मी म्हणालो, “वाजूदे गं आई, नंतर बघू.” काही वेळाने परत मोबाईलची रिंग वाजू लागली. आई परत म्हणाली, “कोणाचा फोन आहे कोणास ठाऊक?”
मी म्हणालो, “आई, आंघोळ झाल्यावर बघ. नाहीतर तू परत फोन कर.” त्यावर ती म्हणाली, “अरे, कदाचित तुझ्या बाबांचा फोन असेल. ते दिल्लीला पोहचले असतील. पोहचल्यावर मी त्यांना फोन करायला सांगितले होते ना.” मी म्हणालो, “ठीक आहे, बघ मग.”
त्यानंतर आईने पटकन आपले केस दोन हातांनी पिळले व नागडीच बाथरूमच्या बाहेर निघाली. पण ती बाथरूमच्या बाहेर पडताच फोनची रिंग बंद झाली. मग ती परत आतमध्ये आली व टॉवेलने आपले अंग पुसू लागली. मी म्हणालो, “काय गं आई, तुझ्याबरोबर आंघोळ करण्याची सुवर्णसंधी मिळाली होती पण फोनमुळे सगळा घोटाळा झाला.”
त्यावर ती म्हणाली, “अरे त्यात काय झालं? उद्या परत आ पण बरोबर आंघोळ करू की? आता पुढचे दोन तीन दिवस आपलेच आहेच.” असे म्हणत ती अंग पुसत पुसत बाहेर निघून गेली. मी पण पटपट आंघोळ केली आणि अंडरवेअर बदलून बाहेर आलो.
आईने कपडे घालण्याआधीच मोबाईलवरील मिस्ड कॉल पाहिला व कपाळावर मारून घेतले. मी विचारले, “काय गं आई, काय झाले? कोणाचा फोन होता तो?”
त्यावर ती म्हणाली, “ज्याची भीती होती तेच झाले.”
मी विचारले, “काय झाले?”
आई म्हणाली, “अरे, माझी मैत्रिण, नीलिमाचा फोन आहे. कशासाठी फोन केला आहे काय माहिती? कदाचित कालच्या औषधाबद्दल तर विचारणार नाही ना? कदाचित तिला कळले असेल की मी त्या औषधाचा वापर तुझ्यावर केलेला आहे व काल रात्री आ पण दोघांनी शारीरिक संबंध ठेवले.”
मी म्हणालो, “अगं, तिला कसं काय माहिती होणार? ही गोष्ट फक्त आपल्या दोघांनाच माहिती आहे आणि आ पण तर काही कोणाला सांगितलेले नाही. आणि आ पण अजून घरातून बाहेर सुद्धा पडलेलो नाही, मग तिला कसे काय कळणार? आणि जरी तिने विचारले तरी सांग की बाबा अजून आलेले नसल्यामुळे ते औषध वापरले नाही म्हणून.”
आई बोलली, “अरे ती खूप हुशार आणि चतुर बाई आहे, तिच्या कालच लक्ष्यात आले होते की मा‍झ्या मनात काय चाललेले आहे म्हणून. तिने जाताना मला थोडे स्मित हास्य ही केले होते. तिला फसवणं शक्य नाही. तिने जर तो विषय नाही काढला तर बरेच होईल.” असे म्हणत आईने परकर घातला व साडी नेसू लागली.
मी आईला म्हणालो, “आई, प्लीज आज साडी नको ना घालू. तू आज फक्त परकरवरच रहा आणि वरती ब्लाऊज घाल. साडी घालून आता तुला थोडेच बाहेर कुठे जायचे आहे? आणि तसेही आता घरातही दुसरे कोणी नाही.” त्यावर ती हसत बोलली, “हां, म्हणजे तुला रान मोकळे राहील ना? सारखा झटत राहशील मला, खरं की नाही?”
मी म्हणालो, “तसं नाही गं आई, पण खरंच साडीची काय गरज आहे? आणि तसेही जेवण झाल्यावर आ पण एकदा झवणार आहोतच ना?” मी असे बोलल्यावर आईने हातातील साडी परत जागेवर ठेऊन दिली व परकर घालूनच स्वयंपाक करायला सुरूवात केली. मी आईला म्हणालो, “आई थांब.”
