लालसा | भाग ७

इकड अलकाला झोप येत नव्हती, तिच मन जडल होत आनंदवर. आपण  त्याच्यासाठी काही करू शकत नाही याची खंत मनात होती, त्यान जो उपभोग घेतला होता तो आठवला तरी तिच्या अंगावर रोमांच फुलत होता. विचाराच्या तंद्रीत असतनाच सोमा जवळ येऊन झोपला, त्यान तिला जवळ ओढली. तिची पाठ रगडू लागला. अलकान काही विचार केला, तिन ब्लाऊजची बटण खोलली, दोन्ही थान उघडी केली आणि त्याचा हात धरून थान हातात दिला. सोमा आश्चर्यचकित झाला कारण याआधी अलकान कधी अस काही केल नव्हतं किंवा संभोगात कधी पुढाकार घेतला नव्हता.

मागच्या पाचसहा दिवसात बायकोत काहीतरी बदल झाला हे त्याला जाणवत होत. त्यान तो स्तन थोडा कुस्करला पण त्याला त्या सगळ्यात रस नव्हता. त्याला फक्त अलकाच्या दोन्ही मांड्यात घुसण्यात रस होता. त्यान तिला सरळ झोपवली आणि साडी वर केली. अलकान ओळखल याच्यात काही बदल होणार नाही. तिन गुमान पाय दुमडून गांड वर केली, निकर काढून टाकून ती पाय फाकवून सरळ झोपली. सोमा विजार काढून तिच्या मांड्यांत घुसला. सोठ्या योनिवर टेकवला पण योनी कोरडी होती.

लवकर आत जाईना तशी त्यान जोर लावला, अलकाला त्रास होऊ लागला, ती वेदनेन व्हीवळली पण सोमान नेट लावून सोट्या पूर्ण योनित उतरवला, मग त्यान तिला आवळून मागपुढ करायला सुरवात केली. लवड्याच योनित घर्षण होऊ लागताच अलका तापली, तिच्या योनितून चिकट द्रव येऊ लागला. लवडा सटासट आतबाहेर होऊ लागला. अलका पूर्ण जोशमधे आली तिन आता कंबर हलवून सोट्या आत घ्यायला सुरवात केली होती तोच सोमान तिला घट्ट आवळली, चारपाच दणके देऊन त्यान विर्य योनित सोडल आणि तो तिच्या अंगावर कोसळला.

पूर्ण फॉर्मात आलेल्या अलकाने त्याला घट्ट बिलगून खालून कंबर हलवून स्वतःची कामतृप्ती  करण्याचा प्रयत्न केला पण सोमान पूर्ण हत्यार टाकल होत. सोट्या मलूल होऊन पडला होता. तशी अलका पण गपगार पडली, तिला त्याची चीड आली पण बोलायची सोय नव्हती. आत घालायची घाई, बाहेर काढायची घाई. तिला आनंदसोबता प्रणय आठवला. त्यान तिच्या शरीराला अस काही फुलवल होत की कधी एकदा सोट्या आत घेते अस झाल होत. सोठ्या आत घातला तेव्हा मैना पाझरून पाझरून चिपचिप झाली होती. सोमा उठून गेला. तिन मैना साफ केली आणि ति पडून राहिली. खूप वेळ तिच मन आनंदच्या आठवणीत रूंजी घालत होत.

दोनतीन दिवस गेले, आनंद शुक्रवारी सकाळीच तयार झाला, आईला सांगितलं रांजणगावच्या मित्राकडे जाऊन येतो. पल्सर काढून विजूच्या घरी आला. विजू आणि त्याचा बाप कुठतरी आठवडे बाजाराला गेले होते. त्यान विजूच्या आईला सांगितलं मी रांजणगावला जाणार आहे, पारगाव वरूनच रस्ता आहे. शोभाला काही द्यायच असेल तर द्या. विजूच्या आईन त्याला बसवल, ती आत गेली, थोड्या वेळाने हातात एक गोणपाटाची पिशवी घेऊन आली. त्यात थोडा भाजीपाला, लिंब, आळूची पाने होती. म्हणाली ही पिशवी दे तेवढी आणि संभाळून जा रे बाळा.

