त्याच्या अंगावरची चादर मी ओढून बाजूला काढली. झोपेतून उठायचं नाटक करत खोटा आळस देत तो उठून बसला. त्याने आंघोळ केली होती, त्याला झोप लागली नव्हती व तो झोपेचं नाटक करून मुद्दाम चादर घेऊन पडला होता हे मला माहिती होतं.
“मला वर येताना बघून झोपेत नाटक करतोय का?”मी फणकार्याने विचारलं.
“इतके दिवस मी बोलायचा प्रयत्न करतोय. तू माझ्याशी अनोळखी असल्यासारखं वागतेय, मग मी झोपायचं नाटक केलं म्हणून काय झालं?”तोही तितक्याच फणकार्याने बोलला.
मला त्याचे शब्द लागले. त्याच्या चेहर्यावर दिसणारा त्रासिक भाव मला छळू लागला. मी कळत नकळत त्याला त्रास देत होते हे जाणवतात माझ्या छातीत पुन्हा एकदा दुःख लागलं. मी त्याच्याजवळ सरकले. तो पाय पसरून बसला होता. त्याच्या मांडीवर बसत मी त्याच्या ओठावर ओठ टेकवले. अचानक केलेल्या कृतीमुळे तो दचकला पण लगेच मला प्रतिसाद देऊ लागला.
मी हे काय करतेय? हे चुकीच आहे याची जाणीव होताच मी रागात त्याचा खालचा ओठ पकडला आणि दाताने चावून जोरात ओढला. त्याचं थोडासा रक्त काढलं आणि मग बाजूला झाले.
तो वेदनेने किंचितसा देखील ओरडला नाही. ओठावर आलेले रक्त मनगटाने पुसत तो रागाने माझ्याकडे पाहू लागला.
“हे काय होतं?”त्याने गुरमीत विचारलं.
मला त्याच्या मिठीत जाऊन त्याला मनसोक्त भोगावसं वाटत असताना दुसर्या बाजूने माझं मन त्याला तिथून हाकलून लावायला सांगत होता.
“का आला आहेस इथे?”मी इतक्या दिवसापासून मला ज्या प्रश्नाने छळलं होतं तो विचारला.
“तुझी आठवण येत होती. तुझ्याशी संपर्क साधायचा सुद्धा प्रयत्न केला, पण एफबीवर तू माझी रिक्वेस्ट एक्सेप्टच केली नाही आणि योगायोगाने माझी बदली येथे झाली आणि मग मी इकडे आलो”तो कळवळून बोलला. त्याच्या डोळ्यात माझ्यासारखंच दुःख दिसत होतं.
” पण का आला आहे असं विचारलं मी”तो ज्या प्रांजळपणे बोलत होता ते ऐकल्यानंतर मला त्याने त्याच्या त्या मजबुत बाहुपाशात आवळून घ्यावं असं वाटत होतं.
“तेच सांगितलं. तुझी आठवण येत होती. तुला भेटावं, तुला बोलावसं वाटत होतं. ऑनलाइन बोलायचा प्रयत्न केला पण तू ब्लॉक करत होतीस सरळ म्हणून मग मी इकडे आलो.”
तो इतकं खरं कसं बोलू शकत होता. कोणताही आड पडताना ठेवता मनात येईल ते स्पष्टपणे सांगत होता. मला त्याचा राग येत होता. मी इतक्या स्पष्टपणे बोलू शकले असते तर कदाचित माझं राहुल सोबत लग्न झालं नसतं आणि कदाचित मी त्याच्यासोबत आज सुखाने संसार करत असले असते. पण मला ते कधीच जमलं नाही.
“माझं लग्न झालंय.”हे त्यालाही माहिती होतं. तरीही मी पुन्हा एकदा सांगितलं. खरं तर मला म्हणायचं होतं – ‘ किती वेळ वाट बघशील, इतक्या दिवसापासून मी तुझ्या स्पर्शासाठी तडफडत आहे, आता मिठीत घ्यायलाही मीच सांगायचं का? ‘ पण असं बोलायचं माझं धाडस झालं नाही. मी ते कधीच बोलणार नव्हते.
“माझंही झालंय.”तो म्हणाला
“मला दोन मुलं आहेत. नवरा आहे. सुखाचा संसार आहे. तू का मला त्रास देतोयस?”
