स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग ७

राहुलने आकाशला धक्का देऊन मागे ढकलले. बाकीची मुले हसायला लागली आणि त्याचे हात पकडले. त्यांनी राहुलला त्याला फटकावायला सांगितले. राहुलने त्याला हात पकडून पाठमोरा केला आणि त्याच्या नितंबावर जोरात लाथ मारली… सर्व मुले जोरात हसायला लागली.

विकी: अरे… एकदा आ पण आजूबाजूला बघूया… इथेच कुठेतरी असेल ती…

राहुल: अरे तू ह्याच्या वर विश्वास ठेवतोस… हा खोटं बोलतोय… आयटम ह्याला दिसलीच नाही. सर्व ह्याच्या कल्पना होत्या. फक्त दोन तास त्याचा टाइमपास चालू होता.

आकाश: नो ब्रो… ती इथेच होती… मी तिला बघितलं होत.

राहुल: गप्प बस… एक तर तुला लाथ पडली आहे… परत एक तरी शब्द बोलास ना… आता… तोंडात देईल तुझ्या…

असे बोलत सर्वजण वर्गात जाऊ लागले. नेक्स्ट पिरियड त्यांचा लगेच चालू होणार होता. तेवढ्यात त्यांना जयराम बँकेत जाण्यासाठी स्कुटर चालू करताना दिसला. जयरामला पाहताच आकाशचा चेहरा खुलला.

आकाश: फ्रेंड्स… एक मिनिट… आ पण जयरामला विचारूया… तुम्हाला जर वाटत असेल ही फक्त माझी कल्पना आहे तर जयराम आपल्याला एखादी माहिती देऊ शकेल… त्याने नक्की तिला ऑफिसमध्ये पाहिलं असणार… चला दूध का दूध… पाणी का पाणी होईल.

आकाश: अरे… जयराम दादा थांब… थांब

जयराम :.आईच्या गावात ही चांडाळचौकडी माझ्या पाशी का येतंय.नक्कीच काहीतरी घोळ घालणार… तो स्कुटर वरून उतरला आणि तशीच टाकून पळू लागला. पळता पळता त्याने ओरडून विचारले.

जयराम: मायला तुमच्या… माझ्याकड काय हवय तुम्हाला…

राहुल: ह्याला काय झालंय… हा पळतोय का?

विकी: येडझवा… कुठला… धावत धावत कुठे चालाय हा… अरे थांबव त्याला…

जयराम पळणार तोच मुलांनी जाऊन त्याला पकडले.

आकाश: जयराम दादा पळतोस कुठे?

जयराम: तुम्हा लोकांना काय हवयं… मला वाटल तुम्ही मला मारायला येतायत…

आकाश : पण कशासाठी? आम्ही तुला का मारू?

जयराम: हा ते बरोबर आहे… तुम्ही मला का माराल…

राहुल: अरे मुर्खा… ते जाऊ दे… आम्हाला तुला काहीतरी विचारायचंय?

जयराम: काय?अच्छा सिगरेट पाहिजे आहे तर… पण ह्या वेळेला सर्विस चार्जे जास्त द्यावा लागेल हा… आणि २ सिगरेट त्यातल्या मी काढून घेईल. प्रिंसिपल सरांना माझ्यावर संशय आलाय… भाऊ रिस्क जास्त वाढली आहे आता… किती पाहिजेत? १ पाकीट का २ पाकीट??

आकाश मध्येच त्याला थांबवत म्हणाला.

आकाश: अरे… थांब… काय बडबडतोयस… आम्हाला सिगरेट नकोयत… दुसरच काहीतरी काम आहे.

विकीमध्ये तोंड घालत बोलला.

विकी: बाय द वे… तुझा सिगरेट आणण्याचा रेट काय आहे आता… आणि तू चार्ज का वाढवलास एवढा…

आकाश: हा यार… असली कुठली एक्सट्रा रिस्क वाढली आहे… जी आतापर्यंत नव्हती.

राहुल त्यांच्या अंगावर मध्येच खेकसला.

