बाबांचे ते बोलणे ऐकून मी तर अवाकच झालो. आत्ताच अर्ध्या तासापूर्वी एक खुशखबर ऐकली होती की लता आठ दिवसांसाठी कँपला जाणार आहे त्यामुळे दिवसभर मी आणि आई दोघेच घरात असणार आणि आता दुसरी खुशखबर ऐकली होती की बाबा पण पुढचे तीन दिवस दिल्लीला जाणार म्हणजे पुढील तीन दिवस आणि रात्र घरात फक्त मी आणि आईच.
ही बातमी ऐकून मला आभाळ ठेंगणे झाल्यासारखे वाटत होते, माझा आनंद गगनात मावेनासा झाला होता. गेले काही दिवस रोज काही ना काही आश्चर्य घडत होते आणि शुभसंकेत मिळत होते परंतु आत्ताची बातमी ही सर्वांत हटके होती. कारण बाबा आईला कधीही एकटे सोडून कुठेही जात नसत. दिवसभर जरी घरी कोणी नसले तरी रात्री बाबा हमखास घरी असायचे, असा एकही दिवस गेला नसेल की आई रात्री घरात एकटी होती.
मा‍झ्या मनात आनंदाने उकळ्या फुटू लागल्या होत्या. या तीन दिवसांत माझी आई नक्कीच माझ्याखाली झोपलेली असेल अशी मला खात्री पटली कारण आतापर्यंत सर्व गोष्टी त्याच अनुषंगाने घडत चालल्या होत्या. बाबांनी लगेच आपले कपडे व बॅगा आवरायला घेतल्या. आईने मला बोलावले व विचारले,
“अरे आता बाबांना पण गोड पदार्थ करून द्यायचे आहेत, मघाशी जो किराणा माल आणला होता तेवढा परत आणावा लागेल, जाशील का तू?”
एवढे सगळे मा‍झ्या मनासारखे घडत असतांना मी कसा काय नाही म्हणणार? मी लगेच आईला मान डोलावली व कपडे घालून सायकल काढली आणि पंधरा मिनिटांतच सगळा किराणा माल घेऊन आलो. आईने लगबगीने मा‍झ्या हातातून पिशवी घेतली आणि म्हणाली,
“ठीक आहे, काही गरज लागली तर तुला आवाज देते.”
मी मान डोलावली आणि सोफ्यावर जाऊन बसलो. मी जरी टीवी पाहत होतो पण माझे सारे लक्ष्य आईकडेच होते. तिने काही काम सांगितले की लगेच मी तयारच होतो, तिच्या आदेशाची मी वाटच पाहत होतो. अशा प्रकारे अजूनही दोन वेळा मला मार्केटमध्ये जावे लागले परंतु मी आनंदाने सर्व कामे केली कारण पुढच्या तीन दिवसांमध्ये मी त्याची सर्व कसर काढणार होतो.
आईने गरमागरम चहा केला व मला प्यायला बोलावले. मी गेलो तर आई बाबा व लता तिघेही किचन मध्येच चहा पित बसले होते. आई व लताने बरेच फराळाचे पदार्थ बनविलेले होते. मी गेल्यावर आईने मला चहा दिला व म्हणाली,
“तुला काही काम नसेल तर आम्हाला किचनमध्ये मदत करतोस का?”
आईने असे विचारल्यावर मी नाही कसा काय म्हणणार? मी लगेच म्हणालो,
“हो करतो ना. काय काय पदार्थ करायचे राहिले आहेत आता?”
आई बोलली,
“चकल्या व शंकरपाळी बनवून झाल्या आहेत आता फक्त रव्याचे लाडू आणि करंज्या राहिल्या आहेत, तू आला की आम्हाला लाडू बांधायला मदत तर तोपर्यंत लता करंज्या करून देईल.”
