घरी पोहचेपर्यंत अकरा वाजले. मी माझ्या रूमच्या बाथरूममध्ये जाऊन हलवायच्या बेतात होतो, सोबत मी प्रीतीची ती ओलीचिंब पॅन्टीज सोबत आणली होती. ती जेव्हा दरवाज्यात कोण आहे हे बघायला गेली होती तेव्हाच मी ती उचलली होती. ती चाटत, तिचा वास घेत हलवायच्या बेतातच होतो इतक्यात अमुचा व्हिडीओ कॉल आला. ती मुडमध्येच होती. आम्ही व्हिडीओ कॉलवरच एक सेशन केलं. खूप दिवस झाले अमुची पुच्ची बघितली नव्हती सो आम्ही त्या कॉलमध्ये इन्व्हॉल्व झालो आणि एकमेकांना झडवून शांत झालो. दुसर्या दिवशी सकाळी अकरा वाजता प्रीतीचा व्हिडीओ कॉल आला, ती बेडवर लोळत पडली होती.
प्रीती: “तू आता तुझ्या दोन इनर्स मला देणं आहेस.”
मी: “म्हणजे तुला कळलं तर.”
प्रीती: “हो रात्रीच कळलं आणि तू जोवर तुझ्या दोन इनर्स आणून देत नाहीस तोवर मी अशीच राहणार.”
मी: ” म्हणजे तू आता अशीच आहेस, पॅन्टीज न घालता.”
प्रीती: “हो.. आणि तू? तू का घातलियस पण तुझी इनर, आधी काढ ती आणि बोल केव्हा येतोयस ?
मी: “काहीतरीच काय अगं मी घरात आहे. “
प्रीती: “मी सुद्धा घरातच आहे आणि अशीच फिरतेय.”
मी पण तू घातली नाहीयेस यावर मी का विश्वास ठेऊ?”
प्रीती: “हे बघ.” असं म्हणून तिने तिची ट्रॅक पॅन्ट खाली केली आणि फोन पुच्चीवर नेला.
मी: “वाव!”
मी: “आज शक्य नाही होणार खरंच. आपण परवा सकाळी तुझ्या लग्नाला भेटतोय तेव्हा मी हॉलवर सकाळी लवकर असेन तेव्हा देतो. चालेल?”
प्रीती: “ठीक आहे पण तेव्हा तू तुझ्या दोन आणि माझ्यासाठी नवीन सेट आणायचा आणि तुझ्या हातानी ती घालायची तोवर मी अशीच राहणार. कबुल ??”
मी: “कबूल.”
प्रीती: “वायदवे तू मला लग्नाचं गिफ्ट काय देणार आहेस?” ‘तू’
मी: “ते देखील तुला त्याच दिवशी मिळेल.”
प्रीती: “पण ते मला माझं लग्न लागायच्या आत मिळायला हवं.”
मी: “डन डील.”
रविवार, २५ ऑक्टोबरचा तो दिवस उजाडला. आज मला प्रीतीला तिचं गिफ्ट द्याचंच होतं. मागच्या दोन्ही वेळा आमचे प्रयत्न फसले होते आणि आम्ही दोघे खूप अपसेट झालो होतो. तिच्या लग्नाचा हॉल ठाण्यातच होता. लग्नाचा मुहूर्त साडेबाराचा होता. मी आणि माझा असिस्टंट साडे सातला हॉलवर पोचलो आणि सेट अप लावला. आठ वाजता दोन्ही कडचे घरातले लोक हॉलवर जमू लागले. मी माझ्या असिस्टंटला काही तरी सांगत होतो इतक्यात मागून स्वातीने आवाज दिला. मी मागे वळून तिच्याकडे • पाहिलं आणि क्षण दोन क्षण बघतच राहिलो. स्वाती आज खूप म्हणजे खूप सुंदर दिसत होती. जांभळ्या रंगाचा उंची, भरजरी शालू, तिच्या गोया अंगावर उठून दिसत होता. गळाभर दागिन्यांनी ती मढवून गेली होती…
तिची स्तुती करत म्हणालो.
