आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ६६

सकाळी मी उशीरा नऊ वाजता उठलो व आईला हाक मारली तर ती अजूनही उठलेली नव्हती. मला वाटले की आंघोळ वगैरे करून परत थोडी पडलेली असेल परंतु जाऊन पाहिले तर आई अंथरूणावरच पडलेली, छताकडे बघत एकदम नि: शब्द झालेली होती. मी जवळ जाऊन तिला तीन चार वेळा आवाज दिला परंतु तिने काही एकलेच नाही, शेवटी तिला जरा हालवले तेव्हा ती भानावर आली व माझ्याकडे पाहू लागली. मी तिला “काय झालं” असं विचारलं. त्यावर आई काहीच बोलली नाही. परत विचारल्यावर तिने बोलण्याचा प्रयत्न केला परंतु तिच्या घश्यातून आवाजच येत नव्हता.

ते पाहून मात्र मला तिच्या गंभीर स्थितीची कल्पना आली व मी घाबरून गेलो. कदाचित रात्री आईने काहीच न खाल्यामुळे तिची अशी अवस्था झालेली आहे असे मला वाटले. त्यानंतर मी तिला उठवले व काही तरी खाण्यास सांगितले. परंतु तिने खाण्यासही नकार दिला. मग मी स्वतःच थोडा चहा केला व गरम गरम चहा व बिस्कीटे तिला खावू घातली व त्यानंतर ती परत बेडवर पडली.

मी आता खूप घाबरलो होतो व लगेच आईच्या मोबाईलवरून मामाला फोन लावला. मामाने सर्व ऐकल्यानंतर आईला लगेच डॉक्टरांकडे न्यायला सांगितले. चहा बिस्कीटे खाल्यानंतर आईला जरा तरतरी आली होती व आता ती बोलू लागली होती. मग मी आईला दवाखान्यात जायचे आहे असे सांगितले. परंतु आता मी ठीक आहे असे सांगून ती टाळू लागली. परंतु मामाने सांगितल्यामुळे मी थोड्याच वेळात रिक्षा बोलावून आईला डॉक्टरांकडे घेऊन गेलो.

दवाखान्यात गेल्यावर तेथे बरीच गर्दी होती. मग मी आईला बाहेरून ज्यूस आणून पाजला व पाच दहा मिनिटांत आई एकदम नॉर्मल झाल्यासारखे वाटले. त्यावर ती बोलली, “विजय, चल मला आता बरे वाटत आहे, आ पण घरी जाऊ, आता डॉक्टरची काही आवश्यकता नाही.” मी विचार केला की आईला जरी आता बरे वाटत असले तरी घरी गेल्यावर परत काही झाले तर अडचण नको. आता दवाखान्यात आलेलो आहेच तर डॉक्टरांना दाखवूनच घेऊ असे ठरविले व आईची कशीबशी समजूत घातली.

आईचा नंबर आल्यावर आम्ही आत गेलो. डॉक्टरांनी आईला तपासले व काय त्रास होतोय असे विचारले. आईने आता काहीही त्रास होत नाही असे सांगितले. पण मी लगेचमध्ये बोललो व आई नेहमी चिंताग्रस्त राहते व खाणे-पिणे ही कमी होत चालले आहे असे सांगितले. त्याचबरोबर तिची तब्येतही पहिल्यापेक्षा खूप किरकोळ झालेली आहे असे बोललो. त्यावर डॉक्टरांनी विचारले, की तिला कसली चिंता किंवा भीती वाटते काय?

असे विचारल्यावर मग मी डॉक्टरांना सगळी परिस्थिती नीट समजावून सांगितली. “हो, पतीचा मृत्यू झाल्यामुळे त्यांच्या मनावर आघात झालेला आहे त्यामुळेच त्यांची अशी परिस्थिती झालेली आहे.” असे डॉक्टरांनी सांगितले. मग त्यांनी मलाच बरेच प्रश्न विचारले व मी त्यांची उत्तरे दिली. त्यावर डॉक्टरांनी काही औषधे लिहून दिली व परत पाच दिवसांनी भेटायला बोलावले.

जाता जाता मी डॉक्टरांना विचारले की आईचे जेवण एकदम कमी झालेले आहे आणि तिला रात्रभर झोप सुद्धा येत नाही. त्यामुळे तिला काही झोपेच्या गोळ्या वगैरे देता येतील काय?

त्यानंतर डॉक्टरांनी थोडा वेळ विचार केला व मला बोलले, “तुम्ही थोडा वेळ बाहेर थांबा, मला आईशी काही बोलायचे आहे.”

