आई आता माझ्यापुढे अर्धनग्न स्वरूपात उभी होती पण मी तिच्याकडे पाहू शकत नव्हतो, तिचे गुबगुबीत स्तन माझ्यासमोर उघडे होते पण मला ते दिसत नव्हते. डोळे उघडे असून देखील मा‍झ्या समोर पूर्ण अंधार झाला होता. आज मी सपशेल हारलो होतो. मी तसाच हळू हळू बाजूला सरकलो व जमीनीवर खाली मान घालून बसलो.
आई आता माझ्याशी तावातावाने बोलू लागली होती.
“कार्ट्या, तुला काही कळते की नाही? मी तुझी आई आहे, तुला आई मुलांमधील नातं समजतं का? एवढा कामांध झाला आहेस का तू? कुठे फेडशील ही पापं? आज घरात कोणी नाही म्हणून तू सरळ तुझ्या आईवरच बळजबरी करायला निघालास? काय करणार तू, माझ्यावर बळजबरी करणार? माझ्यावर बलात्कार करणार? कुणी शिकवलं तुला हे सगळं? कोण कोण आहेत तुझे मित्र मंडळी? त्यांना आया-बहिणी नाहीत काय?”
“तुला काय वाटलं आज घरात कोणीही नाही तर तू मा‍झ्या शरीराशी वेडेवाकडे चाळे करणार? माझ्याशी संभोग करणार? अरे तू आता कुठे आठवीत शिकतो आहेस, फक्त चौदा वर्षांचा आहेस, तुला अजून नीट मीशाही फुटल्या नाहीत आणि लगेच तू स्त्रीयांची स्वप्ने बघायला लागला? त्यांच्याशी संभोगाच्या कल्पना करू लागला? आणि स्वतःच्या आईच्याच छातीला हात लावलास तू आज? तुझ्या एवढ्या मुलांना अजून मुली काय आणि स्त्रीया काय हे सुद्धा माहिती नसते? लग्न का करतात, लग्नानंतर काय करतात, संभोग काय असतो? कशाचीही कल्पना नसते. आणि तू तर एवढा पुढे गेलास?”
अशा प्रकारे एकामागोमाग एक असे असंख्य प्रश्न ती मोठमोठ्या आवाजात, चिडून मला विचारत होती. या सगळ्या प्रश्नांना माझ्याकडे फक्त एकच उत्तर होतं आणि ते म्हणजे माझं आईवर नितांत प्रेम होतं आणि मला ती हवी होती बास.
आईचे असे रौद्ररूप मी पहिल्यांदाच पाहत होतो आणि ते ही माझ्याविषयीच होतं. बराच वेळ आकांडतांडव केल्यानंतर ती हळूहळू सोफ्यावर जाऊन बसली व थोडा वेळाने शांत झाली. माझी तिच्याकडे बघायची हिम्मत होत नव्हती, मी माझी मान हळूच वर करून तिच्याकडे पाहिले तर तिच्या डोळ्यांतून अश्रूंचे पूर वाहत होते परंतु अजून तिने ब्लाऊज मात्र घातलेला नव्हता व तिचे सर्व मोकळे केस खांद्यावर आणि स्तनांवर पसरलेले होते त्यामुळे तिचे दोन्ही स्तन अर्धवट पण अतिशय मनमोहक दिसत होते. मी परत मान घाली घातली व ती जे काही बोलत होती ते सर्व ऐकून घेतले.
एक दोन मिनिटांनी आई मुसूमुसू रडू लागली. परंतु मी काही मान वर केली नाही. थोड्या वेळाने मुसमुसू रडता रडता आता जोराने हुंदके देऊन रडणे चालू केले. तिच्या रडण्याचा आवाज वाढल्यावर मात्र मी घाबरलो व आता काही तमाशा करते की काय याची मला भीती वाटायला लागली. जर मोठमोठ्याने रडत राहिली तर आजूबाजूचे लोक गोळा होतील व सगळा पंचनामा होईल त्यामुळे काय करावे काही कळेना.
कदाचित तिलाही याची जाणीव झाली असावी त्यामुळे तिने हळू हळू रडण्याचा आवाज कमी केला व परत मुसू मुसू रडू लागली. आता रडता रडता बोलू लागली,
“नालायक, बेशरम, तुला काही लाज लज्जा आहे की नाही? खुशाल स्वतःच्या आईलाच बदनाम करायला निघालास? तुला काय वाटलं मला तुझी सारी नाटकं माहिती नाहीत? तुझे काही दिवसांपासून जे धंदे चालू आहेत ना ते सर्व मला कळतात, लक्ष्यात ठेव, जास्त शहाणा बनू नकोस. तुझ्या काही चुकांकडे दुर्लक्ष्य केले तर तू जास्तच वेडेपणा करायला लागला आहेस.”