आईला स्वयंपाकात मदत करायची म्हणजे एक प्रकारची सुवर्णसंधीच होती कारण मी जेवढा आईच्या जवळ जाईल तेवढेच पुढचे तीन दिवस त्याचा फायदा होणार आहे. मी दहा मिनिटातच परत किचनमध्ये आलो आणि आईला मदत करू लागलो. आई आता माझ्याबरोबर सारखी बोलू लागली होती, मी पण तिला विविध प्रश्न विचारून बोलते करत होतो. अधून मधून लताही काही प्रश्न विचारायची.
लताने पटपट करंज्या केल्या आणि म्हणाली, आई आता मी जाते आणि कपड्यांना इस्त्री करते तोपर्यंत विजय तुला मदत करेल. आईने मला लाडूचे मिश्रण दिले व लाडू बांधायला सांगितले व तिने लताने बनविलेल्या करंज्या तळायला घेतल्या. मी आईच्या समोरच बसून लाडू बांधू लागलो. करंज्या तळताना तेलाच्या गरमीमुळे आईला खूप घाम येत होता व ती सारखे पदराने घाम पुसत होती.
थोड्या वेळाने तर तिच्या चेहर्यावरून घामाच्या धारा वाहू लागल्या. आईच्या कपाळापासून तर गळ्यापर्यंत भरपूर घाम यायचा व त्या धारा सरळ खाली येऊन तिच्या ब्लाऊजमध्ये जायच्या. तिच्या बगलांमध्ये तर इतका घाम आला होता की त्या घामाने तिच्या दोन्ही बगला ओल्या चिंब झाल्या होत्या. चेहर्यावरचा घाम व बगलेतल्या घामामुळे आईमुळे आईचा जवळ जवळ ऐंशी टक्के ब्लाऊज भिजला होता. ती आपल्या पदराने सारखा घाम पुसायची पण गरमीमुळे तिची खूपच हालत झाली होती.
घामाच्या धारांमुळे काय करावे तिला कळेना. मीच तिला बोललो,
“आई तुला खूप घाम आलेला आहे, बाथरूममध्ये जाऊन तोंडावर व अंगावर थंड पाणी मारून ये म्हणजे बरे वाटेल.”
ती बोलली, “हा मला पण तेच वाटतंय”,
असं म्हणून ती उठली व बाथरूममध्ये गेली आणि आपल्या तोंडावर, केसावर व मानेवर थंड पाणी ओतले आणि हॉलमध्ये जाऊन थोडी पंख्याची हवा घेतली व परत किचनमध्ये आली. किचममध्ये आल्यावर परत ती माझ्यासमोर करंज्या तळण्यासाठी बसली. तिच्याकडे बघून मी तर चक्रावूनच गेलो. आई घरी असताना कधी ब्रा घालत नव्हती त्यामुळे तिने बाथरूममध्ये जाऊन थंड पाणी मारल्यामुळे तिचा संपूर्ण ब्लाऊज ओला चिंब झालेला होता व त्यामधून आईचे स्तन स्पष्टपणे दिसू लागले होते. तिचा ब्लाऊज सुती कपड्याचा असल्यामुळे पाण्याने तो एकदम छातीला चिकटला होता स्तनांची लाल, तपकिरी बोंडे वरती येऊन मला खुणावत होती. तिने तिचा पदर खालीच सोडल्यामुळे मला तिच्या छातीचे पूर्णपणे दर्शन होत होते. करंज्या लाडू सोडून द्यावेत व आईचे स्तनच चोखत बसावेत असं वाटत होतं. मी सारखा तिच्या स्तनांकडे आणि बोंडांकडे बघत होतो हे तिच्या लक्ष्यात आले व तिने विचारले,
“काय झालं काय बघतोस?”
मा‍झ्या तोंडातून नकळतच शब्द गेले, “काही नाही, लाडू मस्त आहेत.”
तिने परत विचारले, “काय म्हणालास?”
मी सारवासारव करू लागलो, “मी लाडू खावून पाहिलेत मस्त चवीष्ट झाले आहेत.”
