तिलाही असह्य झालेलं, बोटांचा चाळा आता नकोसा वाटत होता. आता मात्र तिला त्याचं गरम झालेलं हत्यार तिच्या आतमध्ये हवं होतं. ते सांगायला म्हणून तिने डोळे किलकिले करुन पाहिलं तर समोर कुणीच नव्हतं.. दिनकरराव तर खाली झोपलेले आणि त्यांनी पलीकडे कूस केली होती.
आता मात्र तिला दडपल्यासारखं होऊ लागलं. प्रणयातूर झालेली ती प्रचंड घाबरली आणि तिचा श्वास जणू अडकू लागला. तिच्या छातीवरच कुणी बसलंय की काय, असं तिला वाटत होतं. तोंडातून एक अवाक्षरही फुटत नव्हतं. घाबरुन तिने हातपाय झटकायला सुरूवात केली पण व्यर्थ… तिला जणू करकचून बांधलेलं होतं. ती त्याच्या बंधनात होती.
एक घाणेरडा दर्प तिच्या नाकात जाणवत होता.. डोक्याच्या केसांपासून ते पायाच्या नखापर्यंत तिला गरम श्वास जाणवत होते आणि स्पर्श जाणवत होते. ती चिकट लाळ तिच्या ओठाना, स्तनांना, योनीला आणि गुदाला सुद्धा लागत होती. आता मात्र ती अवघडून गेलेली कारण तिचे गुडघे त्याने अगदी तिच्या छातीला टेकवले होते जेणेकरून तिची ती नाजूक आणि लालसर दोन्ही छिद्र डोळ्यांना स्पष्ट दिसावी. थोडा वेळ तसाच गेला त्यानंतर त्याने तिचे दोन्ही पाय स्तनांच्या बाहेर म्हणजेच जवळपास तिच्या काखेला चिकटवले. पाय थोडे जास्तच फाकवले गेल्याने ती घाबरली होती. नक्की आपल्यासोबत काय प्रकार सुरुय हेच तिला कळत नव्हतं.
परंतू समोरचं दृष्य अतिशय मोहक दिसत होतं. तिच्या योनीच्या पाकळ्या दोन्ही बाजूला खुलल्या होत्या आणि गुदेचा फुगीर भाग अगदी समोर दिसत होता. तिचा नितंबांचा बदामी आकार अगदी स्पष्ट दिसत होता. जानकीच्या गुदेला जिभ लागताच ती शहारत होती आणि जमेल तेवढं ते बीळ आवळून घेत होती. आळीपाळीने दोन्ही भोकांच्या कडा तो यथेच्छ चाटत होता आणि जिभेने दोन्हीकडे संभोग करत होता. तिची भितीने गाळण उडालेली. एखाद्या रानटी श्वापदाने सावज पकडावं अन त्याचे हालहाल सुरु करावे, असे प्रकार तिच्याशी होऊ लागले. ती अमानवी शक्ती तिचे सुंदर केस ओढून-ओढून पाशवी पद्धतीने तिचा उपभोग घेत होती. तिच्या योनीला सहन होत नव्हतं एवढं प्रचंड मोठं अवजार तिच्या आत वेगाने शिरत होतं अन बाहेर येत होतं. धक्क्यांची ताकद तर प्रचंड होती. या रानटी संभोगात ती फक्त त्रास सहन करत होती पण ओरडण्यासाठी तिचा आवाज सुध्दा निघत नव्हता. थोड्या वेळातच त्याचा आवेग इतका प्रचंड वाढला की, आवरणं अवघड झालेलं. या सगळ्यात ती थरथरत झडू लागली. तिला झडू दिल्यावर पुन्हा त्याने योनीवर चाटायला ताव मारला. झडून गेल्यावर तिला हे सगळं असह्य झालेलं. कधी हा प्रकार थांबेल याची ती वाट बघत होती. अखेर त्याचा वेग वाढला आणि चार-पाच मोठे झटके देत त्याने सगळं शरीर तिच्यावर सोडून दिलं. येणार्या घाणेरड्या दर्पाने तिचा जीव गुदमरून चाललेला. थोड्या वेळातच तिला हलकं वाटू लागलेलं. अंगाखाली सगळी साडी चिकट होऊन गेलेली, ती नेसायचीच काय तर अंगावर पांघरायची सुद्धा ताकद तिच्यामध्ये आता उरली नव्हती. प्रचंड थकव्याने तिला गुंगी आली आणि क्षणातच ती झोपेच्या आधीन झाली…
सकाळी तिला जाग आली तेव्हा दिनकरराव शेजारी बसून तिला उठवत होते.
