“नाही रे सुजित, असा काय करतोस. मला लाज वाटतेना.” संध्याकाकू नव्या नवरीसारख्या लाडिक लाजत कुजबुजल्या. मला हे पाहून अधिकच चेव आला. मी पुन्हा काकूच्या जवळ जाऊन ऊभा राहिलो. काकूनी आपल्या नाजूक गुलाबी ओठांवरून जिभ फिरवली.
आणी काकूंना काही कळायच्या आतच मी थेट आपला डावा हात काकूच्या साडीच्या निर्‍यांत घातला. चारही बोटं आत वळवळत मी साडीवरूनच काकूची चूत शोधु लागलो. मी प्रथमच स्त्रीला असा हात लावत असल्याने मला काकूची चुत सापडत नव्हती. इतक्यात काकूनी माझा हात सर्व शक्तिनिशिदोन्ही हातांनी पकडून त्यांच्या निळ्यांबाहेर खेचुन काढला. काकूचा चेहरा लालबुंद झाला होता.
ह्या ओढाताणित काकूची नणं माझ्या हातांवर ओरबडलि गेली होती. ते पाहून काकू अजूनच रागावल्या
“नालायका तुला सागितलेलं कळत नाही काय? तू असाच बेफाम वागणार असशिल तर मला कायमचं विसर.” काकूचा आवाज रागाने कापरा झाला होता. कोणत्याही स्त्रीच्या योनिला कधीहि पूरेसं पाणी सुटल्याशिवाय हात लावायचा नाही हा महत्त्वाचा धडा मी त्याप्रसंगावरून शिकलो.
“नाही नाही काकू, नको.” एवढंच बोलून मी तेथुन घाबरून दिवाणखान्याअकडे निघालो. काही वेळ दिवाणखान्याअमध्ये बसून मी भिती आणी वासना डोक्यात खेळवत ‘कौन बनेगा करोडपति’चा डाव बघू लागलो. काका आणी कल्पक इतके गर्क होते की मी येऊन बसल्याची चाहूलही त्यांना लागली नाही. काकू साडी नीट करून काकांच्या बाजूला येऊन बसल्या. त्यांच्या डोळ्याला डोळा द्यायची माझी हिम्मत होत नव्हती. ‘कौन बनेगा करोडपति’ संपल्यावर काकूनीच मौन तोडलं. “सुजित, दहा वाजलेत आता जेवण करूनच जा.” काकू बोलल्याने मला हायसं वाटलं. “नको काकू, मी रात्रि रोज अकरा वाजताच जेवतो. मी निघतो आता.” हे ऐकून काकांनी मला जेवणाचा फार आग्रह केला. मात्र मी तेथुन उठून बाहेर अंगणात आलो. मी लुनाच्या लोकमध्ये चाबी घातली इतक्यात माझ्या मागे संध्याकाकू आणी कल्पक येऊन उभे राहिलेत. “उद्या येशील.” असं धमकीवजा निमंत्रण देत काकूनी माझ्या गाडीला एक पोलिथिनची छोटि पिशवी लटकवली. मी त्याकडे प्रश्नार्थक मुद्रेने पाहताच काकू म्हणाल्या “हा खाऊ घेऊन जा, जेवणानंतर खाशिल” मला जे समजायचं ते मी समजलो. लुना सुरू करून मी जायला निघताच कल्पकने मला टाटा केला. काकूंनीही माझ्याकडे अर्थपुर्ण नजरेने बघितलं आणी आपल्या साडीच्या निया चाचपल्या. मी तिथुन लुना दामटत घरी निघालो.
प्या अध्र्या रस्त्यात आल्यावर मात्र मला रहावलं नाही. मी लुना थांबवून आडोशाला गेलो. सहाजिकच संध्याकाकूंनी दिलेल्या पिशवीत त्यांची निक्कर होती. तिचा रंग आंधारात दिसत नसला तरी तिचा तलम स्पर्श माझा लवडा तनवण्यास मानाने निक्कर अगदीच चिरकोळी होती. ह्या गोष्टीच मला आश्चर्य वाटलं. संध्याकाकूची निक्कर नाकाजवळ आणून मी हुंगु लागलो. निक्करच्या कडांना संध्याकाकूच्या जांघांतल्या घामाचा सुगंध येत होता. संध्याकाकूंनी माझ्या विनंतीखातर ती निक्कर नुकतीच त्यांच्या अंगावरून काढून दिली होती. शेवटी रस्त्याच्याकडेला जाऊन मी मुठ्या मारल्या. संध्याकाकूची निक्कर आपल्या चीकाने ओल्या झालेल्या लवड्याला गुंडाळून मी पुन्हा घराची वाट धरली.