मी लगेच बाहेर जाऊन बसलो. आतमध्ये जवळ जवळ दहा ते पंधरा मिनिटे डॉक्टर आईला प्रश्न विचारत होते. नंतर आई बाहेर आली व डॉक्टरांनी मला आतमध्ये बोलावून घेतले व सांगू लागले – “हे बघा, तुमचे वडील गेले याबद्दल मला दुःख आहे. मी तुमच्या आईशी बराच वेळ गप्पा मारल्या व काही प्रश्न देखील विचारले. त्यांच्याबरोबर झालेल्या एकंदरीत चर्चेमधून मी काही निष्कर्ष काढलेले आहेत ते तुम्हाला सांगतो. सर्वप्रथम म्हणजे तुम्ही लवकरात लवकर आईला दवाखान्यात घेऊन आलात हे बरे केले. अजून काही दिवस उशीर केला असता तर काहीतरी विचित्र घडण्याची शक्यता होती.”

मी डॉक्टरांना विचारले, “डॉक्टर काळजी करण्यासारखे तर काही नाही ना? ती लवकरात लवकर बरी होईल ना?”

त्यानंतर डॉक्टर सांगू लागले, “हे बघा, पेशंटचा आजार हा मानसिक आहे व तो तुम्हाला जरी साधा वाटत असेल तरी एक डॉक्टर म्हणून मला तो काळजी करण्यासारखाच वाटतोय. त्यावर वेळीव इलाज केला तरच तो बरा होईल व पेशंटची तब्येत पण सुधारेल. बरं, पेशंटबरोबर दुसरा कोणी घरातील मोठा माणून आलेला आहे काय? पेशंटची आई, वडील किंवा माहेरचे कोणी वडीलधारी माणूस?”

मी म्हणालो, “नाही डॉक्टर, तुम्हाला सांगितल्याप्रमाणे बाबा गेल्यानंतर घरात मीच मोठा आहे. तुम्ही मला सांगा, आईला बरे करण्यासाठी कोणताही इलाज करायला मी मागे पुढे पाहिणार नाही, कोणतीही, कितीही महाग औषधे असतील तरी मी त्याची व्यवस्था करेल पण आई फक्त पहिल्यासारखी बरी झाली पाहिजे.”

त्यावर डॉक्टर बोलले, “तरी पण घरातील किंवा नातेवाईकांतील वडीलधारी एखादी व्यक्ती असेल तर त्याच्याशी जरा बोलायचे आहे.”

मी म्हणालो, “डॉक्टर, काही गंभीर आजार तर नाही ना आईला? ती खरंच बरी होईल ना? पाहिजे तर तुम्ही आमच्या मामाशी बोलू शकता. थांबा मी त्यांनाचा फोन लावतो.” असे बोलून मी लगेच मामाला फोन लावला व डॉक्टरांना बोलायला दिला.

डॉक्टर मामाला सांगू लागले, “हे बघा, पती गेल्यामुळे पेशंटच्या मनावर त्याचा खोलवर आघात झालेला आहे तसेच त्यांच्याबरोबर झालेल्या चर्चेदरम्यान मला त्यांचे खरे दुखणे कळले आहे त्यामुळे त्यावर मी सांगेल तो उपचार लवकरात लवकर केला तरच पेशंट त्वरीत बरा होण्याची आशा आहे नाहीतर त्यांचे मानसिक संतुलन बिघडण्याची म्हणजेच त्यांना वेड लागण्याची शक्यता आहे.”

डॉक्टर असे म्हणताच मामाने त्यांना सांगितले की, “डॉक्टर, तुम्ही पैशाची काहीही काळजी करू नका, जे काही लागेल ते मी देतो. पेशंटच्या घरात त्यांचा मोठा मुलगा तुमच्यासमोर आहे त्यालाच जो काही इलाज आहे तो सांगा.” असे म्हणून मामाने फोन बंद केला.

नंतर डॉक्टर माझ्याशी बोलू लागले, “हे बघा, तुम्ही पेशंटचा सख्खा मुलगा आहे त्यामुळे तुम्हाला सांगताना मला थोडे वाईट वाटते पण…”

तेव्हा लताने ताबडतोब मला विचारले, “म्हणजे, आईला खरंच काही गंभीर आजार वगैरे आहे काय? मला खरं, खरं आणि लवकर सांग.”

मी तिला म्हणालो, “अगं मलाही तसेच वाटले, त्यामुळे मी डॉक्टरला बोललो की डॉक्टर मला खरं सांगा नक्की आईला काय झालं आहे, मी जे पाहिजे ते सर्व करायला तयार आहे.”

त्यावर डॉक्टर बोलू लागले, “हे बघा, मी जे काही सांगतोय ते फक्त तुमच्या पेशंटच्या भल्यासाठीच सांगत आहे त्याचा गैरअर्थ काढू नका किंवा त्याकडे डोळेझाकही करू नका. तुम्ही जर दुर्लक्ष केले तर ते पेशंटच्या मनावर व जिवावर बेतू शकते व लवकरच पेशंट शेवटच्या टप्प्यावर येऊन त्यांना वेड लागण्याची शक्यता जास्त आहे.”

मी म्हणालो, “अहो डॉक्टर, तुम्ही इलाज तर सांगा लवकर, मी आजच, नव्हे आताच त्याची व्यवस्था करतो. पण माझी आई आताच कुठे पतिच्या निधनाच्या दुःखातून सावरायला लागली आहे त्यातच हा नवा आजार जडला तर तिचे आयुष्यच उध्वस्त होईल व आमचे सुद्धा जीवन नष्ट होऊन जाईल.”

