तो म्हणाला मी तेरावी सायन्सला आहे. परीक्षा जशी जवळ येतेय तसा अभ्यास करून डोके फुटायची वेळ आली आहे पण डोक्यात काही शिरत नाही. म्हणून रिलॅक्स व्हावे म्हणून क्रिकेट खेळायला आलो तर तिथे पण गोची करून ठेवली मी. एक शॉर्ट पीच बॉलला एक पूल मारला की थेट बॉल तुमच्या घरात आला. त्याने एका दमात आपल्या पानिपतच्या लढाईचे समर्पक उत्तर दिले. त्याचा हा बोलका स्वभाव पाहून तिला हसू आले आणि तिने या खेपेस हसू आवरले नाही. तसा तो म्हणाला मॅडम तुम्ही मला माफ करा पण मी हा बॉल त्या मुलांना दिला नाही तर ती मुले मला शिव्या घालतील. त्याच्या तोंडून जेव्हा जेव्हा बॉल हा शब्द येत असे तेव्हा त्याचे डोळे त्याच्या मेंदूच्या नियंत्रण कणाला फाटा मारून तिच्या ऊन्नत स्तनांवर एक ओझरता कटाक्ष टाकत असे. ती मात्र त्याच्या कमी वयाच्या खाली दडलेल्या पुरूषी नजरेला अद्याप ओळखू शकली नव्हती. ती म्हणाली तू आत ये तोवर मी तुझा बॉल शोधते. तसा तो आत आला. ती त्याच्याकडे पाठ फिरवून आत बॉल शोधण्यास गेली. तिला पाठमोरी पाहून तिच्या नितंबाची गोलाई त्याच्या डोळ्यात भुरळ घालू लागली. ती आत गेली आणि लगेच बाहेर आली. तिच्या हातात एक बॉल होता ती म्हणाली हाच का तुझा चेंडू. तो म्हणाला माझा नाही माझ्या टीमचा आहे. तशी ती पुन्हा हसली. त्याने तिच्या हातातून बॉल घेऊन आधी गॅलरीत जाऊन खाली खोळंबलेल्या त्या क्रिकेटवीरांना तो चेंडू दिला आणि जणू काही सावकाराचे अंगावरील कर्ज फेडल्याचे भाव त्याच्या चेहर्यावर आले. तो केतकीचे धन्यवाद मानून म्हणाला की तुम्ही मला खूप मोठ्या संकटापासून वाचविले मॅडम. तेव्हा ती म्हणाली मॅडम मॅडम काय लावले मघापासून. माझे नाव केतकी आहे तू केतकी बोल. तो म्हणाला पण तुम्ही माझ्यापेक्षा वयाने मोठ्या आहात शिवाय हे तुमच्या नवर्याने ऐकले तर तो मला चप्पलने मारेल. तशी ती पुन्हा जोरात हसू लागली. मग ती म्हणाली मग तू मला काय बोलशील तूच सांग. तो लाजत चुळबुळ करू लागला. इतक्यात ती म्हणाली तू मला ताई बोल. तसा तो लगबगीने म्हणाला ताई नको. तिने पण त्याची टांग खेचायची ठरवली. अरे मी तुझ्यापेक्षा मोठी आहे मग ताई का नको. तिने त्याला असा प्रश्न करून त्याच्या पुरूषत्वाला कचाट्यात पकडले. तो म्हणाला इतकी सुंदर स्त्री एकतर आपली आई असावी म्हणजे आ पण सुद्धा आपल्या सुंदर आई सारखे सुंदर दिसू. पण जर आई नसेल तर कमीत कमी ताई नसावी कारण मग आ पण तिच्या सौंदर्यावर भाळून तिच्यावर कमीत कमी एकतर्फी प्रेम तरी करू शकतो. त्याचे हे समर्पक उत्तर ऐकून ती अवाक झाली. त्या चिमुरड्या मुलातील पुरूष तिला ताडकन बाहेर येताना दिसला. तिला कळत नव्हते आ पण काय बोलावे म्हणून ती बोलली की तू पाणी घेणार का असे बोलून ती पाणी आणायला आत किचनमध्ये गेली. आता किचनमध्ये जाऊन तिने पुन्हा आपला छातीवरचा