हे सुंदरी तू खुष आहेस का?
तिने मानेनेच होकार दिला..
दुसर्या अटीसाठी त्याने पुन्हा डोळे झाकून मंत्रोच्चार सुरु केले,
त्याचा घाणेरडा दर्प एकाएकी थांबला आणि त्या ऐवजी सुगंधी दरवळ तिला येऊ लागला.. त्या सुगंधाने ती मंत्रमुग्ध होऊन गेली. तो इतका साॅफ्ट होता की, डोळे झाकून ती नाकात भरुन घेऊ लागली. तो तिच्याकडे बघतच राहिला.
तिची तंद्री न मोडता त्याने पुन्हा मंत्र सुरु केले, आणि त्याच्या रूपाचा कायापालट झाला. तिच्या समवयस्क एका सुंदर तरुणात त्याचं रुप बदलून गेलं…
डोळे उघडल्यावर ती जणू त्याच्या प्रेमातच पडली… एकटक ती त्याच्याकडे बघत राहिली…
हे सुंदरी.. या शब्दांनी तिची तंद्री भंग पावली.. तुझ्या चौथ्या अटीचं उत्तर ऐक…
मी विरा आहे. एक क्षत्रिय म्हणून मी जन्माला आलेलो. आजपासून ५०० वर्षांपूर्वी एका युध्दात मला वीरमरण आले. त्यावेळी माझा मृत देह बघून मीच गहिवरून गेलो होतो. कारण इतक्या सुंदर देहाच्या इच्छाच अपूर्ण राहून गेलेल्या. आत्ता माझं जे रुप बघत आहेस तेच रुप मी देहत्याग केला त्यावेळी होतं. माझ्या अपूर्ण इच्छांची पूर्तता जवळपास ५०० वर्षांनी पूर्ण झाली ती ही तुझ्या रुपाने… तारुण्यात माझ्याकडून घडलेल्या चुकीमुळे मला हा श्राप मिळाला आहे, तोच भोगण्यात माझी ५०० वर्षे निघून गेली. अजून ही काही शतकं बाकी आहेत.
आमच्या राज्यातलीच, अगदी तुझ्यासारखीच दिसणारी, सुंदर तरुणी मला आवडत होती. परंतू युद्ध, राज्य, परकीयांचा त्रास या सगळ्यात मी तिला साधं सांगूही शकलो नाही की, तू मला आवडतेस आणि तू मला हवी आहेस..
इतक्या वर्षांच्या खंडानंतर रमाबाईने काळ्या विद्येने तिने मला जागृत केले. आणि तिची इच्छा अशी होती की…
क्षणभर तो बोलताना थांबला..
बोलत रहा, थांबू नका.. ती त्याच्या डोळ्यात पाहून बोलली.
तिची अशी इच्छा होती की, तुला संभोगात मरणयातना देऊन त्यातच तुझं आयुष्य संपवावं…
हे ऐकून सुषमाच्या डोळ्यातच पाणी आलं.. भावनिक होऊन ती त्याच्याशी बोलू लागली…
मी तर काकूला आईच्या जागी मानत होते आणि काकूंचे माझ्याबद्दल किती वाईट विचार आहेत. त्यांना वाटतं की, मी त्यांच्या नवर्याला आणि मुलाला माझ्या नादाला लावते, त्यांच्याकडून पैसे काढते. पण मला पैशाची कमतरता नाहीच मुळी आणि दुसरी गोष्ट, माझ्या नवर्याला सोडून कुणाशीच मी संबंध ठेवले नाहीत किंवा असल्या गोष्टी माझ्या मनालाही स्पर्श करत नाहीत. आजपासून मागे वर्षभरात आम्हा नवरा-बायकोंमध्ये बोटावर मोजण्याइतपतच संबंध आले असतील. पण म्हणून माझी नियत कधीच फिरली नाही. मनात आणलं असतं तर हव्या त्या पुरूषाला मी वश केलं असतं. पण माझ्या गरजेसाठी व्यभिचार करायचा विचार देखील मी केला नाही..
