अँक्टीव्हा शिकता शिकता दोंहांची अधिक छान गट्टी जमली. आदित्य तिच्यासाठी घेत असलेल्या कष्टामुळे तिच्या मनात त्याची प्रतिमा अधिक स्वच्छ झाली होती. तिचा त्यावर खूप विश्वास जडला होता. दिवसातले बरेच तास ते एकत्र असतं. जर वीकेंड असेल तर मग बघायला नको. आदित्य शनिवार आणि रविवार या दोन दिवशी अगदी सकाळपासून तिच्या सोबत असे. तो सोबत असे तेव्हा तिलाही घरी जावेसे वाटत नसे. पण मेडिकल बरोबर घर सांभाळणे आवश्यक होते म्हणून ती घरी फेरफटका मारून येत असे. ती आता बऱ्यापैकी ॲक्टिव्हा चालवू लागली होती. त्यामुळे तिचे बरेच पायी चालण्याचे कष्ट वाचले होते. अर्थातच हे श्रेय आदित्यला होते. इकडे आदित्यला तिच्या कोरीव शरीराचा रोज स्पर्श होत होता. पण ॲक्टीव्हा शिकून झाल्यावर हा स्पर्श त्याला दुर्लभ झाला होता. फक्त त्या स्पर्शाच्या कल्पनेनेपण तो मोहित होऊन जायचा. आदित्य वाट पाहत असे की केव्हा वीकेंड येतो आणि तो राधिकाला वेळ देऊ शकेल. पण या समीकरणात तो आपल्या बायकोला भेटण्यासाठी मुंबईला जाण्याचे टाळू लागला. प्रथम दर पंधरा दिवसांनी मुंबईला जाणारा आदित्य आता मुंबईला जाण्याचे टाळू लागला. घरी कॉल करून तो हेच सांगायचं की ऑफीसमध्ये खूप वर्क लोड आहे. बायकोपण त्यावर नाराज होत असेपण त्याच्या कामाचे कारण असल्यामुळे उगाच त्रागा करण्यात अर्थ नव्हता. आदितीस खरे कारण अद्याप माहिती नव्हते. जर माहिती झाले तर मुंबईमध्ये आदितिच्या घरी भूकंप आलाच म्हणून समजा. आदितीपण गेली तीन महिने नवरा जवळ नसल्याने एकटी फिल करत होती. तिने काहीतरी कोर्से लावायचा ठरवला. आदित्यची परमिशन घेऊन ती रोज सकाळी अनन्याला शाळेत सोडून योगा क्लास जाऊ लागली. तो एक तास जरा तिला मनपालट होत असे. तिची पोटाची चरबी या योगा प्रकाराने कमी होईल याची तिला खात्री होती. पुन्हा एकदा ती सुडौल या कॅटेगरीमध्ये मोजू शकतो असा तिचा फिगर होईल असे तिच्या मनात विचार येऊन गेले. बऱ्याच दिवसांनी काही खास कामासाठी घराबाहेर निघताना एकतीस वर्षीय आदिती आता योगा क्लासमध्ये छान फिल करत होती. तिला या गमती जमती आदित्यला सांगायच्या होत्यापण आदित्य मोस्टली तिचा कॉल उचलत नसे. तो कामात मग्न असेल असा विचार करून ती स्वतचं स्वतच्या मनाला सावरत असे.
महाबळेश्र्वरमध्ये जिथे आदित्य आणि राधिका याची कथा आकार घेत होती. तेव्हाच मुंबईमध्ये आदिती आपल्या नवऱ्यासाठी हपापली होती. रोज रात्री बेडवर पडताच तिला आपल्या नवऱ्याची आठवण येत असे. आदिती आणि आदित्यने एकत्र विणलेल्या आठ वर्षाच्या आनंदाच्या क्षणाची तिला आठवण येत असे. आठवणीच्या त्या रिव्हर्स स्वीपमध्ये सेक्सचा महिमा किंवा रोल थोर होता. त्या आठवणी पोटी तिला वाटे की आदित्य यावा आणि तिच्यावर झोपून तिच्या शरीराचा चोळामोळा करून टाकावा. गेले तीन महिने ती सेक्सपासून विभक्त होती. सेक्सचा एखादा कण सुद्धा तिच्या शरीरातून प्रवाहित होत नव्हता. जशी अवस्था आदित्यची राधिकासाठी झाली होती तशीच अवस्था आदितीची आदित्यच्या विरहामुळे झाली होती.
