गणपतनं व्यायम सुरू केला.चंदाला बाजूला बसून त्याचा उघडाबंब देह न्याहळू लागली. अचानक तिचं लक्ष लंगोटावर गेलं लंगोटात बंदीस्त गणपतचा पोपटाने सलामी दिली होती. आपल्या शरीरयष्टीचं आपल्या सूनेनं केलेलं कौतुक ऐकून गणपतचा बुल्ला टाईट झाला होता. लंगोटावरून जाणवत नसला तरी चंदाच्या झवाड्या नजरेतून तो सुटला नाही.चंदा फक्त टक लावून बघत होती. प्रत्येक जोर काढताना सासरा कण्हत होता. ते पाहून चंदाला मजा वाटायची. आता हे रोजचेच झाले. चंदा आपल्या सासर्याचा पिळदार देह बघायला भल्या पहाटे उठायची. तिला वाटायचं या देहाखाली स्वतःला रगडून घ्यावं पण मनात बदनामीची भिती होती. शेवटी गणपत तिचा सासरा होता. पण म्हणतात ना भगवान के देर होती है अंधेर नही. एका रात्री चंदा मुतायला उठली असताना तिला सासर्याच्या खोलीतून आवाज येत होता चंदा कानोसा घेण्यासाठी तिथं गेली,
गणपतः यशोदे, ये यशोदे दे की वाईच झवाय.
यशोदाः गप झोपा वं भलत्या येळी उगा कायबी.
गणपतःअग भलती येळ हाय व्हयं रात हाय की.
यशोदाः धनी आवं माझं व्रत हाय आज राहुद्या की.
गणपतः अग तुझ्या उपासामुळं मला किती दिस उपाशी ठेवणार हाईस. रोज काय ना काय हाईच तुझं
यशोदाः झोपा की गप आता.
गणपतः अगं तू नाय देणार तर कुणाकडंन घेऊ गं यशोदे.
यशोदाः हालवून झोपा गप आता तरास देऊ नगासा.
गणपत गप्प बाजूला होतो. आणि आपल्या इजारीत हात घालुन बुल्ला कुरवाळतो. बुल्ला बाहेर काढुन
हलवु लागतो.
चंदा तिथुन निघुन जाते. पण आजच्या सासू सासर्याच्या संभाषणावरून तिला समजलेलं असतं की सासरा सुद्धा उपाशी आहे. तिच्या सासर्याखाली झोपण्यासाठी डोक्यात वेगळाच प्लॕन चालू झाला. तिचे सासर्यासमोर वागणे बदलले.ती मुद्दाम साडी बेंबीखाली नेसायला लागली. पोट उघडं ठेवु लागली. चहा वैगेरै देताना मुद्दाम छातीवरचा पदर बाजूला करत होती. गणपतराव ही चंदाची मुसमुसली जवानी डोळे भरून पाहत तिची चालताना हालणारी गांड पाहून त्यांना मजा वाटायची. पण शेवटी सून होती.
सासराः चंदे तुझी सासू कुठं गेली गं.
चंदाःत्या देवळात गेल्यात त्यांचा उपास हाय ना.
उपास शब्दावर चंदानं जास्तचं जोर दिला.
सासराः (तोंडातल्या तोंडात) त्यांच्या उपासानं आमच्या पोपटाला बी उपास होतोया.
चंदाः काय म्हंटलात का मामंजी.
गणपतः त्वा काय ऐकलसं का?
चंदाः नाय जी. (हसत तिथुन निघुन गेली.)