“मलाही एक मुलगी आहे. बायको आहे. पण सुखाचा संसार नाही. का तुझ्या आठवणी मला त्रास देतात?”तो माझंच वाक्य मला ऐकवत होता, पण त्याच्या वाक्यात खरेपणा होता आणि माझ्या वाक्यात खोटेपणा.
“तू खरं का बोलतोयस?”
“तू खोटं का बोलतेय?”
“कारण खरं बोलले तर…”पुढचं मला बोलवलं नाही. माझा घसा दाटून आला. डोळ्यातून आसवे निघाली असतील, कारण तो उठून उभारला आणि त्याने अलगतपणे मला मिठीत ओढून घेतलं.
त्याच्या मिठीत जाताच माझ्या अश्रूंचा बांध फुटला आणि मी जोरजोरात रडू लागले. तो माझ्या पाठीवरून हात फिरवत माझं संतवन करत राहिला. एकही शब्द न बोलता. मी शांत होताच त्याच्यापासून दूर झाले.
तो पुन्हा एकदा कॉटवरती बसला. आम्ही काही क्षण एकमेकांकडे पाहत शांतपणे उभा राहिलो. दोघांचीही तडफड होत होती. दोघांनाही त्रास होत होता, पण त्या त्रासाला पर्याय नव्हता. आता दोघांची लग्न झाली होती. दोघांचा संसार होता. आम्ही आता एकमेकांच्या आयुष्यात एकमेकांना स्थान देऊ शकत नव्हतो.
“तू दुसरीकडे राहायला जा ना.”काही वेळाने मान खाली घालून त्याच्या नजरेस नजर द्यायचं टाळत मी म्हणाले.
“इतका त्रास होतो का मी इथे राहिल्यावर तुला?”तो रागात बोलला आणि उठून उभा राहत माझ्या जवळ आला.
भावनेचा भर आता ओसरला होता. पुन्हा एकदा वासनेने मनात जागा घ्यायला सुरूवात केली होती. तो जवळ येताच शरीर पुन्हा एकदा त्याच्या स्पर्शासाठी आतुर झालं.
“हो होतो त्रास. रात्रंदिवस तुझेच विचार मनात येतात. नवर्याबरोबर एकांतात असतानाही तुझीच आठवण येते. तुझा साधा स्पर्श झाला तरी अंगाची लाही लाही होते आणि आणखी स्पर्श व्हावा म्हणून मन व्याकुळ होतं. इतका छळ करू नकोस माझा…!”
आल्यापासून पहिल्यांदाच मी स्पष्टपणे खरं खरं ते बोलत होते. त्याच्या चेहर्यावर हसू उमटलं आणि मला काही बोलण्याची संधी न देता त्याने मला त्याच्या मिठीत पुन्हा एकदा आवळलं.
“नको. नको करायला हे आपण, चुकीचा आहे हे.”त्याला दूर सरायचा कोणताही प्रयत्न न करता मी फक्त ते शब्द उच्चारत होते.
त्यालाही ते कळत होतं म्हणून तो थांबला नाही.
त्याने माझ्या चेहर्यावर सगळीकडे ओठ फिरवायला सुरूवात केली. मग ओठांजवळ आला. ओठात ओठ गुंतवत तो मला किस करू लागला. पाठीवरून त्याचे फिरणारे हात हळूहळू पुढच्या बाजूला येत माझ्या स्तनांवर जाऊ लागले.
माझा श्वास प्रचंड चढला होता. इतक्या वर्षानंतर पहिल्यांदाच मी त्याचा तो रांगडा स्पर्श अनुभवत होते. त्याच्या त्या साध्याश्या स्पर्शाने सुद्धा माझ्या मनात प्रचंड उलाढाल होत होती. छातीत दुखत होतं. पोटात काहीतरी वळवळत आहे असं वाटत होतं आणि मांड्यांच्यामध्ये तापलेल्या भट्टी सारखी उष्णता निर्माण झाली होती.