आदितीचे मन योगा क्लासमध्ये रमू लागले. योगा क्लासमध्ये अनिकेत नावाचा ट्रेनर होता. जो दिसायला उंचपुरा, भरीव छाती, चांगल्या बांध्यांचा, रंगाने सावळापण मनमिळाऊ स्वभाव. त्याच्या मधाळ बोलण्याने कोणीही त्याच्याकडे आकर्षित होईल असा अविवाहित २६ वर्षीय ट्रेनर. तो पेशाने इंजिनियर होता. एका चांगल्या मल्टी नेशनल कंपनीमध्ये जॉब करत होता. पण व्यायाम हा त्याचा छंद होता. म्हणून सकाळी एक तास तो माफक फीमध्ये योगा क्लास घेत असे. चांगली ट्रेनिंग आणि कमी फीमुळे त्याच्या योगा क्लासमध्ये नेहमीच इच्छुकांची गर्दी असे. त्याच्या मनमिळाऊ स्वभावामुळे त्याच्या योगा क्लासमध्ये पुरूषापेक्षा स्त्रियांची रेलचेल जास्त होती. काही मुली आणि अगदी स्त्रिया सुद्धा त्याच्या वर भाळून मुद्दाम त्याला योगा व्यायामबद्दल शंका विचारत. तो शंकेचे निरसन करताना तो त्या स्त्रियांना योग्य स्टेप कशी करायची ते दाखवायचा. पण तरीही त्यांना जमले नाही तर त्या स्त्रियांच्या परवानगी नंतर तो त्या स्त्रियांच्या बाहुंना आपल्या हातांनी अलगद पकडून त्यांना योगा स्टेप करायला मदत करत असे. अनिकेत सारख्या स्वच्छ मनाच्या पुरूषाच्या मनात एक स्वच्छ ट्रेनर होता जो स्त्री या घटकाला अगदी काळजीपूर्वक स्पर्श करत असेपण त्यांच्यावर भाळलेल्या स्त्रियाना त्याच्या स्पर्शाची ओढ लागली होती. त्याचा स्पर्श त्या बिन तक्रार स्वीकारत असत.
आदिती अनिकेतसाठी इतर स्टूडेंट सारखीच होती. तो तिला सुद्धा ट्रेनिंग देऊ लागला. आदितीला सुरवातीस अवघड जात होतेपण अनिकेत तिच्या जवळ येऊन तिला हात न लावता तिला मदत करत असे. आदिती हळू हळू लयात येत होती. इतके वर्ष आपल्या संसारात आपल्या आशा आकांक्षा धुळीने माखल्यावर तिला हा योगाचा नवा अध्याय प्रफुल्लित करत होता. अनिकेत एका प्रोफेशनल व्यक्ती सारखा सर्वांना योगा शिकवत होता. आदितीपण अनिकेतच्या स्वच्छ प्रतिमेमुळे तिच्या समोर अनिकेतरूपी एक आदर्श जंटलमन उभा राहिला होता. पुढच्या पंधरा दिवसात आदितिच्या चेहऱ्यावर चांगला उजळपणा आला. तिची पोटाची चरबी कमी होत होती. तीस इंची कंबर कमी होण्यास उत्सुक होती. अनिकेत ही इतर स्त्रियांच्या नजरेत आणि आदितीची स्वच्छ नजर यात फरक जाणवू शकत होता. अशा प्रामाणिक स्टूडेंटसाठी अनिकेत शंभर टक्के एफर्ट घेत असे यात अर्थातच नवे नाव दाखल झाले होते ते म्हणजे आदितीचे.