“ओह माय गॉड!! लग्न प्रीतीचं आहे की तुझं? कसली सुंदर दिस्तेयस तू” मी
“चल काही तरीच काय!” ती लाजत म्हणाली.
“नाही खरंच, खरंच खूप छान दिस्तेयस!”
“बायदवे तू देखील कूल दिसतोयस हां. मी तुला असा ट्रेडिशनल मध्ये कधी पाहिलं नव्हतं. “
“हो पण तुझ्या इतका नाही. “
“अच्छा, बाबा पुरे माझी स्तुती. ती प्रीती तुला बोलावतेय चेंजिंग रूममध्ये, तिला भेटून ये.”
“हो. येतोच. ” प्रीतीच्या आठवणीने मी भानावर आलो आणि चेंजिंग रूमच्या दिशेने गेलो. तिथे खूप बायका आणि आणि प्रीतीच्या मैत्रिणी होत्या.
“हां प्रीती?”
“अरे आपल्याला इथे काही शॉट्स घ्यायचे होते ना?” ती सूचकपणे म्हणाली.
“हो पण तू तयार हो, मग मला बोलावं. इथे गर्दी आहे आपल्याला रूम रिकामी लागेल.” मी
“ठीक आहे. पण तू निरोप मिळाल्यावर लगेच ये.” प्रीती.
“हो. मी तयारच आहे.” बोलून तिथून सटकलो. स्टेजवर विधी सुरू होते. सव्वा नऊला मला प्रीतीचा कॉल आला आणि मी पुन्हा चेंजिंग रूमच्या दिशेने गेलो. ती पहिल्या विधीसाठी तयार झाली होती. तिच्या अंगावर आंबा कलरची पिवळी साडी होती आणि हिरव्या रंगाचा ब्लाउज होता.
” तयार का? रूम रिकामी झाल्यावर फोटो सुरुवात करू” मी तिथल्या काही बायकांकडे बघत म्हणालो.
“हो, रेडी सुरु करूया. मावशी तुम्ही जरा बाहेर जाता का प्लिज ? मला फोटोज घ्यायचे आहेत.”
बायका गेल्यावर मी दरवाजा बंद करून घेतला आणि वळणार इतक्यात प्रीतीने मला मिठी मारली. मी | देखील तिला गच्च आवळलं. मग तिला बाजूला करत तिच्याकडे बघत म्हणालो,
“तू आज खरंच खूप छान दिस्तेयस.” ती लाजली आणि तिने नजर खाली घेतली. तिचा चेहरा वर करत मी तिच्या ओठावर ओठ ठेवले आणि आम्ही किस करू लागलो.
“बायदवे तू माझी पॅन्टीज आणलीय ना? मी अजून तशीच आहे.”
“काय? तू परवापासून तशीच आहेस?” मी हसत विचारलं.
“तू चेक करू शकतोस.” तिने माझा हात धरला.
“ओह यु लव्हली गर्ल, यु आर म्याड! जस्ट म्याड!!” तिला बाजूला केलं आणि माझ्या कॅमेराच्या बॅगमधून तिच्यासाठी काल घेतलेला सेट काढला.
“आय होप तुला कलर आवडेल.” यल्लो कलरचा तो सेट होता.
“नाईस!!!” ती म्हणाली. “चल आता लवकर घाल.”
“काय घालू ?”
“पॅन्टीज नंतर घातलीस तरी चालेल.” ती लाजत म्हणाली. “आणि हो माझं गिफ्ट कुठेय?”
“हो गिफ्ट पण तयार आहे.”
“चल मग दे लवकर.” ती तिथल्या बेडवर बसत म्हणाली.
“त्यासाठी तुला थोडा वेळ डोळे बंद करावे लागतील, “
“का रे?”
