लेखन – शीतल
मंगळवारी सकाळीच उठून विशाल अहमदाबादला रवाना झाला. शाळेत सारिकाने निर्मला मॅडमच्या ऑफिसमध्ये जाऊन आपला राजीनामा सोपवला. निर्मला त्यावरची कामाची अखेरची तारीख पाहून हताश झाली. सारिका ह्या महिन्याच्या २६ तारखेपर्यंत कामावर रूजू राहणार होती. काही क्षणातच ही बातमी वार्या सारखी शाळेत पसरली. शोककळा असावी तसे सर्व विद्यार्थ्यांचे चेहरे उतरले. जयराम सारिकाच्या केबिनमध्ये जाऊन ओक्शी बोक्शी रडला. सारिकाने जो त्याला मान दिला होता त्यासाठी तो खूप ऋणी होता. कसला विचार न करता त्याच्या आजारासाठी तिने नियमितपणे आपले दूध त्याला दिले होते. आणि शेवटची दुधाची बाटली हातात देत त्याला स्वतःची काळजी घ्यायला सांगितली.
लोशनचा परिणाम म्हणून तिच्या स्तनांमध्ये अधिकाधिक जडपणा वाटू लागला. दोन दिवसापूर्वीच डॉक्टरना तिने मेलने माहिती दिली. दुधाची मात्रा एवढी वाढली होती की अर्ध्या अर्ध्या तासाला तिची ब्रा ओली चिंब होऊन जायची. वर्गावर शिकवताना तिला अस्वस्थ वाटू लागले. अर्ध्यावरच शिकवणी सोडून ती केबिनमध्ये गेली. तिच्या चेहर्यावरच्या वेदना मागच्या बेंच वर बसलेल्या आकाशला स्पष्ट जाणवल्या. सारिकाला असं अचानक जाताना पाहून विकीला सुद्धा काळजी वाटली.
विकी: आज मॅडमची तब्येत ठीक नाही वाटतं.
राहुल: काय नाय रे सालीला पिरियडस आलेत म्हणून धावत धावत गेली.
विकी: काहीही बोलू नकोस.
राहुल: हो रे बाबा, बाई अशी धावत धावत जाते म्हणजे समजुन जावं तिला पिरियड आलेत.
आकाश: नाही हे पिरियडस नाही, त्यांच काहीतरी दुखतंय… (आकाशला बरोबर समजलं होतं)
विकी: काय दुखतंय… आणि तुला कसं माहिती?
आकाश: अरे म्हणजे डोकं वैगरे दुखत असेल.
राहुल: आणि डोकं पिरियड आल्यावरच दुखतं.
विकी: तुम्हाला ह्या बायकांच्या गोष्टी कशा माहिती रे? पिरियडस आल्यावर डोकं दुखतं ते.
राहुल: त्यासाठी बायकाचा अभ्यास करायला लागतो… नुसती लाळ टपकवून चालत नाही.
विकी: मग तू सांग ना… पिरियडसमध्ये बायकांना काय होत ते.
आकाश: कावळा शिवतो.
विकी: काय?
राहुल: तुझ्या पॉर्नमध्ये कावळा शिवलेला दाखवतात काय?
आकाश: नाही रे, मी लहानपणी गावी जायचो तेव्हा काही बायका पाच दिवस बाहेरच झोपायच्या. तेव्हा मोठी माणसं सांगायाची जवळ जाऊ नकोस कावळा शिवलाय त्यांना.
राहुल: अरे चुत्या बनवायचे तुला. व्हिसपरची ऍड बघत नाहीस का. ते पिरियडसमध्ये वापरतात.
विकी: काय बोलतोस, मला वाटायचं मुलींचा कसला तरी रूमाल आहे.
आकाश: हो मला पण तेच वाटलं होत.
राहुल: अजून बघा पॉर्न. जरा मोठ्यांकडून माहिती घेत जा जरा.
आकाश: तू कोणाकडून माहिती घेतली रे.
राहुल: अरे मोठ्या भावाचा मित्र आहे ना तो पक्या दादा. त्याने सांगितल.
आकाश: तू त्याला विचारलंस?
राहुल: हो… त्या पक्या कडनं सारिका मॅडमसाठी मी गोळ्या मागवल्या होत्या.
विकी: कसल्या गोळ्या?
राहुल: (खिशातून गोळ्या काढून दाखवत) ह्या बघ. ह्या गोळ्या तिला सरबतातून किंवा चहातून दिल्या तर ती सेक्ससाठी तयार होईल.
आकाश: भेंचो काय बोलतोस काय?
राहुल: हो. पण पाच दिवस काय उपयोग नाही गोळ्यांचा.
विकी: का?
राहुल: तो बोलला, तुझ्या आयटमला विचार पिरियड वैगरे चालू आहेत का?
आकाश: मादरचोद ती काय तुझ्या एकट्याची आयटम आहे का रे?
राहुल: अरे हो, सारिका आपल्या सगळ्यांची आयटम आहे… पण त्यांला काय सांगू, ? आम्हाला आमच्या मॅडमला ठोकायच आहे असं सांगू? म्हणून माझी आयटम बोललो.
विकी : पण पिरियडचा आणि सेक्सचा काय संबंध.
राहुल: तो बोलला बाईला पिरियडस् असेल तर सेक्स करता येणार नाही.
राहुलचा प्लॅन फसला असला तरी आकाश आणि विकी मनोमन खुश झाले होते. त्यांना असं सारिकाला फसवून विश्वासघात करायाचा नव्हता.
विकी : पण पिरियडस्मध्ये बायकांना नक्की होत तरी काय?
राहुल: मला काय माहिती? फक्त सेक्स करू शकत नाही मला एवढंच सांगितलं.
