तेव्हा माझा दुरचा नातेवाईक ‘अनुभव आणि त्याची बायको प्रियांका हे दोघे पुण्यात नोकरीस होते. दोघेही एकाच ऑफिसात कामाला होते. माझीही सतत पुण्याच्या कचेरीत कामं निघत असल्याने माझं त्यांच्या घरी बर्यापैकी येणंजाणंस असे. नात्याने जरी दुरचा असला तरी अनुभव आणि मी बरेच क्लोज होतो. आम्ही सतत एकत्र राहत असू. लोक आम्हाला भाऊ भाऊच समजत. अनुभव स्वभावाने अगदी मुडी होता आणि खूप चिडखोर होता. परन्तु मी गरजेच्यावेळी त्याला नेहमी मदत करत असल्याने तो माझ्यावर कधीच चिडत नसे.
प्रियांका स्वभावाने तशी बरी होती. पण ती कमालीची व्यवहारचतुर होती. अनुभवला प्रियांकासारखी बायको मिळाली म्हणून त्याचा संसार सुखाचा चालला होता. दिसायलाही प्रियांका बरीच होती. फार सुंदर होती असेही नाही. पण चारचौघीत शोभेल अशी होती. थोडीशी बुटकी, गोरीपान नितळ त्वचा. मध्यम कमनीय बंधा. मोठाले आकर्षक डोळे. हातभर लांबीचे केस. अगदी वेड लावत नसली तरी ती पुरूषांचे लक्ष आकर्षित मात्र नक्की करत असे.
एकदा अनुभवला एकट्यालाच कंपनीने ट्रेंनिंगकरीता दिल्लीला पाठविले. पण प्रियांकाचं माहेर दूर असल्यामुळे आणि तिला सुटी नसल्यामुळे तिला पुण्यात एकटे थांबणे भाग होते. नेमकं तेव्हाच मला पुण्यात कामानिमित्त मुक्काम घडला. आता अनुभव घरी नाही म्हटल्यावर मला त्याच्या घरी मुक्काम करणं योग्य वाटलं नाही त्यामुळे मी सरळ स्वान इन् गाठलं रम बुक केली आणि टीवी पहात बसलो.
काही वेळाने माझा फोन वाजला. अनुभवचा कॉल होता. त्याने मला प्रियांकाला २०००० रूपये पोच करण्यास सांगितले. त्यावर चुकून बोलून गेलो की मी पुण्यातच आहे उद्या देतो म्हणून. तर तो म्हणाला, “मला प्रियांकाने कसे सांगितले नाही तू आलेला?”
मी म्हणालो, ” अरे तिला माहीत नाहीये मी स्वान इन्ला थांबलो आहे. ती एकटीच आहे न म्हणून नाही गेलो घरी.”
तो, ”काय यार आपलं घर असून लॉजवर रहिलायस? बस का?”
मी, ”अरे बरोबर नहीं वाटत तसं. तू असताना वेगळी गोष्ट असते.”
तो, ”आलास मोठा शहाणा. उदया चुपचाप घरी जा. ठेवतो आता. सकाळी लवकर उठायचं आहे. साल्यांनी संडे पण नाही सोडले.
मी, ”ठीक आहे बघतो उद्या. गुड नाईट!” आणि कॉल संपला.
दुसर्या दिवशी तसं जास्त कही काम नव्हतं. पण आता अनुभवने हे काम गळ्यात टाकलं. पैसे द्यायच काही नव्हतं पण एवढ्या लांब भोसरीला जायचं जीवावर आलं होतं. तिला फोन केला तर तिच्याकडे गाडी नव्हती त्यामुळे तिला यायला बराच वेळ लागणार होता. शेवटी जाऊन यावं म्हटलं आणि तडक अनुभवचं घर गाठलं.
तिने दरवाजा उघडला. “सॉरी हं! माझ्यामुळे तुम्हाला उगाच एवढ्या लांब यावं लागलं.”
“आत तरी येउ देत मला” मी घरात शिरत म्हटलं
“बसा हं तुम्ही. मी चहा टाकते.” असं म्हणत ती किचनकडे जाऊ लागली.
“कुठे बाहेर जाणार आहेस का?” मी पेपर चाळू लागलो.
“अहो ते मागे हफ्त्याने सोनं घेतलं होतं त्याचा शेवटचा हफ्ता भरून सोनं आणायचं होतं. पण आता कॉल केला तर ते म्हणाले उद्या या. ” आतून आवाज आला.