आनंदन ती पिशवी पल्सरच्या हँडलला लावली आणि तो खुशीत शीळ मारून स्टार्टर मारून निघाला. चला एक डाव तर यशस्वी झाला होता. समजा पुढच काही नाहीच जमल तरी शोभाच्या घरी काय काम होत तुझं अस तरी कोणी बोलू शकल नसत. तिच्या घरापर्यंत जायला तरी सबळ कारण त्यान मिळवल होत. तिनच दिवसापूर्वी तो विजूसोबत या रस्त्याने गेला होता पण त्या दिवशी तो अलकाच्या आठवणीन व्याकूळ होता. आज तो खुशीत आजूबाजूच निसर्ग सौंदर्य बघत चालला होता…

त्याच चौफुल्यावर त्यान गाडी थांबवली. स्पेशल चहा घेतला. पुन्हा क्रिमची बिस्कीट चॉकलेट घेतली, त्यात आज वेफर्सची भर टाकली. मग गाडी त्यान सुसाट सोडली. पारगावात येताच त्यान एक छोट कापडाच दुकान होत तिथ गाडी थांबवली. तिथ त्यान एक अडीच हजाराची नारंगी रंगाची साडी आणि मॅचींग परकर खरेदी केला.

शोभा घरामागे शेतात घासाला पाणी देत होती. पदर कमरेला खोवलेला, साडी गुडघ्यापर्यंत वर ओढलेली, गेले तिन दिवस ती आनंदबद्दल विचार करत होती, तिच्या अनुभवी नजरेन आनंदच्या नजरेतील भाव लगेच ताडले होते. त्याच ते सतत छातीकडे बघण, सूचक स्मितहास्य, पोरांशी लगट करण हे सगळं कशासाठी चाललय हे न समजण्याइतकी ती दूधखुळी नव्हती. बर हे सगळं करून काय होणार होत? विजूसोबत आला म्हणून इतक्या दिवसांनी भेटला, आता परत कधी भेट होणार आहे? ही वयात आलेली मुल पण ना.

अश्या विचारांच्या तंद्रित असतानाच घरापुढ मोटरसायकल थांबल्याचा आवाज आला. कोण आल असेल आता? विचार करत तिन मोटर बंद केली. साडी खाली सोडली आणि पदराला हात पुसत ती समोर आली तर तिच्या काळजात धस्स झाल. आनंद गाडी स्टॅवर लावून तिच्याकडे बघत होता. क्षणभर गडबडलेली शोभा सावध झाली…

त्याला म्हणाली “तु कसा काय इकड?”

तसा आनंद लटक्या रागात म्हणाला “का यायच नाही का तुझ्या घरी?”

“तस नाही रे, ये…” म्हणून ती पाठमोरी वळली.

दरवाजाची उघडून ति आत गेली, आनंद तिनही पिशव्या घेऊन आत गेला, पलंगावर बसला. ती पाणी घेऊन आली. आनंदन तिच्या आईन दिलेली पिशवी तिच्या हातात दिली आणि म्हणाला “मला रांजणगावला जायच आहे मित्राकडे, मावशीला बोललो तर ती म्हणाली जाता जाता एवढ शोभीला देऊन जा. “

तिन पिशवी घेतली, आत काय आहे ते बघितलं आपसूकच तिच लक्ष दुसर्या पिशव्यांकडे गेल. आनंदच्या लक्षात आल तस त्यान मुलांच्या खाऊची पिशवी तिच्या हातात दिली म्हणाला “हे घे मुलांना. “

तशी ती काहीशी ओशाळली म्हणाली, “कशाला रे”

पण तिन पिशवी घेतली, आत बघितलं तिच्या डोळ्यात चमक आली, त्या दिवशी होती त्यापेक्षा जास्त बिस्किट, चॉकलेट, वेफर्स तारांबळीत हिमतीने आणि कष्टाने संसाराचा गाडा ओढणार्‍या त्या माऊलीला पोरांची हौसमौज करता येत नसल्याच जास्त दुःख होत.  मुलांसाठी कोणी काही केल की ती सुखावत होती. ति चहा टाकायला आत गेली. आनंद आपल्यासाठीच आलेला आहे, मित्राचा फक्त बहाणा आहे हे तिने ओळखल. चहाच आधण ठेवून ती बैठकीत आली, आनंद बघतच राहिला.

पिवळीधमक साडी, मॉचींग ब्लाउज, केस फक्त बांधून मागे सोडलेले, फुगून वर आलेले गाल, भरगच्च छाती, स्तन आकाराने मोठे पण काहीसे खाली झुकलेले. घड्या पडलेली कंबर, खाली विशाल नितंब, मांड्या चांगल्याच भरलेल्या असणार हिच्या आनंदने विचार केला आता भिड ठेवण्यात अर्थ नाही. हा मोका गेला तर परत कधी यायला कारण मिळणार, सगळा खटाटोप वाया जाणार. त्यान साडीची पिशवी घेत उभं राहून तिच्या समोर धरली आणि म्हणाला “शोभा, हें  माझ्याकडून तुला.”