राहुल: तुमच्या आईचा घो… काय चुत्या पोर आहेत यार… अरे.ज्या कामासाठी आलात ते विचारा ना त्याला… उगाच फालतू बडबड लावली आहे.

जयराम: कसल काम? तुमचा काही पेपर आहे का नेक्स्ट पिरियडला… अरे पण पोरांना मला कशी उत्तरे माहिती असणार? मी फक्त पाचवी शिकलोय… आणि…

राहुल: आईच्या गावात… एक काम करा… मारून टाका मला… शाळेत सर्व मुर्ख लोक भरली नुसती…

आकाश मोठ्याने हसला आणि शांतपणे म्हणाला.

आकाश: हे बघ जयराम… तस काही नाही आहे… नीट ऐक… तुला ऑफिसमध्ये कोण दिसल का?

जयराम: कोण?

आकाश: आज सकाळी ऑफिसमध्ये एक बाई आली होती. ही मुल माझ्यावर विश्वास ठेवत नाही आहेत. मला आता सांग… तू पण तिला बघितलीस का?

जयराम: बाई!… कुठली बाई?

आकाश: अरे सकाळी ऑफिसमध्ये आली होती ना… मला ऑफिसमध्ये दिसली होती.

जयराम: मला बर ऑफिसमध्ये अशी कुठली बाई दिसली नाही.

आकाश: अरे… तिने पिवळी साडी आणि मॅचिंग ब्लॉउज घातल होते… आणि तिच्या…

राहुल: अरे… सोड यार… ह्या झाटूने काही बघितलं नसेल रे… चला वर्गात जाऊ या आपण…

निराश होऊन सर्वजण वर्गात जाऊ लागली. जयराम अजूनही त्या बाईबद्दल विचार करत होता. मुले काही पावले दूर जाताच… जयरामला काहीतरी आठवलं. त्याने मोठ्याने त्यांना हाक देत विचारले.

जयराम: अर… आठवलं… तुम्ही त्या जॉईन झालेल्या आपल्या नवीन टीचरबद्दल विचारताय वाटत…

जयरामचा आवाज कानावर पडताच सर्वजण त्याच जागी थांबले. आणि मागे वळून जयरामकडे आश्चर्याने पाहू लागले.

“आपली नवीन टीचर ”

जयराम: हो आज पिवळी साडी आणि पिवळा ब्लाउज घातलेली एक बाई प्रिंसिपलच्या ऑफिसमध्ये होत्या. त्यांनी टीचर म्हणून जॉईन केलंय आज…

सर्व मुलांचे चेहरे खुलले. एकमेकांकडे आश्चर्यकडे बघत ते म्हणाले. ” सिरीयसली… नवीन टीचर…” आणि जयरामकडे परत मोर्चा फिरवला.

आकाशने विकी आणि राहुलला धक्का दिला. आणि त्यांच्यावर ओरडून म्हणाला.

आकाश: बघा भोसडीच्यानो… मी खोटं बोलत नाही.आता समजल तुम्हाला…

राहुल: रिलॅक्स… मित्रा… मला आधीच माहिती होत… तू खर बोलतो आहेस ते… मी तर मस्करी करत होतो तुझी… राहुल हसून म्हणाला.

आकाश: घंटा!… मस्करी करत होतास… आकाशने परत त्याला ढकलत म्हणाला.

विकी: अरे भांडू नका रे… तो जयराम काय बोलतो आहे ते ऐकून तर घ्या… तुम्हाला तर माहिती आहे ह्या जयरामला पकवयाची घाणेरडी सवय आहे…

राहुल: जयराम दादा… अजून तुला काय माहिती आहे… ती खरंच टीचर आहे का?

जयराम: हो… तर मीच तर त्यांना स्टाफ रूममध्ये घेऊन गेलो होतो… सर्व शिक्षकांची ओळख करून दिली. आपली शाळा दाखवली. मला वाटत ती सायक्यास्ट्रिक आहे.

आकाश: सायक्यास्ट्रिक… व्हाट् नॉन्सेन्स जयराम… तुला माहिती आहे का सायक्यास्ट्रिक म्हणजे मेंटल डॉक्टर असतात. जे तुझ्या सारख्या वेड्यामाणसाची ट्रीटमेंट करतात.

