तसा राजाराम स्थानिक आणि रंगरावाचा मर्जीतील असल्याने कुणी त्याच्या वार्तेला जात नसे… रंगराव ची दोन्ही मुलंही बारावी पर्यन्त याच संस्थेत शिकली होती… त्यांनी या प्रशालेत असताना जो काही धुडगूस घातला होता किंवा कांड केली होती त्याचा एक वेगळाच इतिहास होता… त्यावेळीही राजाराम त्यांच्या साथीला असायचा आणि उत्तम घर पाहायला आल्यावर त्याने रंगरावचच घर त्याला का दाखवलं असावं यातही शंका घेण्यास वाव होता काही दिवसात उत्तमला या प्रशाले विषयी आणि गावविषयी बर्यापैकी गोष्टी समजायला लागल्या होत्या… परंतु उत्तम नेहमी सरळ विचाराचा होता. आपण सरळ असलो तरी जग सरळ असत यावर त्याचा विश्वास होता… उत्तम घरी मात्र या गोष्टी केव्हाच बोलत नव्हता… अपर्णा आणि गीतांजली देखील हळू हळू इकडे रमत होत्या… अपर्णाला चांगला कोर्स उत्तमने बघून दिला होता… अपर्णा दुपारी जाऊन संध्याकाळी घरी यायची आणि दिवसभर गीतांजली एकटीच घरी असायची…
उत्तम संध्याकाळी घरी आल्यावर फ्रेश होऊन गीतांजलीला जरा चहा दे म्हणाला, तिनेही पटकन चहा करून आणला आणि उत्तम म्हणाला अग अपर्णा काय म्हणतेय तिचा कोर्स चालू आहे ना व्यवस्थित… ” तशी गीतांजली म्हणाली, हो तर चांगलीच रमलीय ती असे कोर्स आपल्याकडे नसतात म्हणत होती… आणि जॉबसाठी खुप फायदा होईल म्हणतेय… उत्तम सुखावला अन म्हणाला, बरं झालं बाबा, मला तर तिचीच काळजी होती… आणि तुझं काय तू खुश आहेस ना…? तशी गीतू लाजली अन म्हणाली, अहो जिथे तुम्ही तिथे मी खुश असणारच ना… उत्तम लाडात येऊन तिला मिठीत घेणार तोच अपर्णा घरी आली… अन दोघेही सावध झाले… अग ये अपर्णा, तुझीच आठवण काढत होतो मगाशी… अपर्णा म्हणते दादा उगाच सांगू नकोस हा समोर वहिनी असताना माझी का काढणार आठवण, हो की नाही वहिनी…? तशी गीतू जाम लाजली अन म्हणाली तुझं आपलं काहीतरीच…
खरच तुझी आठवण काढत होते तुझे दादा… अपर्णा म्हणाली, बरं बाबा ठीक आहे पण दादा तू माझी काळजी करायची सोडून दे मी काही कुक्कुल बाळ नाही आता… उत्तम हसला अन म्हणाला, हो ग पण परक्या गावात नेहमी काळजी वाटतेच ना… बरं आता दोघीही आहात तर ऐका ना मी काय म्हणतो, शाळेच्या कामानिमित्त कुठे जावं लागलं तर किंवा काही किरकोळ कामे असतील तर एक गाडीची गरज वाटू लागलीय त्यामुळे मी मोटरसायकल घ्यायचा विचार करतोय… मुख्याध्यापक सरांनी आपण बँकेत सांगून लोन करून देतो अस सांगितलं आहे… तुमचं काय म्हणणं आहे… त्यावर दोघी म्हणाल्या, चांगलंच आहे कधी कधी बाजारात जावं लागतच आणि शाळेत चालत जाताना बरं दिसत नाही गाडी घेऊयाच… झालं तिघांच एकमत झाल्यावर गाडी घ्यायचं ठरलं आणि चार दिवसात नवी कोरी मोटरसायकल दारात आली… गीतांजली ने गाडी ची पूजा केली अन तोंड गोड केलं… तसा उत्तम म्हणाला अग मालकांना पेढे नेऊन देतो आधी… आणि उत्तम रंगरावला पेढे द्यायला गेला… रंगराव नेहमी ऐटीत झोपाळ्यावर बसलेला असायचा…