“अगं ते जरा मोठं आहे ना म्हणून. “
“अच्छा. ठीक आहे.” असं म्हणून ती माझ्याकडे पाठ फिरवून बसली. तिने पाठ फिरवताच मी ते गिफ्ट तयार केलं आणि म्हणालो,
“हां! आता बघू शकतेस.” ती वळली आणि माझ्याकडे बघतच राहिली. कारण मी केलं पण तसंच काहीतरी होतं. मी तिच्यासमोर माझा पायजमा सोडून उभा होतो आणि माझ्या इनरमध्ये एक लांबलचक तंबू तयार झाला होता आणि त्याचं टोक पुढे आलं होतं. ती बघून हसू लागली.
“हे घे तुझं गिफ्ट.” मी पुढे जात म्हणालो. तिने हसत माझ्या इनरमध्ये हात घातला आणि ते लांबलचक गिफ्ट बाहेर काढलं. ती एक केस होती. तिने ती घेतली आणि उघडून बघितली. त्यात एक गोल्ड चेन होती. ती बघताच ती हरखून गेली.
“आवडलं का गिफ्ट?” मी विचारलं.
“खूप. गिफ्टपेक्षा, गिफ्ट देण्याची स्टाईल आवडली.” असं म्हणून ती उठली आणि मला मिठी मारून उभी राहिली आणि आम्ही पुन्हा किस करू लागलो.
“आदी, माझी पॅन्टीज…”
“हो घालतो तुला.” तिची पॅन्टीज घेऊन मी खाली बसलो. माझ्या खांद्याला धरत तिने एक पाय घातला आणि मग दुसरा. मग साडीवर करून ती उभी राहिली. तिची रसाळ, नग्न पुच्ची माझ्यासमोर होती. मी पॅन्टीज तिच्या गुडघ्याच्या वर आणली आणि बसूनच तिच्या पुत्रीला भिडलो आणि ती चाटू लागलो.
“आदी, माझ्या गळ्यात मंगळसूत्र पडायच्या आत आज तू मला झवायचं आणि तेच माझं गिफ्ट असेल.” ती सुस्कारे टाकत म्हणाली.
“पॉसिबल आहे का?” मी चाटत विचारलं.
“इथे कोणीही कधीही येऊ शकत.” मी अशी म्हणायची खोटी आणि दारावर टकटक झाली.
“नक्की स्वाती असणार.” मी वैतागत म्हणालो आणि माझा पायजमा वर करून बांधून घेतला. प्रीती पोझ घेऊन तितल्या छोट्या बेडवर बसली आणि मी जाऊन दरवाजा उघडला. स्वातीच होती. प्रितीने आणि मी एकमेकांकडे
पाहिलं आणि हसलो.
“आवरलं का तुमचं? तिकडे भटजी बोलावतायत.”
“हो म्हंजे आवरतच होतो.” प्रीती म्हणाली
“बरं आदी ऐक ना तुला जरा माझ्यासोबत यावं लागेल.”
“कुठे?”
“माझ्या घरी. अगं तुषारसाठी घेतलेली चैन आणि अंगठी माझ्या कपाटातच राहिली. कशी काय विसरले काय माहित?”
“अगं समीरला पाहिल जा ना” मी म्हणालो
“नेलं असतं रे पण तो पण पाहुण्यांमध्ये बिझी झालाय. सो चल ना पटकन जाऊन येऊया. आता दहा वाजलेत. अर्ध्या तासात जाऊन येऊ.” मी प्रीतीकडे बघितलं.
“बरं जाऊन या तुम्ही. आणि लवकर या मात्र लग्न लागायच्या आत.” ते वाक्य माझ्यासाठी होतं हे मला कळलं. मी आणि स्वाती बाहेर हॉलच्या बाहेर पडलो आणि माझी गाडी घेऊन तिच्या घरी म्हणजे ऐरोलीला निघालो.
