स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग १४

सकाळी उठल्यावर तिने शाळेत फोन करून सुट्टी घेतली. तिच्या मनाची अस्थिरता तिला स्वस्थ बसु देत नव्हती. राहुल जे बोलतो ते खरं असेल तर?? आणि त्याने सर्व सिद्ध करून दाखवलं तर?? मग आ पण काय करणार आहोत? छे!! हा काहीही सांगतो. विशाल असं करणं शक्यच नाही. विशालची फँटॅसी तिला माहिती होती. सेक्स करताना तो नेहमीच तिला असं रोलप्लेमध्ये गुंतवायचा. स्टुडन्टची नावं घेऊन तिला उत्तेजित करायचा. त्याला माहिती होते सारिकाचे शरीर हे संवेदनशील आहे. तिला आपल्या भावना रोखून ठेवायसाठी खूप कष्ट पडायचे. पण त्यात तिची चुकी काहीच नव्हती. ज्याप्रमाणे रागात एखाद्या व्यक्तीला आपल्या शब्दांना रोखता येत नाही. तसेच सेक्स मधल्या लैंगिक भावना रोखणे सुद्धा कठीणच असते. सारिकाच्या डोक्यात दिवसभर विचारांची गर्दी जमा झाली होती. विशालबरोबर तिचे फोन वर बोलणे झाले. तो आज रात्री घरी परतणार होता. पण राहुलने केलेल्या आरोपाबद्दल तिने त्याला काहीच सांगितले नाही. विशालने जाऊन राहुलला जाऊन चांगलेच खडसावले असते आणि राहुल सुद्धा रागाच्या भरात काहीही करू शकतो. तसा त्याला त्याच्या गुंड भावाचा चांगलाच पाठिंबा होता. असे सारिकाला वाटत होते…

संध्याकाळी आकाश आणि विकी सारिकाच्या घरी अभ्यासासाठी आले. राहुल त्यांच्यासोबत आला नव्हता. सारिका आज मात्र त्यांना जास्त जवळ येऊन देत नव्हती. तिच्या चेहर्यावरची उदासी दोघांना लगेच जाणवली.

आकाश: काय झालं मॅडम?? काही झालं आहे का??

सारिका: काही नाही.

आकाश: मग तुमचा चेहरा का पडला आहे.

सारिका: काही नाही रे…

विकी: आज तुम्ही शाळेत सुद्धा आलात नाही. निर्मला मॅडम पण आम्हाला विचारत होत्या.

सारिका: काय विचारत होत्या?

विकी: हेच की मॅडमची तब्येत बरी आहे की नाही. तुमची खूप काळजी करत होत्या.

सारिका: ह्म्म्म.

विकी: मॅडम मी तुम्हाला मसाज करून देऊ का? बरं वाटेल तुम्हाला.

सारिका: नको रे… मला काहीही होत नाही. तुम्ही अभ्यास करा. मी जरा बेडरूममध्ये जाऊन पडते.

आकाश: मॅडम थांबा ना इथेच. आमच्याशी बोलून जरा फ्रेश वाटेल.

विकी: मी तुमच्यासाठी कडक कॉफी बनवून आणतो.

सारिका: नको. तुम्ही करा अभ्यास. मी कॉफी बनवते.

सारिका असं सांगून कॉफी बनवण्यासाठी किचनमध्ये गेली.

आकाश: नक्कीच काहीतरी झालंय.

विकी: कशाबद्दल बोलतोयस.

आकाश: अरे मॅडमचा मूड ऑफ दिसतोय.

विकी: (डोळा मारत) मग आ पण त्यांचा मूड बनवूया.

आकाश: तो तर बनवुच रे… पण डाल मे कुछ काला हैं.

विकी: छोड ना यार… अपने को क्या करना हैं, त्यांना नवर्याची आठवण येत असणार म्हणून मूड ऑफ असेल.

आकाश: नाही रे… मला जरा वेगळाच संशय येतोय.

विकी: वेगळा संशय???

आकाश: आज राहुल सुद्धा जास्त काही बोलत नव्हता. खूपच विचित्र वागत होता. आणि मॅडमनी सुद्धा आज त्याच्याबद्दल काहीच विचारलं नाही.