उत्तमला त्याने या या असे म्हणून बसवले आणि काय गाडी घेतली वाटत, वा वा छान म्हणजे आमचं घर मानवल तर तुम्हाला. अहो आमच्या इथे कामगार सुद्धा खुश असतात कारण त्यांची प्रगती होते. आपलं सगळं हायच भारी “कसं शॉल्लीड” हा एक रंगरावचा कायमचा परवलीचा डायलॉग होता… उत्तम थोडा दबकला आणि चेहर्यावर हसू आणत म्हणाला, हो म्हणजे तुम्ही एवढे पूर्ण घर दिलेत म्हणून बर झालं अन पेढे देऊन निघून आला…
आज घरात आनंदाचं वातावरण होत कारण नवीन गाडी घरात आली होती. आई बाबा आणि प्रणयला ही आनंदाची बातमी फोन करून सांगितली होती… ते ही जाम खुश झाले होते… आनंदीआनंद ओसंडत होता… त्यादिवशी उत्तमने जेवण बाहेरून मागवलं होत… गीतू आणि अपर्णा तर खूप खुश होत्या… त्या रात्री उत्तमने तर दोन वेळा गीतांजलीला आपल्या जवळ घेतलं होतं…
दुसर्या दिवशी सकाळीच उत्तम तयार होऊन नवीन गाडी घेऊन शाळेत गेला… आणि समोर त्याच स्वागत करायला अस्मिता मॅडम होतीच… तिने हळद कुंकू लावून गाडीची पूजा केली अन उत्तम म्हणाला, अहो तुम्हाला आधीच कस समजलं…? तशी अस्मिता म्हणाली, “सर आमचे पण नेटवर्क आहे म्हटल गावात… आणि ती हसली तसा उत्तम ओशाळला आणि सर्वात प्रथम त्याने पेढे मुख्याध्यापक सरांना दिले… आणि नंतर सर्वांना पेढे वाटले आणि राजारामला सांगून सर्व मुलांना वाटायला सांगितले…
एवढ्यात संधी साधून अस्मिता जवळ आली अन म्हणाली, सर आम्हाला पेढ्यावर नाही चालणार… चांगली पार्टी पाहिजे मला काही माहीत नाही…
तसा उत्तम बावरला, पार्टी देऊया ना सर्वानाच देऊया… अस्मिता म्हणाली, अहो सर्वांना कशाला फक्त मला म्हणतेय… आता उत्तम चरकला…, तुम्हाला… तुम्हाला एकटीला कशी देणार…तशी अस्मिता म्हणाली, ते मी पाहते ओ पण पार्टी पाहिजेच आजच दुपारचं जेवण तुम्ही मला तुमच्याकडूनच पाहिजे मला काही माहीत नाही… उत्तम तर पूर्ण गोंधळून गेला होता, अहो पण कसं होणार आणि मी डबा पण आणलाय… अस्मिता उत्तरली त्या डब्याचे मी बघते… अन मला माहित नाही मी काय ते बघते… जणू दम दिल्याप्रमाणेच ती वागत होती… आणि उत्तम बिचारा साधा असल्याने आणि त्यातही हिच्याशी पंगा नको म्हणून तो ही मधल्या जेवणाच्या एक तासाच्या सुट्टीत जाऊया म्हणाला… तशी अस्मिता फारच हुशार होती तिने तर सर्व स्टाफ समोरच सांगितल की, उत्तम सर आज तुम्ही नवीन गाडी घेतलात तर आज जेवणाच्या सुट्टीत तुम्ही आणि मी शाळेला हव्या असलेल्या संगीताच्या वस्तू आणायला जाऊ… तुमच्याशिवाय चांगली माहिती कुणाला असणार… तसा उत्तम बळेच हो म्हणाला, जगदाळे आणि मिटकरी एकमेकांकडे पाहत राहिले… अन जेवणाची सुट्टी झाल्यावर अस्मिता मॅडम तयारच होती… तिने उत्तमला गाडी काढायला सांगितली अन दोघेही निघाले… उत्तम म्हणाला अहो पण जाणार कुठे…?तशी अस्मिता म्हणाली अहो माझ्या घरी… उत्तम चपापला… तुमच्या घरी…? अस्मिता म्हणाली, हो आणि कुठे जाणार तसही माझ्या घरी संध्याकाळ पर्यंत कुणी नसत आणि इकडून पार्सल घेऊन जाऊ ना… उत्तम आपला बिचारा निवांत ऐकत होता…