जयराम: मला वेडा म्हणता काय?… बास झालं… निघतो मी… असे म्हणत तो जमिनीवर पडलेली स्कुटर उचलू लागला.

विकी: अरे मस्करी करतोय तो… त्याच्याकडे लक्ष देऊ नकोस… अजून सांग ना तिच्याबद्दल…

जयराम: अजून काय सांगु?

राहुल: दिसायला सुंदर आहे का रे ती?… मोठी स्माईल देत राहुल म्हणाला.

जयराम: मला माहिती आहे… म्हणून तुम्ही पोर माझ्याकडे आलात व्हय. जा बाबानो जा… अभ्यास करा जा.

विकी: जयराम दादा… प्लिज… प्लिज… प्लिज सांग ना रे… तुला माहिती आहे… आपल्या शाळेत एक सुद्धा बाई धड दिसत नाही. आणि तुला पण आजूबाजूला सुंदर बाई असल्यावर कस फ्रेश वाटेल. सांग ना सुंदर आहे का ती.

जयराम: लय सुंदर आहे… बोले तो जाम जाम जाम भारी आहे. माझ्या उभ्या आयुष्यात एव्हढी सुंदर बाई नाही बघितली… लाजत लाजत जयराम म्हणाला.

आकाश: बोललो होतो ना तुम्हाला… आता काय बोलायच आहे का?

राहुल: नाव काय तीच?

जयराम: सारिका… छान नाव आहे ना…

राहुल: सारिका… खुप छान… सारिका राहुल… काय मॅच होतय.

विकी: ओय… सारिका विकी… जास्त परफेक्ट वाटतंय… दोघांच्या शेवटी ‘क’ येतोय.

आकाश: ओये… पहिल्यांदा मी तिला पाहिलंय… मग आकाश सारिका म्हणजे आकाशात मुक्त संचार करणारी सारिका… वाव… तुमचा काय चान्सच नाही

जयराम: हाहाहाहा… पण तिच्या नावाशी जास्त मॅच झालेल नाव आहे सारिका विशाल… लग्न झालंय तीच.

राहुल: काय? विशाल… कोण आहे हा झोट…

जयराम: तिचा नवरा… बँकेत कामाला आहे.

विकी: एक नंबरचा मूर्ख आणि मठ्ठ दिसतो हा… किती जुनाट नाव आहे… विष- विशाल

राहुल: माझ्याकडे स्पेशल वस्तु आहे मॅरीड बायकांसाठी…

आकाश: माझ्याकडेपण… मी तर चांगल्यारिते हाताळू शकतो त्यांना….

जयराम: काय वायफळ बडबडतायत… ती एक २५ वर्षाची टीचर आहे. आणि आई सुद्धा आहे.

आकाश: मला तर काहीच फरक पडत नाही… आकाश स्वप्नात गुंग झाला.

राहुल: २५ हे अगदी योग्य वय आहे… एकदम परफेक्ट…

जयराम: गप्प बसा रे… अगदी वाया गेलेली पोर आहात तुम्ही लोक.

विकी: भेंचो कोण बोलतोय बघ… काल माझ्याकडे हा मोबाईलमधले बीपी मागत होता.

जयराम लाजत खाली मान घालत डोकं खाजवू लागला.

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग २७

विशालच्या लिंगाने आपला मार्ग शोधत गर्भाशयाच्या टोकापर्यंत मजल मारली. त्याची ती नेहमीची पायवाट होती. विशाल तिच्या पाठीवर आडवा झाला. आपल्या वजनाने ती दाबली जाऊ नये म्हणून त्याने मनगटाचा सहारा घेतला. मिळालेल्या पहिल्या झटक्याने सारिका हादरली. बेडवरची बेडशीट घट्ट आवळून तो...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग २६

विशालने आपले सर्व कपडे काढले आणि तिच्या जवळ जाऊन बसला. त्याने आपले हात तिच्या खांद्याभोंवती टाकले. सारिका: काय मिस्टर… विचार काय आहे? विशाल: हाहाहाहा त्याने तिला जवळ ओढले. आणि तिच्या गालाचे चुंबन घेतले. मग खाली मानेजवळ येत तो तिच्या कानापर्यंत ओठ फिरवू लागला. सारिका...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग २५

