……चहाचे कप घेऊन ती ताईच्या खोलीत शिरली.
गाऊनची वरची दोन बटनं तिने काढून टाकली होती. सैल गळ्याचा तो गाऊन किचित खाली सरकला होता आणिे त्यातून तिच्या गोच्यापान उरोजांचा स्पष्ट आभास होत होता. जीजूंकड़े एक चोरटी नजर टाकत तिने ट्रे टेबलवर ठेवला.. ती मुददामच थोड़ी वाकली होती. तिच्या गाऊनचा गळा आणखी उघडला गेला होता आणि त्यातून तिचे गोरेपान पुष्ट स्तन अर्धे अधिक दिसत होते. तिने वाकूनच चहाचा कप जीजुंसमोर केला आणि त्यांच्या डोळ्यांत रोखून पाहिलं. एक क्षण जीजूंनी तिच्याकडे पाहिलं आणि त्यांची नजर तिच्या गाऊनच्या आत शिरली.
त्यांचे डोळे विस्फारले. त्यांच्या डोळ्यांत उमटलेली चमक सुजाताच्या नजरेतून सुटली नाही. तिल समाधान वाटलं.ती तशीच मागे वळली आणि तिने चहाचा कप ताईसमोर धरला. आता तिची पाठ जीजूंकड़े होती. वाकून सरळ झाल्यामुळे तिचा गाऊन मागून तिच्या नितंबांच्या फटीत शिरला होता. ताईला कप देता देता तिने अचानक मागे वळून जीजूंकड़े पाहिलं. जीजू तिच्या नितंबांकडे एकटक पाहत होते. ती खट्याळपणे स्वतःशीच हसली. तिचा डाव यशस्वी झाला होता. जीजूना भुरळ पाडण्यात तिला यश आले होतं. आता किती वेळ ते संयम ठेवू शकतात हाच प्रश्न होता. पण तिचं लावण्य बघून त्यांची चलबिचल झाली आहे याची तिला खात्री होती. ती पलंगावरच ताईच्या शेजारी बसली आणि म्हणाली, “ताई, तुझा एखादा गाऊन दे ना ग मला घालायला”! “अगं माझा कशाला हवा तुला, तू जाऊन नवीन घेऊन ये की” ताई सहजपणे
म्हणाली. “रात्रीची मी एकटी कुठे दुकानात जाऊ”?
“सकाळी शॉपिंग लाच गेली होती तर उगाच नसतं विघ्न
आलं” ती पूढ़े म्हणाली. “एकटी कशाला? तुझ्या जीजूना
घेऊन जा की” ताई म्हणाली. सुजाताने जीजूंकडे पाहिलं.त्यांच्या डोळ्यांत आनंद दिसत होता. ताईच पुढ़े म्हणाली, “जा हो हिला घेऊन, दोन चांगले गाऊन घेऊन दया तुमच्या लाडक्या साळीला” जीजूंनी आजाधारकपणे मान डोलावली. “चल मग सुजाता, लवकर जाऊन लवकर येऊ,नंतर मला सुदधा ऑफिसचं काम करायचं आहे”, जीजू म्हणाले. “ठीक आहे, मी तयार होऊन येते जीजू” ती म्हणाली आणि खोलीबाहेर पड़ली…
…संध्याकाळचे आठ वाजून गेले होते. जीजू आणि
सुजाता गाडीतून घरी येत होते. त्या दिवशी तिने
मनसोक्त शॉपिंग केली होती. शॉपिंगच्या दरम्यान ती
मुद्दामच जीजूशी अघळ पघळ वागत होती. खास करून
गाऊनची निवड करताना तिने अतिशय उत्तेजक डिझाईनच्या गाऊन ची निवड केली होती. एक स्लिव्हलेस,फिकट गुलाबी रंगाचा, अत्यंत तलम, झिरझिेरीत गाऊन तिने निवडला होता. तो गाऊन जीजूंना दाखवत असताना त्यांचे हात गाऊन वर कुठे कुठे फिरत होते हे सुद्धा तिच्या नजरेतून सुटल नव्हतं. एकंदरीत ती अत्यंत समाधानी होती. “हा गाऊन घालून मला केव्हा दाखवशील”गाड़ीत अचानक जीजूंनी तिला विचारलं. “रात्री या की! तुम्हाला माहित आहेच की मी नाईट शॉवर घेऊनच झोपते. तेव्हा घालणारच आहे मी गाऊन!” सुजाता सहजपणे बोलल्यासारखी म्हणाली. तेव्हढयाशा वाक्याने सुध्दा जीजूच्या डोळ्यांत एक बेगळीच लहर तरळून गेल्याचं तिला स्पष्ट दिसलं. आपल्या गाऊन मधल्या ऊन्मादक शरीराची ते आतापासूनच कल्पना करत आहित हे तिने ओळखलं. तिलाही तेच हवं होतं. संधी आयती चालून आली होती…
…….घरी गेल्यावर गप्पा गोष्टी करत जेवणं झाली.
