अंतरा… सतीशच्या लग्नाच्या वेळेला असेल साधारणपणे २०ची. लग्नात अक्षरशः चवळीची शेंग होती. स्वभावाने अबोल, लाजाळू आणि शांत. मात्र चेहर्यावर एक हास्य नेहमी असायचे आणि गालावर खळी. दिसायलाही गोरी आणि खोल डोळे सतत कसला तरी विचार करत असल्यासारखे भासणारे. शरीरयष्टी मात्र अगदीच बारीक.
आगदी जिवाभावाच्या मैत्रिणी प्रिया आणि अंतरा. प्रियाच्या लग्नात जेव्हढा उत्साह प्रियामध्ये नव्हता तेव्हढा उत्साह अंतरामध्ये होता.
प्रियाने ओळख करताना संगितले “सतीश ही अंतरा. माझी सगळ्यात जवळची मैत्रीण…”
सतीश हसून तिला म्हणाला “नाईस टु मीट यू अंतरा मॅडम.”
अंतराने त्याला सांगितले “मॅडम वगैरे काय? अंतरा म्हणा फक्त.”
“ओके अंतरा तू ह्या ड्रेसमध्ये अगदी खुलून दिसत आहेस.”
“थॅंक यू भावजी. तुम्ही दोघेही एकदम मस्त दिसत आहात. खरच शोभता एकमेकांना.”
दोघांचाही संवाद काही वेळ चालला. सतीशच्या बोलघेवड्या स्वभावामुळे अंतराही खुलली. सतीशचे स्वतःच्या भविष्याबद्दल असलेले विचार ऐकून आपसूकच सतीशबद्दल तिच्या मनात आदर निर्माण झाला. हळूच अंतरा डोळे मिचकावत प्रियाच्या कानात बोलली “गुड चॉइस डियर… दिसायलाच नाही तर बोलायला सुद्धा चांगला आहे.”
प्रियाच्या लग्नानंतर एका वर्षाने अंतराचेही लग्न झाले. ती पुण्याला स्थायिक झाली.
सतीश लग्नानंतर जवळपास ९ वर्षांनी पुण्याला कामानिमित गेला होता.
अंतराच्या नवर्‍याची ट्रान्सफर साधारणपणे ७ वर्षांनी हैदराबादला झाली होती. हैदराबादला जाणार्‍या रेल्वेच्या भीषण अपघातात त्याच निधन झाल. नवरा निधन पावताना ती गरोदर होती. आता घरी फक्त सासू आणि ३ वर्षाचा मुलगा. सासर्‍याच निधन बरेच वर्ष आधी झाले होते. सासू बरीच वयस्कर वयोमानाने थकलेली. डोळ्यांच ऑपरेशन झाल्याने दृष्टिही अंधुक झालेली.
सतीशने पटेलकडून काही कर्ज घेऊन धंद्यात उडी टाकली होती. हळू हळू स्थिरसावर होत चालला होता. तरी पण म्हणावा तसा पैसा येत नव्हता. पटेलच्या सल्ल्याने सतीश पुण्याला काही ग्राहकांना भेटायला गेला.
एका संध्याकाळी सतीश पुण्याच्या एम्प्रेस गार्डनमध्ये फेरफटका मारत होता. दिवसभराच्या कामानंतर निवांत बसून घ्यावे हा विचार त्याच्या मनात घोळत होता. साधारणपणे संध्याकाळची ८ वाजल्याची वेळ असेल. गार्डनमधील दिवे लागायला सुरूवात झाली. अंधार पडत असल्याने तरूण जोडप्यांची संख्या वाढू लागली. प्रत्येकजण एखाद झाड बघून प्रायवसी शोधत होते. जे कुटुंबाबरोबर आले होते ते लोकलाजेखातर निघून गेले. बागेतेले वातावरण कामोत्तेजक जागेप्रमाणे भासत होते. एकमेकांच्या बाहुपाशात शिरण्यासाठी सगळेच आतुर झाले होते.
सतीश एका बाकेवर बसला होता. हॉटेल रूम वर जाऊन तरी काय करणार म्हणून थोडा वेळ बसून जाऊया ह्या विचाराने बसून राहिला. सतीशच्या अगदी समोर झाडाखाली नुकतेच वयात आलेली पोरगी आणि पोरगा बसले होते. काही वेळ प्रेमळ गप्पा मारून झाल्यावर दोघेही ज्या कामासाठी आले होते तो कार्यक्रम सुरू केला.