रोज आदिती आपल्या मुलीला सकाळी शाळेत सोडत असे आणि मग ती योगाला जात असे. योगा क्लास झाला की घरी परतत असताना एकदा क्लास बंद करून अनिकेत बाईक वरून आला आणि तिला लिफ्टसाठी विचारले. आधी आदिती टेन्शनमध्ये आली की परपुरूषाबरोबर कसे बाईक वर बसायचे. कोणी पाहिले तर. मग तिने स्वतःस सावरले आणि त्याच्या मागे बसली. बसताना एक हात त्याच्या पिळदार खांदयावर ठेवला. त्याच्या खांद्याची श्रीमंती, गेल्या तीन महिन्यात प्रथमच पुरूषी स्पर्श यामुळे तिला तो स्पर्श मोहक वाटलापण तिने स्वतःला सावरले. अनिकेतने तिला बाईक वरून घरी सोडले. त्याचे आभार मानून ती आपल्या घरी गेलीपण तो अनिकेतचा स्पर्श तिच्या हळव्या मनाला ओलावा देऊन गेला.
आता अनिकेत आणि आदिती याची मैत्री मस्त होऊ लागली. दोघेही एकमेकांच्या डोळ्यात स्वच्छ मैत्री पाहत होते. अनिकेत हा आदिती पेक्षा पाच वर्षांनी लहान होता. पण खूप हुशार होता. त्याच्या स्मार्टनेस पुढे कोणीही स्त्री मोरपिसासारखी हलकी होईल. आजकाल क्लास सुटला की अनिकेत हा आदितीला थांबण्यास खुणवत असे. आदितीपण त्याला क्लास आवरण्यास मदत करत असे. इतर स्टूडेंट क्लास संपला की आपल्या चटई न उचलता तसेच जात असतं. पण आदिती सर्व चटई उचलून कपाटात ठेवत असे. या तिच्या कृत्यामुळे अनिकेत तिला इतर स्टूडेंट पेक्षा वेगळी आणि खास समजत असे. क्लास आवरला की त्याला लॉक करून अनिकेत हा आदितीला तिच्या कॉलनीपर्यंत बाईकने लिफ्ट देत असे. आदिती कधी कधी त्याला आपल्या घरी येण्यास विनवणी करत असेपण तो काही येत नसे. पुढे तो आपल्या घरी जाऊन फ्रेश होऊन आपल्या ऑफीसमध्ये जात असे.
इकडे महाबळेश्ररमध्ये आदित्यने शनिवारी आणि रविवारीसाठी मुंबईला येईन असे आपल्या बायकोला वचन दिले होते. पण शुक्रवारी रात्री त्याला विलक्षण कंटाळा आला शिवाय त्याला हा विकेंड राधिका बरोबर घालवून त्याच्या नात्याचे फायनल सोक्क्ष मोक्ष लावायचे होते आणि त्याने आपल्या बायकोला ऑफीस कामाचे निमित्त सांगून येणार नसल्याचे कळवले. बायकोची चिड्चिड झालीपण तिचा नाईलाज होता. इकडे शनिवारी सकाळी आदित्य जेव्हा मेडिकलमध्ये गेला तेव्हा त्याने पाहिले की मेडिकल बंद होते. त्याला काही कळत नव्हते कारण असे मेडिकल कधी बंद नसायचे. त्याने थेट राधिकास कॉल केला तेव्हा तिने सांगितले की तिच्या आईची रात्री तब्येत बिघडली म्हणून तिला रात्री माहेरी जावे लागले. आदित्यने काळजी व्यक्त करून फोन ठेवला. आता आदित्यला खूप वाईट वाटत होते कारण राधिकासाठी त्याने आपल्या बायको आणि मुलीला भेटण्यासाठी टाळले होते आणि आता राधिकाच महाबळेश्ररमधून गायब झालेली असते. त्याला आपल्या कृत्यावर खूप वाईट वाटले. आता पुन्हा मुंबई जावे तर शनिवारी रात्री आपण पोहचू म्हणजे फक्त एक दिवस राहून पुन्हा