आनंदराव थकून बाजूला झाला तेव्हा राणूबाई भानावर आली. आपल्या भावाच्या जिभेचा तडाखा खाल्ल्यानंतर तिला आता त्याच्या लंडाची चव घेण्याची इच्छा झाली. ती अंथरूणावर उठून बसली. शेजारीच आनंदराव उताणा पडला होता. अजूनही त्याचा श्वास सामान्य झाला नव्हता. त्याचा लंड देखील काहीसा मान टाकून मलूल होऊन पडला होता. भावाच्या उघड्या देहाकडे हावरट नजरेने पाहत राणूबाई त्याच्यावर ओणवी झाली.
आनंदरावाच्या गळ्याचे, छातीचे, पोटाचे चुंबन घेत तशीच त्याच्या मांड्यांच्यामध्ये आली.
एक विचित्र गंध तिथे दरवळत होता. उष्ण अशा त्या पौरूश्त्वाला स्पर्श करताच तिच्या अंगातून वीज चमकून गेली. तशीच लहर बहुतेक आनंदरावाच्याही शरीरात दौडून गेली. त्याच्या केसाळ गोट्यांना हलकेच कुरवाळत तिने त्यावर आपले ओठ टेकवले तसा आनंदराव हलकेच कण्हला. त्याला हे बिलकुल अपेक्षित नव्हते पण. आपल्या कृत्याला आनंदरावाच्या पौरूश्त्वाने दिलेली ती दाद मानून राणूबाईची जीभ आता त्याच्या गोत्यांवर फिरू लागली. त्याच्या गोट्या चाटत मध्येच ती त्याच्या लिंगालाही आपल्या जिभेने छेडू लागली. चेतवू लागली. त्याच्या लंडाच्या भोकावर गोळा होणारी वीर्याची पातळ तार ती जिभेने चाटू लागली. काही क्षण तिने जर आपले तोंड किंवा जीभ तशीच त्याच्या लंडावर ठेवली असती तर नक्कीच तो गळाला असता पण.
. राणूबाईला अजून काहीतरी वेगळे हवे होते.ज्याचा ती आनंदरावाच्या मांड्यांच्यामध्ये शोध घेत होती. त्याच्या गोट्या, जांघा सर्वत्र तिची शोधक जीभ आणि नाक फिरत होते. गंध येत होता. एक हवाहवासा. पण कुठून. ते तिला उमजत नव्हते. तशीच ती आपली जीभ फिरवत त्याच्या गोट्यांवरून खाली आली आणि तिने त्याचे नितंब थोडे वर उचलत त्याच्या कुल्ल्यांचे चुंबन घेतले व तशीच ती त्याच्या गुदद्वाराजवळ पोहोचली.
राणूबाईचे श्वास आपल्या कुल्ल्यांच्या मधोमध जाणवताच आनंदरावाच्या हृदयाची धडकन थांबली. श्वास छातीत रूतला. पुढे काय. आता हि काय करते.
आनंदरावाच्या मनातील विचारांपेक्षा राणूबाईच्या कृतीचा वेग जास्त होता. ज्याचा गंध तिला खुणावत होता ते तिला सापडले. आनंदरावाच्या कुल्ल्याच्या मधील भेग तिने पोटभरून हुंगली व त्यावर आपली जीभ टेकवली. तसा कसमसून आनंदराव चीत्कारला.”आआआह्ह्ह्ह.राणू.” त्याबरोबर राणूबाईला जोर चढून ती त्याच्या कुल्ल्याची भेग फाकवून त्यात आपली जीभ सरकवून चाटू लागली. तिच्या या हल्ल्याने आनंदरावाची स्थिती विचित्र झाली.
आजवर कधीच न अनुभवलेले सुख तो आज अक्षरशः सहन करत होता. हेच जर त्याचे अंतःपूर असते तर त्याने मोठमोठ्याने आरोळ्या ठोकल्या असत्या पण. आता तोंड दाबून हा गोड बुक्क्यांचा मार खाण्याची वेळ आली होती. एका हाताने आपले लंड व दुसर्या हाताने राणूबाईच्या डोईचे केस कुरवाळत अखेर तो मुक्कामावर पोहोचला. त्याच्या वीर्याच्या पिचकार्या उडून त्याच्या पोटावर, मांड्यावर आणि काही राणूबाईच्या केसात पडल्या.
