आकाश काहीही न बोलता एकटक तिच्याकडे बघत होता आणि तिचे बोलणे कुठल्याही प्रतिक्रियेशिवाय ऐकत होता. त्याची ती स्थितप्रज्ञता बघून प्रेरणा पुढे बोलायला लागली…
“म्हणुन मग अंघोळीला गेले तेव्हा मुद्दाम दार आतून लॉक केले नाही. वाटत होते, तू येशील, अपेक्षा होती तू येऊ नयेस… बाथरुमचे दार उघडले आणि तू आत आलास. माझी अपेक्षा फोल ठरली… पडद्या आडून दिव्याच्या उजेडात तुझी आकृती दिसत होती. तू मान वर करून माझे काढलेले कपडे बघितलेस. मी पडद्याआड संपुर्ण नग्न आहे हे तुला कळलेले मला जाणवले. उध्वस्त मनाने आणि संपुर्ण सामर्थ्याने तुला विरोध करायला मी तयार झाले. तू पुढे झालास तेव्हा तुझ्यावर प्रहार करायला मी संपुर्ण तयार होते. कितपत यशस्वी झाले असते, मला नाही माहित पण प्राणपणाने तुझ्याशी झगडले असते.”
“तू पुढे झालास, कपडे ठेवलेस आणि वळून उलट पावली निघून गेलास. आपल्या नग्न प्रेयसीच्या इतक्या जवळ येऊन तिला नग्न ओलेती बघण्याचा साधा प्रयत्नसुद्धा न करता तुझे जाणे ही माझ्या दृष्टीने संयमाची परिसीमा होती. असा संयम फक्त प्रेमातच असू शकतो, वासनेत नाही. तुझे प्रेम बघून त्याच क्षणी मी मनापासुन तुला वरले आणि माझा पती मानले. तुझ्या कृतीने तू तुझे प्रेम सिध्द केलेस आणि आता माझ्या कृतीने मी माझे प्रेम सिद्ध करायची वेळ आहे. ही मी तुझ्यासमोर उभी आहे. तुला – माझ्या पतीला हवे ते दयायला”
वान
“खरच तू मनापासुन बोलते आहेस? खरचं मला हवे ते तू दयायला तयार आहेस?”
“हो रे आकाश, तुला हवे ते… तुला पती मानल्यावर कसला आडपडदा?”
“मग मला सॅन्डविच हवे आहे” आकाशने तिच्याकडे रोखून बघत नजरेत नजर मिसळून सांगितले. त्याची ती मागणी ऐकून प्रेरणा गोंधळली.
“सॅन्डविच म्हणजे?”
“सॅन्डविच माहित नाही तुला? सॅन्डविच म्हणजे ‘दो पाव के बीच में’…” आकाशने मिस्किलपणे खुलासा केला. त्याच्या ह्या खुलाशाने लाजावे का कृतःकोपाने त्याला रागवावे का त्याच्या डायरेक्ट मागणीचा टॉवेल काढुन डायरेक्ट रिप्लाय द्यावा ह्या द्विधा मनस्थितीत काहीही न सुचून प्रेरणा नुसतीच आकाशकडे बघत राहिली.
“अगं, पोटात भुकेचा आगडोंब उसळला आहे. घरी प्रेयसी… नव्हे… भावी बायको असताना तिच्या कडून मी एका ओमलेट सॅन्डविचची पण अपेक्षा करू नको?” त्याचे ते समर्थन ऐकून प्रेरणा एकदम खजील झाली. तिचा चेहेरा त्याला सांगुन गेला की तिचा भ्रमनिरास झाला आहे. तिची नाराजगी त्याला बिलकुल चालणार नव्हती. आकाश पुढे झाला आणि तिचा चेहेरा ओंजळीत पकडून त्याने तिच्या ओठांवर आपले ओठ ठेवले. तिच्या अत्यंत गोंधळलेल्या मनस्थितीत तो तिला चक्क लीप टू लीप कीस करायला लागला. सद्यस्थिती जाणून घेऊन प्रेरणा रंगात यायला लागली आणि चुंबन घेणार्या ओठांचे चुंबकीय आकर्षण तोडून आकाश दूर झाला. तिच्या नाराज नजरेत नरज रोखून आकाश बोलला
“प्रेरणा, माझे तुझ्यावर मनापासुन प्रेम आहे. त्या प्रेमात वासनेचा लवलेश नाही. तू मला सर्वार्थाने हवी आहेस हे जरी खरे असले तरी लग्न होईपर्यंत थांबायला माझी तयारी आहे. मघाशी भावनेच्या भरात मी जरा वाहवलो होतो
पण ती माझी चुक होती. मला परत ती चुक करायची नाही. मी आता आपली ही पातळी ओलांडेन ती लग्न
झाल्यावरच. आपल्या पहिल्या रात्री. सुहागरात्री…”
” पण मी तुला आत्ता सांगितले ना? मी तुला मनोमन माझा पती मानले आहे. मला आता आपल्या संबंधात कुठलीही अडचण नाही. ‘त्या’ अर्थाने आ पण आपली ‘सुहागरात’ आज आत्ता करू शकतो” बोलून गेली आणि आपल्या बोलण्याचा अर्थ लक्षात येऊन प्रेरणा भयंकर लाजली. तिच्या त्या लाजण्याने संमोहित होऊन आकाश पुढे झाला आणि त्याने तिला आपल्या मिठीत सामावून घेतले. दोन प्रेमी जीव एकमेकांच्या बाहुपाशात बद्ध झाले.
