आपल्या लाडक्या काकूला तो विसरला नव्हता, ना तो विसरला होता आपल्या पहिल्या संभोगाची साथीदार असलेल्या काकूच्या योनिपटलांचे मलमली आवरण आणि तिचे गिर्रेबाज स्तन-द्वय. तिचा त्याच्याशी रत होतानाचा प्रफुल्लित चेहेरा, तिचे विखुरलेले केस, कुंकू आणि तिचे मंगळसूत्र हे सर्व त्याच्या नजरेसमोरून झर्रकन तरळून गेले.
त्या धुंद रात्री नंतर आज ते प्रथमच उजेडात एकमेकाला पाहात होते. आणि त्या रात्रीनंतर अजयचा लैंगिक अनुभव वाढला होता आणि आईबरोबर सूत जुळून आले होते… ते या स्त्रीला… त्याचा काकूला त्याच्या मनातून दूर सारण्यासाठी!
अजय समोर दिसल्यावर शीला मनातून अस्वस्थ झाली परंतु तरीही तिने आपल्या मनातल्या विचारांचे जाळे चेहर्यावर उमटू दिले नाही. अजयसारख्या तरण्याबांड पोराबरोबर शरीरसुखाचा अनोखा आस्वाद घेतल्यावर तिच्या शरीराने बंड केले होते आणि तिचे मन बहकले होते. परंतु आपली मोठी जाऊ रागावली आहे आणि काकू-पुतण्यातील अशा संबंधाचा बभ्रा झाला तर आपला संसार उध्वस्त होईल, अब्रूचे धिंडवडे निघतील अशी तिला भीती वाटत होती. परंतु, तिचे शरीर तिला स्वस्थ राहू देत नव्हते.
प्रीती तिची उलट तपासणी घेत असताना तिच्यात निर्माण झालेली असूया, तिचे हावभाव शीलाने हेरले होते आणि मग मुद्दाम तिने अजयच्या तारुण्याची तिखठमीठ लावून तारीफ केली, त्यांच्यातल्या रतीक्रीडेचे भरभरून वर्णन केले, ज्यामुळे प्रीतीला देखील तिला मिळणार्या शरीरसुखाची कमतरता जाणवेल आणि ती पेटून उठेल. त्यानंतर जेव्हा फोनवर अजय तिच्याशी बोलला तेव्हा तिने अजयच्याही मनात जाणून बुजून आईविषयी लैंगिक आकर्षण निर्माण केले.
इतके दिवस ती शैलेशबरोबर तो आनंद मिळवण्याचा प्रयत्न करत होती परंतु तिच्या नवयौवनात आलेल्या आणि प्रफुल्लित झालेल्या गात्रांना शैलेशसारख्या प्रौढ माणसाकडून हवे ते सुख मिळत नव्हते. शीला बेडरूममध्ये पुढाकार घेत शैलेशला ना ना प्रकारे उत्तेजित करून त्याच्याकडून रतिसुख घेण्याचा प्रयत्न करत होती, त्यामुळे आपल्या बायकोत झालेला हा बदल शैलेशला चकित करत होता.
परंतु, तिची तप्त योनी थंड होण्याच्या आताच शैलेश गळून जात होता, त्याने कधी तिची योनी चाटली नाही, कधी तिचे स्तन समरस होऊन चोखले नाहीत. अजयने तिला आपल्यात असलेल्या सेक्स करण्याच्या जन्मजात गुणांनी तिला योनि-चाटण आणि स्तनपान याची छोटीशी झलक दाखवली होती त्यामुळे तिला अजयची ओढ लागली होती.
रात्रीचे जेवण छान हसतखेळत पार पडल्यावर थोडा वेळ अवांतर गप्पा झाल्या. दोन्ही भाऊ नेहमी प्रमाणे ड्रिंक्स घेत बसले होते परंतु दोन्ही बायकांनी मात्र ड्रिंक्सला नकार दिला. गप्पा चालू असताना अजय चोरून चोरून शीलाकाकूला न्याहाळत होता… परंतु त्याची चोरी त्याची आई आणि काकू दोघींनीही पकडली परंतु कोणीच तसे दर्शविले नाही.
थोडा वेळ गेल्यावर, अजय झोपायला म्हणून आपल्या रूममध्ये निघून गेला. जाताना त्याने काकूकडे पाहिले आणि आईकडे पाहिले. आईकडे पाहतानाचे त्याच्या डोळ्यातील भाव शीलाला बरंच काही सांगून गेले.
प्रीती अन शीला किचनमध्ये आवराआवर करू लागल्या.
“काय ताई! कसं काय चाललंय सगळं…?” शीलाने प्रीतीला विचारले.