विकी: हो रे… माझ्या लक्षातच आलं नाही. नाहीतर मॅडम नेहमी चौकशी करतात.

आकाश: तेच तर… आज आल्यापासून त्या कसल्या तरी विचारात आहेत.

विकी: हो मला पण थोडं विचित्रच वाटलं.

आकाशने काहीतरी आठवल्या सारखे केले.

आकाश: एक मिनिटं… काल रात्री राहुल बाहेर गेला होता ना??

विकी: हो. ए टी एममध्ये. पण रात्री खूप उशिरा आला.

आकाश: सकाळी… मी पण विसरलो त्याला विचारायला.

विकी: मी विचारलं तर मला बोलला, त्या पक्या बरोबर प्यायला बसलो होतो. साला काल आपल्याला विचारलं पण नाही. आ पण थोडा घसा ओला केला असता ना.

आकाश : पण मला खात्री आहे… काल तो पक्या बरोबर नव्हता.

विकी: मग कोणाबरोबर होता??

आकाश: नीट आठव… काल आ पण जेव्हा मॅडमबरोबर किचनमध्ये होतो तेव्हा तो बाथरूममध्ये गेला होता.

विकी: मला नाही आठवत आहे.

आकाश : पण मला आठवतय ना.

विकी: तुला म्हणायचं काय आहे. आ पण घरी गेलो तेव्हा राहुल इथे बाथरूम मध्येच होता??

आकाश: येस… कारण जोपर्यंत आ पण इथे होतो… तोपर्यंत तो ह्या घरातून बाहेरच पडला नाही.

विकी: आईच्या… गावात… भोसडीच्याने नक्कीच काहीतरी कांड केलंय.

आकाश: येस… काहीतरी कांड नक्कीच झालंय. शोध घ्यायाला हवा.

तितक्यात सारिका कॉफीचे तीन कप घेऊन आली. तिघेही डायनींग टेबलवर बसले. आकाश तिच्या बाजूच्या खुर्चीवर बसला. आणि विकी समोरच्या खुर्चीत बसला. आकाश आणि विकी हलके फुलके विनोद करत तिचा मूड ठीक करण्याचा प्रयत्न करत होते. सारिका सुद्धा नॉर्मल होऊन त्यांच्याशी गप्पा मारू लागली. अचानक आकाशचा पाय सारिकाच्या पायाला घासू लागला. तिने त्याच्याकडे रागाने बघितले. आणि टेबलाखाली तिने त्याच्या पायाला एक झटका दिला. पण आकाश मस्तिच्या मूडमध्ये होता. तो थांबला नाही. तो तिच्या गाऊनला पायाने वर वर खेचू लागला. कालच्या घटनेने सारिका आधीच खूप परेशान होती. त्यात आकाशने तिचा मूड ठीक झाला असं समजुन नेहमीप्रमाणे तिला छेडत होता. त्याचा पाय तिच्या पोटर्या वरून सरकत तिच्या मांड्यापर्यंत आला. सारिकाला आता राग अनावर झाला. ती खुर्चीवरून उठली आणि खाडकन् त्याच्या कानाखाली खेचली.

“सट्ट्ट्ट्टाक्क्क्क्क्… आवाज पूर्ण हॉलमध्ये घूमला. आकाशचा गालावर तिच्या हाताची पाच बोटे स्पष्टपणे दिसु लागली. अचानक वातावरणात बदल झाला होता. आकाशच्या डोळ्यासमोर अजून ही काजवे चमकत होते. विकीला स्वतःच्या डोळ्यावर विश्वास बसत नव्हता. एवढ्या सौम्य स्वभावाच्या सारिकाला आज पहिल्यांदा तो रागाने लालबुंद झालेली तो पाहत होता. आकाश गालाला हाताने चोळत खूनशी नजरेने तिच्याकडे पाहू लागला.

सारिका: यु स्काऊन्ड्रल, तुम्हाला का मी खेळणं वाटली का? तुमचा पोरकटपणा समजुन सगळ्या गोष्टी आतापर्यंत दुर्लक्ष केल्या. बट… यु क्रॉस ऑल लिमिटस्… शी!!