आई असे बोलल्यावर मी एकदम भानावर आलो. आ पण गेले काही दिवस जे प्रयत्न करतो आहोत ते आईने सगळे ओळखले आहेत, तिला सगळं माहिती आहे. मी विचार करत राहिलो की ज्याअर्थी तिला सर्व माहिती आहे आणि तरी पण ती आज आपल्याला हात लावून देत नाही म्हणजे नक्कीच तिला माझ्याबरोबर संबंध ठेवायचे नाहीत, माझ्याकडून झवून घ्यायला ती तयार नाही हे आता स्पष्ट झाले होते.
आज जे घडले याची कदाचित आईला आधीच भीती वाटत होती त्यामुळेत ती नंदिनी मावशीला येथे रहायला बोलावणार होती. जर माझ्याशी संबंध ठेवायचे तिच्या मनात असते ती तिने मावशीला पण बोलावले नसते व आता सुद्धा जास्त विरोध केला नसता. थोडा फार विरोध पहिल्या वेळी होणार हे मान्य आहे पण तिने जोरात ढकलून दिले नसते व त्यानंतर एवढे आकांडतांडव सुद्धा केले नसते. दोन तीन वेळेला झटापट करण्याचे नाटक करून नंतर शांतपणे उभी राहिली असती.
गेले दहा ते पंधरा मिनिटे आईचा गोंधळ चाललेला होता त्यामुळे मी एकदम स्तब्ध होऊन खाली बसलेलो होतो कारण चूक माझीच होती. आपल्या सख्ख्या आईला मी मागून जाऊन पकडले होते व तिचे दोन्ही स्तन हाताने चोळत होतो. इतका वेळ बोलून व रडून झाल्यावर आई आता एकदम शांत झाली होती व हॉलमध्येही भयान शांतता पसरली होती.
मग ती हळूच सोफ्यावरून उठली व कपाट उघडून तिचा ब्लाऊज व साडी काढली आणि आपल्या अंगात घालू लागली. आज माझी आई मा‍झ्या समोर कपडे घालत होती पण तिला पाहू शकत नव्हतो. साडी नेसल्यावर आई मला परत काही न बोलता किचनमध्ये निघून गेली. त्यानंतर मी बराच वेळ म्हणजे दहा ते पंधरा मिनिटे त्याच ठिकाणी त्याच अवस्थेत बसूनच राहिलो. आता आईच्या समोर जायची व तिच्याशी बोलण्याची हिम्मत होत नव्हती.
कधी कधी वाटत होते की उगीच तिच्या मागून येऊन तिला पकडले, पुढच्या दोन तीन दिवसांत गोड गोड बोलून काही तरी प्रगती करता आली असती. गेले दोन तीन दिवस सतत काही ना काही नवीन घटना घडत होत्या आणि काल तर बाथरूममध्ये मी नागडाच तिच्या अंगावर पडलो होतो व आज सकाळी लगेच मी तिला पकडून तिचे स्तन दाबले होते त्यामुळेच आई चिडली असावी. मी जरा सबुरीने घ्यायला पाहिजे होते, सारखे एकामागून एक चाळे करत गेल्यामुळेच ती जास्त संतापली असावी.
कालच्या आणि आजच्या घटनेमध्ये दोन तीन दिवसांचे अंतर असते तर निदान तिचा कालचा राग शांत तरी झाला असता. ती काल माझ्याबरोबर बोलत नव्हती परंतु संध्याकाळी बोलायला लागली तर आज सकाळी लगेच ती तिचे स्तन धरले त्यामुळेच तिला राग अनावर झाला. माझे नशीब चांगले की तिने मला मारले नाही किंवा आरडाओरडा करून शेजारील लोकांना बोलावले नाही. तसे झाले असते तर मी संपलोच असतो. मात्र बाबा आल्यावर किंवा आजच बाबांचा फोन आल्यावर ती झालेला प्रकार त्यांना सांगणार हे निश्चित. मा‍झ्या शरीरातला सर्व त्राण गेला होता व मी केवळ एक दगडासारखा उरलो होतो. थोड्या वेळाने मी उठलो व मा‍झ्या रूममध्ये जाऊन बेडवर पडलो.