सारिका: ओके डियर… आय एम रेडी… आता तू मागे बघू शकतोस. मी माझ्या सारिकाकडे मागून वळून पाहिले आणि तिला एक स्माईल दिली सारिका: आता वेळ नको घालवायला… ऑलरेडी ४ वाजलेत. चल निघुया आपण. मी: ओके मॅडम. सारिका: कोणी बाहेर आहे का ते आधी चेक कर. मी दरवाजा उघडला आणि बाहेर कोणी नाही...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग २४

मला सांगताना ती खूप लाजत होती. तिने ब्लाउज ब्रा शिवाय घातले असते तर तिच्या निप्पलचा आकार स्पष्टपणे बाहेर दिसला असता. आणि दुधाचा थेंब बाहेर येऊन तो भाग ओला झाला असता. कोणालाही तिच्या निप्पलचे दर्शन सहजरित्या झाले असते. मी: मग काय करायच?… मी बाहेर जाऊन तुमच्यासाठी नवीन...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग २३

विकीने सांगितलेली सारिका बरोबरची आठवण मी स्टेजच्या दिशेने धावू लागलो. जाता जाता माझ्या अप्सरेच्या पांढर्या ब्राचे दर्शन घेण्याचा मोह मला आवरला नाही. खूप मुलायम कपडा होता. मी त्याचा मनमुराद सुगंध घेऊ लागलो. तिच्या शरीराचा सुगंधी वास माझ्या नाकात बेधुंद होऊन बहरू लागला....

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग २२

आपल्या विद्यार्थ्यांच्या तोंडातून ब्रा शब्द ऐकल्यावर सारिका थोडी लाजली. सारिका: ते कशाला पाहिजे? तुझ्याकडे साडी आहे ना… मग बस झालं की नुसता तो साडी गुंडाळू शकतो. मी: नाही ना मॅडम… व्यावसायिक नाटक स्पर्धा आहे. कॉस्चुमला सुद्धा पॉईटस असतात. बाकीच्या टीमनी स्त्रीपात्र...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग २१

आपल्याच दुनियेत हरवलेल्या दोघांना वास्तवात यायला १० मिनिटे लागली. त्यांना आ पण मूर्खासारखं कोरीडोरमध्ये एकटेच उभे आहोत याची जाणीव झाली. एकमेकांशी एक शब्द न बोलता ते दोघे रूममध्ये परतले. विकी अंघोळीला बाथरूममध्ये घुसला होता. विकीची वाट बघत ते बेड वर आडवे झाले....

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग २०

विकीचे त्यांच्या मित्राना चिवडणे चालूच ठेवले. आता मात्र राहुलचा ताबा सुटला. राहुलने त्याला मागे ढकलले आणि त्याच्यावर खेकसला. राहुल: भोसडीच्या तुला कळतंय का… खुप रिस्की आहे तुझा प्लॅन. विकी आता मात्र मस्करी करण्याच्या मूडमध्ये नव्हता. राहुल त्याच्या अंगावर आल्याने...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग १९

सारिका सहजासहजी हो बोलत नाही हे पाहून विकी भावनिकरित्या तिच्यावर दबाव टाकण्याचा प्रयत्न करू लागला. विकी: मॅडम… सर्व मुलांना उद्या तुम्ही त्यांच्याबरोबर असाव्यात असं वाटतंय. आणि मला तर तुमची जास्त गरज आहे. तुम्ही माझ्यासाठी सर्वस्व आहात. माझ्या आईवडलांनी जे माझ्यासाठी...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग १८

जेव्हा ते तिच्या केबिनजवळ जाऊन पोचले तेव्हा जयराम गोंधळलेल्या मन:स्थितीत बाहेर येताना दिसला. त्यांना आता जयराम तिच्या अवतीभोवती घुटमळताना दिसला तरी चीड यायची. ते सारिकाच्या बाबतीत खूप पजेसीव झाले होते. कोणीही दुसरा तिच्याजवळ गेल्यास त्यांना राग यायचा. त्यांनी जयरामला...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग १७