आकाश: (गाल चोळत) मी तर मस्करी करत होता. पण तुम्ही हे काय केलंत?

सारिका: काय केलंत म्हणजे? अजून तोंड वर करून मलाच विचारतोस? तुला नाही माहिती तू काय केलंस माझ्या गाऊनमध्ये पाय घुसवणे तुला मस्करी वाटते?? स्कर्टमध्ये हात घालणे मस्करी वाटते… तू मला हात उचलायाला भाग पाडलंस. हे मी आधीच करायला हवं होतं.

आकाश: ओ… मॅडम… माझ्या बापाने पण कधी माझ्यावर हात नाही उचलला. तुम्हाला हे खूप महागात पडेल.

सारिका: धमकी देतोस मला!! जा तुझ्या राजकारणी बापाला घेऊन ये! त्याच्यासमोर सुद्धा मी तुला मारेल.

आकाश: तुला बघून घेईल मिसेस सारिका.

आकाश तावातावात घराच्या बाहेर गेला. जाताना त्याने मेन दरवाजा जोरात आदळला. इकडे विकी मात्र भीतीने थरथर कापत होता.

विकी: मॅडम आकाशच्या वतीने मी तुमची माफी मागतो.

सारिका: तू तरी त्या दोघांपेक्षा काही वेगळा नाही. तू सुद्धा माझ्या घरातून आताच्या आता चालता हो.

विकी सुद्धा खाली मान घालून घरातून बाहेर पडला.

विकी गेल्यावर सारिकाने दरवाजा लावून घेतला. दरवाज्याकडे पाठ करून अक्षरशः कोसळली आणि जोरजोरात रडु लागली. आपल्या शरीरातल बळ कोणीतरी हिरावून घेतलय असं तिला वाटू लागले. ती बराच वेळ तशीच दरवाजाजवळ बसून रडत राहिली.

डिंग डाँग…

सारिकाने डोळे चोळत घड्याळात पाहिले. सकाळचे साडे पाच वाजले होते. परत एकदा कानावर दरवाज्याची बेल ऐकू आली. ती उठली आणि दरवाज्याच्या कीहोल मधून पाहिले. बाहेर विशाल उभा होता. तिने दरवाजा उघडला. आणि विशालला तिने घट्ट मिठी मारली. तिच्या डोळ्यातून आश्रूच्या धारा वाहू लागल्या.

विशाल: हे… काय झालं… रडतेस का?

सारिका: विशाल… मला एकटीला परत सोडून कधी जाऊ नका. मी तुमच्याशिवाय एकटी नाही राहू शकत.

विशाल: अगं… तू पहिले रडायचं बंद कर… मी काय पहिल्यांदा बाहेर गेलो होता का?

सारिका: ते मला माहिती नाही. पण आता मला सोडून कधीच जायचं नाही.

विशाल: अरे… बापरे… नाही जाणार तुला सोडून. बस्स आता रडणं थांबव… तू तर माझ्याशिवाय १ महिना इथे थांबणार होतीस.

सारिका: मूर्ख होते मी… मला सोडून नको ना जाऊ. आय रिअली लव्ह यु.

विशाल: आय लव्ह यु टू बेबी… पण मला आ पण शिफ्ट व्हायच्या आधी एकदा दोनदा राऊंड मारावा लागेल.

सारिका: मग पुढच्या वेळेस मला सुद्धा घेऊन जा.

विशाल: बेबी… काय झालंय का?? तू खूप अपसेट दिसतेस.

सारिका: काही नाही… मला एकटीला इथे नाही राहायचय.

विशाल: अच्छा ठीक आहे… पण मला कामासाठी जावचं लागेल. आपल्यासाठी चांगलं घर सुद्धा शोधलय. त्याची अरेंजमेंट केली पाहिजे ना.

सारिका: नाही… मी तुम्हाला सोडून एकटी या घरात नाही राहणार.

विशाल: तू आधी शांत हो… बोलू आपण. आधी मला मस्त आलं टाकून चहा ठेव. प्रवासात खूप दमायला झालंय.

सारिका किचनमध्ये गेली आणि चहा ठेवला. तिचं डोकं विचार करून बधीर झालं होतं. १० मिनिटानंतर ती चहा आणि बिस्कीट घेऊन बाहेर आली.