आनंदरावाचे स्खलन होताना त्याच्या कुल्याची भेग बंद होऊन तेथील स्नायू ताणल्याचे राणूबाईच्या लक्षात आले व लगबगीने ती आपले तोंड तेथून काढून बाजूला घेणार होती पण तेवढा वेळच तिला मिळाला नाही व तिच्या केसांत तिच्या भावाच्या वीर्याचा थोडा अंश उडून पडला.
आनंदरावाला झडवून राणूबाई त्याच्या शेजारी पहुडली. काही वेळाने आनंदरावाचा श्वास सामान्य होऊन त्याने तिला आनंदाने मिठी मारली. तिच्या ओठांचे त्याने प्रेमभराने चुंबन घेतले. इकडे राणूबाई त्याच्या मांड्यांच्यामध्ये हात घालून त्याच्या लिंगाला कुरवाळत पुन्हा एकदा चेतवू लागली व तिच्या हस्तस्पर्शाने काही क्षणातच त्याचे मलूल पडलेले लंड ताठू लागले.
शिश्नात पुरेशी ताठरता आल्याचे जाणवताच आनंदरावाने राणूबाईचा हात आपल्या लिंगावरून काढला व उठून बसत तो तिच्यावर ओणवा झाला.
याच क्षणाची वाट तो कित्येक वर्षे बघत होता. हाती सत्ता असल्यावर कोणतीही बाई आपल्या अंगाखाली येऊ शकते पण आपली बहिण नाही. पण आज तेच नियतीने घडवून आणले होते. जे अशक्यप्राय होते.
आपल्या बहिणीच्या नग्न देहाकडे बघत आनंदरावाने आपले लिंग तिच्या योनिमुखावर ठेवले आणि एक हलकासा धक्का मारत आत सारले. आपल्या सख्ख्या बहिणीच्या योनिच्या पाकळ्या चिरत आपला लंड तिच्या योनित जात आहे या कल्पनेनेच आंनंदरावाचा लंड काहीसा फुगला तर आपल्या भावाचा लंड आपल्या योनित शिरतोय या जाणीवेने राणूबाईच्या योनित रस स्त्रवू लागला. जेणेकरून त्याच्या लिंगाला आत सहगात्या प्रवेश मिळावा.
लिंग मुळासकट आत शिरताच आनंदराव तिच्या अंगावर झोपला व त्याने तिच्या ओठांचे एक कडकडीत चुंबन घेतले. नंतर आपल्या दोन्ही तळहातांवर आपला भार पेलत त्याने आपले शरीर मागे खेचले व हळूहळू एका संथ लयीत तो राणूबाईला झवू लागला. प्रत्येक धक्क्यासरशी दोघांच्या देहाची उब, झवण्याची उर्मी वाढत होती. राणूबाईच्या देहातील मदनज्वर आता हळूहळू वाढू लागला होता. तिच्याही नकळत तिच्या मांड्या त्याच्या कमरेभोवती वेढल्या गेल्या. तिचे दोन्ही हात त्याच्या कुल्ल्यांवर आले. त्याच्या गुदद्वाराला बोटांनी छेडत ती त्याला आणखी उत्तेजित करू लागली. राणूबाईच्या कृत्याने आनंदरावाच्या काळजाला गुदगुल्या होत होत्या पण हा आनंद दबक्या स्वरात व्यक्त करणे भाग होते. राणूबाईचीही वेगळी स्थिती नव्हती. प्रत्येक दणक्यासरशी तिला मोठमोठ्याने हुंकारावे, चीत्कारावे वाटत होते पण. आपले सर्व सुस्कारे घशात दाबत ती आपला आनंद व्यक्त करत होती, सहन करत होती.
अखेर तो क्षण आला. ज्यासाठी एवढे सव्यापसव्य करावे लागले. काहीसा जनावरासारखा गुरगुरतच आनंदराव तिच्या योनित गळून पडला. त्याच्या वीर्याच्या खोलवर जाणवणार्या गरम पिचकार्यांनी राणूबाईला आपली पुच्ची भरून गेल्यासारखे झाले. लिंगातील होते नव्हते ते सर्व वीर्य ओकून पडल्यावर आनंदराव तिच्या अंगावर कोसळला. राणूबाईचीही स्थिती फारशी वेगळी नसल्याने तिही त्याला तशीच छातीशी घट्ट धरून पडून राहिली.