सुजाता आज जास्तच चिवचिवाट करत होती. ती आनंदात असल्याचं बघून प्रीतीलाही बरं वाटलं. जेवणं झाल्यावर ताई तिच्या खोलीत निधुून गेली. सुजाताने तिला औषधं दिली. आता ताई सरकाळपर्यंत उठणार नव्हती हे नक्की होतं. ती हॉल मध्ये आली. जीजू टीव्ही पाहत बसले होते.”मी शॉवर घ्यायला जाते आहे जीजू, मी येईपर्यत ताईला काही लागल तर बघा” ती अतिशय सूचक स्वरात त्याना म्हणाली. “गाऊन कसा दिसतो ते बघायचं असेल तर या दहा पंधरा मिनिटानी” ती खट्याळ स्वरात म्हणाली आणि झपाट्याने तिच्या बेडरूम मध्ये शिरली. मागे जीजू गाऊन मधील आपल्या शरीराची कल्पना करत असतील याची तिला खात्री होती…..
….अंघोळ झाल्यावर तिने लाल रंगाची ब्रा आणि त्याच
रंगाची निकर घातली. गाउऊन हातात घेतला. तो समोसरुन उघडा, पण बटनं असलेला, आणि मध्ये दोरी असलेला गाऊन होता.तिने तो घातला आणि मुददामच बटनं लावली नाहीत. गाऊन अंगाभोवती गुंडाळून मध्ये असलेली दोरी तिने सैलसर बांधली आणि ती बाथरूमच्या बाहेर निघाली. केस मोकळे सोडुन ती
आरशासमोर उभी राहिली. त्या नव्या कोन्या गाऊन मध्ये तिचं ऊन्मादक लावण्य नुसतं उतू जात होतं. गाऊनचा गळा इतका मोठा होता की ब्रेसीअर मधले तिचे ऊन्नत उरोज बाहेर डोकावत होते. तिने डेसिंग टेबलवरचा परफ्युम उचलला आणि सढळपणे अंगावर फवारला. लाडक्या जीजूंसाठी अभिसारिका बनण्यात तिने कुठलीही कसर ठेवली नव्हती. तेव्हढयात दाराचा आवाज आला. ती गरकन मागे वळली. दाराशी जीजू उभे राहून डोळे विस्फारून तिच्याकडे पाहत होते. वेगाने वळल्यामुळे आधीच सैल बांधलेल्या गाऊनचे पट आणखी विलग झाले होते आणि त्यातून तिच्या केळीच्या गाभ्यासारख्या नितळ, गोच्यापान मांडया उघड्या पड़ल्या होत्या. जीजूंनी आपल्या मागे झटकन दरवाजा बंद केला आणि ते सुजाताच्या जवळ आले. त्यांची नजर तिच्या शरीरावर ठरत नव्हती. डोक्यापासून पायापर्यंत विस्फारित मुद्रेने ते तिला न्याहाळत होते. त्यांच्या डोळ्यांत लालसर छटा उमटली होती. तिच्या त्या अप्सरेला लाजवणाच्या सौंदर्याच्या दर्शनाने जीजूंच्या तोंडून लाळ गळायची तेव्हढी बाकी राहिली होती. सुजाताने त्यांच्याकड़े बघत एक मादक स्मितहास्य केलं. तिची नजर त्यांच्या कमरेखाली गेली.जीजूंच्या लुंगीचा तंबू झाला होता. ती थोडी आणखी समोर सरकली आणि जीजूंच्या अगदी निकट येऊन उभी राहिली. तिने लावलेला उत्ेजक, मंद सुवास जीजूंच्या नाकात शिरला आणि त्यांच्या शरीरात लागलेली आग आणखी भडकली. जीजूंच्या डोळ्यांत थेट बघत त्यांना नजरेने जणू आव्हान देत ती म्हणाली, “जीजू, कशी दिसते मी या गाऊन मध्ये?” जीजूंच्या तोडून शब्द फुटत नव्हते. “अप्रतिम!” ते कसेबसे म्हणाले.