गरजा एकवेळ पूर्ण होतील, पण हव्यास कसा पूर्ण करणार?.. जसं की काकूला पैशांचाच हव्यास आहे. ती खूप खालच्या पातळीला जाऊन विचार करते, आणि समोरची व्यक्ती सुध्दा तिच्यासारखीच विचार करत असेल असं तिला वाटतं.
माझी काहीच चूक नसताना, मी हे का भोगत राहू विरा, तुम्हीच मला उत्तर द्या?
आजपर्यंत मी माझ्या नवर्याला कधीच फसवलं नाही किंबहूना माझ्या मनात तसला विचारही आला नाही. तुम्ही दोन दिवस जे केलंत ती जबरदस्ती होती.. माझ्या मनाविरूद्ध माझा आणि माझ्या भावनांचा तुम्ही केलेला बलात्कार होता.. पाशवी बलात्कार… असं म्हणून तिच्या डोळ्यातून घळाघळा पाणी ओघळलं..
हे पाहून विराचं काळीज पिळवटून गेलं.. तिच्याकडे पाहून तो गंभीरपणे बोलू लागला…
हे सुंदरी, मला माफ कर.. तुला पहिल्याच भेटीत मारण्याचा आदेश मला दिलेला होता. त्या आदेशाने मी तुला मारलंही असतं. परंतू तुझ्यात मला तिचंच रुप दिसलं अन मी रमाबाईचं वचन मोडीत काढलं. मी वचन देऊन जर मोडलं तर माझी या योनीतली १०० वर्ष अजून वाढतात. पण त्याची पर्वा मी केली नाही. कारण मला तू हवी होतीस..समोर उभी राहून रमाबाई आपला संभोग बघत होती पण माझं बदललेलं मत तिच्या लक्षात येऊ नये म्हणून मी तुला यातना दिल्या आणि तुझे हाल केले… त्या बद्दल मी तुझा क्षमाप्रार्थी आहे… असं म्हणून त्याने हात जोडले.
असं बळजबरीनं तुम्ही मला मिळवाल असं वाटतं का तुम्हाला? मी तर म्हणेन की, मला न मारण्यापाठी तुमचा स्वार्थच आहे, माझ्याकडून शरीरसुखाच्या अपेक्षेनेच तुम्ही मला जिवंत ठेवलं आहे… तुमच्या श्रापात मी वाटेकरी का होऊ? ५०० वर्षांपूर्वी तुम्ही चूक केली त्याची शिक्षा तुम्ही मला का देत आहात? ती त्याच्या डोळ्यात बघून बोलली…
हे सुंदरी, तू मला आवडणार्या त्या मुलीसारखीच आहेस, त्यामुळे माझं जिवापाड प्रेम असणार्या व्यक्तीला मी कसं मारु शकतो?
तुझ्या बाकीच्या प्रश्नांचं उत्तर माझ्याकडे नाहीत. मला रमाबाईने जागं केलं आणि तुझ्याकडे पाठवलं. तुझ्या घराच्या छतावर तिने मला ठेवलं आहे. म्हणजे हे माझं घर झालं आहे. मी ह्या घरात मध्यरात्रीनंतर कधीही प्रवेश करु शकतो. आणि तू जर तयार नसशील तर मी बळजबरी करुनही आयुष्यभर तुझ्याशी संबंध ठेऊ शकतो…
तिला विराच्या या शब्दांचा राग आला, रागाने तिचे डोळे लाल झाले आणि निर्धाराने ती बोलली… असं असेल तर मीच स्वतःला संपवून घेते. म्हणजे तुमचं वचनही मोडणार नाही, तुमची १०० वर्षे पण वाढणार नाहीत आणि तुमच्या रमाबाईंचा तुमच्यावर विश्वास कायम राहील.
हे सुंदरी, तुझ्यासोबत जबरदस्ती संबंध ठेऊ शकतो असे म्हटले मी. ठेवणारच असे म्हटले नाही. त्या गोष्टीत आता मला संकोच वाटतो.. माझ्या बोलण्याचा वेगळा अर्थ काढू नको…
का? गेल्या दोन दिवसात तर मला मरणयातनाच दिल्याच की…शिवाय आजही तेच करायचं होतं तुम्हाला… त्यासाठीच तर आलात ना?