मध्यरात्री कधीतरी घशाला कोरड पडल्याने राणूबाईला जाग आली. तिने पाहिले तर अजून आनंदराव संभोगसुखाच्या ग्लानीत तिच्यावरच पडून राहिला होता. त्याला तिने हलवून जागे केले व ती उठून शेजारीच ठेवलेल्या तिवईवरील पाण्याचा तांब्या घेण्यासाठी उठली. चार दोन घोट पाणी पोटात गेल्यावर जीव कसा गार पडला. पाण्याचा तांब्या तिने तसाच आनंदरावाच्या हाती दिला. त्यानेही चार दोन घोट पाणी घेतले व तांब्या तिच्याकडे परत दिला. तांब्या तिवईवर ठेवत राणूबाई परत आनंदरावाच्या पलंगावर येऊन बसली.
“राणू.” तिचा हात आपल्या हाती घेऊन त्याचे चुंबन घेत आनंदराव म्हणाला.
“हुं.”
“राणू. आज तू मला जे सुख दिलेस तसे कोणीच आजवर दिले नव्हते.”
‘आणि दादा. तू देखील मला जे आज दिलेस ते माझ्या पतीने देखील कधी दिले नव्हते.”
“नाही राणू. अजून मी तुला काहीच दिले नाही. पण एक देणार आहे.”
“काय.’
“तू अशी खाली झोप मग सांगतो.”
तशी राणूबाई लगेच खाली आडवी झाली. मग तिच्या मांड्यांच्यामध्ये आपले तोंड नेत आनंदराव म्हणाला, “आत्ताचा अनुभव हा तुझ्यासाठी अविस्मरणीय असेल राणू.”
असे म्हणत त्याने तिच्या जांघा चाटायला आरंभ केला. तसेच तो तिच्या लघवीच्या भेगेलाही तोंडात घेऊन चघळत होता. आनंदरावाच्या या हल्ल्यांनी राणूच्या शरीरात आजवर न जाणवलेल्या अनेक विचित्र संवेदना जागृत होऊ लागल्या होत्या. ओठ घट्ट आवळत, डोळे बंद करून ती ते अनामिक सुख अनुभवत होती. साठवत होती. अचानक तिची कंबर वर उचलल्यासारखी झाली आणि काय होते ते समजायच्या आत आनंदरावाचे नाक तिच्या कुल्ल्यांच्यामध्ये आले आणि क्षणात तिला जाणीव झाली कि, आनंदराव ताकदीने आपले कुल्ले फाकवत आहे. ती काही बोलणार तोच आनंदरावाने तिचे कुल्ले फाकवून त्यात आपली जीभ खुपसली होती.
तिच्या घशातून एक विचित्र घुसमटणारी किंकाळी बाहेर पडू पाहत होती. जी काळजाच्या देठाला झालेल्या गुदगुल्यामुळे उत्पन्न झाली होती. पण जागाच अशी विचित्र होती कि तिने आपल्या हाताची पालथी मुठ तोंडावर धरली व अगदीच असह्य झाले तेव्हा तिने जोराने आपल्या मनगट चावून घेत सुखाचा तो वर्षाव झेलला.
राणूबाईच्या योनिला गोंजारत, जांघा चोखत आनंदरावाने तिची कंबर वर धरली व तसाच खाली उताणा पडत त्याने तिच्या नितंबाखाली आपले तोंड आणले व सर्व ताकद लावून तिचे जास्तीत जास्त कुल्ले फाकवून तो तिची गुदा खाऊ लागला. तिच्या गुदेतून येणार्या उग्र, कडवट अशा दर्पाने त्याचे डोके बधीर झाल्यासारखे झाले होते. मध्येच जिभेवर काही तरि चिकट पदार्थ येत होते पण ते गिळत तो यंत्रवत तिची गुदा चोखत होता, खात होता… आजवर कोणाच्याही गुदेला त्याने कधी तोंड लावले नव्हते पण आज. आपली बहिण जर आपली खाते तर आ पण का नाही. हा विचार मनात येताच त्याने उजव्या हाताचे एक बोट आत गुदेत घुसवले व इकडे तिकडे त्याने चाचपले. काहीसा गरम असा स्पर्श त्याच्या बोटाला झाला. मग त्याने ते बोट बाहेर काढत त्याचा गंध घेतला. हा काहीसा वेगळाच होता. उग्र पण कडवट नव्हता. नकळत त्याने आपले बोट चाटले व पुन्हा तो तिची गांड खाऊ लागला.
आनंदरावाच्या जिभेने, बोटाने राणूबाईच्या गांडीत ज्या संवेदना, सुखलहरी निर्माण झाल्या होत्या त्या सहन करताना तिने आपल्या दोन्ही हातांची मनगटे चावून काढली. अगदी असह्य झाले तेव्हा तिने घुसमटत्या स्वरात आनंदरावास साद दिली. तेव्हा त्याने तिचे कुल्ले सोडले व परत तो तिच्यावर ओणवा झाला आणि तिच्या योनित लिंग घालून त्याने तिच्या तोंडाजवळ आपले तोंड नेले.