डॉक्टर पुढे बोलले, “मी तुमची परिस्थिती समजू शकतो पण मी जे सांगतो ते लक्षपूर्वक ऐका व तो इलाज तुमच्याशिवाय दुसरा कोणालाही कळणार नाही याची खबरदारी घ्या.”

मी बोललो, “हो डॉक्टर, मी कोणालाही सांगणार नाही. माझ्याशिवाय कोणत्याही व्यक्तीस कळणार नाही याची मी काळजी घेतो.”

डॉक्टर म्हणाले, “तुम्ही बाहेर असताना मी तुमच्या आईशी बराच वेळ चर्चा केली व त्यावरून असा निष्कर्ष काढला आहे की त्यांचे लहानपणी लवकरच लग्न झालेले होते त्यामुळे कमी वयातच त्यांना लैंगिक सुख मिळाले होते. त्यानंतरही मुले झाल्यानंतर सुद्धा त्यांचे वैवाहिक जीवन लैंगिक सुखात व समाधानात गेल्याचे त्यांनी सांगितले. तुम्हाला सांगायला मला अवघड वाटते पण तुमच्या आईला पुरूषाच्या लिंगाची खूप ओढ आहे, आवड आहे, नव्हे नव्हे त्यांना त्याचे व्यसनच आहे. म्हणजे त्यांना पुरूषाच्या लिंगाशिवाय जगणे अशक्य वाटू लागले आहे. पुरूषाशी शारीरिक संबंधांशिवाय त्यांना चैन पडत नाही. त्यांचे पती जिवंत असताना त्या कधीही शारीरिक संबंधांशिवाय राहिल्या नाहीत. जवळ जवळ रोजच त्यांना पुरूषाचे लिंग हवे असते.”

डॉक्टर सांगत होते व मी शांतपणे ऐकत होतो.

डॉक्टर पुढे बोलले, “जसे की आता त्यांच्या पतीचे निधन झाले आहे त्यामुळे आता आपल्याला कधीही पुरूषाचे लिंग मिळणार नाही त्याच प्रमाणे आपल्याला भविष्यात कधीच पुरूषाशी शारीरिक संबंधाचे सुख मिळणार नाही याचा त्यांच्या मनावर खोलवर परिणाम झालेला आहे. त्यामधून त्यांना लवकरात लवकर बाहेर काढले तरच त्या पूर्णपणे बर्या होतील. जोपर्यंत त्यांना शरीरसुख मिळत नाही तोपर्यंत त्यांच्या मनावर आघातच होत राहील व परिणामी बुद्धी भ्रष्‍ट होऊन वेड्याच्या इस्पितळात दाखल करावे लागेल.”

त्यावर मी विचारले, “डॉक्टर, हे असे काय बरे? समाजात अशा किती स्त्रियांचे पती मृत्यू पावतात मग सगळयांनाच असा मानसिक आजार होतो काय?”

डॉक्टर बोलले, “तसे काही नसते, प्रत्येकीलाच तसे होईल असे नाही. साधारण पाच-सहा हजारातून एखाद्या स्त्रीला असा आजार होण्याचा संभव असतो. परंतु पतीचा मृत्यू झाल्यानंतर देखील अशा स्त्रियांना शरीरसुख मिळाले तर त्या पूर्णपणे बर्या होतात. वारंवार संभोग करणे हाच या आजारावरील एकमेव इलाज आहे.”

डॉक्टरांचे बोलणे ऐकून तर मी चक्रावूनच गेलो. आता काय करायचे मला काही कळत नव्हते.

त्यावर लताने मला विचारले, “तू हे सगळं खरं सांगतो आहे का? कोण डॉक्टर आहेत ते?”

मी लगेच तिला म्हणालो, “खरं म्हणजे, थांब तुला डॉक्टरांचा नंबर देतो. बरं, तुला माझे खोटे वाटत असेल तर मामाला फोन करून विचार, तो सगळं सविस्तर सांगेल तुला. माझ्यावर नाही पण मामावर तर विश्वास आहे ना तुझा?”

त्यावर ती बोलली, “राहू दे, राहू दे. पुढे काय झाले सांग.”

मला माहिती होते की लताला जरी मी डॉक्टरांचा नंबर (कोणताही) दिला तरी ती काही त्यांना फोन करणार नाही व मामाला तर काहीच विचारू शकणार नाही. त्यामुळे सगळा विचार करूनच या कथेत मी मामाला गुंतवले होते. पण ही मी रचलेली खोटी कथा मात्र लताला खरी वाटू लागली होती कारण तिचा मघाचा राग आता हळू हळू शांत होत चालला होता.

मी पुढे बोलू लागलो,

त्यानंतर मी डॉक्टरांना विचारले, “डॉक्टर, तुम्ही बोललात की आईसाठी शरीरसुखाची व्यवस्था केली तरच ती बरी होऊ शकेल, पण आता ते कसे करायचे? कोणाला सांगायचे?”