तिने विचारले, “आता काय झाले?”
मी तिच्या जवळ गेलो आणि तिला परकर थोडा वर खेचायला सांगितला. आईने विचारले, “आता काय परत तुला माझी पुच्ची चाटायचीय काय? तसे असेल तर जरा थांब, स्वयंपाक झाल्यावर भरपूर जेवण कर व नंतर तुला काय करायचंय ते कर माझ्याबरोबर. रात्रीच्या सारखे मा‍झ्या मांड्यांमध्ये तोंड घालून झोपला तरी माझी काही हरकत नाही, ठीक आहे?”
त्यावर मी तिचा परकर अजून वरती ओढला व एका हाताने तिची निकर खाली ओढली व काढून टाकली.
आईने विचारले, “आता काय विचार आहे तुझा?”
मी म्हणालो, “काही नाही गं, मी काही करणार नाही. फक्त अधून मधून तुझ्या जवळ येऊन ढुंगणाचे दर्शन घेणार आहे, बाकी काही नाही.”
त्यावर ती बोलली, “चावट मेल्या, तू नुसता मा‍झ्या ढुंगणाचे दर्शन घेऊन शांत बसणार आहेस का? काल रात्रीपासून बघतेय मी तुझे सगळे प्रताप. एक नंबरचा कामुक आहेस तू. तुझ्या बाबांपेक्षाही जास्त झवाडा निघालास. आता या दोन तीन दिवसांत माझे काय हाल होतील देव जाणे.” असे म्हणत ती हसू लागली व माझी अंडरवेअर खाली खेचून टेरीवर चापट मारली.
आईने आता पटपट स्वयंपाक करायला सुरूवात केली. मी सर्वतोपरी तिला मदत करत होतो. आईला मदत करता करता आपला हात पण साफ करत होतो. किचन ओट्याजवळ उभी असताना बर्याच वेळा तिचे नरम बॉल दाबले. आता आई कोणत्याही प्रकारचा विरोध करत नव्हती. कितीही वेळा आमे दाबले तरी काही बोलत नव्हती याउलट स्मित हास्य करत मला आणखी उत्तेजित करायची. आईने कालवण टाकले व पाट्यावर खोबरे वाटण्यासाठी खाली बसली. ती खाली बसल्याबरोबर मी तिच्या पाठीवर पडलो व तिला जोरात मिठी मारली.
आई म्हणाली, “अरे थांब रे जरा, स्वयंपाक झाल्यावर मी मोकळीच आहे.” पण मी काही तिचे ऐकण्यास तयार नव्हतो. मी तिला म्हणालो, “आई थोडी वरती हो.” मा‍झ्या म्हणण्याप्रमाणे ती उठली व थोडी वरती झाली. मी लगेच तिचा परकर तिच्या कमरेपर्यंत खेचला व तिचे दोन्ही पाय पूर्ण उघडे केले आणि तिला पुन्हा खोबरे वाटण्यासाठी बसवले. आई पाट्यासमोर दोन्ही पायांवर बसली होती परंतु तिचे दोन्ही उघडे आणि मादक पाय, मांड्या अतिशय सुरेख आणि रेखीव दिसत होत्या. तिचे ढुंगण पुर्णपणे उघडे झाले होते व निकर नसल्यामुळे तिची पुच्चिसुद्धा अतिशय मनमोहक दिसत होती. आईने आता माझ्याकडे दुर्लक्ष्य केले व पाट्यावर दोन्ही हातांनी दगडाने घासत खोबरे फोडू लागली. मी आईच्या मागे सरकलो आणि खाली पाठीवर अशा रितीने झोपलो की तिचे ढुंगण नेमके मा‍झ्या तोंडावर येईल.
