आता लक्ष्मीने बाळूचा पूर्ण तोंडात घेतला आणि जोरजोराने चोखायला सुरवात केली… बाळू तिचे डोके धरून आपल्या सोट्यावर दाबायला लागला… मध्ये मध्ये तो तिचे डोके धरून आपल्या सोट्यावर वर-खाली करत तिचे तोंड पुढे मागे करत होता. मुळातच मोठा असलेला त्याचा सोटा तिच्या चोखण्याने अजूनच लांब अन जाडजूड झाला होता… आता त्याला रहावत नव्हते… शेवटी त्याने तिचे डोके धरून वर ओढले आणि तिला थांबायला सांगितले…
“बस्स झालं मावशे… नाईतर तुज्या त्वंडातच गळलं म्या… चल… तुजी मागून…. मारतो म्या आता…
असे बोलून बाळू उठला. तसे ती लक्ष्मी त्याला म्हणाली,
“पाव्हण… एक ईचारू का?…
“हा ईचार ना… काय??”बाळू विचारू लागला.
“तुमी… माजी… फट… चोकता का??” लक्ष्मीने लाजत विचारले.
“काय म्हनलीस?? तुजी फट चोकू?? छे! इतका टाईम नाय माज्याकडं… चल पड खाली…” बाळूने नकार देत तिला म्हटले.
“आव… चोका की… लई वरीस झालं माजा धन्या चौकावचा… ह्या राम्याला पण ईचारलं… पण नाय म्हनला… तुमी चोका ना… लई उपकार व्हतील माज्यावर…” लक्ष्मीने अक्षरश: गयावया करत त्याला म्हटले.
त्यावर बाळूने विचार केला की काय हरकत आहे चोखावला? ती पण खुष होईल आणि मस्त मजा येईल… तेव्हा विचार करून तो तिला म्हणाला,
“ठिक हाय मावशे… चोकतो तुजी… पण मग ध्यानात ठिवायचं… आन नंतर चांगलं सुक द्यायाचं… आलं का लक्शात??
“व्हय व्हय… लई ऊपकार झालं…” म्हणत आनंदाने लक्ष्मीने झटकन आपल्या नऊवारी लुगड्याचा कासोटा ओढला आणि खाली गवतावर झोपत आपले पाय फाकवले!
मग तिने आपले लुगडं मांझांच्या खाली ओढत मांझा उघडा केला आणि आपली फट त्याच्यासमोर उघडी केली… लक्ष्मीच्या फटीवर केसांचे जंजाळ होते ज्यातून ना तिची भेग दिसत होती ना दाणा… तरीही बाळू मंत्रमुग्ध झाल्यासारखा तिच्या केसाळ जंगलाकडे पाहू लागला… त्याला केसाळ आवडायची आणि लक्ष्मीची खूपच केसाळ होती.मावशे… लईच केसाळ हाय तुजी फट… एकदम झ्याक दिसतीया…” असे बोलून त्याने बाजूला राम्याकडे पाहिले…
राम्या बाजूला बसून त्या दोघांचा खेळ बघत होता आणि ते पाहून त्याचा पण कडक झाला होता… पण आपल्या कडक तंबुला हात लावायची त्याची हिंमत झाली नव्हती. म्हणून तो तसाच बसून होता… त्याचा कडक झालेला तंबू पाहून बाळू हसला आणि त्याला म्हणाला,
“काय रे राम्या… काकूची केसाळ फट बघून तुझा तंबू टाईट झाला ना?… कदी पाईली व्हती का अशी फोदी??…
राम्याने नंदी बैलासारखी नाय अशी मान डोलावली… बाळू पुढे हसत त्याला म्हणाला, “आता बघ कशी चोखायची फोदी. नंतर तू पन काकूची चौकून तिला सुक दे हो… राम्याने पुन्हा नंदी बैलासारखी मान डोलावली आणि बाळू हसत हसत खाली वाकला…
त्याने डायरेक्ट आपले तोंड लक्ष्मीच्या केसाळ फटीवर ठेवले आणि तो जोमाने तिची फट चाटायला लागला…
“आहहहहऽऽऽ…” करत लक्ष्मीने एक उसासा सोडला आणि ती कंबर हलवायला लागली…
तिच्या मांड्या चोळत बाळू कसून तिचा दाना चौखायला लागला आणि मग अतीच सुखाने लक्ष्मी वेडीपिसी झाली… खूप काळानंतर लक्ष्मीची कोणीतरी चौखत होतं आणि हे सुख तिला सहन होईना… दोन मिनिटातच तिचा बांध फुटला आणि ती पाझरू लागली… पाझरून ती शांत झाली. तसे बाळू उठला… तिच्याच लुगड्याने त्याने आपले तोंड पुसले आणि हसत लक्ष्मीला म्हणाला,
” झाली का हौस पुरी?… मजा आली की नाई… “
“व्हय व्हय… लई बर वाटल… खूप वरसानी आस सुक भेटलं…” लक्ष्मी लाजत लाजत म्हणाली…
“आता मला सुक दे… मी तुंबलोय खूप वेळ…बाळू आपला सोटा हलवून अजून टाईट करत तिला म्हणाला.