डॉक्टर बोलले, “ते मी नाही सांगू शकत. काय आणि कसं करायचं ते तुमचं तुम्ही ठरवा, मी फक्त इलाज सांगितला आहे, त्याची व्यवस्था कशी करायची हा तुमचा प्रश्न आहे. पण फक्त एक डॉक्टर म्हणून सांगतो की पेशंटसाठी फक्त हा एकच इलाज आहे ज्यामुळे त्या सुखी व समाधानी होतील आणि पतीचे दुःख विसरून पूर्वपदावर येतील.”

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग 69

आता बाबांची अडचण तर कायमचीच संपली होती व लतालाही दूरच्या शाळेत सोडविल्यामुळे मी व आई मोकाट जनावरासारखे एकमेकांना रात्रंदिवस झवू लागलो. अशा प्रकारे ते पावसाळ्याचे चार महिने व नंतर लागोपाठ आलेल्या हिवाळ्यामध्ये मी आईला किती व कसे ठोकले असेल याबद्दल तुम्ही कल्पना करू...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ६८

आता लताने जड अंत: करणाने मला विचारले, "विजय, मला मान्य आहे की तू हे सगळं आईसाठीच करत आहेस. परंतु खरं सांग यात तू पण आनंद घेतो की नाही? आईच्या आजारपणाचा फायदा घेऊन तू स्वार्थ साधत आहेस की नाही? आईला कधी कधी त्याची गरज पडत असेल मात्र तू तर दररोजच तिच्या खोलीमध्ये...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ६७

मी डॉक्टरांची फी दिली व बाहेर आलो. बाहेर आल्यावर आईने विचारले, "काय रे, काय म्हणाले डॉक्टर तुला? काही काळजी करण्यासारखे तर नाही ना? असे काय होते की ते मला सांगू शकत नव्हते?" आईला काही कळू नये म्हणून मी खोटे बोललो, "अगं काही नाही गं, ते औषधांविषयी बोलत होते. तू उगीच...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ६५

माझ्याकडे आता बोलण्यासारखे काहीच राहिलेले नव्हते. आता आपले पितळ उघडे पडलेले आहे त्यामुळे काही न बोलता शांत राहणे हेच शहाणपणाचे ठरेल असे मी ठरविले कारण आता जर काहीही बोललो तरी लता ऐकून घेणार नव्हती. तरी पण मी उभा राहिलो व बोललो, "लता, माझं जरा ऐक, प्लीज." असे बोलल्यावर...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ६४

संध्याकाळी आई भाजी आणायला गेल्यावर मी परत लताकडे हॉलमध्ये गेलो तर ती अभ्यास करत होती. काय अभ्यास करत होती हे तर मला माहिती झाले होते तरी मी तिच्याकडून पुस्तक घेईल या भितीने तिने लगेच पुस्तक मिटले व दफ्तरात ठेवून दिले. मग मी विचारले, “काय गं, काय झालं, झाला का अभ्यास?”...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ६३

लताला वाटले असावे कि त्यांना काही कळलेलेच नाही. दुसर्या दिवशी पण मामा-मामीचा खेळ बघण्यासाठी लता दरवाजाला डोळे लावून बसली होती. खरंतर ती यायच्या आधी लाईट घालवण्यापूर्वी मामाने बाहेर येऊन कोणी आहे का ते पाहिले होते व नंतर दरवाजा लावला होता. नंतर लाईट घालवल्यावर झिरो...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ६२

थोड्या वेळाने आई बाजारातून भाजी घेऊन आल्यावर मी तिच्याकडे गेलो व लता मामाकडे जाण्यास तयार नाही असे सांगितले. त्यावर आईने जरा विचार केला आणि रात्री मामाबरोबर एकदा बोलून बघते असे सांगितले. मग मी बोललो, “आई, काहीही कर पण लताला शिक्षणाला बाहेरच पाठव. मामाकडे नाही गेली तर...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ६१

दुसर्या दिवशी लता आंघोळीला गेल्यावर आई मा‍झ्या रूममध्ये आली व बोलू लागली, “विजय, मी काल तुला सांगत होते ना की एक दोन दिवस थांब म्हणून. बघ लताने जर काल रात्री आपल्याला त्या अवस्थेत बघितले असते तर काय झाले असते? माझ्याकडे तर तिच्या एकाही प्रश्नाचे उत्तर नव्हते. तू तर...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ६०

रात्री नियोजनाप्रमाणे जेवणाआधीच मी आईला सांगून ठेवले होते की आज रात्री लता झोपल्यानंतर मी घरातील सर्व लाईट घालवणार आहे व त्यानंतर तुझ्या खोलीमध्ये येणार आहे. मग जोपर्यंत लाईट चालू होत नाही तोपर्यंत काही लता बाहेर येऊ शकत नाही कारण तिला अंधाराची खूप भीती वाटते. मग आपले...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ५९