घरी येताच मी टि.व्हि. बघत जेवण केलं आणि १० वाजताच्या दरम्यान अंथरूणात शिरलो. रोज रात्री ११ वाजता जेवण करून १ वाजेपर्यंत टि.व्हि. पाहणारा मी इतक्या लवकर झोपत असलेला पाहून सर्वांना आश्चर्य झालं. अंथरूणात जाताच मी चड्डीत लपवलेली संध्याकाकूची चिरकोळि निक्कर बाहेर काढली. दोन्ही हातांनी ती चाचपडून पाहीली. तिचं इलास्टिक ताणून पाहिल्यावर मी त्या निक्करने लवडा धरून हलवू लागलो. उद्या आपल्याला ह्याच निक्करमध्ये राहणारी चुत पहायला भेटणार ह्या विचाराने मी त्या निक्करच्या कापडावर लवडा घासत झडलो. झोप कधी लागली ते कळलंच नाही.
शेवटी तो दिवस उजाडला ज्या दिवसाची वाट मी संध्याकाकूना पहिल्यांदा बघितल्यापासून बघत होतो. मी सकाळीच उठून घरची चुट्पुट कामं केली. ११ वाजतापर्यंत मी जेवून तयार झालो. संध्याकाकूचा चेहरा, त्यांच्या गोव्या-गुबगुबीत मांड्या, त्यांच्या साडीत हात घालून मी त्यांच्या ओटीपोटाला तो काल केलेला स्पर्श हे सर्व आठवून मी कासाविस होत होतो. तरीहि अर्धातास टाईमपास करणं जरूरी होतं. कारण सरोदेकाका ११: ३०ला ओफिसला निघतात हे मला माहिती होतं. घाई करून मला ही संधी दवडायची नव्हती. ११: ३०च्या ठोक्याला मी घरून निघालो.
अवघ्या २० मिनीटांत मी संध्याकाकूच्या दारात बेल वाजवत उभा होतो. संध्याकाकूंनी दार उघडून मला आत बोलावलं.
“काका आत्ताच गलेत ऑफिसला” काकूंनी मागेवळत सांगितलं.
काकूचं वागणं अगदी नेहमीसारखंच होतं. इच्छा नसतानाही मीदेखील गंभीर होवून सोफ्यावर बसलो. टि.व्हि.कडे बघत मी पुढे काय करावं ह्याचा विचार करू लागलो.
इतक्यात
“कल्पकऽऽऽ.ए कल्पकऽऽऽ.” बाहेरून कल्पकच्या मित्राची आरोळी ऐकू आली.
कल्पक धावतंच बाहेर आला. माझ्याकडे न बघताच तो बूट घालू लागला. “मी चाललो.संध्याकाळपर्यंत येतोऽऽऽ” असं म्हणतच त्याने बाहेरून दार ओढुन घेतले.
“अरेव्वा! म्हणजे रस्ता मोकळातर मग” मी मनात खुश झालो.
काकू पाण्याचा ग्लास घेऊन आल्या.
“तहान लागली असेल तुला. पाणि घे.” संध्याकाकूंच्या डोळ्यात अतिशय उत्कट भाव होते. मी थेट संध्याकाकूंच्या डोळ्यात पाहत पाण्याचा ग्लास घेतला. ग्लास घेतांना आमच्या बोटांचा झालेला स्पर्श ठिणगीचं काम करून गेला.
मी गटागटा पाणी प्यालो. ग्लास वापस संध्याकाकूंच्या हातात देत मी त्यांच्या सरकलेल्या पदराखालच्या गोप्या छातीकडे बघू लागलो.
“अजून लागलंतर मागून घे” असं म्हणत काकू माझ्या हातातून ग्लास घेऊन मागे वळल्या आणि किचनकडे जावू लागल्या. मी उठून त्यांच्या मागे जावू लागलो.
“मागूनच घेतो आता तुम्हाला” मी कुजबुजलो. संध्याकाकूंच्या जवळ जाताच मी त्यांची नाजूक कंबर धरून स्वतःकडे ओढली. आणी मागून माझा एव्हाना ताठ झालेला लवडा संध्याकाकूच्या डोलदार नितंबांच्या भेगेत दाबून धरला. अचानक झालेल्या हमल्यामुळे काकूंच्या हातून ग्लास खाली पडला.
“हम्म.आहऽऽ” एवढंच काकू म्हणु शकल्या. इकडे माझे दोन्ही हात मी संध्याकाकूच्या उरोजांवर ठेवले.
ब्लाउजवरूनच मी संध्याकाकूंचे स्तन हळुवार दाबू लागलो. मागूनही मी हळू-हळू कंबर हलवत माझा लवडा काकूंच्या सडीवरून नितंबांवर घासु लागलो. संध्याकाकूंनी मान मागे वळवून माझ्याकडे डोळ्याच्या कोपर्यातून पाहत लाजरे स्मित केले. त्यालाच अनुमती समजुन मी पुढली कारवाई सुरू केली. मी काकूच्या ब्लाउजवरूनच त्यांच्या बोंड्या चिमटीत धरून दबण्याचा प्रयत्न करू लागलो.
