गप्पांचा ओघ तसाच चालू राहिला. रात्रीचे १०.३० वाजले होते. विशालला दारू चांगलीच चढली होती. त्याला धड उभं सुद्धा राहता येत नव्हते. सारिकाने निघण्याची घाई केली.
विशाल: आदेश सरर्रर्रर्रर्र… आम्ही निघतो आता.
आदेश: आर यु ओके टू ड्राइव?
विशाल: यप… सर… आय एम फाईन
सारिका: मला नाही वाटतं हे गाडी चालवू शकतील. मी कधी ह्यांना एवढी चढलेली बघितलं नाही.
आदेश: विशाल, मला वाटतं तू अर्धा तास थांबावं
सारिका: विशाल, आदेश सर इज राईट.
विशाल: नाही सर आम्हाला वेळेत घरी जावं लागेल. उद्याचा दिवस खूप बीजी असणार आहे.
आदेश: इट्स ओके विशाल, थोडा वेळ थांब, मस्त स्ट्रॉंग कॉफी घे आणि मग जा.
विशाल: ना… सर… आय एम फाईन… थँक्स फॉर प्रोमोशन. तुमच्यामुळे हे शक्य झालं. यु आर स्टार, यु आर माय गुरू.
आदेश: विशाल, तुला चढलीय… मला नाही वाटत तू गाडी व्यवस्थित चालवशील,
सारिका: आता?
आदेश: मी तुम्हा दोघांना ड्रॉप करतो.
सारिका: नको सर, आम्ही मॅनेज करतो… आमची कार इथेच आहे.
आदेश: डोन्ट वरी अबाऊट कार, माझा ड्राइवर घेऊन येईल. आता विशालला ह्या स्थितीत गाडी चालवयाला दिली नाही पाहिजे.
सारिका: मी कॅब बुक करते मग.
आदेश: नको, सेफ नाही आहे ते. मी तुम्हाला ड्रॉप करतो. माझ्याबरोबर कोणच नाही आहे. सो इट्स ओके.
विशालचे अक्षरशः पाय लटपटु लागले होते. सारिका आणि आदेशने त्याला मागच्या सीट वर बसण्यास मदत केली.
आदेश: तू पण त्याच्या बाजूला बस,
सारिका: नको सर मी पुढे बसते, आम्ही दोघं मागे बसलो तर खूपच ते उद्धट दिसेल, तुम्ही काही आमचे ड्राइवर नाही आहात.
आदेश: अगं मला तस काही वाटणार नाही.
सारिका: नो इट्स फाईन सर.
सारिका पुढच्या सीट वर आदेशच्या बाजूला येऊन बसली. तिने जेव्हा सीट बेल्ट आपल्या छातीवर आडवा घेऊन लावला तेव्हा तिच्या दोन डोंगरातला उभारपणा आदेशच्या अगदी दर्शनी पडला. तिचा शॉर्ट ड्रेस दोन इंच वर सरकला गेला. सीट बेल्ट तिच्या स्तनाना दोन्ही बाजूला दुभागत होता. नूडल्स स्ट्रॅपमुळे तिच्या खांद्यावरची स्किन ग्लो करत होती. सारिकाने रेड वाईनचे एक दोन ग्लास जास्तीचे रिचवल्यामुळे तिचे शरीर सुद्धा हलके झाले होते.
आदेशने गाडीचे इंजिन चालू केले. सारिकाचे घर अर्ध्या तासाच्या अंतरावरच होते. पण आदेशला हा प्रवास लांबणीवर न्यायचा होता. गाडी मेन रस्त्यावर धावू लागली.
आदेशने गाडीचे इंजिन चालू केले. सारिकाचे घर अर्ध्या तासाच्या अंतरावरच होते. पण आदेशला हा प्रवास लांबणीवर न्यायचा होता. गाडी मेन रस्त्यावर धावू लागली.
आदेश: सो, सारिका व्हाट् यु लाईक टू डु इन लाईफ
सारिका: आय एम सायकोलॉजी टीचर. पण आता रिजाइन केल आहे. आता अहमदाबादला जाऊन नवीन जॉब शोधेल.
आदेश: दॅट इज कूल.आणि तुझ्या हॉबीज काय आहेत
सारिका: आय लाईक डान्स, म्युजिक, रिडींग, आणि रेसेन्टली जिम वर्कआऊट करायला सुद्धा आवडायला लागलं आहे.
आदेश: वाव! मला सुद्धा जिम वर्कआऊट आवडतं.
सारिका: येस… व्यायामाचे खूप काही फायदे आहेत. बॉडी फिट राहायला मदत होते.
आदेश: स्पेशली माझ्या सारख्या वयाच्या लोकांना ते एक वरदान आहे.
सारिका: तुमच्या वयासारख्या म्हणजे?? व्हाट् रॉंग विथ युअर एज सर?
आदेश: नथिंग. मी लवकरच आता आजोबा होणार आहे.
सारिका: सिरीयसली??
आदेश: येस डिअर, माझा मुलगा आणि सून लवकरच मॉम डॅड होणार आहेत.
सारिका: दॅट्स ग्रेट न्यूज!! कुठे असतात ते.
आदेश: ते दोघेही अमेरिकेला राहतात.
सारिका: वाव!! बट टु बी ऑनेस्ट, मला वाटलं तुम्ही जास्तीत जास्त चाळीशी पर्यन्त असाल.
आदेश: रियली?. आय एम ५२.
सारिका: नो वे, तुमच्या चेहर्यावर एकही सुरूकुती दिसत नाही.