ती पूर्ण विवस्त्र अवस्थेत होती. ओठ, गाल, मान यांची आतून हुळहुळ सुरु होती. कंबर, मांड्या आणि स्तनांवर ओरखडल्यावर सलावं असं सलणं एकसारखं सुरुच होतं. तिचं सर्वांग जणू त्याने कुस्करून काढलं होतं. तिला उठूनही बसता येत नव्हतं. एकतर तापामुळे अंगभर कणकण होतीच पण ह्या सगळ्या प्रकाराने ती अजूनच थकून गेली होती.
दिनकररावने तात्पुरते तिचे अंग टाॅवेलने झाकून घेतलं. तिच्यासाठी पाणी गरम केलं आणि तिला आधार देत त्यानी उठवलं. सुषमाला त्याने बाथरूममध्ये आंघोळीसाठी नेलं. तिचं उघडं शरीर बघून दिनकररावाची नजर पण चाळवली होती. तिला नग्नावस्थेत पाहून आपसूकच त्याच्या श्वासांची गती देखील वाढली होती. तिला सावरताना त्याने स्तनांवर हळुवार हात टाकला पण तिने तो लगेचच झिडकारला. असं त्यांच्या आयुष्यात पहिल्यांदाच झालेलं. पण तब्बेत बरी नसल्याने तिची चिडचिड होत असावी असं त्याला वाटलं. त्याने काहीच जबरदस्ती न करता तिला डोक्याखालून न्हाऊ घातले आणि बाहेर गेला. पण रात्रीच्या त्या अमानवी स्पर्शाने तिला किळस येत होती आणि तो घाण दर्प तिला क्षणोक्षणी येत होता. नंतर तिनेच डोक्यावरून पाणी घेत सगळं अंग साबणाने दोन-तीन वेळा स्वच्छ करुन घेतलं. तिची अंघोळ आवरुन ती बाहेर आली. तोपर्यत दिनकररावाने स्वतःचं समाधान मात्र हातानेच करुन घेतलं होतं.
घराची आवराआवर झाल्यावर त्याने बाहेरूनच जेवण आणलं. कामावर रजेसाठी निरोप पाठवला. तिला जेवणाची इच्छाच नव्हती कारण तो दर्प अजूनही तिच्या नाकात तसाच होता. औषध घेण्यासाठी म्हणून दिनकररावाने बळजबरीनं तिला काही घास हाताने खाऊ घातले. पण त्या घाणेरड्या दर्पाने खाल्लेलं सगळं उलटून बाहेर आलं.
शेवटी उपाशी पोटीच ती झोपी गेली. तिला एकसारखी ग्लानी येत होती.. रात्रभर झोप नसल्याने तिला प्रचंड थकवा होता. त्यामुळे पडल्या-पडल्या तिला पटकन झोप लागली. दुपारी झोपेतून जाग आली तेव्हा थोडं तिला बरं वाटू लागलं. दिनकरराव तर तिच्या उशाशीच बसून होते. तिला जाग आल्याबरोबर त्याने खाऊ घातलं. आता पोटात भूक असल्याने ती पोटभर जेवली. त्याने ताट बेसिनला ठेवलं आणि परत आला.
सुषमा खिन्न होऊन त्याच्याकडे बघत होती. सकाळी आपल्या हातून मोठं पाप झाल्याची जाणीव तिला झाली.
त्याला बघून ती त्याच्या गळ्यात पडून ओक्साबोक्शी रडू लागली. माझं चुकलं, मला माफ करा.. असं म्हणत तिने हात जोडले. सकाळी तुमची इच्छा मी डावलली. त्याने तिचे हात पकडले आणि तिची समजूत घातली.