हे सुंदरी.. त्याचे कारण मी तुला सांगितले आहे. शिवाय माझा हा जवळपास ५०० वर्षांचा उपास होता. मी कितीही स्वतःला आडवण्याचा प्रयत्न केला तरी तुझ्या सौंदर्यावर मी भाळलो आहे, मला क्षणाक्षणाला तुझी आठवण सतावत असते. परंतु, मध्यरात्र झाल्याशिवाय मी बाहेर पडू शकत नाही. आणि आज मी तुला फक्त बघायला आलेलो. मला काही करायचंच असतं तर तुझं बोलणं मी ऐकूनही घेतलं नसतं.
हे सुंदरी, तुझी इच्छा असेल तर, आयुष्यभर ही मी तुझा गुलाम बनून रहायला तयार आहे… तुझ्यासाठी जगातली कोणतीही गोष्ट तुझ्या पायाशी आणायला मी तयार आहे..
विराचं बोलणं ऐकून सुषमाला अंदाज आलेला. तो पूर्ण आपल्या वश मध्ये आला आहे, याची तिला खात्री झालेली. त्याच्या डोळ्यात पाहून ती बोलू लागली.
अजूनही माझ्या अटी संपल्या नाहीत विरा..
बोल सुंदरी.. तुला काय हवंय..
मला जसा त्रास झाला, तसाच त्रास रमाकाकूला होताना मला बघायचं आहे.. मला संपवून तिला जो आसुरी आनंद मिळवायचा होता, त्याचा मला सूड घ्यायचा आहे. शक्य झाल्यास तिला होणारा त्रास मला माझ्या डोळ्यांनी बघायला आवडेल…
मंजूर सुंदरी.. आ पण आत्ताही ते करु शकतो.
लगेच चला…
तिचा आदेश मिळताच विराने तिचा हात पकडला. क्षणात दोघे अदृष्य झाले आणि थेट रमाकाकू जवळ ते उभे होते.
विराच्या व्यतिरिक्त सुषमा कुणालाच दिसू शकत नव्हती. त्याने सुषमाला बोटाने खुण केली आणि ती थोडी बाजूला जाऊन उभी राहिली. तो त्याच्या मूळ रुपात आला, त्याला मूळ रुपात बघून सुषमा पुन्हा थोडी घाबरली, पण तो आता तिच्या आदेशाने काकूला शिक्षा करायला आलेला आहे हे आठवून ती स्थिरावली.
मंत्रोच्चार करुन त्याने तिचे दोन्ही हात वर करुन ठेवले. ते अक्षरशः बांधल्यासारखे तसेच वर राहिले. तिची साडी हळूहळू वर करत त्याने तिची चड्डी ओढून काढली. त्यानंतर काकूला जाग आली. समोर विराला अशा अवस्थेत बघून ती प्रचंड घाबरली, तिच्या तोंडातून मोठी किंकाळी निघाली असती. परंतु तिचा आवाजच निघत नव्हता. ती धडपड करत होती पण विराने तिच्यावर कब्जा केलेला. तिची मजा घेत हळुहळू तिच्या ब्लाऊजचे हूक काढून विराने तिचे स्तन मोकळे केले. वयोमानाने ते थोडे ओघळलेले पण चांगले मोठ-मोठे होते. अस्ताव्यस्त साडीमधून त्याला हवा तेवढा भाग मोकळा करुन त्याने त्याचं हत्यार कुरवळायला सुरुवात केली. समोर त्याचं जाड आणि लांबडं हत्यार पाहून सुषमाला भितीच वाटली. अजून ही ते पू्र्ण ताठ झालेलं नव्हतं. न ताठ होता ही ते एवढं मोठं दिसत होतं. दोन दिवस एवढ्या मोठ्या हत्याराला आ पण सहन करत होतो, यावर तिचा क्षणभर विश्वासच बसत नव्हता.
