवटी शेवटी येणारा पहिला वळीव. बाळू आपला पेग अन गादी घेऊन आत धावला. मायाही डिस्टर्ब झाली. ती अन रायाही उठले. सावनी दुसरी गादी घेऊन आत गेली. पावसाची सर आता चांगलीच वाढली. ताठरलेलं रायाचं लिंग, पावसाच्या पाण्यात न्हाऊ लागलं.
“चला पटकन घरात…”
माया त्याला घाई करू लागली. पण राया मात्र अडलेल्या खोंडासारखा तिथेच थांबला. उलट तिचा हात धरून बोलला,
” थांब थोडं भिजू या.”
जवळ येत त्यानं, तिचा परकर सोडला. दोघेही पूर्ण नग्न, उघड्या आभाळाखाली, एकमेकांना कुस्करत होते, चोळत होते. रायाचं ताठ शस्त्र, तिच्या ओटीपोटाला थटत होतं. तो तिला अंगणात पडलेल्या खुर्चीजवळ घेऊन गेला. एक दीर्घ चुंबन घेतलं. हळुवारपणे तिला फिरवून पाठीमागून बिलगला. तिच्या नितंबाला, त्याचा स्पर्श होताच, तिला काय करायचं ते समजलं. ती खुर्चीचा आधार घेत वाकून उभी राहिली. तो तिचे भरगच्च नितम्ब न्याहाळत राहिला. त्यावरून धावणारे थेंब खाली तिच्या योनीकडे जाताना पाहून त्याला चेव चढला. त्याने अलगद लिंग तिच्या योनित, मागच्या बाजूने सरकवले. अन दणके देऊ लागला. आकाश गर्जत होतं. वळीवाचा पाऊस धोधो कोसळत होता. अन मायाचि कित्येक वर्षांची उपासमार आज भरून निघत होती.
बराच वेळ चढाई करूनही, रायाचं समाधान, काही होत नव्हतं. अगदी शेवटाजवळ येऊन त्याचा तृप्तीचा क्षण माघारी जात होता. मायाच्या योनी मार्गाशी घर्षण करताना पावसाचे पाणीही आत जात होते. त्यामुळं वेगळीच नशा तिला चढली होती. पण रायाचं समाधान आज होईना.
त्यानं त्याची तलवार बाहेर काढली अन मायाच्या मागच्या म्यान पाशी लाडिगोडी लावू लागला.
तिच्या मागच्या होल जवळ, त्यानं आपलं गुलाबी बोन्ड लावून रगडायला सुरूवात केली. वरून पाऊस अजून कोसळत होताच. रायाच्या मागच्या दाराजवळ चाललेल्या लाडिगोडीचा अर्थ मायाला समजत होता. पण तिलाही तो अनुभव घेण्याची इच्छा होतीच. त्याच्या टपोऱ्या गुलाबी बोंडाच्या गुदगुल्यांमुळे, तिचं ते द्वार उघडू लागलं होतं. अन त्यात पावसाचं पाणी जात होतं. आत शिरणाऱ्या पावसाच्या पाण्यानं, तिला आणखीच गुदगुल्या झाल्या. अन तिनं त्याच्या गुलाबी टोकाला प्रवेश दिला. हळूहळू तो सोटा आत जाताना, तिला दुखू लागल्यावर तिने त्याला थांबवले. त्याच्या पुढे तो आता जाऊ शकत नव्हता. निम्म्यापेक्षा जास्त भाग अजून बाहेरच होता. पण एकदम अरूंद मार्गामुळे, रायाला खूप आनंद मिळत होता. त्याने मिळालेल्या, थोड्याशा प्रवेशातच, मागेपुढे हालचाल सुरू केली. अन मागच्या दरवाजाच्या अन मुख्य दरवाजाच्या मधल्या पडद्याला घर्षणांमुळे तिचा आनंद द्विगुणित होऊ लागला होता. रायाच्या छाती पोटावरून येणारे थेंब, त्याच्या लिंगावरून तिच्या आत प्रवेश करत होते. ती विव्हळत होती. वरून पाठीवर पाऊस झेलत होती. त्या अरूंद मार्गात, राया तृप्तिच्या क्षणांच्या जवळ पोहोचला होता. रायाने एक झटका देत, आपल्या आतला प्रेमाचा पाऊस, तिच्या आत टाकल्या… मायाच्या पाठीवर, अन मायाच्या आतमध्ये सरीवर सरी झडत होत्या.