पोराने त्या मुलीला ओढले आणि ओठांना चोखू लागला. तिनेही कोणाचीही पर्वा न करता त्याला आवेगाने धरून प्रतिसाद दिला. मनसोक्त किसिंग झाल्यावर मुलाने तिच्या टी-शर्ट वर करून हात आत टाकला. ती झाडाला टेजून बसली. त्याने टी-शर्ट वर केला. त्या मुलीचे नाजूक आणि लहान स्तन बाहेर आले. तिने टी-शर्ट वर धरून ठेवला. त्याने तिच्या स्तनांना चोळायला सुरूवात केली.
मनाजोगत दाबून झाल्यावर त्याने दोन्ही पायांच्यामध्ये तिला ओढले आणि तिला मांडीवर घेतले. मागून तिच्या जीन्स मधून डावा हात घातला आणि नितंबाना दाबू लागला. उजवा हाताने तिची झिप खाली केली आणि उजवा हात टाकला. तिच्या योनित बोट घुसवून आत बाहेर करायला लागला. पाच मिनिटात तिने त्याच्या कानात काहीतरी सांगितले. त्याने हात बाहेर काढले. तिने झिप बंद केली.
एव्हाना हे दृश्य पाहून सतीश चांगलाच तापला होता. त्याला भूक सुद्धा लागली होती. बागेतून बाहेर येताना तो कामाच्या विचारात गढला होता. समोरून साधारणपणे तिशी-बत्तिशी मधली एक स्त्री चालत येत होती. सतीश त्या स्त्रीला धडकला.
तोल जावून ती स्त्री जवळच्या बाकडावर पडली. तिचा तळहात थोडासा खरचटला. त्यामुळे तीच लक्ष ढळलेल्या पदराकडे लक्ष नाही गेल.
सतीश तिला सांभाळायला गेला आणि त्याची नजर ब्लाऊजमधून दिसणार्या फटीकडे गेली, त्यातच तिच्या ब्लाऊजचे वरचे हुक तुटले होते. ती हात झटकून त्यावरची धूळ साफ करण्याचा प्रयत्न करत होती. ते करताना तिचे गुबगुबीत स्तन हालत होते. तो नजारा बघून सतीशच लिंग एकदम ताठरल. सतीश जवळ जाऊन बोलला “ओह्ह आय अ‍ॅम सॉरी… रीयलि सॉरी. माझं लक्ष नव्हत.”
सतीशने रूमाल काढला आणि तिचा हात हातात घेऊन पुसून काढत होता. ती बोलली “इट्स ओके इट्स ओके. जास्त नाही लागल. माझही लक्ष नव्हत.”
सतीशने विचारले “नक्की ना मिस. तुम्ही बसा व्यवस्थित आधी प्लीज.”
तिने चेहरा वर केला. त्यावेळी सतीशची नजर तिच्या उरोजावर होती हे तिच्या लक्षात आल. तिने लगेच पदर सावरला. ओशाळलेल्या सतीशने नजर चुकवली आणि परत माफी मागून जाण्यासाठी निघाला.
२-३ पावल पुढे गेल्यावर मागून त्या स्त्रीने हाक मारली “भावजी…”
सतीशचे पाय जागीच थिबकले. मागे वळून तिच्याकडे पाहत त्याने विचारले “तुम्ही हाक मारली का?”
ती स्त्री दुसरी तिसरी कुणी नसून अंतरा होती. सतीशकडे बघत तिने स्माइल केलं. तिच्या गालावर पडलेली खळी पाहून त्यालाही काहीतरी आठवल्यासारखे झाले. पण त्याच्या लक्षात येईना. गोंधळ त्याच्या चेहर्यावर स्पष्ट दिसत होता.
अंतरा जवळ येत म्हणाली “ओळखलेल दिसत नाही अजून”
सतीश म्हणाला “नाही पण कुठेतरी पाहिल्यासारख वाटतय खर.”
अंतरा हसत म्हणाली “अहो मी अंतरा.”
सतीश काहीतरी आठवत म्हणाला “अंतरा… अच्छा प्रियाची मैत्रीण. किती बदलली आहेस तू!!”
“इथे कसे काय तुम्ही? आणि प्रिया कुठे आहे? एकटेच आलात का?”
“अग मी बिजनेसनिमित्त आलो आहे. प्रिया घरीच आहे. तू खरच बदलली आहेस. त्यावेळेची अंतरा कुठे आणि कुठे आजची.”
अंतरा म्हणाली “हो बदलली आहे मी. लग्नं होऊन ९ वर्ष झाली. ३ वर्षाचा मुलगा आहे मला.”
“आणि मिस्टर…”
“त्यांच निधन झाल अडीच वर्षापूर्वी”
“आय अ‍ॅम सॉरी.”
अंतरा त्याला म्हणाली “जाऊ देत. या ना बसू थोडावेळ बागेत.”
सतीश खरतर टाळत होता. पण अंतराने आग्रह केला आणि दोघेही आत बसले.