तिन धडधडत्या छातीन पिशवी घेतली आत भारीतली साडी, माँचींग परकर बघून क्षणभर तिचे डोळे लकाकले पण लगेच स्वतःला सावरत ती म्हणाली “हे बघ हे असल काही नको.”

तसा आनंद पुढ झाला तिच्या खांद्यावर एक हात ठेवत म्हणाला “शोभा, मला आवडते तु, त्या दिवशी तुला बघितल्यापासून मला झोप नाही, “

ती थोड्या जरबेन म्हणाली “काय बोलतोस तू समजत का? मी तुझ्या बहिणीसारखी आहे.”

आनंद पूर्ण तयारीतच आला होता, त्यान तिच्या अधीक जवळ जात म्हणाला “हे नात फक्त लोकांसमोर लावायला ठीक आहे, पण आ पण काही बहिणभाऊ नाही. ” शोभा थोडी मागे झाली, म्हणाली ” चहा उतु जाईल.”

तिन पिशवी तिथच खुर्चीवर ठेवली आणि ती आत येऊन गॅससमोर बसली. तिचा ठर धपापत होता, जो अनुभव मुलींना वयात आल्यावर येतो तो तिला तीशीत येत होता. काय कराव? कोवळ्या वयात पसंत नसलेल्या माणसाला तिन नवरा म्हणून आणि नशिब म्हणून स्विकारल होत. स्वतःच्या संसारासाठी काबाडकष्ट उपसले होते पण जोडीदाराची साथ नव्हती. तो दारूच्या आहारी जाऊन संसाराकडे दुर्लक्ष करत होता, मनाच समाधान नव्हत, शरिराची भूक भागत नव्हती.

हे सगळं ती सहन करत होती पण पोरांची परवड तिला बघवत नव्हती. त्यांचे लाड | करायला तिच्याजवळ काही नव्हत. गावातल्या इतर पोरांचे कपडे चोपडे थाट पाहून तिच | काळीज तुटत होत. आनंद दिसायला देखणा आहे, नाही म्हटल तरी त्याच्या त्या दिवशीच्या बघण्यानेच तिच्या आतली स्त्री जागी झाली होती. आनंद शंकर अण्णांचा एकुलता एक मुलगा होता, शंकर अण्णांनी शेती आणि राजकारणातून गडगंज माल कमावला होता.

आनंदला जे पाहिजे ते दिल तर तो आपल्याला मदत करील शिवाय शरिराचे लाड पुरवून घेता येतील. पण हे अस किती दिवस चालेल? शिवाय बोभाटा झाला तर संसाराची राखरांगोळी होईल, माहेरच्यांची बदनामी होइल, अजून दोन बहिणी आहेत त्यांच्या संसारात विघ्न येईल. काय कराव तिच्या समजेना. कोणत्याही निर्णयावर न येता तिन चहा गाळला, | बाहेर आली. दोघांनी चहा घेतला. चहा झाल्यावर ती कप आत ठेवून आली. आनंद समोर उभी राहिली.

लालसा | भाग १३

नंतर दिवसभर चहापाणी, जेवण, गप्पाटप्पा चाबल्या पण आनंदच मन स्थीर नव्हतं त्याच सगळं लक्ष शिल्पावर लागल होत. चहा घेताना,जेवताना, गप्पा मारताना तो सतत इतरांची नजर चूकवून शिल्यालान्याहाळत होता. शिल्पाला ते जाणवले पणतिने तिच्या वागण्या बोलण्यात कसलाही बदल केला नाही आनंदला...

लालसा | भाग १२

साडीचा पदर अंगभर घेत तिन उघडी छाती झाकली, चालत ती खोलीजवळ गेली, मागच्या खिडकीतून डोकवून आपल्या पिल्लांवर एक नजर मारली. ती अजाण बालक आ पण आईच्या कुशीत आहोत अस समजून निद्रा देवीच्या आधीन झालेली होती. तिच समाधान झाल्यावर ती सावध पावलांनी खोलीच्या पुढच्या भागात आली,...

लालसा | भाग ११

दुसर्या दिवशी सकाळी आनंद खुशीतच उठला. आज बर्‍याच दिवसांनी त्याला त्याची पहिली प्रेयसी अलका उपभोगायला भेटणार होती. आनंद आता खरतर निगरगट्ट झाला होता. त्याला प्रेम वैगेरे भावना काहीच वाटत नव्हत्या. आता त्याला फक्त आवडती स्त्री उपभोगायला पाहिजे होती. त्यान सकाळीच उठून...