आई आता एकदम नॉर्मल झालेली पाहिल्यामुळे लता पण आनंदी दिसू लागली होती. यापुढे जरा जपूनच आईची साथ मिळवावी लागणार होती कारण आता घरात आई, मी आणि लता असे तिघेच असल्यामुळे आई व मी एकत्र आल्यावर लता एकटीच असणार व अशा परिस्थितीत ती लगेच आई कुठे आहे याचा शोध घेणार. त्यामुळे...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ५८

आता क्षणाचाही विलंब न करता मी माझे तोंड आईने फाकवलेल्या बोच्यावर ठेवले आणि त्यावर ओठ फिरवू लागलो. माझे ओठ फिरताच आई खुश झाली व उत्तेजित होऊन ढुंगण हालवू लागली. नंतर मी माझी जीभ तिच्या गुदद्वारात घुसवली व लबलब फिरविल्यामुळे ती चेकाळली. बराच वेळ चाटून व चोखून झाल्यावर...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ५७

गेले दहा दिवस मी आईला सतत भरपूर झवून पूर्वपदावर आणले होते परंतु आता लता आल्यामुळे मात्र आमचा गोंधळ होऊ लागला कारण आता ती आईला आधार देण्याच्या उद्देशाने तिच्या शेजारीच झोपू लागली व नाईलाजाने आईला पण मा‍झ्या रूममध्ये न येता हॉल मध्येच लताबरोबर झोपावे लागत होते. आता...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ५६

आता खर्या अर्थानं मला माझी आधीची आई मिळाली होती. तिचे सारे दुःख विसरून मा‍झ्या बरोबर शरीरसाथ देणारी माझी बायको मिळाली होती. बराच वेळ आम्ही एकमेकांचे लिंग चाटून पुसून खाऊन टाकले व नंतर परत उभे राहून प्रणय क्रिडा चालू केली. तेवढ्यात मी तिला म्हणालो, "आई एकच मिनिट थांब....

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ५५

इतके दिवस मा‍झ्या हातांनी आईच्या पाखरांना स्पर्श केला नव्हता, त्या सगळया दिवसांची कसर मी काढली व दाबून दाबून तिचे दोन्ही आमे टरबुजासारखे फुगवले होते. आणि त्या टरबुजांना मा‍झ्या दातांनी चावून चावून हैराण करून टाकले होते. आईने दुसर्या हाताने माझा एक पाय पकडला व आपल्या...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ५४

आईसाठी जरी नाही पण माझ्यासाठी तरी काहीतरी करावे लागणार होते. मी आता असा किती वेळ न झवता राहणार होतो? बाईला बरेच दिवस झवायला नाही मिळाले तरी जास्त फरक पडत नाही परंतु पुरूष, त्यातला त्यात कमी वयात वारंवार झवायची सवय असताना अजिबात दम धरू शकत नाही. मा‍झ्या मनाची द्विधा...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ५३

आता झवण्यासाठी मी बेचैन होऊ लागलो होतो. बाबांचे दुःख नक्कीच होते पण आता त्या दुःखापेक्षा लंडाचे दुःख जास्त जड वाटू लागले होते. बाबा तर आता काही परत येणार नाहीत परंतु बिचारा लंड अजून किती वेळ शिक्षा भोगणार काही कळत नव्हते. बरं त्याची शिक्षा कमी करण्याचा एकच मार्ग होता...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ५२

खरोखरच मागील तीन वर्षे व त्यातल्या त्यातील या तीन महिन्यांमध्ये आई झवणे म्हणजे काय असते आणि त्यात किती ओसंडून वाहणारे सुख आणि समाधान असते ते अनुभवले होते. एक गोष्ट मला मुद्दाम सांगाविशी वाटते ते म्हणजे आतापर्यंत, त्यातल्या त्यात गेल्या तीन महिन्यांमध्ये मी आईला सर्व...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ५१

दुसर्या दिवशी शाळेत जायच्या आधी आईला सर्व सांगून टाकावे असे ठरविले परंतु प्रत्येक वेळी मावशी आई जवळ असायची त्यामुळे सांगता आले नाही परंतु मावशी मात्र सतत माझ्याकडे नजर फिरवत होती. मग नंतर शाळेतून आल्यावर आईला सांगू असे ठरविले पण तेव्हाही मावशी तिच्या बरोबरच होती...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ५०

आता दिवाळीचा सण आलेलाच आहे त्यामुळे नंदीनी आपल्या घरी आली की मी तिला विजयच्या टयुशनबद्दल विचारते असे आई म्हणाली. आईने फोन करून नंदिनीला दिवाळी सणासाठी बोलावले. ठरल्याप्रमाणे तीन चार दिवसांनी नंदीनी मावशी तीन दिवस दिवाळी सणामध्ये आमच्या घरी राहण्यासाठी आली होती....