“अच्छा! प्रियांका स्वयंपाक वगेरे काही नको हं! मी निघेन चहा घेऊन” मी म्हणालो.
“म्हणजे तुम्ही आज थांबणार नाही का पुण्यात? एक्चुअली मला यायच होत गावाकडे. मला वाटलं तुमच्या सोबत येता येइल. ते गणेशचं लग्न आहे न परवा.” ती किचनमधूनच बोलत होती.
“अरे हो! मग थांबेन मी आजच्या दिवस पण जेवण नकोच. उद्या सकाळी येइन मी घ्यायला तुला.” मी म्हणालो.
“सकाळी येइन म्हणजे? राहणार कुठे? लॉजवर? सकाळीच अनुभव ओरडलेत मला.” ती म्हणाली.
“बघू. एकतर तुमच्या फ्लैटला बेडरूम नाही.” मी म्हणालो.
” अहो हा मिळालाय तेच नशीब. आणि दोन लोकांना कशाला हवं मोठं घर?” ती म्हणाली.
“तसं नाही गं! तुम्ही दोघेही मला इथेच रहायला सांगताय म्हणून म्हटलं.”
“अहो आत्ता पण तर दोघंच आहोत न?” ती हसली.
“प्रियांका एक काम कर. चहा तूच घे आता. मी झोप काढतो एक. रात्री झोप नाही झाली व्यवस्थित.” मी बेडवर पडलो.
ती बाहेर आली. “मी पण पडणारच होते. रात्री लाईट नव्हते. बिलकुल झोप झाली नाही.”
तिने बेडशेजारीच गादी अंथरली. मी डोळे किलकिले करून ती काय करतेय ते पाहत होतो. ती वाकून गादीवर बेडशीट घालत होती. तिने नारिंगी रंगाची साडी नेसली होती आणि काळ्या रंगावर लाल ठिपके असणारा ब्लाउज घातला होता. केस मानेवर गाठ मारून मोकळे सोडले होते. गादीवरील बेडशीट सारखं करण्यासाठी ती गुडघ्यावर बसून वाकली आणि मला तिच्या स्तानांची फट दिसली.
मी माझे डोळे गच्च मिटले. तिने बेडशीट व्यवस्थित केलं आणि उशी घेऊन पाठ टेकली. एक हात डोळ्यांवर आडवा आणि एक हात पोटावर ठेऊन तिने डोळे मिटले.
मी तिला केसांपासून पायाच्या बोटांपर्यन्त न्याहाळू लागलो. तिचा एक हात डोळ्यांवर असल्याने त्या बाजूचा तिचा स्तन अर्ध्याहून अधिक उघडा पडला होता. तसेच तिचा ब्लाउज तिच्या दंडात रोवला होता. छातीवरून तिरका गेलेला पदर थोडा खाली सरकून पदराच्या आणि ब्लाउजच्या फटीतून तीचं गोरं गुलाबी पोट डोकावत होतं. नकळत मी बेडच्या अगदीकडेवर सरकलो आणि पालथा झोपून माझा एक हात मीकडेला रिकामा सोडला.
असं वाटत होतं जणू ती मला निमंत्रणच देत होती. थोड्या वेळाने खात्री करून घेण्यासाठी मी तिला दबक्या आवाजात हाक मारली. पण काहीही प्रतिसाद आला नाही. माझी हिंमत आणखी वाढली. मी हळूच तिने जो हात डोळ्यांवर ठेवला होता त्या बाजूच्या तिच्या स्तानावर माझा हात ठेवला. तरीही काही हालचाल झाली नाही. मग मी तिचा तो लुसलुशीत स्तन हलकेच दाबला. आणि हिम्मत करून तिच्या पदाराखालून हात आत सरकवून तिचा दूसरा स्तनही हातात घेऊन हळूच कुस्करला. तरीही ती निस्तब्ध होती. माझ्या हाताच्या बोटाने तिचा पदर छातीवरून थोडा खाली सरकवला आणि तिच्या स्तनांच्या घट्ट फटीमध्ये माझं बोट घुसवलं. तरीही ती जरासुद्धा हलली नाही. मग मात्र मला शंका आली. आणि मी माझा हात बाजूला घेतला.