लालसा | भाग १०

रविवारी सकाळी तो शेतात जाऊन आला पण अलकाच्या नजरेतले व्याकूळ भाव सोडून दुसरं काहीच हाती लागल नाही. त्याची चीडचीड झाली, यौवनाने मुसमुसलेली अलका सर्वस्व त्याच्यावर उधळायला एका पायावर तयार होती पण तिच्या नवर्‍याची बेडी तिच्या पायात घट्ट होती आणि ती बेडी तोडण आनंदला शक्य...

लालसा | भाग ९

शोभाला आनंदच्या सटॅमीनाच कौतुक वाटल. तो योनिचे पदर ओढत असताना ती दोनदा फळली होती. आता एकदा फळल्यावर दुसर्‍यांदा तिन आनंदला गच्च धरल. आता तिला | त्याच पण पाणी काढायच होत. तिन खालून नेट लावल. तिच्या खालून आदळणार्‍या धक्क्यावरून आनंदला ते जाणवल. त्यान पण गाडी सुसाट...

लालसा | भाग ८

आनंदला म्हणाली "तु तसल काही मनातून काढून टाक, मी मोठी आहे तुझ्यापेक्षा नवरा आहे मला, मुल आहेत, हे बरोबर नाही. " तिच्या बोलण्यातली चलबिचल पाहून किल्ला ढासळतोय हे आनंदच्या लक्षात आल. तो पुढे सरसावला म्हणाला "लहान मोठ काही नाही, तुझा नवरा जेवढा तुझ्यापेक्षा मोठा आहे...

लालसा | भाग ६

कैरीपेक्षा आंबा गोड असतो अस का म्हणतात हे त्याला अलकाला झवल्यावर चांगलच समजल होत. हल्ली पोर मुली सोडून लग्न झालेल्या बायकांच्या जास्त मागे लागतात याच | उत्तर मिळाल होत. अलका आपल्याला आवडते, आपल मनापासून तिच्यावर प्रेम बसलय हे ठीक आहे पण आ पण तिच्याशी लग्न करू शकत नाही...

लालसा | भाग ५

आता तो पूर्ण नग्न तिला मागून भिडला, काखेतून हात घालून त्यान तिच्या वरच्या स्तनाचा ताबा घेतला. खालचा स्तन पोराच्या तोंडात होता. त्याचा सोट्या तिच्या गांडीतल्या फटीत रगडू लागला. तिच्या मांसल गांडीचा स्पर्श होताच त्याचा सोट्या टरारून फुगला. अलकाला त्याची जाणीव झाली. तीची...

लालसा | भाग ४

आनंद मन लावून तिचे स्तन चोखत होता, अलका स्तन पिळून पिळून त्याला दूध पाजत होती. एका स्तनातल दूध संपताच तिन तो त्याच्या तोंडातून काढून दुसरा त्याच्या तोंड कॉवला. आनंद तन्मयतेने तिचे दूध पित होता. पहिल्याच संभोगाच्या वेळी गरतीचे दूध प्यायला मिळणे ही सुद्धा मोठ्या...

लालसा | भाग ३

अलका दोन्ही पाय गुडघ्यात दुमडून मांड्या फाकवून त्याचा सोट्या आत घ्यायला तयार झाली, तिची आजची चपळाई आणि उत्साह पाहून सोमाला नवल वाटल. त्यान त्याचा जाडजूड सोट्या तिच्या केसाळ फुगीर योनिवर टेकवला आणि एका झटक्यात आत लोटला. आता दोघे तयार झाले. सोमान तिच्या खांद्यांना घट्ट...

लालसा | भाग २

आनंद चहा पित असताना दोघांची नजरानजर होत होती, अलका लाजून दुसरीकडे बघत होती. आनंदची पूर्ण खात्री झाली, आता वेळ दवडण्यात अर्थ नव्हता. त्यान चहा संपवला, अलका जवळ आली, कप घेण्यासाठी तिन हात पुढ केला तसा आनंदन तिचा हात धरला.ति लाजली, थोडी घाबरली म्हणाली "सोडा कोणी बघल, पोर...

लालसा

लेखक संजय पाटील रात्रीचे दोन अडीच वाजले असतील, शंकर अण्णाचा एकवीस वर्षाचा आनंद आणि त्यांचा सालगडी सोमा बारं शेजार्‍याला देऊन शेतातल्या खोलीच्या दिशेन निघाले. पाटाच पाणी उसाला भरून झाल होत. तस नेहमी सोमा एकटच भरण काढायचा पण आताशा गावात बिबठ्याची भूमका उठली होती. याच्या...

error: नका ना दाजी असं छळू!!