एके दिवशी न्हाणीच्या बाजूला गणपतराव केळीच्या झाडाला पाणी पोहचण्यासाठी आळं करत होते. त्यांनी चंदाला न्हाणीत शिरताना पाहिले. तसे ते न्हाणीच्या मागच्या बाजूला लपुन बसले. चंदानं एकएक कपडे उतरवून बाजूच्या बांबुवर टाकले. आणि मस्त उघड्याने अंघोळ करू लागली. तिला तिचा सासरा चोरून पाहतोय याची कल्पना नव्हती. ती अंग चोळत होती. थानाला साबण लावत असताना गणपतराव पाहत होते. चंदीची थानं पाहून गणपत राव आपला बुल्ला कुरवाळू लागले. चंदाने अंग धुता धुता आपले पाय फाकवून बसली आपल्या पुच्चिवर साबण लावु लागली. हळूच चिरेवर बोट फिरवत स्स्स्स्स् आहहहह
मामंजी तुमचा लवडा कवा कोंबाल यात. मला पायजेल त्यो तुमच्या लंगोटीतला नागोबा. आपली सून आपलं नाव घेऊन पुच्चिवर हात फिरवत्या हे ऐकून गणपतराव उडाले. आणि त्यांचा बार उडाला. ते धडपडले. चंदाला कळाले की आपला सासर्याने आपल्याला उघड्या अवस्थेत बघितले. गणपत राव तिथुन स्वताःला सावरत तिथुन निघुन गेले.
अंघोळ झाल्यावर चंदा स्वयंपाक घरात गेली तिथुन सासूने दिलेला चहा घेऊन सासर्याला द्यायला गेली. दोघेही एकमेकांशी जास्त न बोलता खाली मान घालुन चहा पेला. रिकामा कप घेऊन चंदा तिथुन गपचुप निघुन गेली. यशोदाबाई गणपतरावांना आवाज देत होत्या. गणपतराव स्वयंपाक घरात गेले.
यशोदाः आवं म्या आणि दत्तु दोन तीन दिस देवदर्शनाला जायाचं म्हणतोया.
गणपतः अग मग चांगलच हाय की सूनबाईला बी घिवून जावा.
यशोदाः तिला नगं तुमच्या जेवणाची गैरसोय हुईल ती अन दत्तु जात्याल परत कवातरी.
चंदाः व्हय आत्या चालतय की.
चंदाला झवून घ्यायची आयतीच संधी चालून आली होती.
गणपतः कवा निघायचं म्हणताय मग.
यशोदाः उद्या पहाटलाचं निघायचं हाय.
गणपतः बरं
यशोदाः चंदे तुझ्या सासर्याला कायबी कमी करू नगसं त्यांची नीट काळजी घे.
चंदाः घेते जी. तुम्ही जावा निवांत.
यशोदाः बर झालं बाय तू हाईस म्हून.
गणपतरावही मनातून हरकून गेला. संधी मिळाली तर हेपुन काढुच या दोन तीन दिसात.
दुसरा दिवस उगवला दत्तु आणि यशोदा गाडीला बसले. इकडे चंदा आणि गणपत दोघेच घरात होते. चंदा अंघोळीला निघाली.
चंदाः मामंजी म्या आंघुळीला चाललिया.
गणपतः जा पटकन ये आंघुळ करून.
चंदाः आज बघाय येत नाय व्हयं
चंदानं टोमणा मारला. गणपतनं न ऐकल्यासारखं केलं
चंदा न्हाणीघरात गेली.अंघोळीला बसली. आपल्या पुच्चिला कुरवाळत मनात बोलली, दोन तीन दीस सासूबाई घरात नायत बघ, कदाचित तुला मामंजीच्या दांड्याचं दर्शन घडविल बघ मी. एवढं बोलून फळाफळा मुतली.
इकडे गणपतराव ही त्याच विचारात होते. चंदा अंघोळ करून आली. नुसत्या परकरवर चंदा गणपतरावापुढे आली. गणपतरावाला तापवायची संधी चंदा सोडत नव्हती. चंदा कपडे घालुन किचनमध्ये गेली. तिने चहा केला. चहा घेऊन सासर्यापुढं आली, आज तिने साडी बेंबीखालीच पोट उघडं दिसेल अशा तर्हेने नेसली.
गणपतराव चहा पीत पीत तिच्या उघड्या बेंबीकडे कटाक्ष टाकत होते. चहाचा रिकामा कप घेऊन चंदा निघणार तेवढ्यात गणपतराव म्हणाले,
गणपतः थांब सूनबाई मला तुझ्याशी बोलायचय.
चंदाः काय झालं मामंजी, बोला की.
गणपतः बस हिथं.
चंदा शेजारीच बसली.