पदर नीट केला. त्या युवकाला पुरूषात रूपांतर करण्यास तिची ऊन्नत छाती जबाबदार होती हे तिने जाणले होते तरी काही झाले नाही असा आव आणून तिने ग्लास मधून पिण्याचे पाणी त्यास आणले. ती बाहेर येताच तो बोलला की मी तुम्हाला वहिनी म्हणू का? तिने आश्चर्याने पाहिले कारण लग्न झाल्यानंतर इतक्या निरागसतेने तिला कोणी वहिनी हाक मारली नव्हती. नाही म्हणायला त्या राघवने वाटच ठेवली नव्हती. तिने फक्त मान हलवून होकार दिला. तसे त्याच्या तोंडून पुन्हा ते शब्द उदगारले. केतकी वहिनी. तिने पुन्हा मान डोलावून हे चालेल असा पुनश्च होकार दिला. असा सारा संवाद घडत त्याने तिला निरोप देण्यासाठी जातो म्हटले तसे काय कुणास ठाऊक पण तिच्या डोळ्यात त्याची एक अंधूकशी भुरळ दिसत होती त्या भुरळ पोटी ती म्हणाली जातो नाही येतो म्हणावे नेहमी. तसे त्याने चकित होऊन तिच्याकडे पाहिले. जणू काही तिने तिच्या नो पार्किंग लॉटमध्ये त्याची गाडी पार्क करायला मंजुरी दिली होती हे गृहीत धरून तिच्या डोळ्यात डोळे भिडवून तो येतो म्हणाला. तो गेला आणि घरात पुन्हा निरव शांतता पसरली पण तिच्या आत खूप भावनांचा कल्लोळ सुरू झाला. जितकी ती बाहेरून शांत होती तितकीच तिच्या आतून भावनांचा उद्रेक होत होता. तिला नक्की काय होत होते माहीत नव्हते पण लग्नानंतर सहा महिन्या नंतर नवर्या व्यतिरिक्त ती एखाद्या पुरूषाशी इतके बोलली होती. हा त्याचा उद्रेक असावा. ती पुन्हा बेडवर गेली तिची साडी कधी तिच्या मांड्यावर आली हे तिला कळलेच नाही. पालथी बेडवर झोपून तिच्या उजव्या हाताची बोटे तिचा विरोध धुडकावून तिच्या पॅन्टीत घुसली आणि नेहमी प्रमाणे तिच्या योनित फिट झाली. तिने जाणीव पूर्वक आपल्या तोंडून आपल्या नवर्याचे नाव औंदुंबर नाव घेऊन बोट आत बाहेर करण्यास सूरवात केली. बोट आत जाण्यापूर्वीच योनिच्या आत ओलावा होता. हा ओलावा कोणासाठी झाला होता हे तिलाच समजत नव्हते कारण तो राघव कोण होता कुठून आला हे तिला काहीच माहीत नव्हते. शिवाय तो तिच्यापेक्षा साधारणतः सात आठ वर्षांनी लहान होता. हे ती पुन्हा पुन्हा आपल्या मनाला सांगत होती. तिच्या बोटांची हालचाल तिने जोरात केली, तोंडून तिने आपल्या नवर्याचे नाव औंदुंबर जोरात जोरात घ्यायला सुर वात केली. ती स्वतःस पुन्हा पुन्हा सांगत होती की हे हस्तमैथुन ती फक्त आपल्या कायदेशीर नवर्याच्या आठवणीने आणि नावाने करत आहे कारण ती प्रामाणिक आहे, पर पुरूषाकडे ती ढुंकून सुद्धा पाहत नाही. पण ओठी जरी जबरदस्तीने नवरा असला तरी डोळ्यांसमोरची आकृती फक्त त्या राघवची दिसत होती. ती पुन्ह पुन्ह सांगत होती मनाला की राघव नाही तर फक्त औंदुंबर. ह्या सगळ्या द्विधा मन:स्थितीत तिच्या तोंडून औंदुंबर, औंदुंबर. औंदुंबर हे शब्द मोठ्या आवाजातून लहान आवाजात आले आणि एकाकी तिने