घरी आल्यावर मी नाराजच होतो. कपडे काढली, थंड पाण्याने आंघोळ केली. तेव्हा कुठे थोडी आग शांत झाली. मनावरचे ओझेही थोडे कमी झाल्यासारखे वाटले. मी फक्त अंडरवेअर घातलेली होती आणि तेवढ्यात आई तेथे आली म्हणाली, विजय काय रे? तू सिनेमाला जाणार होतास ना? काय झाले? इतक्या लवकर घरी कसा आलास?
मी आईला म्हणालो, माझा एक मित्र न आल्यामुळे आम्ही आता उद्या सिनेमाला जाणार आहोत. एवढे सांगून मी परत बाथरूममध्ये गेलो आणि दरवाजा लावला. तोपर्यंत आई माझ्याकडेच पाहत काही तरी पुटपुटत होती. मी विचार केला आता काही न बोलता शांत रहा.
आजचा सगळा कार्यक्रम फसल्यामुळे मी खूप निराश झालेलो होतो. त्यामुळे रात्रीचे जेवण न करता बाथरूममधून सरळ बेडरूममध्ये जाऊन झोपलो. थोड्या वेळाने आई बेडरूममध्ये आली आणि विचारले, अरे काय झाले? जेवण करायचे नाही का? का जेवूण आलाय बाहेरून?
मी असाच दोन्ही पाय फाकवून, दोन्ही हात फाकवून छताकडे पाहत पडलो होतो. मी म्हणालो, हो मी जेवलो आहे. आता मला भूक नाही. आणि तसेच आईकडे न बघता डोळे मिटून पडून राहिलो.
आई बोलली, ठीक आहे आणि तिथून निघून गेली. ती गेल्यावर मी दरवाजा लावण्यासाठी उठलो आणि एकदम थक्क झालो. माझा लंड अंडरवेअरमधून बाहेर आलेला होता आणि पूर्णपणे ताठर झालेला होता. आजचा कार्यक्रम फसल्यामुळे माझे कशावर लक्षच लागत नव्हते. मी काय करतो आहे, कुठे बसलोय काहीच कळत नव्हते. माझे मन पूर्णपणे रिकामे झाले होते. त्यामुळेच आई माझ्याबरोबर बोलून परत गेली तरी मला काही लक्ष्यात येत नव्हते. मी खूप घाबरलो. कदाचित आईने माझी अशी अवस्था पाहिली तर नसेल ना? तिने जर माझा ताठ लंड पाहिला असेल तर वाट लागली. माझं काही खरं नाही. असं कसं झालं माझ्याकडून? माझ्या छातीत धडधड वाढू लागली. आई मला नक्कीच बोलणार आणि बाबांनाही सांगणार. कदाचित मला मार सुद्धा खावा लागेल. आणि उद्याच्या रानबाजाराचा तर विचारही करायचा नाही.
सकाळी लवकर उठून मी आवरा आवर चालू केली. आज काय करावे? रांडेकडे जाऊ की नाही या विचाराने मनाची द्वीधा अवस्था झाली होती. आईने जर रात्रीचा माझा ताठर लंड पाहिलेला असेल तर? या सर्व शंकांनी मी पुरता घाबरून गेलो होतो. परंतु नंतर विचार केला की ठीक आहे जे होईल ते बघून घेऊ पण आज जर रानबाजारात नाही गेलो तर परत कधी अशी संधी येईल सांगता येणार नाही. त्यामुळे मी माझ्या मनाची परत तयारी केली आणि आज झवायचे निश्चितच केले. आंघोळ केल्यानंतर कपडे घालायला लागलो तर आईने हाक मारली व म्हणाली झालं का तुझं? आवर लवकर.
मी पटपट कपडे घातली आणि जेवायला गेलो. आईने जेवायला दिले आणि बाबांचा डबा भरायला घेतला. बाबा पण कामावर निघाले होते. मी आतमध्ये जेवण करतो आहे हे त्यांना माहितच नव्हते. आईने बाबांचा डबा घेतला आणि स्वयंपाक घराच्या बाहेर त्यांना देण्यासाठी निघाली तोच बाबा स्वयंपाक घरात यायला लागले. त्यांनी दरवाज्यातच आईला जोरात मिठी मारली आणि तिचे चुंबन घेऊ लागले. तेवढ्यात आईने त्यांना बाजूला सारले आणि मला म्हणाली सावकाश जेवण कर रे विजय. आई असे बोलल्यावर बाबा एकदम भानावर आले आणि आईच्या हातातील जेवणाचा डबा घेऊन कामावर जाण्यासाठी निघाले. बाबांचे हे कृत्य पाहून मला कसे तरी वाटले. आई बाबांना मी या स्थितीत पहिल्यांदाच पाहिले होते. परंतु माझ्या मनात दुसरेच काहूर माजले होते. सकाळपासून रानबाजाराचे चित्र माझ्या मनात घर करून राहिले होते. मी जेवण केले आणि निघालो.
तेवढ्यात आई तेथे आणि म्हणाली, विजय, काय रे कुठे चाललास?
