तशी मी घाबरली त्या धिप्पाड सरदारकडे पाहून माझी बोबडी वळाली होती. दिसायला ट्रक ड्रायव्हर वाटत होता. मी खूपच घाबरले होते.. तेवढ्यात हसीना बाई म्हणाली. ए सुमेधा चल अंदर कमरे मे.. अन ती मला जबरदस्ती घेऊन गेली.. अन सरदार जीला म्हणाली, सरदारजी जरा धीरेसे, कही पहले कस्टमर से ही आउट ना हो जाये.. अभी बिस लोक बाकी हैं.. तशी मी मनोमन खूप घाबरले.. माझ्या समोर हे काय वाढून ठेवलं होतं.. मी खाली मान घालून रडत होते.. अन दुसर्या क्षणी सरदार जी ने माझ्यावर झडप घातली.. त्याने एक क्षण मला विचाराची संधी न देता माझे कपडे काढले अन मला अगदी बाहुली सारख खेळवू लागला.. ओए क्या माल हैं यार.. ऐसी हसीन तो कभी मिलती ही नहीं कोठे पे.. साली सब बडी पेट वाली, मोटी रंडी या ही मिलती हैं.. आज तो जन्नत ही खुल गयी.. मी रडत रडत ते वार सहन करत होती.. सरदार जी माझे अंग अंग कुस्करत होता. मी पूर्ण नागडी त्याच्या समोर शिकार होऊन पडले होते.. अन त्याने आपला मोठा सोटा बाहेर काढला अन माझ्या स्तनांवर फिरवू लागला. मी डोळे गच्च मिटून घेतले होते.. सरदारजी त्याला हवे ते करत होता. अन त्याने माझ्या योनीत त्याचा लवडा घुसवला.. मी जिवाच्या आकांताने ओरडले.. तसा त्याने माझ्या तोंडावर हात ठेवला.. बाहेरून हसीना बाई ओरडली, अरे सरदारजी क्या मार डालोगे क्या..? तसा सरदार हळू हळू मला झवू लागला.. त्याच्या मोठ्या लवड्याने पूर्ण योनी घुसळली होती.. अन धक्के मारत तो माझ्या योनीत झडला. मला उठायची ताकद आता राहिली नव्ह्ती.. सरदारजी बाहेर निघून गेला अन हसीना बाई आत आली अन म्हणाली.. पहली बार होता हैं ऐसा.. डरो मत अभी तैयार हो जाओ कस्टमर लाईन मे हैं.. मी अक्षरशः तिच्या पाया पडून भीक मागली.. मला जाऊद्या हो प्लिज.. मी तुम्हाला हवे तेवढे पैसे देईन.. तशी ती हसली अन म्हणाली पैसा..? कहासे दोगे..? तुम्हारे पास हैं ही क्या देने के लिये अब.. हैं तो सिर्फ ये ‘तेरी जवानी.. और यही ‘तेरी दौलत हैं.. ” अन मी चूप झाले. जेवढ वाईट व्हायचं तेवढं माझं झालं होतं.. तिने पुन्हा मला बजावलं चल लगेच तयार हो.. नाहीतर अब्दुलला बोलवू का आत.. मी घाबरले अन तशाच अवस्थेत कपडे घातले अन तयार झाले.. तशी बाई बाहेर गेली अन आत मध्ये दुसरे गिर्हाईक आले.. त्या ठिकाणी ट्रक ड्रायव्हर, क्लिनर, आणि कामगार येत होते.. आतमध्ये आलेल्या त्या कामगाराच्या अंगातून नुसता घाम टपकत होता. कळकट कपडे घातले होते अन वासाने मला किळसवाणे वाटत होतं.. मी गच्च डोळे मिटून घेतले अन त्याने माझ्या शरीरावर झडप घातली.. कचाकचा झवत त्याने माझ्या शरीराचा चोळा मोळा केला.. एक मागोमाग ट्रक ड्रायव्हर, क्लिनर, कामगार येऊन मला झवत होते अन मी काहीही करू शकत नव्हते.. मी बेशुद्ध व्हायची वेळ आली होती अन ताडमाड उंचीचा अन देहाचा अब्दुल आता आतमध्ये आला. अन म्हणाला चल सुमेधा अब मेरी बाहो मे आ.. मला खूप भीती वाटली, घाम फुटला मी जोरात नको नको ओरडत होते अन एवढ्यात दरवाजावर जोरात थापा ऐकू आल्या.. *