त्याच्या जिभेवर तिच्या गुदेतला काही अंश शिल्लक होता. त्याला तो तिच्या तींडत सोडून परत घ्यायचा होता. चुंबनासाठी राणूबाईने आपले ओठ विलग केले तसे आनंदरावाने आपली जीभ तिच्या तोंडात सोडली. दोघांच्या जीभा परस्परांना भिडल्या तशी राणूबाईला वेगळीच चव जाणवली. ती तोंड फिरवून थुंकणार तोच आनंदरावाने तिचे तोंड घट्ट धरत ती चव आपल्या तोंडात देण्याची नजरेनेच इशारत केली. तशी राणूबाईने त्या चवीत आपल्या लाळेचा भरपूर अंश मिसळत ती त्याच्या तोंडात सोडली. त्यानंतर आपले तोंड मागे घेत आनंदराव नेटाने आपली कंबर हलवू लागला. जितक्या जोराने आणि जितक्या खोलवर मारता येतील तितके दणके मारून त्याने परत एकदा तिच्या योनित वीर्य सोडले.
दुसर्या संभोगाच्या ग्लानीतून दोघे जेव्हा शुद्धीवर आले तेव्हा पहाट होत आली होती. आपल्या अंगावर ओढून आणलेली चादर आपल्या अंगाभोवती लपेटून घेत राणूबाई आपल्या दालनात निघून गेली तर कमरेभोवती धोतर गुंडाळून घेत आनंदराव आपल्या पलंगावर पडून राहिला.
सकाळी उठून आन्हिकं आटोपून राणूबाईच्या साथीने फराळ घेत आनंदराव काही काळ तळावर थांबला व दिवस प्रहरभर वर येताच तो आपल्या छावणीकडे परतला. अर्थात, रात्री परत मुक्कामासाठी येण्याच्या बोलीवर राणूबाईने त्याला निरोप दिला होता.
जवळपास तीन चार रात्री आनंदरावाने राणूबाईच्या सोबत घालवल्या व पाचव्या दिवशी राणूबाई सासरवाडीला जायला निघाली. जाताना तिच्यात एक वेगळाच आत्मविश्वास होता. जणू तिच्या पोटात अंकुर वाढीस लागला होता. खुपसवाडीत तिचे स्वागत काही चांगले झाले नाही. पण एका साधूच्या आशीर्वादाने आपणास वर्षभरात मूल होईल अशी तिने नवर्याला थाप मारली. त्यानेही एक अंतिम पर्याय म्हणून तिला जवळ घेतली. साधारण दोन तीन महिन्यांत राणूबाईला आपल्यातील बदल जाणवू लागला व शेवटी. खुपसवाडीला त्यांचा हक्काचा वारस मिळाला. बाळासाहेब देशमुख इतके खुश झाले कि, आनंदाच्या भरात त्यांनी आपले पूर्वीचे सर्व हेवेदावे सोडून आनंदराव पाटलासोबत हातमिळवणी केली. देशमुख आणि पाटील एकत्र झाल्याने सुलतानीचाही जोर मंदावला व पाटलांच्या पाठिंब्यावर देशमुखांना दरबारात मानाचे स्थान प्राप्त झाले.
भाच्याच्या बारशाला आनंदराव सपत्नीक खुपसवाडीला आला.देशमुखांनी मोठ्या इतमामाने त्याचे स्वागत केले. बाळाचे मुखदर्शन घेताना आसपास कोणी नाही हे पाहून आनंदराव हलकेच राणूबाईला म्हणाला, “ताई, तुझं तर पोट भरलं. पण मी अजून उपाशी आहे. बाळराजेंनी जर काही शिल्लक ठेवलं असेल तर ते अमृताचे चार दोन थेंब आमच्याही ओठांत येऊ दे.” तशी राणूबाई लाजून गेली. पण संधी साधून तिने एकदा आपल्या रसरशीत गोळ्यातील दुध एका वाटीत काढून आनंदरावास गुपचूप प्यायला दिले. बिचार्याचा हिरमोड झाला. कारण त्याला ते थेट घ्यायचे होते. पण. कधी कधी काही गोष्टी आपल्या मनात नसताना घडून येतात तर कधी आपल्या मनात असूनही घडत नाहीत.
समाप्त