विशाल: आता मला सांग, एवढी अपसेट काय आहे?

मुलांनी काही गोंधळ घातला का?

सारिकाने विशालशी प्रत्यक्ष बोलायचे टाळले.

सारिका: काही नाही… विशाल… आता तीन आठवडेच राहिलेत तर मी आई बाबांकडे जाऊन राहू का?? तिकडूनच शाळेत जाईल. मग आ पण अहमदाबादला शिफ्ट होऊया.

विशाल: बरं ठीक आहे… कर तुझ्या मनासारखं.

सारिका दुपारी आपले सर्व कपडे पॅक करून आईबाबांकडे राहायला गेली.

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग २४

विशालने तिला आपल्याकडे झुकताना पाहिले. तो तिच्या ओठाला किस करण्यासाठी पुढे सरकला. पण त्याला किस करणे काही जमले नाही. सारिका छोट्याशा स्पॅगेटटी स्ट्रॅप फ्रॉकमध्ये होती. तिचे उघडे खान्दे खूपच आकर्षक दिसत होते. बिचार्या विशालला कसलीच शुद्ध नव्हती. उभं राहण्यासाठी त्याला...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग २३

गप्पांचा ओघ तसाच चालू राहिला. रात्रीचे १०.३० वाजले होते. विशालला दारू चांगलीच चढली होती. त्याला धड उभं सुद्धा राहता येत नव्हते. सारिकाने निघण्याची घाई केली. विशाल: आदेश सरर्रर्रर्रर्र… आम्ही निघतो आता. आदेश: आर यु ओके टू ड्राइव? विशाल: यप… सर… आय एम फाईन सारिका: मला...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग २२

सारिका: नॉटी मॅन, एक नंबरचे हलकट आहात. विशाल: अशी सेक्सी बायको असताना हलकटपणा आपोआप येतो. बी ब्रेव गर्ल. सारिका: ओके. विशाल: ग्रेट. सारिका: आता बघत काय बसलात, माझ्यासाठी ड्रेस चॉईस करा. शॉट स्कर्ट पार्टीमध्ये अगदी बालिश वाटेल. विशाल: तुझ्याकडे तो नूडल्स स्ट्रॅपचा...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग २१

रविवार- (२५ फेब्रूवारी) विशाल: सारिका एक प्रॉब्लेम झालाय. सारिका: काय विशाल? विशाल: आताच त्या मूवरस् अँड पॅकरसचा फोन येऊन गेला. ते म्हणालेत की त्यांची २७ आणि २८ तारखेला दुसरी एक मोठी ऑर्डर आहे. त्यामुळे त्यांना त्यादिवशी आपली शिफ्टिंग जमणार नाही. सारिका : पण आ पण तर २...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग २०

विकी: फायनली आकाश साहेबांचा राग गेला वाटतं सारिका: तो माझ्यावर कधीच रागवू शकत नाही. चला टेस्टला सुरवात करू या. राहुल: आणि जो टॉपर असेल त्याला काय मिळणार सारिका: अरे ठरलं आहे ना आपलं. तो माझ्या बरोबर डेट वर जाईल. ओके. विकी: येस… सारिका: परीक्षेची वेळ फक्त २ तास असणार...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग १९

राहुल: तू सारिका मॅडमच्या शेवटच्या सेशनला आलास का नाही?. आकाश: मी तुला आधीच सांगितलं होतं, त्या सालीचं मला तोंड सुद्धा बघायचं नाही आहे. विकी: लवड्या काही काय बोलतोस, एवढं होऊन सुद्धा मोठ्या मनाने त्यांनी आपल्याला माफ केलं. तुला किती विचारत होत्या. तुला मारलं ते...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग १८

ट्रिंग ट्रिंग बाबु: हेलो बाबु बोलतोय. कॉलर: बाबु, तुझ्यासाठी एक काम आहे. बाबु: कोण बोलतंय? कॉलर: ते जास्त गरजेचे नाही आहे. मी तुला एक बाईचा फोटो आणि पत्ता पाठवला आहे. तिच्यावर तुला नजर ठेवायची आहे. ती काय करते, कुठे जाते. ह्याची मला संपूर्ण माहिती पाहिजे. तुला कामाचे...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग १७