मी म्हणालो, काही नाही शाळेत चाललो आहे. आणि शाळा सुटल्यावर तसेच आम्ही सिनेमा पहायला जाणार आहोत. त्यामुळे यायला थोडा उशीर होईल.
आई माझ्याकडे बघून, ठीक आहे अशी म्हणाली आणि माझ्यावर एक नजरेचा कटाक्ष टाकला.
ती म्हणाली, काय रे? कोणता सिनेमा पाहायला जाणार आहात तुम्ही लोक?
हे ऐकून मी गडबडून गेलो. अडखळत अडखळत मी बोललो, अमिताभ बच्चनचा सिनेमा आहे.
ती म्हणाली, अरे पण कोणता? त्याला नांव गांव काही आहे की नाही?
मी थोडा विचार केला आणि म्हणालो, शराबी.
एवढे ऐकून ती किचनकडे निघाली. माझा जीव भांड्यात पडल्यासारखे झाले.
ती परत मागे आली आणि म्हणाली, कोणत्या थिएटरला जाणार आहात?
आता काय उत्तर द्यावे मला कळेना. शेवटी मित्रांनी सगळी व्यवस्था केलेली आहे, मी चाललो खूप उशीर झाला आहे, असे सांगून घरातून काढता पाय घेतला.
बाहेर पडल्यावर माझे मन थारावर नव्हते. काय करावे कळत नव्हते. आईला आपला संशय तर आला नसेल ना? ती एवढे प्रश्न का विचारत होती? कदाचित काल रात्री तिने माझा ताठर लंड तर पाहिला नसेल ना? याविषयी बाबांना तर सांगितले नसेल ना? कदाचित माझे काही बाहेर लफडे आहे किंवा मी वेश्यागमन करत आहे असा तर तिला संशय आला नसेल ना? अश्या शंका माझ्या मनात यायला लागल्या.
जर तिने माझ्या मित्रांशी चौकशी केली आणि मी सिनेमा पहायला न जाता रानबाजारात गेलेलो आहे हे कळले तर काय होईल? आणि जर माझ्या रांडाबाजाराविषयी बाबांना कळले तर? मी तर पूर्णपणे हबकूनच गेलो. पुढे होणारे परिणाम खूप भयंकर असतील असे मला वाटायला लागले. आणि माझ्या मनात पुन्हा द्विधा परिस्थिती तयार होऊ लागली.
पण आज नाही तर कधी नाही असा विचार करून आज कोणत्याही परिस्थितीत रानबाजारात जाऊन झवायचेच असा मी निश्चय केला आणि सरळ आमच्या नेहमीच्या ठिकाणावर गेलो. तेथे दिनेश अजून आलेला नव्हता. मी त्याला फोन लावला तर कोणा सोबत तरी बोलत होता. थोडा वेळ मी तसाच थांबून राहिलो. परत दिनेशला फोन लावला. आता तर त्याचा फोन बंद झालेला होता. मला दिनेशचा खूप राग आला. त्यानंतर मी दोन-तीन वेळा त्याला फोन लावला. पण तो बंदच केलेला होता. आपला रानबाजारचा आजचा ही कार्यक्रम फसतो की काय अशी मला भीती वाटायला लागली. बराच वेळ वाट पाहूनही दिनेशचा फोन लागत नव्हता आणि प्रकाशही त्या ठिकाणी आलेला नव्हता. मी खूप नाऊमेद झालो आणि आता काय करावे याचा विचार करू लागलो.
शेवटी काहीच कळेनासे झाले आणि थोडा वेळ घालवण्यासाठी मी शेजारच्या बागेत फिरायला गेलो. तेथे गेल्यावर तर मला अजूनच अस्वस्थ वाटायला लागले कारण बरीच जोडपी तेथे बसलेली होती. त्यामध्ये तरूण मुले-मुली, मध्यमवयीन नवरा बायको, प्रेमी असे आपापल्या परीने मिळेल तेथे आडोसा घेत बसलेले होते. एकमेकांच्या हातात हात घेऊन गप्पा मारत होते. कोणी एकमेकांचे चुंबन घेत होते, एकमेकांना मिठीत घेत होते. माझ्या मनात प्रचंड तणाव निर्माण होत होता. शेवटी आता आपले सरळ घरी जाऊन झोपून घ्यावे असे मला वाटायला लागले आणि मी घराच्या दिशेने निघालो. तेवढ्यात शेजारी एक मध्यमवयीन स्त्री आणि एक लहान मुलगा एकमेकांच्या मिठीत बसलेले मी पाहिले. मला वाटले बहुतेक आई आणि तिचा मुलगा असेल. त्यामुळे मी पुढे चालायला लागलो. तेवढ्यात त्या स्त्रीचे हळूहळू कण्हण्याचा आवाज आला. मी थोडा बाजूला झालो आणि एका झाडाच्या मागून हळूच पाहिले तर ती म्हणत होती, बाळा, हळू हळू. आणि तो मुलगा तिच्या मांड्यांमध्ये जोरजोराने कमरेचे धक्के देत होता. हे पाहून माझी तर शुद्धच हरपायला लागली होती. हे कसे शक्य आहे असा विचार करू लागलो. कसा-बसा मी तिथून निघालो आणि परत नेहमीच्या ठिकाणी आलो व एका कट्ट्यावर जाऊन बसलो.