तिला मा‍झ्या बोलण्यातला अर्थ कळला व लगेच आपला पदर छातीवर घेतला. थोड्या वेळाने लताही किचनमध्ये आली आणि मग आम्ही पटपट सर्व पदार्थ बनविले.
नंतर आम्ही जेवण केले व आईने बाबांची बॅग भरायला घेतली व लतानेही आपले सामान भरायला सुरूवात केली. मी सोफ्यावर बसलो होतो पण माझे लक्ष आईकडेच होते. बॅग भरताना तिचे ढुंगण सारखे इकडून तिकडे हालताना दिसायचे व ते पाहून माझा लंड वळवळ करायला लागायचा. मी फक्त आजची रात्र संपायची वाट पाहत होतो मग नंतर घरात फक्त मी आणि माझी आई. पुढचे तीन दिवस शाळेत जायचेच नाही व पूर्णपणे आईबरोबरच रहायचे असे मी ठरविले होते. आम्हाला इथे कोणाचा अडथळाही नसल्यामुळे तीन दिवसांत चान्स मारायचाच हे मनात पक्के केले.
बाबांची बॅग भरून झाल्यावर आई बाबांना विचारू लागली, लता आठ दिवस कँपसाठी लोणावळ्याला जाणार आणि तुम्ही पण तीन दिवस दिल्लीला जाणार म्हणजे पुढचे तीन दिवस घरात खूप एकटं एकटं वाटणार. विजय पण शाळेत गेल्यावर दुपारी उशीरा घरी येतो, कधी कधी पार संध्याकाळही होते त्यामुळे मी दिवसभर घरी एकटीच राहणार. मला तर खूप एकटं एकटं वाटेल आणि एवढ्या मोठ्या घरात एकटी असल्यामुळे भीतीही वाटेल.
मी लगेच मनातल्या मनात विचार करू लागलो, आई तू कशाला घाबरतेस, मी आहेना तुझ्या सोबतीला, मी दिवसरात्र तुझ्याबरोबरच राहणार आहे, रात्री तुझ्या सोबतच झोपणार आहे, एक मिनिटसुद्धा तुला सोडणार नाही. तू सांगशील तेव्हा मी तुला झवेल, तू म्हणशील तसा झवेल, काही काळजी करू नकोस, मी असताना तुला कशाचीही चिंता करण्याची गरज नाही.
मी असा विचार करतोय, तेच आई म्हणाली, मी विचार करतेय की नंदिनीला आपल्याकडे चार-पाच दिवस बोलावून घेते तेवढेच माझी सोबत पण होईल आणि कामात मदत पण होईल.
मी विचार केला, अरे बापरे, कशाला नंदीनी मावशीला बोलवायचे येथे? ती येथे आली तर मला काहीच करता येणार नाही. मावशी सतत दिवस-रात्र आई बरोबरच राहणार मग मी कसा काय आईला पटवणार आणि झवणार? आतापर्यंत सर्व मा‍झ्या मनासारखे घडत चालले होते आणि आता शेवटी सगळा पचका झाल्यासारखे वाटू लागले. आता तीन दिवस लता व बाबा घरी नसून देखील काही उपयोग नाही होणार. मी खूप नाराज झालो व नंदिनी मावशीला मनातल्या मनात असंख्य घाणेरड्या शिव्या देऊ लागलो.
आई बाबांना विचारू लागली,
“काय हो, बोलावून घेऊ का नंदिनीला आपल्याकडे?”
बाबा म्हणाले, “
हो, खूप छान, नंदिनी येथे असेल तर काहीच चिंता करण्याची गरज नाही आणि तुला पण घरी कंटाळा येणार नाही. ठीक आहे तिला फोन कर आणि उद्याच सकाळी यायला सांग.”
बाबांचे बोलणे ऐकून माझी तळपायाची आग मस्तकामध्ये गेली. मी भयंकर चिडलो होतो कारण इतके दिवस माझे जे प्रयत्न चालले होते ते कुठे फळास येणार होते आणि आता मावशीमुळे सगळा घोटाळा होणार होता. मा‍झ्या मनात खूप धडपड चालू झाली आहे हे आईला जाणवले असावे कारण तिने माझ्याकडे एक नजर टाकली व मनातल्या मनात हसत मावशीला फोन लावला.