“काय कसं चाललंय…?” प्रीतीने प्रतिप्रश्न केला.
ती आपले गुपित इतक्या सहजा सहजी कोणालाच कळू देणार नव्हती. जरी शीला इतके दिवस इथे नव्हती तरी तिला इथे काय चाललंय याची खबरबात असू शकते असे तिला वाटले. तिच्याही नकळत कदाचित अजय आणि शीला फोनवर बोलले असतीलही असे तिला वाटून गेले. नाहीतर शीला-शैलेशचे असे अचानक येणे तिला थोडेसे खटकले होते मनातून.
“असं काय करता ताई… सगळं म्हणजे… तुमचं आणि पुष्करभावोजीचं कसं चाललंय… या अर्थाने विचारते आहे…” शीलाने स्पष्टीकरण केले.
दोन्ही जावांमध्ये सेक्सलाईफबद्दल चर्चा अशा प्रकारानेच सुरू होत असे पूर्वी… आणि मग त्या चर्चेत सेक्सबद्दल दृष्टीकोन, फोरप्ले आणि इतर अनेक सेक्ससंबंधी विषय येत असत. मागच्या वेळी प्रीती-पुष्करच्या या बंगल्यात रात्री धुंद करणाच्या आवाजांचे काहूर उठले होते… आणि मग त्यातून पुढचा सर्व अनर्थ घडून आला होता… अर्थात तो अनर्थ दोन्ही बायकांसाठी पोषक ठरला होता.
“ते होय…” प्रीतीच्या मनात विचार आला… तिला आता पुष्करची सेक्ससाठी गरज नव्हती. काही झाले तरी पुष्कर आता अजयसारखा जोश आणि वैविध्य आणू शकणार नव्हताच. ती देखील जेव्हा शरीर सुख हवे असेल तेव्हा अजयकडे बिनदिक्कत जात होती आणि अजयची गरज ओळखून ती त्याच्या रूममध्ये जात होती.
अजयला झोपेतून उठवून संभोग सागरात विहार करण्यात तिला कसलाच संकोच वाटत नव्हता. अगदी संभोग करून झाला कि त्याच्या जवळ तिथेच झोपत असे. त्याच्या दणकट बाहुपाशात पडून राहण्यात तिला समाधान वाटत असे.
कधी तो एखाद्या लहान मुलासारखा तिच्या कुशीत शिरून झोपत असे तर कधी तो एखाद्या परिपक्व पुरूषासारखा आपल्या आईला आश्वासक मिठीत घेऊन झोपत असे. त्यांचे नाते कधी माय-लेकाचे तर कधी स्त्री-पुरूषाचे होते.
“ताई… काय झाले? कोणत्या विचारात हरवलात?” प्रीती विचारमग्न झालेली पाहून शीलाने विचारले.
“नाही… काही नाही. सहजच…! चल बाहेर हॉलमध्ये बसून बोलू…” असे म्हणत प्रीतीने स्वत:चे हात पदराला पुसले आणि दोघी हॉलमध्ये आपल्या.
एव्हाना पुष्कर आणि शैलेश ड्रिंक्सचा प्रोग्राम करून आपापल्या रूममध्ये निघून गेले होते. अजय आधीच गेला होता त्यामुळे प्रीतीला बरे वाटले. इतके दिवसानंतर अजयशी भेट झाल्यावर आ पण स्वत:च्या भावना काबूत ठेवू शकू कि नाही याबद्दल शीला साशंक होती, परंतु त्यांची भेट आणि वर्तणूक बर्‍यापैकी चांगली झाली.
त्याच्या वागण्या-बोलण्यात पूर्वीसारखी सहजता नव्हती कारण एखादा साधा स्पर्श देखील दोघांच्याही मनात धडधड वाढवणारा होता आणि जेव्हा केव्हा असा काकू-पुतण्याचा एकमेकाला स्पर्श झाला तेव्हा तेव्हा त्या स्पर्शातली धग दोघांनाही जाणवली होती.
हॉलमध्ये आपल्यावर प्रीती सोफ्यावर अगदी आरामात बसली आणि शीला तिच्या बाजूला पुढे झुकून आपल्या हातांची घडी घालून, हाताचे कोपरे गुडघ्यावर रोवून बसली.
“तुम्ही अजून सांगितले नाही ताई…” शीलाने प्रीतीकडे मान वळवत मागच्याच प्रश्नावर जोर देत म्हटले.
“काय सांगू…?” प्रीती त्रासिक स्वरात उद्गारली, “या बयेला समजून घेता येत नाही का माझ्या गप्प बसण्याचे कारण…” प्रीतीच्या मनात विचार आला.