थकून तिच्या तोंडातून औंदुंबर शब्द यायचे बंद झाले. ती थकली होती. बोटांची खूप वेळ हालचाल करून सुद्धा वीर्य बाहेर आले नव्हते. ती कावरीबावरी झाली होती. तिच्या डोळ्यावर अचानक अंधार आला आणि या अंधारातून एक गुलाबी प्रकाश झोत दिसू लागला. गुलाबी प्रकाशात एक पुरूष तिच्याकडे पाठ करून उभा आहे. हा औंदुंबर असावा असा तिने प्रश्न केला. तोच नवरा असावा जो केतकीची सेक्सची भूक नीट भागवू शकत नाही. रोज रात्री केतकी त्याच्याकडे संभोगाची भीक मागत मागत तळमळत झोपते. हा तोच माझा नवरा तर नसावा असे बोलून तो तिच्या डोळ्यासमोरील गुलाबी प्रकाशातील पाठमोरा तरूण तिच्या समोर तोंड करून उभा राहतो. तर काय हे अदभुत. तिच्या तोंडून शब्द येतात राघव. मघाशी जर्सी आणि थ्री फोर्थ वरचा राघव आता एका जेंटलमन सारखा तिला आपले हात पसरून मिठीत बोलावत होता. तिने खूप कंट्रोल केला पण तिच्या डोळ्यासमोर त्या गुलाबी प्रकाशात ती अर्ध भुकेली केतकी त्या वयाच्या भिंती तोडून त्या राघवच्या मिठीत जाते आणि वर्षानुवर्ष वाट पाहिलेली तहान ती त्या मिठीत मिळवते. हे गुलाबी स्वप्न पाहताना तिच्या तोंडून औंदुंबर ऐवजी राघव हा जप सुरू होतो. ओठी राघव असतो, डोळ्यासमोर राघव असतो, मनात राघव असतो आणि मग बोटांना चालना भेटते. प्रत्येक राघव शब्दात तिचे बोट तिच्या योनितील प्रेममणीला स्पर्श करून येत असे. अखेर तिच्या योनितून पूर्णत्वचा झरा वाहिला पण आता केतकी वहिनींनी कबूल केले होते की हा झरा त्याच्या पतीश्रीमुळे नाही तर त्याच्या नवनिर्मित दिरासाठी म्हणजे राघवसाठी होता.
त्या दिवसापासून केतकीच्या मनात राघव वसला. ती त्याचा विचार करू लागली. रात्री औंदुंबर निवांत झोपला तरी त्याचा आता तिला राग येत नव्हता. तिच्या मनात असलेले सुप्त राघवचे विचार तिला सुखावत असे. पण तिला माहित होते की हे चुकीचे आहे, अनैतिक आहे कारण तो जेमतेम अठरा वर्षाचा होता तर केतकी सव्वीस वर्षाची. तो जेमतेम आता बालकपासून युवक बनला होता. त्याचे वय अभ्यासाचे होते हे सर्व करायचे नव्हते. फक्त आपल्या फायद्यासाठी त्याला या चक्रव्यूहात खेचायचे हे केतकीला पटत नव्हते. शिवाय महत्वाचा प्रश्न हा होता की राघव हा केतकीबद्दल काय विचार करतो ते. बहुधा तो केतकीस या नजरेने कधी बघत नसेलही. केतकीने एक निश्चित ठरवले होते की आ पण काही अनैतिक करायचे नाही ज्यामुळे आपले आणि आपल्या कुटुंबाचे नाव मलिन होईल. पण तिच्या एकटेपणाला आज प्रथमच कुणीतरी औषध दिले होते. ऊन्हात उभ्या राहणार्या या वृक्षाच्या सावलीत कोणी उभे राहून या वृक्षाला पाणी घातले होते. राघवने काहीतरी तिच्या मनात नक्कीच उमटवलेले होते म्हणून तिने ठरवले की आ पण जरी अनैतिक पाऊल उचलायचे नसेल पण नैतिक मैत्री तर करू शकतो. या मैत्रीच्या जोरावर आपले जीवन पुढे सुखकर करू शकतो.