दोघेही गप्पा मारत होते. बोलता बोलता अंतराच लक्ष समोरच्या झाडाखाली बसलेल्या तरूण जोडप्याकडे गेल. मुलाने मुलीला घट्ट धरून आवळायला सुरूवात केली. अंतराच्या मनात चलबिचल झाली. तरी पण भावनांवर ताबा ठेवत अंतराने सतीशला घरी येण्याच निमंत्रण देऊन घरी निघाली. दोघांनीही एकमेकांचे फोन नंबर आणि पत्ता घेतले.
बर्याच वर्षांनी ओळखीचे भेटल्यामुळे अंतरा खुश होती. सतीशला बाय करून ती वळली आणि घराच्या दिशेने निघाली. तिच्या भरगच्च नितंबाकडे बघत सतीश वळला आणि हॉटेलच्या दिशेने गेला.
रूमवर पोहोचताक्षणी त्याने टाईट झालेला लंड बाहेर काढला आणि अंतराला डोळ्यासमोर आणून हलवायला लागला. अंतराला त्याच बागेत नागडि करून झवत असल्याच दृश्य त्याच्या डोळ्यासमोर आल. ५ मिनिट जोरजोरात हलवून तो तृप्त झाला.
इकडे अंतराही गाडीवर पडल्या पडल्या सतीशचाच विचार करत होती. इतकी वर्ष झाली होती नवर्याच्या निधनाला. तिच्या शरीराने कुठल्याही प्रकारचे सुख अनुभवले नव्हते. गल्लीतली काही पोर आणि पुरूष तिच्या मागे लागले होते. पण तिने कमालीचा संयम बाळगला होता. पण सतीशला भेटण्याने तिच्या मनात पालवी फुटली.
अंतराने गाऊन वर केला आणि एक हात योनित तर दूसरा स्तनावर ठेवून सतीशला डोळ्यासमोर आणले. बोट आत बाहेर करून, निप्पलला चोळू लागली. चोळत असताना तिच्या डोळ्यासमोर एकच दृश्य होते. ते म्हणजे सतीशने तिचे दोन्ही पाय खांद्यावर घेतले आहेत आणि तिला दणक्यात फटके देत आहे. १५ मिनिटांनंतर ती शांत झाली.
दुसर्या दिवशी अंतरा सकाळी घराची साफसफाई करत होती. फोनची रिंग वाजली. अंतरा धावतच फोनकडे गेली. अपेक्षेप्रमाणे सतीशचा कॉल होता. काही वेळ गप्पा मारून सतीशने तिला दुपारच्या जेवणासाठी हॉटेल वर बोलावले.
अंतरा म्हणाली “हॉटेल कशाला. घरी या ना. मी बनवते ना जेवण.”
सतीश अतिशय अदबीने म्हणाला “अग येईन गं तुझ्या हातच खायला. पण डिनर. दुपारचे जेवण बाहेर जेउ.”
अंतरा हट्टाने म्हणाली “ते काही नाही. मी तुम्हाला घरी बोलावत आहे. बस विषय संपला.”
सतीश विचार करून म्हणाला “हम्म ठीक आहे मग डिनरसाठी बाहेर याव लागेल.”
अंतरा विचारात पडली.
सतीश म्हणाला “येशील ना?”
अंतरा म्हणाली “तुम्ही या तर घरी मग ठरवू.”
सतीशने होकार कळवला आणि दुपारी घरी पोचला.
अंतराने अतिशय लगबगीने जेवण वाढायला सुरूवात केली. चंदन शाळेत गेला होता. अंतराची सासू आतल्या खोलीत झोपली होती. सतीशला तिने बनवलेले जेवण खूप आवडले. दोघही जेवून हॉलमध्ये गप्पा मारत बसले. दोघांना चांगला एकांत मिळाला होता. सतीश सासू झोपलेल्या खोलीकडे गेली. तिच्या ते लक्षात आल. त्यांचा सोफा अगदी समोरच्या खोलीतून दिसत होता. त्याने कोपर्यातल्या शोकेसकडे बोट दाखवल आणि बोलला “ते काय आहे गं.” तो उठून त्या दिशेने गेला. अंतरा त्याच्या मागे गेली.
त्याने शोकेस मधला शो पीस हातात घेतला आणि बोलला “मस्त आहे गं. हे बघ ना किती सुंदर नक्षीकाम आहे ना.” बोलताना त्याने तिच्या खांद्यावर हात लावून तिला जवळ करून शोपीस दाखवत होता. अंतरा त्याचा स्पर्श समजून गेली. ती लगेच बाजू झाली. सतीश गोंधळला. सतीश तिच्याकडे बघत होता. ती आतल्या खोलीच्या दिशेने गेली.