कदाचित आज सकाळी जो प्रसंग झाला आणि त्याआधी गेले दोन तीन दिवस जे आई आणि माझ्यामध्ये होत आहे त्याबद्दल आईला काळजी वाटत असावी व पुढच्या तीन दिवसांमध्ये काही विचित्र घटना घडू नये याची तिला चिंता वाटत असावी म्हणूनच तिने मावशीला बोलावण्याचा निर्णय घेतला. तिने फोन करायच्या आधी माझ्याकडे पाहिले व मनातल्या मनात स्मितहास्य केले याचा अर्थ असा पण होऊ शकतो कि ती मुद्दाम मला छळण्याचा विचार करतेय.
तिने नंदिनी मावशीला फोन लावला, बराच वेळ रिंग वाजत होती पण मावशी फोन उचलत नव्हती. मी विचार करत होतो की मावशीने फोन उचललाच नाही पाहिजे. एकदा का बाबा निघून गेले की मग मी मावशीला बोलावण्यास तयारच होणार नाही. आईने परत फोन लावला व शेवटी मावशीने फोन उचलला त्याबरोबर माझा चेहरा काळवंडला, मी खूप नाराज झालो.
आई मावशीशी बोलू लागली,
“काय गं नंदिनी, कुठे होतीस?”
थोड्या वेळाने बोलली,
“अगं, आमची लता उद्या कँपसाठी लोण्यावळ्याला आठ दिवस जाणार आहे आणि तिचे बाबांना देखील ऑफीसच्या कामासाठी तीन दिवस दिल्लीला जायचे आहे. त्यामुळे मी घरीच एकटीच असणार.”
नंतर आई माझ्याकडे बघून मावशी बरोबर बोलू लागली,
“आणि विजय पण दिवसभर शाळेत असणार त्यामुळे मला घरी करमणार नाही व रात्री पण विजय त्याच्या रूममध्ये असणार व इकडे मी एकटीच असणार त्यामुळे खूप भीती वाटेल म्हणून तुला फोन केला की चार पाच दिवसांसाठी तू आमच्याकडे रहायला ये. लताचे बाबा आले की मग वाटलं तर लगेच जा.”
असं बोलून आईने माझ्याकडची नजर फिरवली व बाबांकडे बघू लागली आणि फोनवर मावशीच्या बोलणे ऐकू लागली.
मावशी आईला बराच वेळ काही तरी सांगत होती व शेवटी आई तिला म्हणाली,
“ठीक आहे, आता काय करणार, जाऊ दे, चल ठेवते फोन.”
आई असं शेवटचं वाक्य बोलल्यावर मला खूप हायसे वाटले व मी सुटकेचा श्वास सोडला. फोन बंद केल्यावर आई बाबांना सांगू लागली की राजूची म्हणजे मावशीच्या मुलाची परीक्षा चालू असल्यामुळे तिला काही आपल्याकडे रहायला यायला जमणार नाही.
असं बोलून आईने लगेच माझ्याकडे पाहिले तर मी मान खाली घालून मनातल्या मनात हसत होतो ते आईच्या लक्ष्यात आले.
बाबा बोलले, “ठीक आहे, काही काळजी करू नका. मी अधून मधून फोन करत राहतो. तुला खूपच भीती वाटायला लागली तर विजयला शाळेत पाठवू नकोस, तो घरी असल्यास तुला काही काळजी करण्याची गरज नाही.”
बाबा असे बोलल्यावर तिने लगेच माझ्याकडे पाहिले व मी पण तिच्याकडे पाहून तिचीच चाल तिच्यावर उलटवल्यासारखा चेहरा केला.
मावशी येणार नाही हे कळल्यावर मी तर चेकाळलोच होतो. आता उद्याच आईला दाबून झवून टाकायचे असा विचार केला.