सावनी मात्र दारातून त्यांचा प्रणय पाहत होती. ती तृप्त होऊनही, तिने अजून कपडे घातलेच नव्हते. राया शांत झाल्यावर तिला फक्त त्याच्या दंडावर डोकं ठेवून, त्याच्या मर्दानगी छातीला चिकटून झोपायचं होतं… कदाचित, त्याच्या क्षणिक प्रेमाची लाट ओसरल्यावरही तिला त्याच्या हृदयात स्थान हवे होते.
कॉलेज सुरू व्हायला अजून बराच अवकाश होता. ऊन्हाळ्याच्या सुट्या अजून संपल्या नव्हत्या. पण प्रो राया, सुट्या संपवून पुण्यावरून ठरल्यापेक्षा लवकर परत आले होते.
माया अन सावनी दोघींनाही वाटलं, की त्यांच्या ओढीने प्रोफेसर लवकर आले. सुटी लागली म्हणून राया गेल्यावर दोघीना अजिबात करमेनासं झालं होतं. बघता बघता पावसाळा तोंडावर आला. अन राया देखील लवकर निघून आले. ते सुटीवर गेले तरी, आगाऊ भाडं देऊन गेले होते. त्यांना परिस्थितीची जाणीव होती.
पण रायाच्या लवकर येण्याचं कारण वेगळंच होतं. कॉलेजची ट्रिप जाणार होती, महाबळेश्वरला. ती तयारी करायला ते लवकर आले होते.
येतायेताच त्यांनी अश्विनी मॅडमला फोन लावला होता. घरी पोचल्यावर, पटपट काहीतरी खाऊन, कॉलेजकडे निघूनही गेले. कुठंतरी जायची तयारी चाललीय, एवढं मायाच्या लक्षात आलं.
बसचं बुकिंग, हॉटेलचं बुकिंग, मुलं मुलींची लिस्ट, बसमध्ये कुणी कुठं बसायचं, इथपासून प्लॅनिंग, तिथं गेल्यावर, मुलं अन मुली वेगवेगळ्या विंगमध्ये राहतील अशी बुकिंग… सरतेशेवटी स्वतःचं सामान,… अशी सगळी जय्यत तयारी करण्यात, रात्र झाली.
रात्रीच्या जेवणाच्या वेळी, त्यानं दोघीना सांगितलं,… महाबळेश्वर ट्रिप विषयी. तीन दिवस, दोन रात्रीची ट्रिप. मायाने रातोरात, मुगाचे लाडू करून दिले. मुलांनाही खाऊ द्या म्हणत, थोडे जास्तच दिले. आता कॉलेजची पोरं ती, काय खातात, अन काय पितात, हे रायाला चांगलंच माहीत होतं. तरीही मायाचं मन मोडायचं नाही, म्हणून, तो काहीही बोलला नाही. सकाळी लवकर ट्रिप निघणार, म्हणून राया लवकर तयार झाला. एक छोटीशी सॅक अन आटोपशीर सामान, घेऊन निघाला सुद्धा. रस्त्यावर जाऊन, वळणावरून दिसेनासा होईपर्यंत, माया अन सावनी दोघीही बाय बाय करत राहिल्या.
बसमध्ये जेमतेम, ४२ सीट्स. मुलं एकवीस मुली एकवीस. या दोन प्रोफेसर्सला बसायला जागाच नव्हती उरली. रायाच्या अबसेन्समध्ये कुणी बुकिंग घेतलं माहीत नाही. एकदम पुढच्या कोपर्यातली एक सीट ऍडजस्ट झाली. तिथे अश्विनी बसली. राया उभा राहिला. मुलं जागा देत होती तरी, त्यानं उभं राहणं पसंत केलं.
