सारिका: राहुल… तू इथे?
राहुल: हॅलो… मॅडम.
सारिका: काय झालं? काही प्रॉब्लेम?
राहुल: नाही… प्रॉब्लेम तसा काही नाही.
सारिका: मग… तू सरळ घरी आलास… काहीतरी कारण असेल ना?
राहुल: मी आत येऊ का?
सारिका: ओह… सॉरी… आत ये ना.
सारिकाने राहुलला आतमध्ये घेतले आणि किचनमध्ये त्याला पाणी आणण्यासाठी गेली. तो हॉलमध्ये सोफ्यावर जाऊन बसला. सारिकाने बाहेर येत राहुलला पाणी दिले. राहुल अचानक घरी आल्याने ती अस्वस्थ झाली होती.
सारिका: तुला माझा पत्ता कोणी दिला?
राहुल: ते मी… ऑफिसच्या रजिस्टरमधून घेतला.
सारिका: अरे… मग कॉल करायचा ना.
राहुल: नाही… मला तुम्हाला आज प्रत्यक्षात भेटायचं होत. तुमच्याकडे थोडं काम होत.
सारिका: ह्म्म्म… लवकर बोल… मला काळजी वाटतेय.
राहुल: अहो… काळजी करण्याचं काहीच कारण नाही. एवढं काय सिरीयस नाही आहे.
सारिका: ओह… मग ठिक आहे… मग अचानक घरी आलास ते?
राहुल: अँक्च्युली… तुम्हाला तर माहिती आहे.माझे आईवडील एका कार अकॅसिडेन्टमध्ये मरण पावले. त्यांच्या पश्चात मला एक मोठा भाऊ आहे. पण तो सुद्धा त्याच्या कामात बीजी असतो.
सारिका: हो… तू मला सांगितले होते. आय एम सॉरी फॉर दॅट्.
राहुल: माझ्या भावा नंतर माझ्यासाठी कोणी मोठे असेल तर त्या फक्त तुम्हीच आहात… ज्यांचा मी मनापासून आदर करतो. ज्यांच्या जवळ मी माझ्या भावना शेअर करू शकतो. म्हणूनच मी तुम्हाला न सांगता येथे येण्याची हिंमत केली.
सारिका: ओह राहुल… तू मला इमोशनल करतोयस.
राहुल: सॉरी मॅडम.
सारिका: इट्स ओके… मला मोठेपणाचा दर्जा देऊन तू माझा सन्मानच केला आहेस.
राहुल: हे खरं आहे मॅडम… मी क्वचितच कोणाबरोबर माझ्या मनातल्या गोष्टी शेअर करतो.
सारिका: ह्म्म्म… आतां सांग बर… मी तुझी कशी मदत करू शकते ते.
राहुल: अँक्चुली… सोमवारी माझा १८ वा वाढदिवस आहे. मी रविवारी एक छोटीशी पार्टी मित्रांना देतोय. माझी अशी इच्छा आहे की तुम्ही सुद्धा त्या पार्टीला हजर राहावं.
सारिका: मी?
राहुल: प्लिज मॅडम… नाही नका म्हणु.
सारिका: पण… राहुल… मी कशी…
राहुल: आय नो… मॅडम… तुमची पण फॅमिली आहे… पण मला मनापासून वाटते… माझा १८ वा वाढदिवस मी माझ्या फॅमिली बरोबर म्हणजे तुमच्या बरोबर साजरा करावा. मोठ्या भावाला कामामुळे माझ्यासाठी वेळच मिळत नाही. तुम्ही आलात तर… मला खूप बरं वाटेल मॅडम.
सारिका: पार्टी कुठे आहे?
राहुल: मला… डान्स आवडतो म्हणून… मी चौघासाठी डान्स बाईटमध्ये चार टेबल बुक केले आहे.
सारिका: डान्स बाईट?
राहुल: डान्स क्लब प्लस रेस्टॉरंट आहे… आणि फूड क्वालिटी पण चांगली आहे.
सारिका: पण… मला डान्स नाही येत… हा.
राहुल: इट्स ओके… मला तरी कुठे डान्स येतो… फक्त आपल्याला गाण्याच्या तालावर तर नाचायच आहे.
सारिका: ह्म्म्म
सारिका विचार करू लागली.आणि राहुल तिच्याकडे एक टक पाहत होकाराची वाट पाहू लागला. बोलण्याच्या नादात त्याचे सारिकाकडे पूर्णपणे लक्ष गेले नव्हते. सारिकाने अंगावर केवळ नाईटगाऊन परिधान केला होता. गाऊनच्या इवल्याशा पट्ट्या खांद्यावर नावापुरती लटकत होत्या. राहुलचे डोळे खांद्यापासून खाली तिच्या अवयवांना स्कॅन करू लागले. गाऊनच्या पातळ कपड्यातून तिच्या गोलाकार स्तनाचा आकार त्याला स्पष्ट दिसला. टोकेरी निप्पल तिच्या गाऊनला छेडत बाहेरच्या बाजूला आपली छटा उमटवत होते. गाऊन गुडघ्यापर्यंत असल्याने तिच्या गोर्या पोटर्या आणि पायाची झलक त्याच्या दृष्टीस पडली. नेहमी फक्त साडीवरूनच तिच्या अवयवाची फक्त कल्पना करणार्या राहुलला आज तिच्या शरीराच्या उघड्या भागाची ट्रिटच मिळाली होती. सारिका गाऊनमध्ये सुद्धा त्याला स्वर्गातली परी भासत होती.
सारिका: ओके… आय विल कम… व्हाट् टाइम?