” पण एक अडचण आहे” काही क्षणाने आपल्या मिठीतून प्रेरणाला किंचित विलग करून आकाश तिच्या कानात पुटपुटला. प्रश्नार्थक नजरेने प्रेरणा त्याच्याकडे बघायला लागली.
“कायदेशीर लग्नानंतर पहिल्या रात्री प्रत्येक पुरुषाची अपेक्षा असते की त्याची बायको वर्जिन असावी. आ पण आत्ता मजा मारली तर ‘त्या’ रात्रीसाठी मी दुसरी वर्जिन कुठून शोधुन आणू?” आकाशच्या प्रश्नावर आणि त्यानंतरच्या खळाळून हसण्यावर खवळून प्रेरणा त्याच्या छातीवर बुक्के मारायला लागली. तिलाही त्याच्या चावटपणामुळे जाम हसायला येत होते. शेवटी आपले हसणे थांबवून आकाशने तिचे हात धरले आणि पटकन ओढन आपल्या मिठीत घेतले. आताची एकमेकांच्या ओठांची पकड दोघांनाही खपच हवीहवीशी वाटत होती. चंबन थांबवून आकाश किंचित मागे झाला. बोलताना त्याचे ओठ तिच्या ओठांना स्पर्श करत होते.
“प्रेरणा आत्ता थांबलोय पण आता नाही थांबवत. उद्याच्या उदया आ पण एक महिन्याची नोटीस देऊ आणि नोटीस पिरियड संपला की लगेच लग्न करू. तुझा काही प्रॉब्लेम नाही ना?”
“मला कुणीही लग्नाच्या गोष्टी बोलाव्या अथवा ठरवाव्या इतके जवळचे नाही. माझा कसला प्रॉब्लेम असणार
आहे?”
“तसे नाही ग, पण एकदा नीट बघून घे. नाहीतर नोटीस पिरियड संपायचा आणि तुझा पिरियड सुरु व्हायचा”
पुढची प्रेरणाची हालचाल गृहीत धरून आकाश आधीच आपले वाक्य पूर्ण करून लांब झाला म्हणुन बचावला. नाहीतर “नालायक…” म्हणत त्याच्या मागे धावलेल्या प्रेरणाने त्याला नक्कीच फटकावले असते.
“जा पटकन कपडे घालुन ये आणि मस्त खाऊया आपण… भुकेने जीव कासावीस झाला आहे अगदी”
त्याच्या ओठांचे पुसट चुंबन घेऊन प्रेरणा बेडरूममध्ये गेली. आकाश प्रेरणाच्या पाठमोर्या चालीकडे बघत राहिला. तिच्या चालण्यात एक डौल होता. ते चालणे जरी रॅम्प वॉकिंग नव्हते तरी तिच्या चालण्यात ग्रेस होती. चालताना होणारी कंबरेची हालचाल जीवघेणी नक्कीच होती. शिवाय आत्ता टॉवेलने तिची पाठ आणि मागचे कुंभ जेमतेम झाकले जात होते. वर खांदे आणि खाली मांड्यांपासून संपुर्ण पाय उघडे होते. पाठीवर मागे रुळणारे काही चुकार केस सोडले तर तिचे टॉवेलने लपेटलेलं रूप बघून आकाश खूप उत्तेजीत होत होता. प्रेरणाला बहुदा माहिती होते की आकाश तिथेच उभा राहून तिच्याकडे बघतो आहे. त्यामुळे तिची चाल आणि हालचाल संथ होती. प्रत्येक गोष्ट वेळ घेऊन नजाकतीने केलेली होती.