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ४९

दुसर्या दिवशी बाबा ऑफीसला गेले पण लता काही शाळेत गेलीच नाही. मी आईला नाराज होऊनच विचारले की "लता का नाही गेली शाळेत?" आईने स्मित हास्य करून मला सांगितले अरे तिचा आठ दिवस कँप झाल्यामुळे दोन दिवस सुट्टी मिळाली आहे. एवढे बोलून ती पुढे म्हणाली, "घाबरू नकोस, मला कळतंय...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ४८

मी आता हळूच खाली सरकलो व आईचा परकर वरती खेचायला सुरूवात केली. तेवढ्यात आईने पायाने मला दाबले हळूच गप्प बस रे अशी बोलली. पण मी आता काही गप्प बसू शकत नव्हतो. गेले पाच ते दहा मिनिटे आईचा फोन चालू होता त्यामुळे किती वेळ वाट पहायची? मी तसाच तिचा परकर वरती कमरेपर्यंत खेचला...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ४७

आईने मा‍झ्या लंडाचे अजून वर्णन केल्यावर मी तर हबकूनच गेलो. आईला लंडाविषयी खूपच ज्ञान आहे हे मला कळले. एवढे झाल्यावर काय मी खूपच तापलो व आता काही तरी करून आईचा फोन बंद केला पाहिजे लवकरात लवकर ताठर लंड तिच्या पुच्चित सोडला पाहिजे. तिने चोळून चोळून एकदम तप्त केला होता व...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ४६

मी आई व नीलिमाच्या गप्पा अगदी ध्यान देऊन ऐकत होतो. आई सोफ्यावर बसून तिच्याशी थोड्या दबक्या आवाजातच बोलत होती परंतु नीलिमा मात्र मोठमोठ्याने तिला विचारत होती. मी हळूच आईच्या खांद्यावर माझा हात टाकला व तिच्या गालाला माझा गाल लावून त्यांचे संभाषण ऐकू लागलो. नीलिमा पुढे...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ४५

मी म्हणालो, "वाजूदे गं आई, नंतर बघू." काही वेळाने परत मोबाईलची रिंग वाजू लागली. आई परत म्हणाली, "कोणाचा फोन आहे कोणास ठाऊक?" मी म्हणालो, "आई, आंघोळ झाल्यावर बघ. नाहीतर तू परत फोन कर." त्यावर ती म्हणाली, "अरे, कदाचित तुझ्या बाबांचा फोन असेल. ते दिल्लीला पोहचले असतील....

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ४४

त्यानंतर मात्र मला चैन पडेना. तूझी भीती कशी दूर करता येईल याचे उत्तर मिळेना. मी बराच वेळ हॉलमध्ये ये जा करत होते पण तुझ्याकडून काहीही हालचाल होत नव्हती. शेवटी वैतागून मी ठरविले की थोडा वेळ मा‍झ्या रूममध्ये जाऊन आराम करते व मग काही युक्ती सुचते की पाहिते. रूममध्ये...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ४३

आईच्या तोंडून हे ऐकल्यावर क्षणभर मी अबोल झालो होतो कारण दिनेशच्या सांगण्यानुसार नेमकी हीच युक्ती आईला मिळविण्यासाठी मी पण वापरली होती व त्यामुळेच काल मी आईला मनसोक्त झवलो होतो. परंतु मला कल्पना नव्हती की आईने सुद्धा मला मिळविण्यासाठी हीच युक्ती वापरली आहे व तिलाही...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ४२

मग मी आईला विचारले, "काय गं मग, तिथे काही तुझ्या हातून चूक झाली का?" ती म्हणाली, "नाही रे, पुढे ऐक मी काय सांगते ते. खरं तर मला कोमल आणि तिच्या मुलाबद्दल पुसटशी कल्पना होती परंतु पूर्ण सत्य माहिती नव्हते. मी कोमलच्या घरी गेल्यावर तिथे पाहिले तर मा‍झ्या मैत्रिणींपैकी...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ४१

आईने आज मला वेगळाच आनंद दिला होता व स्वतः ही घेतला होता. आईने माझे सर्व वीर्य पिऊन टाकले यावर माझा विश्वासच बसत नव्हता. काल रात्रीपासून मला मिळालेल्या स्वर्गसुखामुळे माझे आईवर खूपच प्रेम जडले होते. या घडीला आई मला सर्वांत प्रिय होती. ती माझी प्रेमिकाच बनली होती. सगळे...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ४०

रात्रभर एवढी मेहनत केल्यानंतर सकाळी काही लवकर जाग येणार नाही हे माहिती होते. तरी पण लवकर उठून तयार व्हायचे असे ठरविले होते पण जेव्हा जाग आली तेव्हा पाहिले तर सकाळचे आठ वाजले होते. आई मा‍झ्या आधीच उठून किचनमध्ये गेली होती व मा‍झ्या अंगावर चादर टाकलेली होती. मी अंगावरील...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ३९

आईनेही आज रात्रभर खूप पाणी सोडलेले होते त्यामुळे ती पण निश्चिंत होऊन मला अंगावर घेऊन पडली होती. आता रात्रीचे जवळ जवळ तीन वाजले होते तरीही आम्ही माय लेक एकमेकांना नवरा बायकोसारखे झवत होतो. नियोजनाप्रमाणे तसेच अपेक्षेप्रमाणेही मी आईला भरपूर व मनसोक्त झवलो होतो त्यामुळे...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ३८