पाट्यावर वरवंटा फिरवताना तिचे ढुंगण थोडेसे वरती व्हायचे व पुढे ढकलले जायचे आणि वरवंटा मागे घेताना परत ढुंगण मागे यायचे व थोडेसे खाली बसायचे. पहिले एक दोन वेळा तिला काही कळले नाही परंतु तिसर्या वेळेस तिने वरवंटा पुढे सरवकला व त्याबरोबर तिचे ढुंगणही वरती होऊन पुढे गेले. तेवढयाच क्षणांत मी माझे तोंड बरोबर तिच्या ढुंगणाखाली सरकवले. माझे तोंड वरती असल्यामुळे ती जर जोरात खाली बसली तर तोंडावर आदळेल या भितीने मी डोळे बंद करून घेतले होते. वरवंटा मागे घेताच आईचे ढुंगण मा‍झ्या चेहर्यावर सटकन घसरले व ती दचकून गेली. त्याच क्षणी तिच्या लक्ष्यात आले की मी मुद्दाम वर तोंड करून तिच्या ढुंगणाखाली झोपलेलो आहे. तिने मुद्दामच मग थोडा जोर लावून आपले ढुंगण मा‍झ्या तोंडावर दाबले. आईच्या कमरेला निकर नसल्यामुळे तिची उघडी पुच्ची मा‍झ्या नाकाला घासू लागली. आईने तसेच पाट्यावर पाच सहा वेळा जोरजोरात धक्के देत खोबरे फोडले व मा‍झ्या तोंडावर आपले ढुंगण मनसोक्तपणे रगडले. मी पण जमेल तेवढे तिची पुच्ची व गुद्वाराचा वास घेऊन चाटले आणि शेवटी खोबरे फोडून झाल्यावर दोन्ही हातांनी तिच्या मांड्या पकडल्या व बराच वेळ मा‍झ्या तोंडावर तिची पुच्ची दाबून ठेवली. आईच्या मांड्यांचा मलमली स्पर्श मला स्वर्गसुखाची आठवण करून देत होता. बर्याच वेळानंतर मी आईच्या मांड्या सोडल्या आणि मग ती उभी राहून मला म्हणाली, “मला माहिती होते, तुझ्या मनात काहीतरी काळं बेरं होतं त्यामुळेच मला निकर काढायला लावली होतीस. तुला हे जे काही करायचे आहे ते सर्व त्यावेळी कर ना? आता कशाला?”
त्यावर मी म्हणालो, “अगं आई, त्यावेळी काय काय करणार गं? आणि अशा गोष्टींची मजा एकाच वेळी घेता येत नाही. तुला तर माहिती आहे हे सगळं.”
त्यावर तिने मला बाजूला सरकवले व म्हणाली, “जा आता थोडा वेळ बाहेर. माझा स्वयंपाक झाला की मग मी बाहेर येते. मग तुला जेवायचे असेल तर जेव नाहीतर तसाच झवत बस, मला काही फरक पडणार नाही, कळलं?”
मी म्हणालो, “अगं, आता मला जेवणाची गरजच नाही. तू मला एवढे सुख देत आहेस की त्यानेच माझे पोट भरत आहे.” असे म्हणून मी किचनच्या बाहेर आलो व कपडे न घालता तसाच हॉलमध्ये येऊन सोफ्यावर बसलो.
आईने पुढच्या दहा ते पंधरा मिनिटांमध्ये सगळा स्वयंपाक केला हॉलमध्ये येऊन माझ्याशेजारी सोफ्यावर बसली. तिने मला विचारले, “अरे, अजून कपडे घातली नाहीस काय?”
मी म्हणालो, “नाही, लगेच कशाला?” असे म्हणून तिच्याकडे सरकलो. ती बोलू लागली, “अरे तूझे पोट कसे भरत नाही? इतके सारखे मा‍झ्या शरीराशी झटून आहेस?”
मी म्हणालो, “आई कसे भरणार? काल तर आपली सुहागरात झालेली आहे आणि एका दिवसात कसे काय पोट भरणार माझे?” त्यावर ती हसू लागली व एका हाताने माझी अंडरवेअर ओढू लागली.
मी म्हणालो, “आई मला विचारते की तुझे पोट भरत नाही का आणि तुझे तरी कुठे समाधान होतंय गं? तू सुद्धा सारखे मा‍झ्या लंडाशी खेळत असते.”