दोघेही फक्त स्पर्शाने उत्तेजित होत होतो. माझा हात त्याच्या पाठीवरून फिरत फिरत पोटावर आला. मी तो आणखी खाली सारला. पॅन्टवरूनच पूर्णपणे ताठलेला त्याचा अवयव मला जाणवला. आम्ही दोघेही प्रचंड उत्सुक होतो. एकमेकांमध्ये गुंतण्यासाठी, इतक्या वर्षानंतर एकमेकांच्या शरीरांना अनुभवण्यासाठी…
मी पॅन्ट वरूनच त्याच्या कठोरतेवर हात फिरवु लागले. राहुलला अशा गोष्टीत फारसा रस नव्हता. श्रेयांश आणि वेदांशच्या वेळेस मी कसं केलं होतं हे माझं मलाच माहिती. त्याच्या अपघातानंतर आमच्यातला संपर्क तर जवळपास बंदच झाला होता.
मलाही त्याची सवय झाली होती, पण दामू रहायला आल्यापासून माझ्यात वारंवार आग पेटत होती आणि इतक्या वर्षानंतर पहिल्यांदाच ती पूर्णपणे मिटणार या जाणीवने मी प्रचंड ओली होत होते.
बराच वेळ किस चालला. माझा श्वास फुलला होता मी दामूला मागे सरलं पण तो थांबायचं नाव घेत नव्हता. मानेवरून किस करत करत तो उरोजांकडे सरकू लागला. त्याने माझा ब्लाउज काढून बाजूला फेकला. माझी स्तने त्याच्यासमोर उघडी पडली. तो त्यांना जोरात दाबू लागला. एक स्तन तोंडात धरून चोखत असताना दुसर्या स्तनाग्रालाबोटाच्या चिमटीत पकडून जोरजोरात दाबत होता.
त्याच्या त्या दुहेरी हल्ल्यामुळे मी स्वतःला कितीही अडवले तरी ओरडल्या वाचून रहावेना. तोंडातून मोठमोठे हुंकार बाहेर पडू लागले. धडपणे उभा राहणेही जमेना. त्याने ते ओळखलं. मला बेड वरती झोपवलं आणि तो माझ्यावर आला.
स्तनांना मनसोक्त चोखल्यानंतर, चावून चावून लाल केल्यावर दामू खाली सरकला. साडी खाली सारून त्याने माझ्या बेंबीला जीभेने ओलं चिंब केलं आणि मग त्याने मोर्चा आणखी खाली वळवला. माझी साडी आणि परकर वर उचलताच माझी योनी त्याच्यासमोर उघडी पडली. मी मुद्दामूनच आतून काही घातलं नव्हतं. चिंब झालेली योनी दिसताच त्याने मांड्यांच्यामध्ये त्याचं तोंड खूपसलं आणि माझे डोळे आपोआप मिटले.
तो त्याची जीभ इतकी भारी चालवायचा की मला प्रत्यक्षात स्वर्गच दिसल्यासारखं वाटायचं. माझा श्वास अडकायचा. छाती फुलायची. अंग इतकं थरथरायचं कि त्याच क्षणी मी रत व्हायचे तरीही माझी उत्तेजना कमी व्हायची नाही.
आताही तसंच झालं आणि इतक्या वर्षानंतर मी ते सगळं अनुभवत असल्यामुळे त्याची जीभ आत बाहेर करू लागताच काही क्षणानंतरच मी रत होऊ लागले. त्याने वेगात त्याची जीभ आत बाहेर करणं सुरूच ठेवलं. बोटाने तो वरच्या बाजूला चोळू लागतात माझे पाय अतीव सुखाने अधिकच थरथरू लागले.
काही वेळ तसेच मला तडपवल्यानंतर त्याने बनियान काढून बाजूला फेकलं. नाईट पॅन्ट काढली आणि अंडरवेअर खाली सरकवत तो माझ्यावर आला. खरंतर त्याच्या कठोरतेला तोंडात घेऊन चोखायची इच्छा झाली होती पण दामुला जशी माझ्यात गुंतयाची गडबड होती तसंच मलाही त्याला आत घ्यायचं होतं आणि स्वतःला त्याच्या कठोरतेने भरून काढायचं होतं.
साडी व परकर वर उचलत त्याने त्याचा जाडसर अवयव माझ्या योनिवर ठेवला आणि दोन्ही हात माझ्या आजूबाजूला ठेवून जोरात धक्का देते त्याने स्वतःला माझ्यात सारलं. पूर्णतः ताठरलेल्या जाडसर अवयवाने माझी योनी भरून निघताच माझ्या तोंडून हुंकार निघाला आणि माझ्या पाठीची कमान करत मी जोर जोरात ओरडू लागले.