योगायोग होता की ती नाटक करत होती माहिती नाही पण मी हात बाजूला घेताच ती विरूद्ध बाजूला तोंड करून एका अंगावर झाली आणि झोपाळलेल्या स्वरात म्हणाली, “ती गादी खराब आहे. पाठ अवघडेल तुमची. तुम्ही झोपा खाली. मी वर झोपेन”
मला वाटलं ती जागीच होती आणि त्यामुळे असं बोलत होती. म्हणून मी मुकाट्याने उठलो आणि तिच्या व बेड्च्यामध्ये असलेल्या अरूंद जागेत कसाबसा अंग चोरून झोपलो. पण कदाचित ती माझ्याशी बोलून लगेच झोपी गेली असावी. ती काही तिथून उठली नाही. तिची पाठ माझ्याकडे होती. तिचा बांधा अतिशय आकर्षक होता. एका अंगावर झोपल्यामुळे तिच्या कमरेचा उंचवटा कमालीचा मादक दिसत होता.
ब्लाउजच्या आणि कमरेवरिल साडीच्या मधून दिसणारी पाठीवरील मध्यरेशा तिच्या बांध्याला आणखीच खुलवत होती. तिच्या रूंद पाठीच्या ब्लाउज मधून गोरी गोरी सपाट पाठ खूपच सही दिसत होती. ब्लाउजच्या खालच्या पट्टिच्या दाबाने पाठीची मध्यरेषा आणखीच ठळक झाली होती. खांद्यांवरून आलेल्या दोन नाडयांची बरोबर पाठीच्या मध्यावर गाठ मारलेली होती आणि गाठीखाली दोन लटकनी झुलत होत्या. मीही एका अंगावर झालो आणि तिच्या जवळ सरकलो. माझ्या लिंगाला तिच्या गोल गुबगुबीत नितंबांचा पुसटसा स्पर्श झाला आणि त्याचा आकार वाढू लागला. मी तिच्या पदाराखालून अलगद माझा हात आत घातला आणि तिच्या पोटावर ठेवला.
आणि तिला माझ्या आणखी जवळ ओढले. कदाचित ती हलक्या झोपेतच होती तीही मागे सरकली. माझं ताठरलेलं लिंग तिच्या नितंबांच्या फटीत घुसण्याचा प्रयत्न करू लागलं. मी तिच्या दंडावर किस करू लागलो. आणि माझे बोट तिच्या बेंबित घालून घुसळू लागलो. तिने अचानक माझा हात पकडला. मी घाबरलो आणि स्वतःला तिच्यापासून दूर करत विरूद्ध दिशेला तोंद करून पडून राहिलो.
पण मला आता रहावत नव्हतं. थोड्या वेळाने मी पुन्हा तिच्याकडे तोंड केलं. आता ती पुन्हा उताणी झाली होती. मी माझे तोंड तिच्या मानेजवळ नेले. आणि तिच्या शरीराचा सुवास घेउ लागलो. आणखी एक सेंटीमीटर जरी पुढे सरकलो असतो तरी तिच्या मानेला माझ्या ओठांचा स्पर्श झाला असता. माझे हात शिवशिवत होते. काय करावं सुचत नव्हतं. आणि तिने अचानक डोळे उघडले. मी अक्षरशः उडालोच.
ती ओरडली, ” काय चाललय हे भाउजी?”
मी विरूद्ध दिशेला तोंड करून डोळे गच्च मिटून घेतले आणि काहीच बोललो नाही.
ती तिथून उठली आणि वर बेडवर झोपली. ती जागीच होती आणि अतिशय घबरलेली होती. मी मनातल्या मनात विचार केला हे काय करून बसलो आपण. नुसत्या स्पर्शासाठी केवढी मोठी किंमत मोजणार आहोत आपण. केलं तर काहीच नाही. आता असंही प्रॉब्लम होणारच आहेत तर मग सगळं उरकूनच टाकू. मी माझ्या मनाची पूर्ण तयारी केली आणि हळूच माझा शर्ट काढून टाकला.
तिने ते पाहिले. आणि ती बेडवर उठून बसली.
“भाउजी, काय करताय तुम्ही? काय आहे तुमच्या मनात? यासाठी आलात तुम्ही इथे? किती विश्वास होता आमचा तुमच्यावर?” ती म्हणाली
“मी आलो इथे? मला अनुभवने पाठवलं. बर मी लगेच निघणार होतो तर तूच मला मुक्काम करायला सांगितलंस. आणि माझाही विश्वास आहे तुझ्यावर. तू कोणालाही काही बोलणार नाहीस.” मी उसनं अवसान आणून बोललो.