आई म्हणाली, “मग काय झाले? मला खेळायला तेवढेच तर खेळणे आहे, बाकी काय खेळायचे मी? तुला तरी माझे स्तन आहेत, ढुंगण आहे, पुच्ची आहे, मांड्या आहेत, केस आहेत. या सगळ्यांनी पोट नाही भरले तर माझे ओठ आहेत, पोट आहे, पाठ आहे. मा‍झ्या प्रत्येक अंगाशी तू खेळत बसतो. मला काय फक्त तुझा लवडा. पण तोच खूप आवडतो रे मला. जसे तुला कितीही वेळ मा‍झ्या स्तनांशी खेळायला आवडते तसेच मलाही लंडाशी खेळायला आवडते. वयाच्या पंधराव्या वर्षापासून मी लंड चोखते पण अजूनही माझी तहान भागत नाही. लंड तोंडात असेल तर बाकी कशाचीही आवश्यकता नसते. लंड हेच माझे सर्वांत आवडते खेळणे आहे आणि त्याशिवाय मी जगू शकत नाही.
आई माझ्याशी आता मुक्तपणे गप्पा मारू लागली होती व त्यामुळे आमच्या दोघांच्याही मनांवर कुठलेही दड पण नव्हते.
मी आईच्या जवळ गेलो आणि माझी अंडरवेअर खाली सरकवली लंड आईच्या हातात दिला. आईनेही लगेच तो हळूहळू कुस्करायला सुरूवात केली. मी तिच्या गळ्यात माझा हात टाकला व एका हाताने तिचे स्तन दाबू लागलो. तेवढ्यात आईचा फोनची रिंग वाजली.
फोनची रिंग वाजताच आई ताडकन उठली व फोन घेऊन सोफ्यावर येऊन बसली आणि बघते तर नीलिमाचाच फोन होता. याआधी दोनदा तिचा फोन येऊन गेला होता त्यामुळे आता तो उचलायलाच पाहिजे असे आई म्हणाली. मी आईला म्हणालो, “आई मोबाईलचा स्पीकर चालू कर, मलाही ऐकायचेय ती काय विचारतेय तुला.” त्यावर आई बोलली, “नको रे, ती काहीही बोलेल.” मी म्हणालो, “बोलू दे ना, त्यात काय आहे, आता आपल्याला कोणाची चिंता करण्याची गरज नाही.” असे म्हणून मीच पटकन स्पीकर चालू केला व आई तिच्याशी बोलू लागली.
आई – हॅलो, हॅलो.
नीलिमा- हॅलो, सुमन, कशी आहेस?
आई- ठीक आहे.
नीलिमा- अगं, मघाशी दोन वेळेला फोन केला परंतु तू काही उत्तर दिले नाही म्हणून आता परत लावला.
आई- नाही गं, मी आंघोळ करत असल्यामुळे मला काही कळले नाही.
नीलिमा- मग काल झाले का काम?
आई- कसले काम?
नीलिमा- अगं सुमन, कसले म्हणजे काय? काल तू औषध नव्हते का आणले? अगं माझ्याशी चलाखी करू नको, मीत म्हणता ताक ओळखणारी बाई आहे. तुला तर माहिती आहे सगळं.
आई- आहे गं बाई, मी कुठे काय म्हणते.
नीलिमा- मग, खरं खरं सांग काम झालं की नाही?
आई- कोणाला सांगणार तर नाही ना?
नीलिमा- अगं, तुझा माझ्यावर विश्वास नाही का?
आई- तसं नाही गं, पण…
नीलिमा- अगं मला काय कळत नाही का गं… मी असं कसं कोणाला सांगेल?
आई- तसं नाही गं नीलिमा, त्या कोमलचं कसं सगळ्या गावभर झालंय? तसं काही व्हायला नको म्हणून घाबरते मी.
नीलिमा- अगं ती कोमल तशीच आहे गं. वेळ काळ, ठिकाण काही बघत नाही गं ती, लवडा दिसला की तिला काय करू आणि काय नको असं होतं. ती खूप उतावीळ बाई आहे. प्रत्येक गोष्टीला काही तरी मर्यादा असते की नाही, तूच सांग.