अन मी एकाएकी खडबडून झोपेतून जागी झाले.. माझ्या अंगातून घामाच्या धारा वाहत होत्या.. श्वास वाढला होता.. मी क्षणभर हँगच झाले.. दरवाजावर अजून जोरात थापा ऐकू येत होत्या अन मी भानावर आले.. माझा जीव भांड्यात पडला एक फार भयंकर स्वप्न मला पडलं होतं.. मी अशाही परिस्थितीत देवाचे आभार मानले की हे सत्य नव्हतं तर स्वप्न होत.. दरवाजावर अजून जोरात थापा चालूच होत्या मी सावरले अन दरवाजा उघडला अन समोर अंकिता होती.. मी तिला गच्च मिठी मारली अन रडू लागली.. अंकिता मला सावरू लागली.. मॅडम काय झालं..? का रडताय एवढं..? माझ्या तोंडून शब्द फुटत नव्हते मी बेसिन मध्ये जाऊन तोंडावर पाणी मारलं अन पुन्हा अंकिताला मिठी मारली.. अंकिता मला जायचं आहे ग इथून.. चल जाऊया आपण. मला भीती वाटतेय.. तशी अंकिता सावरून म्हणाली, ” मॅडम काय झालंय काही स्वप्न पडलं का.. घाबरू नका तशाही आज आपण इथून घरी जाणार आहोतच ना.. आणि कसलेही वाईट विचार मनात आणू नका प्लिज… मी अंकिताला माझं स्वप्न काही सांगितलं नाही परंतु अजून ही माझी धडधड होत होती.. मी ग्लासभर पाणी प्यायले अन अंकिताला म्हणाले..
” आज आपण लवकर जाऊया ना.. तशी अंकिता म्हणाली, मॅडम पण गाडी संध्याकाळची आहे.. तुम्हाला बर वाटत नसेल तर थोडा आराम करा बघू आणि दुपारनंतर आपण निघुया मग तर झालं.. आणि आज किरकोळ मेकअप असतील ते आम्ही पाहून घेतो हवतर पण तुम्ही रिलॅक्स व्हा आता.. अस म्हणून अंकिता बाहेर गेली.. मी पुन्हा पुन्हा आभार मानत होते की ते स्वप्नच होते.. सत्य नव्हतं.. पण माझ्यातल्या छुप्या बाहेरख्याली पणाने तर संस्कारी, गृहलक्ष्मी, एकवचनी पणाचा बुरखा फाडून मला खर्या आयुष्यात तीन परपुरुषांची आयटम तर बनवलं होत..
बराच वेळ एकांतात घालवल्यानंतर मी उठले अन फ्रेश झाले.. आज तर घरची जास्तच आठवण येत होती.. घरी जायचे वेध लागले होते अन खूपच भावना दाटून येत होत्या.. अंकीता ने मला आराम करायला तर सांगितला होता. पण एकटी राहिले की घरची आठवण अन त्या भयानक स्वप्नाची आठवण यायची.. त्यापेक्षा मी तयार होऊन खाली जाण्याचा निर्णय घेतला. खाली मोठा कार्यक्रम चालू होता. सर्वांनी आज पारंपरिक पोशाख घातले होते.. अन प्रत्येक जण माईक वर आपले अनुभव अन कार्यक्रमाबद्दल सांगत होता.. प्रत्येकाने काही न काही सांगायलाच पाहिजे असा दंडक होता.. एकंदरीत इतर दिवशीच्या कार्यक्रमापेशा आज सुंदर आणि सोज्वळ कार्यक्रम वाटत होता.. अगदी झाडून सर्वच हजर होते.. अन मध्ये मध्ये ज्यांनी ज्यांनी संपूर्ण कार्यक्रमात विशेष रंगत आणली अथवा मदत केली त्या सर्वांचे सत्कार पार पडत होते.. दुपार पर्यंत हाच कार्यक्रम चालू असणार होता अन दुपारी जेवून मग कार्यक्रमाची सांगता होती..