सगळं अंग आगीत ठेवल्यासारखं तापलं होतं. त्या उष्णतेवर रोमांच उभा होते आणि त्यात भर म्हणून सगळ्या शरीरावर विचित्र पण सुखकारी अशा संवेदना पसरल्या होत्या. एकदा आत घुसताच दामू थांबला नाही. माझ्या छातीवर तोंड टेकवत एक स्तन चोखत त्याने जोरजोरात धक्के द्यायला सुरूवात केली आणि मी एकापाठोपाठ एक हुंकार टाकत राहिले.
आमची उत्तेजना भरपूर होती. जास्त वेळ कोणालाच दम निघाला नाही. मी तर एकदा रत झालेच होते पण दामुचे धक्के काही क्षण सहन करताच मी पुन्हा एकदा उत्कर्ष बिंदू गाठला. त्याच्या पाठीवरती हात टेकवत मी त्याला जवळून घेतलं. त्याच्या मागे माझे पाय आवळत, खालून स्वतःला वर उचलून त्याच्या कठोरतेला पूर्णपणे आत भरून घेत मी त्याच्या अवयवावर जोरजोरात वाहू लागले.
यावेळी तोही शेवटचा धक्का देत माझ्यात घुसला. त्यानेही वीर्याची उष्ण धार सोडली व माझ्यावर कोसळला. त्या क्षणी काय झालं माहित नाही. कळत नकळत माझ्या डोळ्यात अश्रू जमा झाले. ते कशामुळे येत होते हेही मला माहिती नाही पण येत होते.
मी मोठ्या प्रयासाने ते अडवले आणि त्या सुखाच्या लहरीवर स्वार होऊन थरथरत्या शरीराने त्याच्या आडदांड शरीराखाली काही वेळ तशीच पडून राहिले. सुखाची लहर ओसरताच पुन्हा एकदा मला त्याला भोगावसं वाटत होतं. कामवासना आणखी शमली नव्हती.
ती वेळ नव्हती. मी त्याला बाजूला सारत उठून उभारले. ब्लाऊज घातला. साडी नीटनेटकी केली आणि जायला निघाले.
“रजनी, हे चुकीचं नव्हतं. तुला जशी गरज आहे तशी माझीही गरज आहे. या गोष्टीचे विनाकारण वाईट वाटून घेऊ नकोस”तो मला म्हणाला.
“तुला कोण म्हणलं मला गरज आहे? माझी गरज भागते आहे. हे चुकीचं आहे, गरज असली तरीही!”मी रागात बोलले.
“राहुल बरोबर बोलणं होतं माझं. पिल्यावर सगळं सांगतो तो. चुक आणि बरोबर हे समाजासाठी आहे, आपल्या दोघांना ते बरोबर वाटत असलं म्हणजे झालं.”तो समजावणीच्या सुरात म्हणाला.
“समाजातच राहतो आपण. चूक आणि बरोबर जे समाजाचं असतं तेच आपलंही असतं. उगाच स्वतःच्या कृतीच स्पष्टीकरण शोधून, स्वतःच्या मनाचं समाधान करण्यासाठी चुकीच्या गोष्टीला बरोबर म्हणू नये माणसानं.”मला त्याचा जास्तच राग येऊ लागला होता.
“माझं म्हणणं फक्त एकच आहे की या गोष्टीमुळे तू स्वतःला दोष देऊन स्वतःला त्रास करून घेऊ नको”
तो इतक्या मायाळू आवाजात बोलत होता की मला त्याच्यावर राग आला याचाही मला वाईट वाटलं. मी वळून त्याच्याकडे पाहिलं. माझ्या डोळ्यात अश्रू जमा झाले होते. ते त्याला दिसले. तो चालत माझ्याजवळ आला.
“हे बघ! तू असं रडू नये म्हणूनच मी बोललो होतं आणि तू आताच रडतेय…!”
“रडू नाहीतर काय करू? का नाही तू मला पळवून नेलं…!”पुन्हा एकदा त्याच्या छातीत मान रूतवून मी जोरजोरात रडू लागले.
आता तो इथे असेपर्यंत हे असंच होणार हे मला माहिती होतं. आणि त्या गोष्टीचं वाईट वाटण्या ऐवजी मला आनंदच होत होता.
समाप्त.