गणपतः चंदे तुला त्या दिशी म्या अंघोळ करताना पायली तू कायबी बोलली नायस मला.
चंदाः आवं मामंजी काय बोलणार म्या तुमांस्नी.
गणपतः तुला आवडल का ते.
चंदाः तसं काय नाय, पण म्या तुमची सून हायं.
गणपतः मग आवडलं का तुला.
चंदाः तुम्हाला एक गोष्ट सांगायची हाय मामंजी
गणपतः बोल की मंग.
चंदाः त्या रात्री म्या तुमचं अन सासूबाईंच बोलणं ऐकलं व्हतं. सासूबाई तुमास्नी कायबी करू देत नव्हत्या.तुमच्या सारखा मर्दगडी चढवून घ्याला कुठलीबी बाय नाय म्हणायची नाय. पण मग सासूबाई तुम्हाला काहीच करू देत नायत.
गणपतः अग काय सांगु चंदे, तुझ्या सासूला देवधर्माचं लय याड, काय करायला गेलं की माझा उपास हाय आज राहुद्या असं म्हणून टाळती. तिला कळतच नाय की तिच्या उपासापाई माझ्या बुल्याला किती उपास घडतोया.
चंदाः माझी काय येगळी अवस्था नाय मामंजी माफ करा पण तुमचा ल्योक त्याला रिकाम हुयाचं असतं म्हून मला जवळ घेतो, अन दोन मिनिटातच बाजूला हुतो.अशानं तुमचा वंश वाढलं कसा. मला सुख पायजे मामंजी. चंदा रडु लागते.
गणपतः गप पोरी गप रडु नगं. एकुण काय आपुन समदंुखी हाऊत. पण दोघांच्या दुखाला औषीध एकच दोघांच्या भुकेल्या शरीराची भुक भागणं. माझा पोरगा षंड हाय. एवढी कसकशीत बायकु झवाय मिळाल्या पर त्याची त्याला किंमत नाय.
चंदाः पर आपुन कशी भागवणार भुक एकमेकाची.
चंदा काही न कळल्यासारखे आडेवेडे घेत म्हणाली.
गणपतः आपुन एकमेकांची गरज भागवु तू माझी भुक मिटव म्या तुझी खाज मिटवतो. म्या चढतो तुझ्यावं.
चंदाः आव पर तुम्ही माझं सासरं हायसा कुणाला कळलं तर. नगं बया मला भ्या वाटतया.
गणपतः अग तू तुझी खाज मिटवाया कुणी शोधशीलच की, बाहीर शान खाण्यापेक्षा घरातच मिटवुया की ह्यो मामला. यानं दोन काम हुतील तुझी खाज भागून तू गाभण राहशील अन माझा उपास सुटंल.
चंदाः तुम्ही म्हणताय ते बराबर हाय मामंजी पर सासूबाई.
गणपतः तुझी सासू गेली देवदर्शनाला घरात पतीदेव उपाशी असताना. तुझा नवरा बी येडझवा करतोया देवदर्शन अन आपुन खातोय हिथं प्रसाद.
गणपत चंदाला जवळ ओढत
गणपतः ये गं माझी चंदाराणी, पाजतो तुला माझ्या बुल्ल्याचं पाणी.
चंदाः आआईईईइ मामंजी हळू की.
गणपतः चंदे आता आडेवेडे घिवु नगं करू दे मला सगळं तू फकस्त मज्जा घे.
चंदाच्या थानांना पकडून तिच्या ओठांवर तुटून पडतो.
चंदाः हम्म्हम्म् हम्म्हम्म् आआईईईइ इइइआइइइइ उउउउउउ उमममममम उइमममम
गणपतः लय रसाळ हायत गं व्हट तुझं सूनबाई.जणु डाळींबागतच.
चंदाःप्या माग सारा रस.
गणपतः लय दिसानं भेटलाय बघ असा सोडतच नाय. तुला चाललं नव्हं पेलवल ना.
चंदा मनात म्हणते पेलवल का म्हणून काय इचारता मामंजी आजपातुर म्हातारे लवडेच आल्यात तरण्या चंदाच्या नशीबाला. कवळा लंड न्हाईच वाटत नशीबात माझ्या.