आणि मग त्याने तिचे पाय फाकवले आणि तिच्या पायात जागा घेतला… तिच्या ओलसर फटीवर आपल्या सोट्याचा सुपाडा घासून तिच्या फटीतील रसाने तो ओला केला… सोट्याचा सुपाडा तिच्या फटीत किंचित घालून तो अजून ओला केला. मग त्याने तिच्या मांझा मागे दाबून तिची डिक्की अजून वर केली, जेणेकरून तिच्या फटीची भेग वरच्या दिशेने आली पाहिजे…
आणि मग तिच्या भेगेवर सोट्याचा सुपाडा ठेवून तो दाब देवू लागला. त्याच्या सुपाडा तिच्या फटीच्या भोकाॅत शिरला.तसे ‘आहाहह…’ करत लक्ष्मीने घुसमटत एक चेकाळली!तिच्या चेकालन्याकडे दुर्लक्ष करत बाळू अजून आत घालू लागला. बघता बघता त्याचा अर्धा पाऊण तिच्या फटीत शिरला कोणी तरी लाकडाचा खुटा आपल्या फटीत घातलाय अशी भावना लक्ष्मीला जाणवत होती. ती दात-ओठ खात, डोळे गच्च मिटून घेत त्याच्या सोट्याचा दाब आणि आपल्या फटीतल्या वेदना सहन करत होती…
म्हटलं तर खूप वर्षाने ती आपल्या फटीत सोटा घेत होती आणि त्या वयातही तिची फट घट्ट होती… तिच्या फटीत मुळापर्यंत सोटा घालून बाळू काही क्षण स्तब्ध राहिला… जेव्हा त्याला वाटले की आता लक्ष्मी दणके सहन करू शकते तेव्हा तो आपली कंबर हलवायला लागला.
मध्येच एकदा बाळू तिच्या अंगावर भार टाकून पडला आणि तिचे तोंड वळवून तिच्या गालावर आपला गाल ठेवून तिला कचकवू लागला… ह्या पोजीशनने दोघांचे तोंड राम्याच्या दिशेने झाले आणि दोघेही एकमेकांच्या गालावर गाल ठेवून राम्याकडे बघत करू लागले…
ते दोघे आपल्याकडे रोखून पहात बोसका बोसकी करताहेत हे पाहून राम्या गडबडला आणि इकडे तिकडे पाहू लागला… बाळू हसून त्याला म्हणाला,
“आर… लाजतोस काय… बग आमची कसरत… मजा वाटतीय ना?… तुजा उभा झालेला तंबू सांगतोय समदं… आरे हालव त्याला… नुसता बसून काय राहिलाय…”
मग बाकी राम्याला रहावले नाही आणि तो आपला तंबू हलवत त्यांच्याकडे बघत राहिला… ते पाहून बाळूला मजा वाटली आणि तो पुन्हा हसून राम्याला म्हणाला,
“आरं आस्स… हलव चांगला… काकूला हेपलायला वाटतयं की नाई… हेपलशील ना हिला माज्यासारक?? अस्सा जोर लावून धक्का मारायचा असतुया… आस्स… आस्स…’म्हणत बाळू गचागचा लक्ष्मीला अजून जोराने कचकावु लागला… त्याने लक्ष्मी चेकाळली आणि तिने त्याच्या कंबरेला आपल्या पायांचा विळखा घातला आणि ती आपली कंबर हलवू लागली… दोन मिनिटातच ‘आहहह… करत ती पाणी सोडायला लागली.