आदेश: ऑल क्रेडिट गोज टु माय जिम वर्कआऊट अँड माय रेग्युलर स्विमिंग सेशन.
सारिका: वाव!! आय एम इम्प्रेस
आदेश: तू सुद्धा एकदम फिट दिसतेस.
सारिका: मी?
आदेश: खरंतर साडीमध्ये स्त्रीयांचा फिटनेस जास्त कळून येत नाही. पण तुला आज शॉट स्कर्ट मंध्ये पाहिलं तेव्हाच तुझ्या फिटनेसचा अंदाज आला.
सारिका: नाही सर मी काही एवढी फिट नाही आहे.
आदेश: आय कॅन से लूकिंग एट युअर बॉडी.
सारिका: रियली?
आदेश: (तिच्या दंडाला पकडत) हे काय तुझे छोटे छोटे बायसेपस् तयार झालेत.
सारिका: काहीतरीच तुमचं… यु हॅव गुड सेन्स ऑफ ह्युमर.
आदेश: (तिच्या उघड्या मांड्यावर हात ठेवत) तुझे इथले स्नायू किती कडक आहेत बघ, आणि पोटर्या सुद्धा चांगल्या फुगीर झाल्यात.
आदेश तिच्या नाजूक मांड्याना हलकेच दाबू लागला. सारिकाला त्याचं हे वागणं अजिबात आवडलं नाही. पण विशालचे बॉस असल्यामुळे ती त्याला जास्त काही बोलू शकत नव्हती तिने चेहर्यावर स्माईल ठेवत त्याचा हात बाजूला सारला.
सारिका: तुम्हाला जरा जास्तच अनुभव दिसतोय.
आदेश: २० वर्ष जिममध्ये वर्क आऊट करतोय.
सारिका: ह्म्म्म.
आदेश: मला अजून बर्याच गोष्टीचा अनुभव आहे.
सारिका: (दुर्लक्ष करत) सर… माझी बिल्डिंग आली.
आदेश: अरे… खूप लवकर आलो आपण.
सारिका: नाही सर, तुम्ही खूप लॉन्ग कट घेतला.
आदेश: हो का, अच्छा पार्किंग कुठे करू?
सारिका: एक काम करा… कार जरा लिफ्टच्या जवळ घ्या.
आदेशने गाडी लिफ्टच्या जवळ पार्क केली. आणि विशालला बाहेर काढण्यासाठी मागचा दरवाजा उघडला. विशाल पुर्णपणे नशेत असल्यामुळे सारिका आणि आदेशने दोघांनी मिळून त्याला बाहेर काढले. विशालला साधं उभं राहता येत नव्हते. त्याचा सारखा तोल जात होता. त्यामुळे त्याने एक हात आदेशच्या खांद्यावर आणि दुसरा हात सारिकाच्या खांद्यावर ठेवला आणि तिघेही लिफ्टच्या दिशेने चालू लागले.
सारिका: सर, तुम्हाला उशीर होतोय, तुम्ही जा, मी वाचमनला मदतीला बोलावते.
आदेश: इट्स ओके सारिका, तस पण माझ्या घरी कोण नाही आहे. तुम्हा दोघांना घरी पोचवूनच जाईल.
लिफ्ट तळ मजल्यावर आली. आतमध्ये कोणच नव्हते. दोघांनी मिळून विशालला लिफ्टमध्ये आणले. त्याने आपले सारे वजन दोघांवर टाकले. सारिकाचा खांदा दुखू लागला. ती कसबस स्वतःला सावरत होती. थोड्याच वेळात लिफ्ट त्यांच्या मजल्यावर जाऊन पोचली. सारिकाने लिफ्टचे दार उघडले. आदेशने त्याला बाहेर काढले.
सारिका परत त्याला उजव्या बाजूने आधार देऊ लागली. आदेश डाव्या बाजूने त्याला सावरत होता. विशाल काहीसा शुद्धीवर होता. पण त्याला काय चालले आहे काहीच समजत नव्हते. त्याने सारिकाकडे पाहिलं आणि स्मित केलं.
विशाल: साऽऽऽsरिका… माय लव्ह.
सारिका: विशाल, सावकाश.
विशाल: जस्ट डु इट्… हनि… खूप दिवस झाले… तुझं दूध नाही प्यायलो.
विशाल तिच्या मानेचे चुंबन घेऊ लागला. सारिकाचे लाजेने पाणी पाणी झाली. आदेश त्या दोघांना बघत होता. सारिकाच्या त्या स्थितीची तो मजा घेऊ लागला.
सारिका: विशाल… तुम्ही आधी आतमध्ये चला.
विशाल: (तिला किस करत.) यु नो माय छोटा बाबु ना, अल्वेज मिसींग यु… आय लव्ह यु बेबी.
सारिकाला आदेशसमोर लाज वाटत होती. तिने त्याच्या बोलण्याकडे दुर्लक्ष केले. विशाल आऊट ऑफ कंट्रोल झाला होता. ते घराच्या दरवाजाजवळ पोचला.
आदेश: चावी??
सारिका: विशालच्या खिशात असेल.
सारिकाने डाव्या हाताने विशालला पकडले होते. तिचा उजव्या हाताने तिच्या खांद्यावर टाकलेल्या त्याच्या उजव्या हाताला धरून ठेवले होते. मोठ्या मुश्किलीने तिने आपला उजवा हात त्याच्या शरीरासमोर आणला आणि त्याच्या खिशातली चावी ती शोधू लागली.