आई म्हणाली, "हो, पण एवढे होईल हे काय मला अपेक्षित नव्हते. मला फक्त तुझा ताठर लंड पहायचा होता परंतु त्यावेळी मला दरवाज्याचा धक्का लागला व त्यामुळे मी खाली पडू लागले आणि खाली पडता पडता तुझा ताठर लंड मा‍झ्या हातात आला. खरं सांगायचं तर जेव्हा मा‍झ्या हातात तुझा लंड आला...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ३७

खरं तर दहावी झाल्यानंतर लगेचच लग्न झाल्यामुळे मला कमी वयातच कामानंद मिळत होता त्यामुळे मी खूप आनंदी व समाधानी होते. त्यानंतर दुसर्याच वर्षी तुझा जन्म झाला आणि त्यानंतर दोन वर्षांनी लता झाली. दोन मुलं झाल्यानंतर तुझ्या बाबांनी झवण्याचे प्रमाण हळूहळू कमी केले. परंतु मला...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ३६

मी पुढे सांगू लागलो, "तू दोन्ही वेळा माझ्याकडची सेक्सी पुस्तके वाचलेली आहेत व दुसर्या वेळच्या पुस्तकातून तू चार पाच पाने फाडून घेतली आहेत हे दिनेशच्या लक्ष्यात आले होते. त्यामुळे तो मला म्हणाला की आता माझे पुढचे काम खूप सोपे होईल. मग तो बोलला की आता काही तरी करून तू...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ३५

आई बोलली, "त्यावेळी तर मी ती पाने फाडून टाकली होती परंतु नंतर कोण्याच्या हाती लागू नये म्हणून ती मा‍झ्या कपाटात नेऊन ठेवली. परंतु नंतर तू मला पुस्तकाबद्दल विचारू लागल्यावर मी ते कपाटात ठेवल्याचे तुला सांगितले." परंतु तू शाळेत गेल्यावर ती पाने जाळून टाकावीत असा मी...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ३४

आई आपल्या पोटावरच झोपलेली होती व तिच्या केसांचा अंबाडा वरतीच बांधलेला होता त्यामुळै आता आईची परवानगी मिळाल्यावर मी लगेच तिच्या अंबाड्याची गाठ सोडली व क्षणार्धात आईचे सगळे केस मोकळे केले. आईचे ते लांब लांब केस मी तिच्या पाठीवर पसरवले व त्यामध्ये माझे तोंड घालून आईला...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ३३

माझे अजून भरपूर वेळ होता. दोन तास म्हणजे तसा खूप वेळ असल्या कारणाने मी तिला आता शांतपणे झवणार नव्हतो तर तिच्याशी प्रेमाच्या तसेच काही चावट गप्पा सुद्धा मारणार होतो. तिच्या मानेचे चुंबन घेता घेता आता मी तिच्या कानांना सुद्धा आपल्या ओठांनी चाटू लागलो. चाटता चाटता मी...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ३२

मी हळूच आईचा एक हात धरला व मा‍झ्या हातात घेतला. मी हात धरल्यावर आईने लगेच मान न हलवता तिरक्या नजरेने माझ्याकडे बघितले व बघतच राहिली. ती माझ्याकडे निरागस चेहर्याने एकटक बघत होती तरी पण मी हळूच तिचा हात मा‍झ्या तोंडाकडे ओढला व तिच्या तळहाताचा हलकाच एक मुका घेतला. त्यावर...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ३१

आज आमच्या दोघांच्याही मनासारखे झाल्यामुळे दोघांच्याही इच्छा पूर्ण झाल्या होत्या. माझी आईला मिळविण्याची व झवण्याची प्रामाणिक इच्छा होती व आईला औषधामुळे का होईना पण माझ्याशी झवण्याची इच्छा निर्माण झाली होती. या घडीला आमच्या दोघांचीही इच्छापूर्ती झालेली होती व आम्ही...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग ३०

आता तो क्षण आला होता ज्यासाठी एवढा आटापिटा केला होता. आता मी माझी आई व मी, आम्ही दोघेही पूर्णपणे नागडे होतो व एकमेकांच्या मिठीत झोपलेलो होतो. आतापर्यंत मी आईच्या सर्व अंगांशी खेळलो होतो त्यांना दाबून, चोळून व चाटून काढले होते. आता मी आईच्या पुच्चित माझा लंड...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग २९

मी आईच्या बगलेमध्ये माझे तोंड फिरवत असल्यामुळे तिला खूप आनंद मिळत होता असे मला जाणवले व मी आता जोरजोरात तिची बगल तोंडाने चोळू लागलो. जसजसा मी तोंड फिरवत होतो तसे तसे ती त्या बाजूचा हात हालवत होती. मग मी हळूच आपली जीभ बाहेर काढली व आता जिभेने तिची बगल चाटू लागलो. मी...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग २८