अस्मिताने ऑर्डर देऊन पार्सल घेतले अन दोघेही तिच्या घरी निघाले… अस्मिताच घर देखील खुप सुंदर होत ते देखील रंगरावाची कृपा होती… तिचा नवरा तसा कामातून गेला होता जुजबी कामाला होता आणि दारुबाज होता… अस्मिताने त्यावेळी निव्वळ आकर्षण पोटी प्रेमविवाह केला होता… घरात तर तिचाच धाक होता… घरात प्रवेश करताच तिने उत्तमला हात धुवायला सांगितलं आणि तिने पार्सल आणलेलं जेवण दोन ताटात वाढले उत्तम तसा संकोचून वागत होता… अन अस्मिता मात्र खुश होती. तिला उत्तम ची कंपनी खुप आवडत होती… तसे तिला मुलं बाळ नव्हतं त्यामुळेच ती तशी वागत असावी कदाचित… उत्तमने देखील जेवण करून आवरत घेतलं आणि म्हणाला चला मॅडम निघुया उशीर होईल…
तशी अस्मिता म्हणाली, अहो अजून आहेत वीस मिनिट… चला तुम्हाला घर दाखवते अस म्हणून ती चक्क हाताला धरून घर दाखवायला घेऊनच गेली… स्वयंपाक घर, गच्ची, देवखोली, सगळं दाखवून ती बेडरूम कडे आली. ही पहा आमची बेडरूम… तसा उत्तम कावरा बावरा झाला… आणि अस्मिता विस्कटलेली बेडशीट नीट करू लागली, खाली वाकल्याबरोबर तिचा पदर ढळला आणि ब्लाउज उघडा पडला. तसा उत्तम शरमला आणि अस्मिता मॅडमच्या देखील ते लक्षात आले अन तिने देखील गडबडीत पदर सावरला परंतु बेडच्या कोपर्याला धडकून तिचा तोल गेला अन ती उत्तमच्या अंगावर पडली. अन उत्तम तिला पाहतच राहिला…
उत्तमला नकळत काय होतंय हे समजण्यापूर्वीच अस्मिता त्याच्या मिठीत विसावली होती… उत्तम फारच घाबरला होता कुठली आफत यायची म्हणून त्याने मिठी सोडवून घेण्याचा प्रयत्न केला तशी अस्मिता जास्तच जवळ येत म्हणाली, अहो काकडी सुरीवर धडकली किंवा सूरी काकडीवर शेवटी कापली तर काकडी जाणार ना. मग तुम्ही का घाबरताय… शेवटी उत्तम ही मर्द होताच परंतु तो एकंदरीत वातावरणामुळे बाचकत होता… अस्मिता मॅडम तर रंगात आल्या होत्या त्यांनी चक्क उत्तमला जोरात बिलगून किस करायला सुरुवात केली तसा उत्तमचा बांध ही सुटत चालला होता…
आली अंगावर अन घेतली शिंगावर असा एकवेळ विचार करून त्याने तिला कवटाळायला सुरुवात केली अन अस्मिता तर आपला होश गमावून बसली होती… अस्मिता उत्तमला आपले मोठाले स्तन चिपकत घासत होती… उत्तम देखील आता उल्हसित झाला होता त्याचा बाबुराव तर पॅन्ट फाडून बाहेर यायच्या विचारात होता… अस्मिता आता घाईघाईने उत्तमचे कपडे काढू लागली अन उत्तम बेहाल होत होता… अस्मिताने आपली साडी काढली अन उत्तम तिचे नग्न सौन्दर्य पाहतच राहिला…