माझ्या मित्रांपैकी अजून कोणीच तिथे आलेले नव्हते त्यामुळे मी तसाच एकटा बसून राहिलो. थोड्या वेळाने तिथे दोन अनोळखी मुले आली. साधारण अठरा ते एकोणीस वयाची मुले असतील. ते आले आणि माझ्या शेजारी येऊन गप्पा मारत बसले. माझी त्यांच्याशी ओळख नसल्यामुळे मी काही न बोलता फक्त त्यांच्या गप्पा ऐकत बसलो. त्या दोघांमध्ये सेक्सविषयीच गप्पा चालल्या होत्या. एक म्हणाला,
“काय रे, दाबली की नाही तिला?”
तेव्हा दुसरा म्हणाला,
“नाही रे, ती हातच लावून देत नाही. बोलता बोलता मी तिच्या बगलेपर्यंत हात नेला होता पण तिने लगेच बाजूला सारला आणि उठून गेली. पुढच्या वेळेला बोलता बोलता अचानक तिच्या छातीतच हात घालणार आहे. एकदा तिचे गोळे हातात आले ना, मग लवकर सोडायचेच नाहीत, दाबायला सुरूवात केली की मग येईल जाग्यावर. मग कशी हळू हळू खेटायला येईल बघ.”
मग पहिला म्हणाला,
“अरे, तू बोलल्याप्रमाणे मी काल घरी एक प्रयोग केला, पण काही यश आले नाही. मग दुसरा म्हणाला,
“आई झवाड्या, काय झालं?”
पहिला म्हणाला,
“काय झालं, मी सीडी लावणार तेवढ्यात आई झवली, लाईट गेली.”
मग ते हळू आवाजात एकमेकांशी काही तरी बोलू लागले. तेवढ्यात त्यांचा तिसरा मित्र आला. मग पहिला म्हणाला,
“आला बघ, आई झवाड्या. किती वेळा याने आईला चोदलेय? साला नशीबवान आहे, रोज स्वतःच्या आईलाच खसा खसा झवतो.”
दुसरा म्हणतो,
“अरे त्याची आई म्हणजे एकदम शेलका माल आहे राव, मी तर तिच्याशी लग्न करायला सुद्धा तयार आहे. काय झवाडी बाई आहे? तिचे आमे, गांड, पुच्ची म्हणजे सोन्याची खाण आहे. अशी आई मिळणे सुद्धा नशीबात असावे लागते. आणि अशा आईला रांडेसारखे झवणे म्हणजे साक्षात स्वर्ग मिळण्यासारखे आहे.”
मी त्यांचे बोलणे ऐकून अवाक झालो. तेवढ्यात तिसरा मित्र आला आणि त्यांनी एकमेकांना हस्तांदोलन केले.
दुसरा मित्राने विचारले,
“काय आई झवाड्या, काल रात्री पुच्ची मारली की नाही आईची?”
तर तिसरा म्हणतो,
“मग सोडणार आहे काय? एक दिवस जरी आईला झवलो नाही तर मन शांत होत नाही. काल रात्री बाबा बाहेरगावी गेल्यामुळे आई पूर्णपणे माझ्याच ताब्यात होती.”
मला त्यांच्या गप्पा आता चांगल्या वाटू लागल्या होत्या. परंतु मी अनोळखी असल्यामुळे कदाचित ते माझ्यासमोर झवण्याच्या गप्पा मारणार नाहीत म्हणून मी पण नाटक करण्याचे ठरविले. मी माझ्या खिशातून हेडफोन काढला, मोबाईलला लावला आणि कानात घातला. मोबाईलमध्ये कोणतेही संगीत न लावता फक्त गाणी ऐकण्याचे सोंग करू लागलो आणि त्या मित्रांच्या झवाड्या गप्पा कान देऊन ऐकू लागलो.
तिसरा मित्र त्यांना खुणेने विचारू लागला की हा शेजारी बसलेला कोण आहे?
त्यावर पहिला म्हणाला,
“असेल कोणीतरी, आपल्याला काय करायचेय? बसलाय गाणी ऐकत. बहुदा त्याला आपली भाषा कळत नाही असं वाटतंय.”
हे ऐकून मी खूष झालो.
त्याने मला हात लावून विचारले,
“तुझे नांव काय आहे?”
मी पण मला मराठी कळत नसल्याचे नाटक केले, कानातला हेडफोन काढला आणि बोललो,
“क्या बात है?”
हे ऐकून त्यांनी माझ्याकडे दुर्लक्ष केले आणि त्यांच्या गप्पा चालू केल्या. मी पुन्हा कानात हेडफोन घातला आणि त्यांच्या झवाड्या गप्पा ऐकू लागलो.
पहिला म्हणाला,
“मग काल किती वेळा झवला आईला? “
अरे काय झालं, असे म्हणून तो आपली कालची सगळी कहाणी सांगू लागला.