ही गोष्टं सुमारे १५-२० वर्षांपूर्वीची असेल. स्वाती माझी सख्शी मोठी बहिण. माझ्यापेक्षा ४ वर्ष मोठी आम्ही दोघेच भाऊ-बहिण. आणि आई वडिल, असं आमचं छोटस चौकोनी कुटुंब ताजे आळीतल्या आमचा जुन्या वादात रहात होत. दोन्ही मजले मिळून १२-१५ खोल्या, मधे वौक, त्यात एक पिपञ्जचं झाड, विहीर, एक छानसं तळघर अयं ने घर होतं. इतक्या मोठ्या घरात रहाणारे आम्ही चौघेच खालच्या मजल्यावर हंड्या-झुबरं टांगलेली मोडी बैठकीची खोली, स्वयंपाकघर, देवघर, हाणी, कोठीधर अर आई-अण्णांची खोली, याव्यतिरिक्त १-२ खोल्या होत्या. वरच्या मजल्यावर सगळं रिकामंच होतं. मागल्या बाजूला युवेगच्ची केलेली होडी, अभ्यासाच्या निमित्ताने मी वरच्या एका खोलीत बस्तार जमवलेलं होत. माजघराजवळून भिंतीत लपलेल्या एका जेमतेम एक माणूस जाईल अशा चिंचोळ्या अंधार्या जिन्याने वर गेलं, की गच्चीत पोहोचायचो. उजव्या बाजूला वाड्याच्या दर्शनी भागाकडे मोठा हॉल होता, त्यापुढे वापरात नका लेजला नगारखाना, अन डाव्या बाजुला पिंपळाच्या सावलीत दिवसभर गारव्यात असणार्या ३ खोल्या होत्या, घराच्या वापरत्या भागापासून अगदीच एकांतात अकालेजल्या. मागच्या खोलीत खिडकीतून चांगला उजेड वायचा अन पूर्ण एकांतही असायचा. त्यामुळे मी ती खोली अभ्यासासाठी निवडलेली होती. मी ११वीतून १२वीत गेलो त्या उन्हाळ्यात स्वातीताईचं लग्नं झालं. तिचा नवरा मंचंट नेव्हीत होता त्यावेळी शिप मेडिकल आफिसर की असली काहीतरी पोस्ट असेल त्यांची. माणूस एकदम इष्प्रेसिव्ह अन रुबाबदार व्यक्तीमत्वाचा. पण स्वातीवाईच्या पायर्या बदामी डोळ्यांत अलगद कैद झाला. स्वातीताई होती ही तशी छारच. गोरी, धारी, राजुक हनुवटी अन रस्मीले ओठ. अर बाकी सगळं काही व्यवस्थीत जागच्या जागी अकालेजली. पण बरीचशी ‘काकूवार्ड’ म्हणजे फक्त एक वेणी मेकअप कधीच राही. घराबाहेर अंगभर ओढणी. अशी. अगदी
सुशील अन सात्वीक, आदर्श भारतीय.
लग्न होऊन ताई सासरी गेली. सासर कसलं? तिच्या नवर्याचं क्वार्टर, जीजाजींचे आईवडील लहानपणीच गेलेले होते. त्यांचे दोघे मोठे भाऊ अन एक बहिण. सगळ्यांचे संसार वेगवेगळे सुरू होते. त्यामुळे डाईचा राजा-राणीचा संसार होता. ताई गेल्यानंतर घर अगदीच मुरं सुरं वाटायला लागलं. अधून-मधून ताई माहेरपणाला यायची तेवडच वर वाटायचं. मी १४चीत गेलो तशी जीजाजींची अॅप्रेंटीसशिप संपली अन त्यांची पोस्टिंग एका आईल टकरवर झाली, पगार बिगार दांडगा होता.