सर्व पाहुणे मंडळी, मित्रमंडळी भरभरून कार्यक्रमबद्दल बोलत होती. अमित आणि त्याचे मित्र केदार, रोहित, प्रथमेश अन्य सुद्धा उपस्थित होते.. एकूणच या कार्यक्रमात एक वेगळीच रंगत पाहायला मिळत होती.. हास्य विनोद अन कार्यक्रमात घडलेल्या विनोदी किश्यांनी हशा आणि टाळ्यांचा पाऊस पडत होता.. कधी कुणावर फिश पॉंड्स देखील केले जात होते.. त्यामुळे थोडी आम्हीदेखील त्या कार्यक्रमाची दुरूनच मजा घेत होतो.. अन एवढ्यात अमित बोलायला उठला अन थाटात माईक पकडून बोलू लागला.. “गुड आफ्टरनून ऑल फ्रेंड्स, रिलेटिव्हज अँड वेल विशर्स… ” मी कान देऊन ऐकू लागले.. अमित तसा खूपच हँडसम होता. अन त्याच बोलणं एकदम मधाळ होत.. कुणावरही भुरळ पडावं अस व्यक्तिमत्व होत.. त्यात मोठा बिजीनेस पर्सन असल्याने क्वचितच कुणी इम्प्रेस झालं नाही तर नवल.. अमित सर्व कार्यक्रमाची खुप तारीफ करत होता. अन आयोजकांचे आभार मानत होता.. सांगताना तो म्हणाला, ” आज या कार्यक्रमाची सांगता होतेय अन आम्ही इथून खुप काही गोड आठवणी घेऊन जात आहोत.. माझ्या सर्व मित्र मंडळींना तर या कार्यक्रमात फारच मजा आली. न भूतो न भविष्यती असा कार्यक्रम या ठिकाणी रंगला. ” हे ऐकत असताना माझ्या अंगावर शहारे उठत होते.. कारण यांच्या मित्रांनी आमचीच तर मजा घेतली होती.. मनसोक्त ताव मारला होता.. पुढे तो सांगू लागला, ” मी आजपर्यंत कित्येक कार्यक्रम अटेंड केले परंतु या कार्यक्रमात आम्हाला जे गवसलं ते कधीच न विसरणार आहे आणि आम्ही विसरू शकत नाही अन विसरणार देखील नाही.. “त्या वाक्यानी माझे रोम रोम पुल्लकित होत होते.. पुढे जाऊन अमित म्हणाला, ” आज आम्ही आपापल्या घरी निघून जाऊ पण याठिकाणी ओळख झालेल्या सर्वांची मी निश्चित कायमस्वरूपी ओळख ठेवेन अन माझ्यापरीने काही कधीही अडचण असल्यास मी नेहमी तत्पर असेन. ” आणि आज या ठिकाणी बहुतेक जणांचे सत्कार पार पडले. ज्यांनी ज्यांनी या कार्यक्रमाला हातभार लावला त्या सर्वांचे आभार व्यक्त केले गेले.. पण मी आता अशा व्यक्तीचे आभार मानणार आहे आणि एक छोटेखानी सत्कार करायची विनंती करणार आहे त्या म्हणजे गेले तीन दिवस सर्वांचा छान मेकअप करणार्या टीमचे आणि त्यांच्या प्रमुख सौ सुमेधा मॅडम यांचा.. अन सर्व माझ्याकडेच पाहू लागले.. ” मला तर कसेसेच झाले होते. मी चकित झाले होते.. अंकिता आणि आमच्या मुली मला काँग्रेट्स करत होत्या. मी मनोमन बावरले होते. थोडी खुशी आणि भीती अशा कात्रीत सापडले होते.., अमित पुन्हा पुन्हा मला स्टेजवर बोलवत होता. मी जागीच स्तब्ध झाले होते.. अंकिता ने तर मला बळेच उठवले अन स्टेजवर घेऊन आली.. नवरदेवाच्या आणि नवरीच्या आई वडिलांकडून माझा शाल, श्रीफळ आणि गिफ्ट देऊन सत्कार केला गेला.. मी पार भारावून गेले.. अन अमितकडे स्मित हास्य करून पाहिलं..