आकाश: अरे आई घाल्या आम्हाला एवढं लेक्चर दिलंस. आणि तुलाच माहिती नाही.
विकी: हो ना यार.
राहुल: अरे ध्येय महत्वाच आहे. पिरियडसमध्ये काय होतं ते महत्वाचं नाही.
इतक्यात मधली सुट्टीची बेल वाजली. विकी आपल्या मित्रांचा डोळा चुकवून सारिकाच्या केबिनमध्ये गेला. सारिका आपल्या वस्तू पर्समध्ये टाकून निघण्याच्या तयारीत होती.
विकी: मॅडम, आत येऊ का?
सारिका: अरे विकी… ये ना.
विकी: मॅडम तुमची तब्येत ठीक आहे ना?
सारिका: नाही रे थोडं बरं वाटत नाही आहे म्हणून घरी निघाले.
विकी: ओके.
सारिका: तुझं काही काम असेल तर आ पण घरी बोलू. आता मला निघायला उशीर होतोय.
विकी: मॅडम तुम्ही आमच्यावर रागावलात नाही ना.
सारिका: रागावले? आणि ते कशासाठी?
विकी: ते… म… मी चिट्ठीत सर्व लिहलं होतं
सारिका: ह्म्म्म… राग नाही आला पण थोडंस वाईट वाटलं.
विकी: वी आर सॉरी मॅडम.
सारिका त्याच्याकडे पाहून गोड हसली. आणि जवळ येऊन त्याच्या केसामध्ये हात फिरवला
सारिका: फरगेट इट. मी सर्व विसरून गेलीय. तुम्ही पण विसरा.
विकी : पण मॅडम राहुल आणि आकाश ऐकणार नाहीत. ते काहीही करू शकतील. तुम्ही प्लिज काळजी घ्या.
सारिका: डोन्ट वरी, आय विल हॅन्डल इट.
विकी: ओके मॅडम.
सारिका पर्स उचलून जायला निघाली. अचानक आठवल्यासारखं तिने विकीकडे पाहिले
सारिका: आणि हो, संध्याकाळी ६.३० वाजता अभ्यासाला येणार आहात ना?
विकी: हो मॅडम.
सारिका: गुड. मी जेवण बनवून ठेवते. आज मी तुमचं एका विषयावर विशेष सेशन घेणार आहे. त्यामुळे वेळेत हजर रहा. आकाश आणि राहुलला सुद्धा माझा निरोप दे.
विकी: कुठला विषय
सारिका: तुमच्याच फायद्याचा आणि आवडीचा विषय आहे.
विकी: ओके.
सारिका: आणि ऐक.
विकी: काय मॅडम?
सारिका: थँक्स फॉर युअर चिठठी… आय लव्ह यु.
विकी: अं?
सारिका: हाहाहाहा.
विकी: आई… ई ल…
सारिका केबिन मधून गालात स्मित हास्य करत निघून गेली. विकी आश्चर्याने तिच्या पाठमूर्ती आकृतीकडे बघत राहीला.
सारिका घरी पोहचली. दुपारच्या ऊन्हाने तिचे पूर्ण शरीर घामाने ओले चिंब झाले होते. कानोसा घेत तिने आपल्या किल्लीने दरवाजा उघडला. बेडरूममध्ये आदी पाळण्यात खेळत होता.आणि आई पलंगावर झोपली होती. आदीला लांबूनच पाळण्यात खेळताना पाहून चोरट्या पावलांनी बेडरूममध्ये आली. टॉवेल घेऊन ती बाथरूममध्ये घुसली. शॉवरखाली असताना विचाराची एक मालिकाच तिच्या डोक्यात फिरत होती. स्वतःमध्ये टप्प्या टप्प्याला झालेले बदल तिच्या लक्षात येत होते.
एकाच गोष्टीवर तिच्या मनात योग्य की अयोग्य ह्यावर वादविवाद सुरू होता. एक मन तिला स्वतःला खात्री देत होती की नाही, सर्व गोष्टी आपल्या नियंत्रणात आहेत. दुसर्या क्षणी आ पण जो मार्ग निवडला आहे तो चुकीचा तर नसेल ना?? असे दुसरे मन सांगू लागले. मनातल्या पेचप्रसंगातून बाहेर येत तिच्या डोक्यात विचार आला, “मुलांनी माझ्यामध्ये एवढं नक्की काय पाहिलं असेल”… ही मुलं माझ्यासाठी एवढी का वेडी झाली आहेत?? आपले शरीर खरंच एवढं मादक आहे का? रस्त्यावर जाताना लोकांच्या नजरा तिला पाहून कामातूर होताना तिने अनेकदा अनुभवले होते.
शॉवरबाहेर येऊन तिने टॉवेलने अंग व्यवस्थित पुसून घेतले. केस पुसून दुसरा टॉवेल डोक्याला गुंडाळला. बाथरूमच्या बाहेर येऊन तिची नजर बेड वर गेली. ती दबक्या पावलाने ड्रेसिंग टेबलजवळ गेली आणि आणि आरशासमोरच्या स्टूल समोर बसली. आपलं प्रतिबिंब ती आरशासमोर न्याहळत होती. अंघोळ करताना तिला पडलेल्या प्रश्नाची उत्तरे ती शोधु लागली.
काही मिनिटं हाताला, पायाला मोईश्चर क्रीम लावून तशीच स्वतःला निरखत होती. डोक्यावरचा टॉवेल काढून ड्रायरने केस सुकवले. परत एकदा तेच विचार. तोच प्रश्न. “विशाल जे नेहमी बोलतो ते खरं असेल का? आपल्या सौन्दर्यामध्ये एवढी जादू आहे की समोरचा माणूस घायाळ होऊ शकतो, ?