पण त्यांची शिष एकदा समुद्रावर गेली, की ७-८ महिने ताईला एकटीलाच रहाव लागणार होत, त्यामुळे सहाजिकच ताई गावी परत आली. तार्ड आल्यावर आईच्या आनंदाला पारावार राहिला राही. लाडकी लेक इतके दिवस घरी येतेव म्हटल्यावर काय पहाण? पहिला अठवडाभर तर दोघी मायलेकी रॉनस्टॉप कुजबुज करत होत्या. काय बोलत असायच्या कुणास ठाऊक. पण नुकतीच नराईची ‘पाळी चुकलेली’ आहे अन तिला बाळ होणार आहे अशी बातमी मला लवकरच लागली, बाळ होणार म्हणजे काहीतरी गम्मत, तिच्या पोटात कुठे बाळ दिस्तय का है पहाण्यासाठी मी ताईकडे निरखून पाहू लागलो. पण साडींतून दिसणारं तिचं पोट तर अगदीच सपाट होत
खलाशी रवर्याबरोबर राहुर राईचा दूर चांगलाच पालटलेला होता. लग्नानंतर पहिले काही दिवस फक्त साडी घालणारी ताई आता पुढा ड्रेसेस घालायला लागलेली होती, पण ड्रेसचा गळा लो-कट झालेला होता, अन ‘कट’ही झझक्कास स्वातीताईची फिगर’ उठून दिसायला लागलेली होती. त्या दिवसांत मलाही थोडी मिशी यायला लागलेली, आवाज फुटायला लागलेला होता. सहाजिकच स्त्री-पुरुष संबंधांतल्या गुपिताची उकल करण्याची उत्सुकता मनात होतीच. रात्री अभ्यास करताना सहाजीकच मी पायजम्यात हात घालून लवडा कुरवाळीत असायचो. त्यावेळी जीजाजींनी ताईच्या पोटात वाळ बनवण्यासाठी नक्की काय काय केलं असणार याचा विचार सहाजिकच मनात येऊ लागला होता. पण ताई अन जीजाजी एकमेकांशी काय करत असणार हीच माझ्या ‘गाडी’ची थीम असायची, स्वाहीताई रागडी झोपलेली आहे अन जीजाजी तिच्यावर झोपलेत या एवढ्याच कल्पनेने मी हात ओले करायचो.
यात बदल झाला तो सुमारे महिन्याभरानंतर झालं असं की दुपारी जेवण करताना ही गम्मत झाली. मी नेहेमीसारखा स्वयंपाकघरात पाटावर वकॉलेजलो होतो. आई गॅसवर गरम पोळ्या करीत होती अन ताई मला वाढत होती. स्वातीताई पोळी ताटात घालायला वाकली अन मला तिच्या गाऊनच्या गळ्यातून तिचे गिर्नेबाज गुबगुबीत स्तर दिकालेज, मी कॉलेजत जावच्या हयारीत होतो, त्यामुळे युनिफॉर्मची खाकी हाफ चडी अंगात होती. नकळतच माझा बाबुराव चट्रीट उभा झाला. त्यावेळी मला कळलं नाही की त्यानंतर आजवर जे काही झालं ती त्या हाफ चहीत उभ्या झालेल्या बाबुरावाची कमाल होती. मी प्रत्येक वेळी ताई खाली वाकली को तिच्या स्तनांकडे निरखून पाहू लागलो. स्वातीताईर आत काळी वा घातलेली होती. अन तिच्या दोन स्तनातली घळ मला वेड लावत होती. ताईच्या लक्षात काहीच आलेल नसावं अशी माझी समजूत होती.
पण रात्रीच्या जेवणाच्या वेळी पुढची कमाल झाली. मला बाडावला ताई खाली वाकली तेव्हा मी पुन्हा गाजर वर उचलली. अन बाबुरावांनी जोरदार झटका खाल्ला. नाहने ‘जा’च घातलेली नव्हती!! मी डाईच्या चेह-याकडे पाहिलं, तर ती माझ्याकडे पाहून गालात हसत होती
“आवडले?” तिनं विचारलं, मी एकदम भांबावूनच गेलो. ऑफ कोर्स मला हाईचे स्वन आवडले होते. पण ताई असं सगळ्यांच्या समोर मला आवडले का म्हणून विचारेल असं वाटलंच नातं, मी त… प.प. करायला लागलो उशी वाई परत म्हणाली, “अरे गध्या, ढोकळे आवडले का? मी केलेत माझ्या हाताने!!