आईच्या नाकातली नथ सारखी आमच्या चुंबनात आडथळा आणत होती त्यामुळे ती थोडी थांबली व पटकन आपली नथ काढून बाजूला फेकली आणि मा‍झ्या ओठांवर तुटून पडली. मी पण तिचे डोके एका हाताने हालवून मला पाहिजे तसे तिच्या ओठांना चोखू लागलो. तिचे नाकाला मा‍झ्या नाकाने रडगून रगडून लाल करून...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग २७

आता ती पूर्णपणे तापलेली आहे हे लक्ष्यात आल्यावर मी हॉलमधून बाहेर आलो व मा‍झ्या रूममध्ये गेलो व खिडकीपाशी टेबलावर जाऊन बसलो. मी दरवाजा तसाच उघडा ठेवला होता व आतील लाईटसुद्धा चालूच ठेवली होती त्यामुळे मी तिची वाट बघतोय असे नकळत तिला सांगायचे होते. मी रूममध्ये आल्यावर आई...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग २६

घड्याळात पाहिले तर आता रात्रीचे साडे नऊ वाजले होते. मी विचार करत होतो की अजून अर्ध्या तासाने म्हणजे साधारण दहा वाजण्याच्या सुमारास आईच्या शरीरात औषधाची जादू काम करू लागेल व सव्वा दहा ते साडे दहाच्या दरम्यान ती माझ्याकडे येणार म्हणजे येणार. त्यामुळे मी तसेच मा‍झ्या रूम...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग २५

आईच्या मैत्रिणी गेल्यावर आता तिच्या जेवणात औषध कसे टाकायचे याचा मी विचार करू लागलो. तिकडे आई किचनमधून हॉलकडे व हॉलमधून किचनकडे चकरा मारत होती. कदाचित तिला माहित नव्हते की मी घरी आलेलो आहे कारण मी तिच्याआधीच घरी आलेलो होतो मा‍झ्या रूममध्ये येऊन बसलो होतो आणि रूममधील...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग २४

विषय भरकटत जातोय हे लक्ष्यात आल्यावर आईने पुन्हा मोठ्या बाईला विचारले, " पण त्या मुलाचं आणि तिचं कसं जमलं?" आईने असे विचारल्यावर लगेच शेजारची बाई म्हणाली, "का गं, तुला जाणून घ्यायची एवढी इच्छा का झाली?" त्यावर आई म्हणाली, "अगं तसं नाही गं, मला पण त्या कोमलचा खूप राग...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग २३

मी विचार केला की घरी आई वाट बघत असेल त्यामुळे अंधार होण्याच्या आतच घरी पोहोचले पाहिजे नाहीतर ती बाबांना फोन करेल व मग सगळे नियोजन बिघडून जाईल. मी आता ठरविले होते की आई जर माझ्याशी बोलू लागली तर सकाळचा राग मनात न ठेवता तिच्याशी मनमोकळेपणाने बोलायचे व तिच्या नकळत...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग २२

मला आता दिनेशचे म्हणणे पटू लागले होते व त्याच्या म्हणण्यानुसार जर तिच्या विचारात फरक झालाच तर मी तिला कायमच झवू शकतो आणि तसे नाहीच झाले तर निदान एकदा तरी मनसोक्त झवता येईल, तेवढीच आयुष्यभराची आठवण राहील. मी दिनेशला माझा होकार कळविला व हा शेवटचा प्रयत्न करून बघू असा...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग २१

दिनेशला भेटल्यावर घडलेला सर्व प्रकार तपशिलासह त्याला वर्णन केला आणि शांतपणे कट्ट्यावर जाऊन बसलो. आता दिनेश सुद्धा शांत झाला होता व थोड्या वेळाने मा‍झ्या शेजारी येऊन बसला व म्हणाला, "विजय आता सगळेच अवघड होऊन बसले आहे रे. कालपर्यंत मला असं वाटत होतं की तुझ्या आईच्या पण...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग २०

आई आता माझ्यापुढे अर्धनग्न स्वरूपात उभी होती पण मी तिच्याकडे पाहू शकत नव्हतो, तिचे गुबगुबीत स्तन माझ्यासमोर उघडे होते पण मला ते दिसत नव्हते. डोळे उघडे असून देखील मा‍झ्या समोर पूर्ण अंधार झाला होता. आज मी सपशेल हारलो होतो. मी तसाच हळू हळू बाजूला सरकलो व जमीनीवर खाली...

आईला पण तेच पाहिजे होते | भाग १९

आकरा वाजता बाबा ऑफीसच्या गाडीमध्ये एअरपोर्टला गेले. त्यानंतर बराच वेळ मला झोपच येत नव्हती उद्यापासून मी व आई एकटेच असल्याच्या कल्पनेने डोळ्याला डोळा लागत नव्हता. उद्या उठल्यापासून काय काय करायचे याचा विचार करू लागलो. बराच वेळ जागल्यानंतर कधी डोळा लागला ते कळले नाही....

error: नका ना दाजी असं छळू!!