सारिका तीन दिवसाच्या सुट्टीनंतर शाळेत पोचली. तिला कामाला ब्रेक देत थोडा वेळ विशाल आणि लहानग्या आदी बरोबर घालवायचा होता. तिला सुट्टीनंतर खूप फ्रेश वाटू लागले जेणेकरून तिला नव्याने कामाला सुरवात करायची होती. तिला परत शाळेत पाहताच सर्व विद्यार्थी उत्साहीत झाले. तिच्या...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग १६

सारिका: हे बघा… ह्या दोन महिन्यात तुम्ही खुप चांगली प्रगती करून मला इम्प्रेस केले आहे. विकी: थँक यु मॅडम सारिका: हो… एक्च्युली… जेव्हा आ पण क्लास सुरू केला. तेव्हा मी तुम्हाला मदत करू शकेल की नाही ह्याबाबतीत मला थोडी शंकाच होती. पण तुम्ही मला चुकीचं ठरवलं. सारिका:...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग १५

आकाश: आम्ही काय गोटया मग खेळायाच्या… आमचा पण तिच्यावर जीव आलाय. मला पण ती पाहिजे विकी: तिची पर्सनॅलिटी तिच्या ब्युटीला सूट करते… बॉस. राहुल : पण आपल्याला कोणीच एवढं चांगल वागवल नव्हत… शी इज कूल.यार आकाश: हो… ह्या विश्वमित्राची रंभा आहे ती… ओह आय लव यु सारिका. विकी:...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग १४

सारिका: ओह ओह… तुम्ही प्रत्येक विषयाच्या शिक्षकांचे क्लास असेच अटेंड करता का? कारण मी तर तुमच्याबद्दल काही वेगळच ऐकलं होत. सारिका हसून म्हणाली. तिघेही शरमेने मान खाली घालुन उभे राहिले. पण तिला त्यांना वाईट वाटू द्यायचे नव्हते. तिने लगेच आपले शब्द मागे घेतले. सारिका:...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग १३

आकाश: तुम्हाला आमची नाव कशी माहिती मॅडम? आकाशने गोंधळून डोकं खाजवत विचारले. सारिका: मी ऐकलय… तुम्ही ह्या शाळेचे स्टार स्टुडन्टस आहात. खरं आहे का? विकी: तस… काही नाही मॅडम… लोक उगाचच आमची स्तुती करतात. आम्ही चांगली मुल आहोत म्हणून लोकांना आम्ही आवडतो. हे ऐकल्यावर सर्व...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग १२

सारिका शांत झाली. आणि तिला समजलं जयराम खूप भोळा आहे. त्याच्या मनात वाईट असे विचार नव्हते. फक्त डोक्याने तो थोडा कमी असल्यामुळे विचार न करत काहीही बडबड करत होता. जयराम: आणि मॅडम… मी त्यांना बजावत म्हणालो पण… मॅडमबद्दल असं काही फालतू बडबडु नका… तुम्ही त्याच्या टीचर...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग ११

बाहेरून आल्यावर ती स्तन व्यवस्थित धुतल्यावरच आदीला स्तनपान करायची. तिने आपले स्तन पाण्याने स्वच्छ धुतले. निप्पलला दोन बोटात पकडून पाण्याखाली घासू लागली. आणि मग टॉवेलने चांगले कोरडे केले. फ्रेश झाल्यावर ती बाथरूमच्या बाहेर आली.आणि बेडवर आरामात बसली. तिने पाळण्यातु न...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग १०

त्यांची पुन्हा एकदा निराशा झाली. ते तिघेही आपल्या नशिबाला मनातल्या मनात दोष देऊ लागले. स्टाफरूममध्ये पोचताच राजेशने त्यांना बसवल… आणि त्याला प्रिंसिपलकडून मिळालेली माहिती पुरवू लागला. राजेश: ऑलराईट… मुलांनो… मी तुम्हाला इथे काही महत्वाच्या सूचना देण्यास बोलवलं आहे....