निघावे लागेल. यात खूप त्रास होईल शिवाय आता आदिती त्यावर खूप रागावली असेल त्यामुळे तिथे मुंबई जाणे तूर्तास तरी योग्य नव्हते. म्हणून तो स्वतवर चिडला आणि शनिवारी दुपारी बियरच्या बॉटल घेऊन तो आपल्या बंगल्यावर गेला. आता शनिवार आणि रविवार तो एकटा होता. ना आदिती होती ना राधिका होती. होती तर त्याच्याबरोबर ही बियर. बियर शिवाय कोणी मोहिनी त्या दिवशी त्याच्या आयुष्यात येणार नव्हती. बियर बरोबर चकणा आणून त्याने अकरा वाजताच दारू प्यायला सुरूवात केले. दुपारी जेवण बनवायला त्या बंगल्याचा गडी राम येत असे. पण तो अजून आला नव्हता. बंगल्याची एक चावी रामकडे असे तो सोमवार ते शुक्रवार बंगल्यावर येऊन जेवण बनवून आदित्यच्या ऑफीसमध्ये नेत असे. शनिवारी आणि रविवारी तो बंगल्यावर जेवण बनवून जात असे. आदित्यने बियरचा पहिला ग्लास सुरू केला. सोबत चकणा खात होता. दारूचा प्रोग्राम झाला की राम जे जेवण बनवणार होता त्यावर ताव मारून तो दुपारी झोपणार होता. असा सगळा प्लॅन होता. पहिला पॅक संपला. पहिली बॉटल फस्त झाली. दुसरी बॉटल चालू झाली. इतक्यात दुपारी दरवाजाची बेल वाजली त्याने दरवाजा खोलला. समोर राम असेल या विचाराने दरवाजा उघडलापण समोर राम नव्हता तर एक सहावारी साडी घालून एक स्त्री होती. त्याने विचारल्यावर कळले की ती रामची बायको आहे. आज राम दोन दिवसासाठी आपल्या गावी गेला आहे त्यामुळे त्याच्या ऐवजी ती आली होती. तिचे नाव शेवंता होते. जुनाट साडीतपण ती बाहुली छान दिसत होती. साधारण बत्तीस वर्षाची असेलपण तिच्या हनुवटीवर असणारा तीळ तिला शोभून दिसत होता. आदित्यच्या डोळ्यात दारूची नशा चढली होती तरी त्याने आपली जीभ सावरून तिला किचनमध्ये जाण्यास सांगितले. ती किचनमध्ये जाताना आदित्य तिला मागून पाहत होता. तिच्या नितंबाची गोलाई खूपच मोहक होती. साधारण अठ्ठावीसची कंबर. गावाकडची सगळी कामे करून गावाकडच्या तरूणी प्रमाणे ती काटक दिसत होती. तिचा काटकपणा तिच्या कमनीय कमरेत सुद्धा दिसत होता. छत्तीसची भरीव आणि ऊन्नत छाती जुनाट साडीत उठून दिसत होती. अडतीस इंची तिच्या बॅकमध्ये एखादा आपला जन्म ओवाळून टाकावा असे वाटत होते.
ती स्वयंपाक घरात गेली. ती नुकतीच आंघोळ करून आली होती असे तिला पाहून वाटत होते. तिचे केस ओले होते यावरून तिने केसांवरून आंघोळ केली होती बहुधा तिची मासिक पाळीचा शेवटचा दिवस संपला होता म्हणून तिने डोक्यावर आंघोळ केली असावी असा आदित्यचा अंदाज होता. पण जर तिची मासिक पाळी आताच संपली असेल तर तिच्या गुलाबी योनिचे दरवाजे किंचित खुलले असतील. योनित लपून बसणारा स्त्राव आता अश्रू प्रमाणे स्वच्छ आणि शुद्ध झाला असेल. पण आज शेवंताच्या योनी रूपी काश्मिरी खोऱ्यामध्ये घुसखोरी करायला आदित्यचा दहशतवादी आला होता.