प्रेरणा बेडरूममध्ये पोहोचली. तिने तिचा ओला केशसंभार संपुर्ण गोळा करून पुढच्या बाजुला घेतला. एक क्षण ती तशीच स्तब्ध उभी राहिली. तिने तिचे हात पुढे घेतले. आकाश पुतळ्यासारखा खिळून तिच्याकडे बघत होता. तिचे हात बाजुला झाले तेव्हा दोन्ही हातात टॉवेलची कड होती. तिने पुढून टॉवेल सोडला होता. लग्नात आंतरपाटाआड उभ्या असलेल्या नवरी सारखी प्रेरणा त्या टॉवेलच्या मागे उभी होती. फरक इतकाच होता की ती पाठमोरी उभी होती आणि अंगावर एकही कपडा नव्हता. आकाशचा श्वास अडकला. धपापत्या अंतःकरणाने डोळ्याची पापणीही न
लववता एकटक तो प्रेरणाकडे बघत होता.
आणि प्रेरणाच्या हातातून टॉवेल सुटला आणि जमीनीवर पडला. स्पेलबाउंड झाल्यासारखे आकाश प्रेरणाचे मागून दिसणारे नग्न ओलेते रूप बघत होता. आशाचा सुमधुर आवाज चारही कोपर्यातील स्पीकर मधुन त्याच्या कानातून सरळ हृदयावर आदळत होता…
भीगा बदन जलने लगा
मौसम बदलने लगा जैसे अरमान कोई, जैसे मेहमान कोई
__दिल में मचलने लगा…!!!
तशीच पाठमोरी राहून प्रेरणा वाकली आणि तिने बाजूच्या पलंगावरून आकाशने तिच्यासाठी ठेवलेला टी-शर्ट उचलला. नग्न शरीरावर वरती फक्त टी-शर्ट घालुन तिने उघडी पाठ झाकली. मानेला एक झटका देऊन तिने जमतील तितके केस पाठीवर टाकले. तिच्या खालच्या उघडया पार्श्वभागावर ते अभिमानाने रुळायला लागले. परत वाकुन तिने बाजूची ट्रॅक पॅन्ट घेतली. ह्यावेळेस तिचा उघडा दिसणारा पार्श्वभाग आकाश डोळे फाडून बघत होता. वाकल्यावर दोन अर्धगोलांत पडलेली भेगेत त्याची नजर अडकली. धडधड उडणारी छाती आणि थडथड उडणारा लंड ह्याशिवाय आकाश निश्चल उभा होता. प्रेरणाने ट्रॅक पॅन्ट एकेका पायातून घालुन हळूहळू वर घेतली.
धीम्यागतीने ते अर्धगोल त्या पॅन्टच्या आड दिसेनासे झाले.
अंगावर दोन्ही कपडे चढवून प्रेरणा वळली. तिच्याकडे मंत्रमुग्धपणे बघणार्या आकाशकडे बघत परत तशाच धीम्या चालीने ती त्याच्या जवळ आली. आत्ता तिच्या सावळ्या चेहेर्यावर मादकता ओसंडून वाहत होती. आकाशच्या अगदी जवळ येऊन त्याची तंद्री न तोडता तिने त्याच्या ओठांचा अलगद कीस घेतला. खाली बघितले आणि स्वतःशी हसत ती किचनकडे वळली.
प्रेरणाच्या हालचालींचा वेध घेत आकाशची नजर वळली, नजरे बरोबर आकाश वळला आणि बाजूचा भिंतीला टक्करला. भानावर आल्यावर त्याच्या लक्षात आले की काय झाले, त्याने काय पहिले. आपसुक त्याची नजर खाली वळली. त्याची शॉर्ट्स जबरदस्त ताणली गेली होती आणि समोरच्या बाजूने त्यावर एक मोठ्ठा ओला डाग पडला होता. बधीर झाल्यासारखा आकाश बेडरूममध्ये गेला. त्याने कपडे काढुन टाकले. प्रेरणाने जमिनीवर टाकलेला टॉवेल घेतला आणि तो शॉवरखाली जाऊन थंडगार पाण्याखाली उभा राहिला. थंडगार पाण्याचा गारवा जेव्हा हाडापर्यंत पोहोचला तेव्हा आकाश भानावर आला. चटकन शॉवर घेऊन त्याने अंग कोरडे केले आणि तोच टॉवेल कंबरेला गुंडाळुन आकाश बाहेर आला.