मी खिडकीतून किचनकडे पाहिले तर आई स्वयंपाक करत होती. मा‍झ्या मनामध्ये असंख्य प्रश्नांची सरबत्ती चालू होती. आता काय होणार? कदाचित आई बाबांना फोन करून झालेला सर्व प्रकार सांगणार व बाबा घरी आल्यावर मला काठीने मारल्याशिवाय राहणार नाही. आणि जेव्हा लताला हे सर्व कळेल तेव्हा तर मी तिच्या मनातून कायमचा उतरलो जाईल, ती मला तिचा भाऊ मानायला सुद्धा तयार होणार नाही, आमच्या दोघांतील भाऊ बहिणीचे नातेच संपून जाईल, ती माझ्याशी बोलायला सुद्धा तयार होणार नाही. बाबा पण मला आपला मुलगा मानणार नाही आणि आईच्या तर मनातून मी आताच संपलेलो आहे.
या एका प्रसंगामुळे मी माझे सर्व नातेवाईक गमावून बसणार आहे. नातेवाईक तर सोडाच पण शेजारी मंडळींना ज्यावेळेस कळेल तेव्हा ते कोणीही माझ्याशी बोलणार नाहीत, माझ्याबरोबर खेळणार नाहीत, मला पूर्णपणे वाळीत टाकतील. मी पूर्ण समाजातूनच बाहेर फेकलो जाईल. अशा सर्व गोष्टींचा विचार केल्यानंतर मला तर घामच फुटायला लागला होता.
मला आता खूप टेंशन आले होते व या अशा वातावरणात पुढचे तीन चार दिवस कसे काढायचे हा प्रश्न मा‍झ्या डोक्यात सतावत होता. आता आईला पटवून झवायचा नाद तर सोडाच पण ती सारखी मला बोलत राहणार व त्यामुळे मी पार वेडा होऊन जाईल. आता यातून दिनेशच काहीतरी मार्ग काढू शकतो असे मला वाटले. आ पण जाऊन दिनेशला भेटावे व झालेला सगळा प्रकार त्याला सांगितल्यावर निदान आपले मन तरी हलके होऊन जाईल व तो काही ना काही पर्याय नक्कीच शोधून काढील.
मी आंघोळ न करता तशीच कपडे घातली व दिनेशला भेटायला निघालो. मा‍झ्या रूमचा दरवाजा लावताना किचनमधून आईने मला पाहिले. तिने ओळखले की मी कपडे घालून बाहेर चाललो आहे. मी अजून आंघोळही केलेली नव्हती व त्यामुळे नाष्टा पण झाला नव्हता हे तिला ठाऊक होते. मघाशी घडलेल्या प्रसंगानंतर ती माझ्यावर खूप रागावल्यामुळेच कदाचित मी बाहेर चाललेलो आहे असे तिला वाटले असणार. मी किचनच्या बाजूने बाहेर जायला लागलो तेवढ्यात आईने किचनमधूनच मला रागाने विचारले,
“कुठे चालला?”
मी काहीच बोललो नाही. त्यावर ती लगेच बाहेर आली व माझा एक हात धरला आणि मला मागे ओढले. मी तिच्याकडे न पाहिता बाहेरच्या बाजूला पाहत राहिलो.
तिने विचारले, “कुठे चालला आहेस तू?”
मी म्हणालो, “बाहेर.”
मग तिने विचारले, “बाहेर कुठं चालला आहेस? शाळा तर आता संपली असेल, मग दुसरीकडे कुठे चाललास?”
मी शांत उभा राहिलो.
त्यावर ती म्हणाली, “जा आत रूममध्ये जाऊन बस.”
मी तसाच उभा राहिलो.
मी तिच्या बोलण्याकडे काहीही लक्ष देत नाही हे पाहिल्यावर ती चिडली व माझा हात सोडला आणि बोलू लागली,
“जा कुठे जायचंय तुला, मी नाही थांबवणार. मला माहिती आहे कुठे जायचंय तुला, आता शाळा तर सुटली असणार, जायचं असेल त्या टपोरी, भंगार मित्रांना भेटायला. मला खात्री आहे त्यांनीच तुला बिघडवलेलं आहे, या असल्या खराब संगतीमुळेच तुझं वाटोळं होत चाललं आहे.”
ती एवढं बोलली तरी मी काहीच बोललो नाही व जागचा हाललो सुद्धा नाही. त्यावर आई परत भडकली व म्हणाली,
“अरे काही बोलणार आहेस की नाही? तुझ्या मनात नक्की काय चाललं आहे?”
असे बोलल्यावर मी मागे वळून तिच्या नजरेला नजर मिळवली व तिच्या डोळ्यांपासून पायापर्यंत माझी नजर फिरवली आणि सर्व शक्ती एकवटून बोललो,
“तुला माहिती आहे मा‍झ्या मनात काय चाललं आहे.”
हे ऐकल्यावर तिने मला तसेच पुढे ढकलले व फणफण करत किचनमध्ये गेली. आई किचनमध्ये गेल्यावर मी लगेच तिथून निघालो व सरळ दिनेशला जाऊन भेटलो.