सारिका: आह्हह्ह्ह्ह… बेबी चावु नकोस ना… विशाल: उम्म्मम्म्म्म च्चच् चच्च उम्म्म सारिका: आहह… कसं वाटतंय… मजा येतेय. विशाल: काहीच… बोलू नकोस… करत रहा फक्त. सारिका त्याचे चेहर्यावरचे हावभाव टिपत होती. जवळ जवळ दहा मिनिटं होऊन गेली. तिचा हात दुखायला लागला. विशालचे सुख...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग १६

निर्मला: इट्स ओके सारिका, माझं मेलीच नशीबच खराब आहे. सारिका: मी एक विचारू मॅडम? निर्मला: अगं विचार ना… सारिका: तुम्ही पहिल्यापासून हे असं जीवन जगताय का? म्हणजे तुम्ही लग्न का नाही केलं हे आता मला कळंलय. पण असं समाजाच्या भीतीने तुम्ही तुमच्या भावना किती वर्ष अशा दाबून...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग १५

सारिका काही अनितीमान स्त्री नव्हती. तिच्याबरोबर घडत असलेल्या शारीरिक कामासुपणामुळे ती मुलांबरोबर वाहत गेली होती. मुलं सुद्धा शरीराने आणि मनाने प्रौढ झाली होती. सारिकाबरोबर शृंगार करणे हेच त्यांचे मुख्य ध्येय बनले होते. मुलांना सुधारण्याच्या नादात तिने त्यांच्याशी जरा...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग १३

राहुलला समजत नव्हते ह्या खेळाची मजा नक्की कोण लुटतंय. पण त्याला हा खेळ आवडला होता. पण त्याचे मन काही समाधानी होत नव्हते. त्याने संधीचा फायदा घेण्याचे ठरवले. तो उभा राहिला. त्याने सारिकाच्या डोळ्यात पुन्हा एकदा पाहिले. सारिकाचे डोळे आता वासनेने भरले होते. तो खाली वाकला...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग १२

राहुल खाली झुकला आणि तिचे टोकदार निप्पल आपल्या तोंडात भरले. सारिकाचे शरीर कंप पाऊ लागले आणि ती मागे हटली. तिने पाहिलं राहुल तिच्याकडे वासनेने एकटक बघत होता. सारिकाला चान्स मिळाला. ती बाथरूमच्या दिशेने धावली. राहुल तिच्या मागे गेला. ती बाथरूममध्ये घुसली आणि दरवाजा...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग ११

सारिकाला फक्त एकाच गोष्टीची गरज होती ते म्हणजे विशालचे लिंग!! विशाल उद्या घरी आल्यावर समोरूनच हल्ला होणार होता. पण तो पर्यन्त आपली शारीरिक आग विझवण्यासाठी तिने थंड पाण्याने अंघोळ करायचे ठरवले. सारिकाने पाळण्यात झोपलेल्या आदीकडे एकदा पाहिले. आदी चेहर्यावर स्मित आणत...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग १०

राहुल: मस्त होता मूव्ही… आवडला मला! ब्लॅंकेटच्या आतमधले युद्ध आता शमले होते. आकाश आणि विकी चेहर्यावर सालसुदपणाचा भाव आणण्याचा पुरेपुर प्रयत्न करू लागले. राहुल: आकाश, मला आता समजलं तुला अशा मूवीमध्ये एवढा का इंटरेस्ट आहे तो. आकाश: (ब्लॅंकेटमध्ये आपल्या लिंगाला शांत...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग ९

सारिकाचा नाईलाज झाला. पुढील पाच मिनिट तरी तिला आपल्या मांडीवर हालचाल जाणवली नाही. ती एकदम रिलॅक्स होऊन बसली. मूवीचा शेवट जवळ आला होता. चित्रपटात मुलांची वर्जीनीटी काही क्षणात भंग होणार होती. अर्ध्या तासाचा चित्रपट अजून बाकी होता. थोड्या वेळाने विकीचा हाताचा स्पर्श...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग ८