मी एकदम सुटकेचा निःश्वास टाकला. बाई ढोकळ्यांबद्दल विचारत होती तर पण गालात खट्याळ हसू होतं वाईच्या माझ्यासमोर वाकून उभ्या स्वातीताईच्या गाऊनमधे परत नजर टाकली तर ताईचे गिरेंचाज गोळे अन तिच्या टोकदार काळपट बोंड्या मला स्पष्ट दिसत होत्या. वाईच्या बोंड्या उभ्या होत्या. त्याचा अर्थ मला तेंव्हा माहित नव्हता. नाहीतर जास्त मज्जा आली असठी.
“आवडले असतील तर सांग, अजून वाढते.” ताई म्हणत होती पण तिची नजर माझ्या पायजम्यात तंव् करून उभ्या अकालेजल्या बाबुरावांकडे खिळलेली होती. ‘या’ वाचतीत मी त्या काळे अगदीच वाळू होतो. त्यामुळे मला फक्त काहितरी गडबड आहे एवढंच समजत होतं. स्वातीताई अशीच वाकून माझ्यासमोर उभी रहावी अन मी तिच्या गाऊनच्या गळ्यातून दिसणार्या तिच्या मांसल मऊ गोळ्यांकडे पहात रहाजस मला वाटत होतं. त्या विचारातच मी जेवण संपवलं झटपट वर खोलीत जाऊन आधी चड्डीतल्या बाबूरावांची समजूत काढली. हार्ड माझ्यासमोर वाकुन उभी आहे अन तिच्या स्तनांना मी हातात धरूर अलगद कुरवाळतोच अशी कल्पना करून मी जोरात बुल्ला हलवीत होतो. कार्यक्रम आटोपून भी रात्रीची दार बंद करायला खाली जावला लागलो. जिन्यात्न स्वातीताई वर येत होती. संध्याकाळची जेवण झाली की फेर्या मारण्याचा व्यायाम तिला डॉक्टर काकांनी सागितलेला होता, स्वयंपाकघरातलं आवरलं, अन आई अण्णा झोपायला गेले की वर गच्चीत येवून मोकळ्या हवेत ती फेर्या घालीत असे. अर खाली जाण्यापूर्वी थोडावेळ माझ्या खोलीत येऊन मला अभ्यासात मदत किंवा गष्या करीत असे. मी नेहेमीसारखा धाद्धाड उड्या मारत जिना उतरत होतो. तो सरळ वर येणार्या ताईच्या अंगावर आदळलो. ताई दोन-तीनच पायर्या वर चढलेली होती. ती पडलीच असती पण तिनं मला धरून जिन्याच्या भिंतींचा आधार घेतला. काही क्षणांनी माझ्या लक्षात आलं की वाई मला गच्च मिठीत धरून भिंतीला टेकलेली आहे अन माझ्या छातीला म्वातीताईचे गोळे दाबले गेलेत अन मंगळसूत्र टोचतंय. तिच्या छातीची धडधड मला स्पष्ट ऐकू येत होती स्वातीताईच्या ओटीपोटाशी दाबल्याने माझ्या नकळत पायजम्यात बाबूराव जागे झालेले होते. ते बहुधा तिच्या लक्षात आलं असावं, अचानक भानावर आल्यासारखा मी शक्य तितका दूर झालो.
“अगदी धसमुसळ्या आहेस मेल्या पडले असते नां मी. माझ्यावर डोळे वटारत ताईने मला चापल. पण तिच्या रागावण्यात राग अजीबात नव्हता. ‘सॉरी म्हणत मी तिथनं सटकलो. वाद्याचं जड दार बंद करून अडसर लावला. दिंडीला कुलूप घातलं. सगळे दिवे बंद करून मी वर निघालो. आई-अण्णांच्या खोलीत अंधार झालेला होता. दोघं झोपी गेली होती बहुतेक. वर येऊन मी माझ्या खोलीत गेलो. वाईच्या गच्चीत फेर्या सुरू होत्या. दारातून मी तिच्याकडेच बघत होतो. पिदूर चांदण्यात गच्चीत फेर्या घालत वाई स्वतःशीच गाणं गुणगुणत होती. अगदी एकाद्या परीसारखी दिसत होती ती मघा स्वातीताईच्या अंगावर अंग दावलं गेलं तेंव्हा जी गोड शिरशिरी शरीरात दाटली होती ती पुन्हा वायला लागली अन मी खिशात हात घालून पुन्हा माझा कड़क बुल्ला चोळायला लागलो.