त्यांचा आवाज घोगरा झाला होता. “मग मला बक्षीस काय देणार?” तिने खट्रयाळपणे विचारलं. दोघं आता अगदी निकट उभे होते. तिने मान वर उचलून त्यांच्याकड़े पाहिलं. दोघांच्या नजर भिडल्या आणि जीजूंच्या संयमाचा कड़ेलोट झाला. त्यांनीआवेगाने तिला मिठीत घेतलं. ती सुदधा एखादया वेलीसारखी त्यांना बिलगली. जीजूंचे हात वेगाने तिच्या पाठीवर स्वैरपणे फिरू लागले. थोड़्या वेळ तसेच उभे राहिल्यावर आचानक जीजूनी तिला बाहपाशात उचलले आणि बाजूच्या बेडवर जवळ जवळ आदळले. ती उताणी बेड़वर पडली. धक्क्यामुळे गाऊनची आधीच सैल बांधलेली दोरी सूटली आणि गाऊनचे पट तिच्या
खांद्यांच्या बाजूला लोबू लागले. पुढच्या सुखाच्या क्षणांच्या कल्पनेने तिने डोळे मिट्रन घेतले. आणि तेव्हढ्यात…
…..सुजाताssssss कुठे आहेस गं तू? आणि हे कुठे गेले रात्रीच्या वेळी? बाहेरून प्रीतीची हाक आली. ती इतकी अनपेक्षित होती की मिलनाला परमोत्सुक झालेल्या सुजाता आणि जीजू, दोघांचीही तारांबळ उड़ाली. दोघही कावरेबावरे झाले. क्षणभर काय करावं दोघांनाही सुचेना. सुजाता आधी भानावर आली, खाली पडलेला टी शर्ट उचलून तिने जीजूंच्या हाती दिला आणि त्यांना बाथरूममध्ये ढकललं. जीजू सुद्धा तोपर्यंत सावरले होते. बाथरूममध्ये शिरून त्यांनी पटकन दार बंद करून घेतलं. सुजाताने गाऊनची दोरी बांधली आणि जणू झोपेतून उठत असल्यासारखा आवाज काढून ती म्हणाली,”काय झालं ताई? थांब एक मिनिट, आलीच मी! ए्हढं बोलून तिने दरवाजा उघडला. बाहेर ताई उभी होती. “काय झालं ग, का हाक मारलीस, काही त्रास होतोय का?” सुजाताने काळजीचा स्वर लावून विचारलं. “काही नाही गं, तहान लागली होती पण आज तू पाण्याची बाटली ठेवायची विसरलीस, आणि हे सुद्धा दिसत नाहीयेत घरी, कुठे गेलेत काय माहित या वेळी?” प्रीती म्हणाली. “गेले असतील बाहेर चक्कर टाकायला जेवणांनंतर”,तू चल बरं खोलीत, मी आणते पाण्याची बाटली!” सुजाता मुद्दाम जीजूंना ऐकू जाईल इतक्या मोठ्या आवाजात बोलली आणि तिने स्वतःच खोलीच्या बाहेर पॉल टाकलं आणि प्रीतीला तिच्या खोलीत जाण्याचा इशारा केला. प्रीती खोलीकडे निघाल्यावर सुजाताने जवळ जवळ धावत जाऊन पाण्याची बाटली घेतली आणि ती पुन्हा ताईच्या खोलीत शिरली.