आम्ही दिवाणखाणा आणी किचन जोडणाच्या पोर्च मध्येच होतो.
“बेडरूममध्ये चलायचं?” काकूंनी हळूच विचारलं.
“नाही काकू, मला इथेच करायचंय”
“इथे रस्त्यातच?”
“हो, पडा खाली इथेच आणि पहिले हे ब्लाउज काढून टाका बरं” मी त्यांच्या कानात कुजबुजलो.
संध्याकाकूंनी समोरून हूक काढताच मी त्यांची ब्रा स्तनांवरून वर सरकवली. आता मला त्यांच्या बोंड्या दिसत नसल्यातरी माझी बोटं त्यांना चिमटित अनुभवत होती. तळहातांचा शक्य तितका जास्त स्पर्श मी संध्याकाकूंच्या मोसंबीच्या आकाराच्या मऊमऊ व लुसलुशित स्तनांना करत होतो.
“हुम्म.आहऽऽऽ.इस्स्स्सऽऽऽ” शिवाय काकूजवळ बोलण्यासाठी काहीच नव्हते. संध्याकाकूदेखील उभ्यानेच हळू-हळू कंबर मागे रेटत व आपले पाय एकमेकांपासून दूर सरकवत माझ्या लवड्याला साडीवरूनच आपल्या नितंबांमधल्या भेगेत घेवू लागल्या.
मी एक हात खाली आणत संध्याकाकूच्या गरम पोटावर आणला. त्यांच्या बेंबीत माझे बोट घालुन मी गोल-गोल फिरवू लागलो.
“हे काय रे? मला गुदगुल्या होतात ना” म्हणत काकू खुदुखुदु हसू लागल्या. काकूंना मी सवकाश खाली बसवलं व मी देखील त्यांच्या मागे दोन पायांवर बसलो.
“संध्याकाकू माझ्याकडे तोंड करून इथे लेटाना”
“उहुं, इथे रस्त्यात नको. आ पण बेडरूममध्ये करायचं का?” मी काकूंच्या बोलण्याकडे दुर्लक्ष करत त्यांना प्रेमाने फरशीवरंच आडवं केलं. काकूनी देखिल प्रतिकार केला नाही. जमिनीवर लेटून संध्याकाकू माझ्याकडे आसूसलेल्या नजरांनी पाहू लागल्या. मी संध्याकाकूंच्या पायांजवळ जाऊन त्यांची साडी वर सरकवू लागलो. मला मदत म्हणून काकूंनी एक पाय गुढग्यातून दुमडला. त्यामुळे दुसर्या पायावरची साडी गुढग्यापर्यंत वर गेली. मी दोन्ही हातांनी संध्याकाकूंच्या साडीचा काठ “घुगटा” सारखा वर उचलुन त्यांच्या कमरेपर्यंत आणला. काकू आपली मान थोडी तिरपी करून खाली चाललेल्या माझ्या खेळाकडे कौतुकाने पाहत होत्या.
इकडे काकूंच्या गोव्या-गुबगुबित मांड्या त्यांच्या फिक्कट पिवळ्या रंगाच्या चिरकोळ्या निक्करपर्यंत उघड्या पडल्या होत्या. निक्करचं कापड अगदी मऊ व पातळ होतं. फिक्कट पिवळ्या पारदर्शी कापडातून संध्याकाकूंचे कुरळे व काळे झाटे सहज दिसत होते. करकचून बसलेल्या इलास्टिकमुळे निक्करच्या कडा संध्याकाकूच्या घामेजलेल्या जांघांमध्ये रूतून बसल्या होत्या. त्याभागातून बाहेर निघालेले काही केस आपली उपस्थिती दर्शवत होते.
संध्याकाकूंच्या माड्यां नितळ गोप्या असल्या तरी त्यांच्या जांघामध्ये भरपुर केस दिसत होते.
“काकू, तुमची निक्कर फार घट्ट बसतेना तुम्हाला?”
“हो, मी मुद्दामच छोटी निक्कर घालते.सेक्सी दिसतेना?”
“फार.”
मी काकूंच्या अध्र्या उघड्या डोळ्यात पाहत त्यांच्या गुढग्यावरून फिरवत हात त्यांच्या मांड्याच्या आतल्या नाजूक भागावर नेला. माझा हात वर-वर जात संध्याकाकूंच्या निक्करमधून आपला आकार दाखवणाच्या त्यांच्या फोदीवर लागला. काकूंनी दोन्ही मांड्यात माझा हात दाबून धरला. मी संध्याकाकूंच्या फोदीच्या चीरीवर निक्करवरून बोट फिरवू लागलो. माझा दुसरा हात नकळतच माझ्या उघडलेल्या झिपमधून आत गेला.
“काल दुपारसारखं करू नकोस आज. माझी निक्कर सरकवून पहा काय पाहिजे ते.” हे ऐकताच मी ओशाळलो व हात लवड्यावरून काढला.