आणि तिला पाहून बाळूचा बांध फुटला अन तो तिच्या चिपटीत… धक्के मारून मारून त्याने आपल्या चीकाच्या पिचकार्या सोडल्या आणि हळू हळू तो शांत होत गेला… त्याचे झाले तेव्हा तो तिच्या अंगावरून खाली सरकला आणि तिच्या बाजूला डोळे मिटून पडून राहिला… लक्ष्मी पण डोळे मिटून पडून राहिली…
दोन मिनिटानंतर बाळू भानावर आला आणि त्याने वळून राम्याकडे पाहिले… राम्या अजूनही आपला तंबोरा वाजवत होता.
उताण्या लक्ष्मीकडे हपापल्यासारखा पहात होता. तेव्हा बाळू त्याला म्हणाला,
“आर ये लेका इकडं… आणि हाण तुझ्या काकूला…”
त्याने बोलायची खोटी केली आणि राम्या टुणकन उडी मारून पुढे आला आणि तो लक्ष्मीच्या पुड्यात गुढग्यावर बसला… बाळूने लक्ष्मीच्या त्याच्या बाजूचा पाय पकडून ओढला आणि तिला पाय फाकवायला सांगितले… लक्ष्मी भानावर आली आणि आपले पाय फाकवून पाहू लागली की राम्या काय करतोय…
जसे तिने पाय फाकवले तसे राम्या आपला तंबोरा पकडून तिच्या अंगावर झोपला आणि तिच्या
फटीत घालून वाजवायला लागला. त्याची लहान तोटी होती म्हणून तिच्या घागरीला नीट बसत नव्हती.त्या बिळातूनतून बाहेर सटकत होता आणि त्याला प्रचंड घाई झाल्याने त्याचा काही केल्या आत जातच नव्हता. शेवटी लक्ष्मीनेच त्याच्या डांघेत हात घालून त्याचा चाकू पकडला आणि त्याचा सुपाडा बरोबर आपल्या भॉकावर ठेवला…
आणि मग राम्याने गपकन धक्का मारून आपला छोटु तिच्या दोन्ही फांद्याच्या मधी घातला आणि तो तिच्या अंगावर पडून कंबर हलवायला लागला… त्याला जवळ जवळ चिटकूनच बाळू पडला होता आणि त्यांची तारेवरची कसरत पहायला लागला… आणि मनातल्या मनात हसू लागला. राम्याला जराही धीर नव्हता की आपली धार थोपवून धरायची कला त्याला अवगत नव्हती…
जेव्हा जेमतेम पाच-सहा धक्के त्याने मारले आणि तो लक्ष्मीच्या विहिरीत आपल्या लहानशा नळाचे पाणी सोडायला लागला… जोराने दणका देत, धक्के मारत मारत तिच्यात मोकळा झाला! आपला पुर्णपणे पाण्याचा साठा तिच्या विहिरीत मोकळा करून तो पण लक्ष्मीच्या दुसर्या बाजूला पडला… मध्ये लक्ष्मी आणि दोन्ही बाजूला तिला नुकतेच हेपालेले बाळू आणि राम्या पडून होते…
नंतर मग सगळेच भानावर आले आणि लगबगीने उठत सगळे कपडे घालू लागले… बाळूला घाई नव्हती पण त्या लक्ष्मी आणि राम्याला तेथून लवकरात लवकर निघून जायचे होते… तेव्हा त्यांनीच आधी आपले कपडे ठिकठाक केले आणि ते तिकडून निघणार इतक्यात बाळूने त्यांना दरडावले, १४ दिसानंतर पुन्यांदा इकडे यायचंच… म्या वाट बगीन… आन नाई आलात तर तुमी कूनच्या गावचं त्ये मी बरोबर हुडकून काडीन आन गावातून वडून आनीन… तवा नक्की यायचं…
त्याला होकार देत त्या दोघांनी तेथून धूम ठोकली.बाळूला वाटले की त्यांच्या गावाचे नाव विचारायला हवे होते. पण मग त्याने विचार केला की त्यांना शोधून काढने कठिण नव्हते… मग बाळू कपडे ठिकठाक करून तेथून निघाला आणि घरी निघून आला… दुपारच्याला पुन्हा त्याने अंघोळ केली आणि फ्रेश होवून तो घरात झोपून राहिला… त्याचे मित्र त्याच्याकडे आले होते. पण तो उठला नाही की त्याने त्यांना भिक घातली नाही… ती हिरमुसून निघून गेले आणि बाळू संध्याकाळपर्यंत झोपून राहिला…