“मला आता त्यांची फारशी गरज वाटत नाही…” शीलाच्या अस्तित्वाने आणि सगळ्या विचारांनी स्वत:चा संयम गमावून प्रीती पुटपुटली.
“का…?” शीलाने प्रीतीकडे मान वळवून तिच्या डोळ्यात पाहात विचारले. प्रीती गप्पच राहिली.
“कि कुठे दुसरीकडे…?” शीलाने प्रीतीचा पदर खेचत अधीरतेने विचारले. तिच्या चेहर्यावर हसू फुलले होते आणि डोळ्यात चमक आली होती. शीलाच्या या प्रश्नाने वातावरणातील गंभीरपणा कमी झाल्यासारखा झाला.
“ए शीला काय बोलतेयेस…? मी तुला बाहेरख्याली दिसते का…?” प्रीतीने शीलाच्या खांद्यावर चापट मारत म्हटले.
“आणि गं तू…? तू मोठी सती सावित्री आहेस… नाही का…?” प्रीतीने पुढे म्हटले.
तिच्या बोलण्याचा रोख शीला-अजय यांच्यांत घडलेल्या संबंधाकडे होता हे शीलाने ओळखले.
“काय ताई… अहो मी सुद्धा तशी नाहीये…” प्रीतीच्या आरोपाने भांबावून शीला बोलली. “जे काही त्या रात्री झाले… ते काही मुद्दाम केले नाही मी! मान्य आहे कि माझ्याच चुकीने अजय उत्तेजित झाला आणि मग मलाही स्वत:ला आवरता आले नाही. पण म्हणून मी काही बाहेरख्याली ठरत नाही.”
“मी माझं सर्वस्व फक्त शैलेशलाच दिलंय आणि आता अजयला…” शीला मान खाली घालत म्हटले.
“आ पण त्या विषयी काही बोललोच नाही कधी… नाही का?” प्रीतीने शीलाच्या गुडघ्यावर हात ठेवत विचारले.
“मला वाटले तुम्ही खूप रागावलात. मी खूप घाबरले होते आणि मला खूप लाजही वाटली म्हणून मग मी निघून गेले…” शीलाने स्पष्टीकरण केले.
“अगं पण शीला… मी नाराज झाले होते पण रागवले नव्हते…” शीलाच्या कोपरावर बोटे रूतवत प्रीती म्हणाली.
” पण मग तुम्ही काहीच का बोलला नाहीत?” शीलाने विचारले.
“तेव्हा थोडा वेळ मी विचारात पडले होते. जेव्हा मागे वळून पाहिले तेव्हा तू तिथे नव्हतीस… दुसर्‍या दिवशी सकाळी तुम्ही तडकाफडकी निघून गेलात…” प्रीतीने शीलाकडे पाहत म्हटले.
“तू चुकून त्याच्या रूममध्ये गेलीस याची खात्री आहे मला… तेव्हा उगाच गैरसमज करून घेऊ नकोस…” प्रीती पुढे म्हणाली. प्रीतीच्या या वाक्याने शीलाला हायसे वाटले.
“खरच ताई… तुमच्या या बोलण्याने माझा जीव भांड्यात पडला… किती बैचैन होते मी…” शीला आनंदित होत बोलली.
“वेडीच आहेस… मला माहित आहे अजय कोणालाही हवाहवासा वाटणारा तरूण आहे…” प्रीतीने शीलाला चिमटा घेत म्हटले.
“खरंय तुम्ही म्हणता ते! तो खरच अद्भुत आहे… त्याचा पुरूषी स्पर्श आणि आक्रमकपणा मी कधीच विसरू शकणार नाही…” शीला डोळे बंद करून धुंद स्वरात उद्गारली.
प्रीतीला शीलाचा बदललेला स्वर लक्षात आला. तिने शीलाकडे पाहिले… नक्कीच शीला त्या रात्रीच्या आठवणीत हरवली होती… तिला वास्तवात आणण्यासाठी शीला खाकरली आणि त्या आवाजाने शीला भानावर आली.
“काय सांगू ताई… शैलेश फारच फिके आहेत… त्याच्या दृष्टीने संभोग ही फक्त एक क्रिया आहे… बस्स…!” शीला हताश स्वरात म्हणाली.
शीलाचा चेहेरा आपल्याकडे वळवत प्रीती म्हणाली…”इतके वाईट वाटून घेऊ नको शीला! आणि अशी उदास होऊ नकोस!”
“हम्म! ताई… त्याच्या बरोबरची ती रात्र मी कधीच विसरू शकणार नाही… त्याच्या मोहात मी पूर्ण वाहावत गेले होते… अगदी सर्व मर्यादा सोडून!” शीला पुटपुटली.