अगं सुषमा, वेडी आहेस का? माझंच चुकलं.. तुझी तब्बेत बरी नसताना देखील मी तुझ्याकडून सुखाची अपेक्षा ठेवली. एरवी माझ्यासाठी तू सगळं माझ्या मनासारखं केलंच आहेस की… आपलं लग्न झालं आणि त्यानंतर तुला त्रास होत असताना पण तू माझा विचार करुन तो सहन केलास… माझ्या मनात तुझ्याबद्दल राग नाही सुषमा…
हे प्रेमाचे बोल ऐकून तिला मात्र रडू कोसळलं. त्याच्या मिठीत सुषमाने मन भरुन रडून घेतल्यानंतर, रात्रभर घडलेला प्रकार तिने दिनकररावाला सांगितला. पण दिनकररावने तिच्या डोक्याला आणि गळ्याला हात लावून बघितला तर तिला अजून ताप वाटत होता. तापामध्ये ती काहीतरी बरळत असावी असं त्याला वाटून गेलं. शिवाय औषधामुळे तुला घाम आला असेल आणि म्हणून तू रात्री अंगावरचे कपडे काढून टाकले असतील.. असं तिला गालाला धरुन लहान मुलीसारखं समजावलं. त्याचा भूत-प्रेत या गोष्टींवर तिळमात्र विश्वास नव्हता.
थोडा बदल म्हणून त्याने तिला तिच्या भावाकडे पाठवायचा निर्णय घेतला. तिचा भाऊ आणि वहिनी शहरातच आर्ध्या तासाच्या अंतरावर रहात होते. सुषमाला थोडा चेंज मिळेल आणि बरं वाटेल म्हणून दिनकरराव स्वतः तिला सोडायला गेला. तिची औषधं कशी घ्यायची हे त्याने सुषमाच्या वहिनीला समजावून सांगितलं.
चहापानानंतर तो पुन्हा घरी आला..
इकडे भावाकडे आल्यावर तिला थोडं बरं वाटलं. तिचा दादा आणि वहिनी दोघेच इकडे राहात असत. त्यांना अजून मुलबाळ नव्हतं. दिनकरराव आणि सुषमा सारखे ते पण दोघेच रहात होते.
जेवणं झाली अन वहिनीशी मनमोकळेपणाने गप्पागोष्टी झाल्या. वहिनीने संसाराबद्दल चांगली विचारपूसही केली. गप्पागोष्टींमध्ये तिला चिडवलं देखील.
पण सुषमा अजूनही अबोलच होती. म्हणजे तिला जेवढं विचारेल तेवढंच ती सांगत होती. काल रात्री घडलेला प्रसंग सांगितला आणि नवर्यासारखंच वहिनीने पण आपल्याला वेड्यात काढलं तर? असं मनातूनच तिला वाटत राहिलं. बराच वेळ गप्पा झाल्या आणि सगळ्यांची निजानीज सुध्दा झाली. सुषमाला मात्र झोपायला भिती वाटत होती. देवाचं नाव घेऊन कशीबशी ती अंथरूणावर आडवी झाली. विचार करत करत नुकताच तिचा डोळा लागलेला. तोच स्पर्शाने ती दचकून जागी झाली. भितीने पुन्हा तिची गाळण उडाली. त्याचा उग्र दर्प आला आणि ती समजून गेली, तो पुन्हा आला आहे. विचार करायची संधी ही न देता त्याने तिच्या शरीराचा ताबा ही घेतला होता.
आज तिची साडी न फेडता त्याने फक्त वर करुन थेट मुद्दयालाच हात घातलेला. तिच्या चड्डीवरुनच त्याची जीभ लपलप करत तो फिरवत होता. ह्या सगळ्यात तिच्या शरिराची प्रचंड हेळसांड होत होती. कधी केस ओढले जात होते, तर कधी त्याच्या आवेशात नखांचे ओरखडे जणू छातीपासून पायाच्या तळव्यांपर्यंत तिला यातना देत होते. त्याच्या शक्तीपुढे सुषमाचं काहीएक चालत नव्हतं. त्याला हव्या तशा पद्धतीने तो तिला फिरवत होता आणि तिच्या अंगाचा सुगंध जणू तो भरभरुन लुटत होता.