राहुल: संध्याकाळी ६ वाजता.
सारिका: ठीक आहे.
राहुल: अजून एक रिक्वेस्ट आहे…
सारिका: बोल ना.
राहुल: डिस्कोमध्ये साडी घालुन यायला… थोडं विचित्र वाटेल… एखादा वेस्टर्न आऊटफिट घालुन या.
सारिका: अरे पण… मी तर फक्त साडीच नेसते.
राहुल: हो… मला पण साडीच आवडते… पण
पार्टीसाठी वेस्टर्न आऊटफिटच चांगला वाटतो.
सारिका: हो बरोबर आहे तुझं… पण माझ्याकडे वेस्टर्न आऊटफिट नाही आहे.
राहुल: मग विकत घेऊ या.
सारिका: विकत?
राहुल: हो… तुम्ही एक काम करा… मला ४ वाजता भेटा. डान्स क्लबच्या बाजूलाच एक मॉल आहे. तुमच्यासाठी फर्स्ट क्लास पार्टी वेयर घेऊ. तुम्ही तो मॉल मध्येच चेंज करू शकता…
सारिका: अरे… तू कशाला तसदी घेतोस… मी मॅनेज करेन… डोन्ट वरी.
राहुल: प्लीज मॅडम… इट्स माय बर्थडे… तुम्ही आमच्यासाठी भरपूर केलंय… नाही नका म्ह्णू मॅडम… प्लिज.
सारिका: ओके बाबा… मी बरोबर ४ वाजता पोचेन… पण मॉलमध्ये चेंज करणं मला थोडं अवघड जाईल.
राहुल: मग आ पण उद्या जाऊन ड्रेस घेऊ.
सारिका: मला लागोपाठ दोन दिवस बाहेर नाही पडता येणार.
राहुल: मी तुमच्यासाठी एखादा ड्रेस खरेदी करू का?
सारिका: नको… राहुल… ड्रेस आधी ट्राय केल्याशिवाय घेतला तर… फिटिंगला प्रॉब्लेम होईल.
राहुल: खूप कठीण आहे मॅडम… मला वाटत मी उगाचच तुम्हाला जबरदस्ती करतोय… जाऊ दे… पार्टी कॅन्सल करू या… पुढच्या वर्षी बघू.
सारिका: अरे… पार्टी कशाला कॅन्सल करतोस… तू ठरवलय तसंच करू. मी तुला ४ वाजता भेटते. मी मॉलच्या रेस्टरूम वा दुसरीकडे कुठेतरी चेंज करेन.
तितक्यात त्यांना आदीचा रडण्याचा आवाज कानावर पडला.
सारिका: अग बाई… आदी उठला वाटत… थांब हा… (बेडरूमच्या दिशेने धावत जात)
राहुल: (तिच्या मागे मागे जात) आदी… म्हणजे तुमचा मुलगा ना.
सारिका: (आदीला उचलून घेत) हो… माझं डँबिस पिल्लु.
राहुल: किती गोड आहे मॅडम हा.
सारिका: हो… लबाडाने शी केलीय… थांब ह्याला साफ करायला लागेल.
सारिका आदीला बाथरूममध्ये घेऊन जाते.
राहुल: तुम्हाला काही मदत हवी आहे का मॅडम.
सारिका: अरे राहुल नको… मी बघते… थॅंक्स
राहुल: इट्स ओके मॅडम.तेवढ काय त्यात.
सारिका: (सर्व नळ तपासत) ओह… शिट्… पाणीच नाही आहे नळाला. हा वॉचमन ना मुर्ख कुठचा… एक नंबरचा आळशी आहे. कधीच पाण्याची टाकी चेक करत नाही. जेव्हा हवं असत तेव्हा नेमक नळाला पाणी नसतं.
राहुल: आता काय करायचं?
सारिका: तू ह्याला पकड ये जरा… मी बघते.
राहुल आदी पकडून उभा राहतो.
सारिका: (इंटरकॉमवर) देवधर काका… परत पाणी गेलय. जरा मोटर चालू करा आणि तुम्हाला किती वेळ सांगितलय टाकीतले पाणी वेळोवेळी चेक करत जा म्हणून.
वाचमनला सूचना देऊन सारिका किचनमध्ये जाऊन फिल्टर वाटरची बॉटल घेऊन आली. आदी मोठ्यामोठ्याने रडु लागला.
सारिका: हा रडून रडून घर डोक्यावर घेईल. थांब ह्याला फिल्टर वॉटरने साफ करते.
राहुल: अरे वा… फिल्टर वाटर… लकी बॉय हाहाहाहा
सारिका: हाहाहाहा
सारिकाने आदीला साफ करून राहुलच्या हातात दिले.
सारिका: राहुल तू आदिला पाळण्यात ठेव जा… मी हात धुवून बाहेर येते.
राहुलने आदीला उचलले आणि बेडजवळ जाऊन त्याला पाळण्यात अलगद ठेवले. सारिका अजून बाथरूम मध्येच होती.
सारिका: आऊच…
सारिकाने सर्व नळ आणि शॉवर उघडे करून ठेवले होते. आता वाचमनने पाणी चालू केल्याने ती पूर्णपणे शॉवर खाली ओली चिंब झाली होती.
राहुल: (बाथरूमच्या दिशेने जात) काय झाले मॅडम… ठीक आहात ना तुम्ही?
सारिका: अरे मी मुर्खासारखे सर्व नळ आणि शॉवर चालूच ठेवले होते… हे बघ.
राहुल: ओह… मी घाबरलो… मला वाटलं तुम्ही पडलात…