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग ९

सारिकाचा पहिला दिवस फक्त औपचारीकता पूर्ण करण्यात गेला. त्यानंतर सर्व शिक्षकवर्गानी तिचे उत्साहात स्वागत केले. तिला उद्यापासून प्रिंसिपल सरांनी नेमून दिलेल्या सेशनची सुरवात करावी लागणार होती. सारिका स्टाफने केलेल्या स्वागतामुळे खूप भारावून गेली. प्रत्येकजण खूप...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग ८

राहुल: तुझ्या पण मनात लाडु फूटतायत ना… बोल ना… लाजु नकोस… जयराम: नाही… नाही.आम्ही फक्त मित्र आहोत. आकाश: व्हाट् द फक्… तू तर फक्त तिला बघितलं होतस… ना आणि मित्र कधी झालात. काय अजून माहिती असेल तर सांगा ना जयरामजी. जयराम: अरे तुम्हाला म्हटलं ना मी त्यांना स्टाफ...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग ६

क्लार्कने सारिकाचे अपॉइंटमेंट लेटर आणि बाकीची कागदपत्रे चेक केली. आणि प्रिंसिपलच्या ऑफिस बाहेर बसायला सांगितले. प्रार्थनेनंतर प्रिंसिपल तिला भेटतील असे क्लार्कने तिला सुचवले. सारिका चिंताग्रस्त चेहरा करत केबिनच्या बाहेर जाऊन बसली. पुढची पाच मिनिटे तिथे येणारा प्रत्येक...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग ५

ते तिघेही बाकी काही मुलांबरोबर आकाशने सांगितलेली गोष्टीचा शहानिशा करण्यासाठी वर्गाबाहेर जाऊ लागले. ते बाहेर पडणार तोच त्यांच्या वर्गशिक्षकाने वर्गात येऊन त्यांच्या मोहिमेवर पाणी फिरवले. वर्गशिक्षकाने वर्गात येऊन त्याना आपापल्या जागेवर जाण्याची ताकीद दिली. नाईलाजास्ताव...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग ४

बिर्ला पब्लिक स्कुल शहरातले सुप्रसिद्ध असे वसतिगृह शिक्षण संस्थान होते. शहरातील सर्व नामांकित, श्रीमंत, उद्योगजक लोकांची मुले ह्या संस्थेत शिकत होती. इयत्ता ५वी ते १२वीचे शिक्षण ह्या संस्थेत दिले जायचे. सुरवातीच्या काळात हे फक्त बॉयज स्कूल असल्यामुळे येथील सर्वच...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग ३

“अले… ले काय झालं माझ्या पिलूला… का लडतोस… ममा आहे बेटा इथेच…” असे म्हणत तिने आदीला पाळण्यातून उचलत बाहेर काढले. आणि त्याला छातीशी कवटाळून बेडवर बसली. “उगी… उगी… उगी… रडू नकोस ना बाळा… गाई करत होतास ना तू… भुक लागली माझ्या पिलूला… थांब तुला ममा दुधु भरवते…” असे म्हणत...

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग | भाग २

तिने डायनिंग टेबलावर सर्व नाष्टा मांडून तयारी करून ठेवली. चहाचा कप हातात धरला आणि विशालला बघायला बेडरूमच्या दिशेने गेली. विशाल अजूनही बाथरूम मध्येच होता. तिने हातातला कप टेबलावर ठेवला आणि पाळण्यातल्या आदीला बघायला आली. आदी अजूनही आपल्या निरागस झोपेत तल्लीन होता....

स्टुडन्ट कौन्सिलिंग

लेखन – शीतल सारिकाचा जन्म एका पारंपरिक साध्या मध्यमवर्गीय सुसंस्कृत कुटुंबात झाला होता. तिचे आई वडील दोघेही शिक्षक असल्यामुळे त्यांचे त्यांच्या समाजात नाव होते. आई वडीलांना समाजात मिळणारा सन्मान आणि आदर बघून तिची ही लहानपणापासून शिक्षक होण्याची महत्वाकांशा मनात...

error: नका ना दाजी असं छळू!!