विकी परत आला तेव्हा तो सरळ जाऊन सारिकाच्या बाजूला जाऊन बसला. त्याला जागा देण्यासाठी सारिका आणखी मध्यभागी सरकली. विकीच्या मनात आनंदाच्या लहरी उठत होत्या. चित्रपटामधला एक सिन पाहून सारिकाला जोरात हसू फुटले. मुलगा आपल्या गर्लफ्रेंडला उपभोगत असताना त्याचे वडील रंगेहाथ...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग ७

सारिका जरी मानसतज्ज्ञ असली तरी मुलं लैंगिक शिक्षणाचा प्रभाव त्याच्यावर कितपत होईल हे तिच्या बरोबर लक्षात आले होते. मुलानी किशोरवयीन वयाचा टप्पा कधीच पार केला होता. टीचर बरोबर आपली वर्ज्यनीटी लूज करण्याची धडपड त्यांच्यामध्ये स्पष्ट दिसत होती. त्यामुळे लैंगिक शिक्षणाने...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग ६

सारिका: सेक्स करणे म्हणजे एकाच वेळी अनेक स्नायूनी भरगच्च व्यायाम करणे होय! जघनभागाचे स्नायू, कमरेचे स्नायू, पोटाचे स्नायू, हाता पायाचे स्नायू असे अनेकविध स्नायू संभोग क्रियेत सहभाग घेतात. एक आदर्श व्यायाम म्हणूनही सेक्सकडे पाहिले जाते. विकी: व्यायाम?? सारिका: हो,...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग ५

सारिका: स्स्स… आ… काश?? काय करतोयस… आकाश: थांबा मॅडम… तुमचा सुगंध मला पूर्णपणे श्वासात भरू दे… सारिका: तुझे श्वास खूप गरम लागतायत. आकाश: (तिच्या… माने खांद्यावरून ओठ फिरवत) मॅडम तुमचा शरीराच्या सुगंधामध्ये किती जादू आहे… नशा चढतेय… सारिका: कंट्रोल युअरसेल्फ आकाश… नॉट...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग ४

निर्मला चेहर्याजवळ येऊन उभी राहिली. सारिकाच्या पायाच्या दिशेने तोंड करत एक पाय तिच्या स्तनाच्या दुसर्या बाजूला टाकला. आणि सरळ रेषेत गुडघ्यावर ओणवी होत जमिनीवर हाताचा आधार घेतला. ५४ वयातही निर्मला बाईचा उत्साह दांडगा होता. तिचा चेहरा सारिकाच्या दोन्ही मांड्यामध्ये आला....

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग ३

निर्मला एखाद्या मांत्रिकासारखी मंत्रउच्चाराने सारिकाच्या आत्म्याला वशमध्ये करत आहे असे भासत होते. सारिकाचे शरीर कंप पाऊ लागले. तिची तळमळ जशी वाढत गेली तसा निर्मलाने तिचा हात उचलून आपल्या स्तनावर ठेवला. तिच्या हाताला स्तन दाबाण्यासाठी उस्फुर्त केले. काही क्षण सारिकाला...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४) | भाग २

सारिका अलगद स्टूलवरून उभी राहिली. स्तनाच्या जवळच्या टॉवेलच्या गाठीला सैल केले. टॉवेलाने शरीराची साथ सोडत पायात येऊन पडला. आपल्या नग्नतेचे प्रतिबिंब ती आरशात न्याहळू लागली. ब्लॉउज मधला घट्टपणाचे कारण तिला आरशात दिसत होते. तिच्या स्तनाचा आकार मोठा झाला होता. दूधाने गच्च...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग (पर्व ४)

लेखन - शीतल मंगळवारी सकाळीच उठून विशाल अहमदाबादला रवाना झाला. शाळेत सारिकाने निर्मला मॅडमच्या ऑफिसमध्ये जाऊन आपला राजीनामा सोपवला. निर्मला त्यावरची कामाची अखेरची तारीख पाहून हताश झाली. सारिका ह्या महिन्याच्या २६ तारखेपर्यंत कामावर रूजू राहणार होती. काही क्षणातच ही...

error: नका ना दाजी असं छळू!!