दिवस उजाडला. लोक आपापल्या शेतात जाऊ लागले. स्वातीने तर आज भल्या पहाटे उठून सर्व काही आवरले. अंघोळ करताना तिने केसांना शाम्पू, अंगाला सुगंधित उटणे लावले. गुप्तांगाजवळचे केस तिने काढून टाकले. धुतलेल्या गाजरागत तिची काया टवटवीत दिसू लागली. दोन्ही मुलांचे आवरून त्यांना तिने शाळेला पाठवले. तिची ती लगबग शालन अक्का पाहतच होती. रंग्याबरोबरचा कार्यक्रम उरकल्यानंतरच्या अवस्थेची कल्पना करून अक्काला हसू फुटले. स्वाती तिच्याकडे फणकार्याने पाहू लागली.
दुपारचे बारा वाजले. सकाळी रानात लवकर गेलेला यशवंता जेवायला घरी आला. जेवण झाल्यावर त्याला तालुक्याच्या ठिकाणी सरपंचासोबत जायचे होते. घाई गडबडीत जेवण उरकून यशवंतने गाडीला किक मारून तो मार्गस्थ झाला. घरात आता फक्त शालन आणि स्वाती दोघीच होत्या. स्वातीने धड जेवण पण केले नाही. आजच्या विचाराने तिचे तन मन हरपले होते. आरश्यासमोर उभ राहून तिने जांभळ्या रंगाची साडी नेसली. तिच्यावर फुला फुलांची नक्षी होती. गडद जांभळ्या रंगाच्या साडीवर फिकट गुलाबी ब्लाऊज तिच्या देहाची शोभा वाढवू लागला. कोणाला संशय येऊ नये म्हणून नटन्या मुरडन्याला आवर घालत ती थेट अनिताच्या खोलीत आली. अनिता तिचीच वाट पाहत बसलेली. स्वातीकडे पाहत अनिताने पुढील प्रसंगाचा विचार केला. घराच्या मागच्या दारातून त्या दोघी बाहेर पडल्या. शालन त्यांच्या पाठमोर्या आकृतीकडे पाहत हसत होती. नकळत तिला तिचा रंगासोबतचा प्रणय आठवला.
सावकार त्यांचीच वाट पाहत बसलेला. आल्याची वर्दी द्यायला पहिला अनिता आत गेली.
अनिता – ” सरकार, स्वाती आलीया.”
रंगा – ” ठीक हाय. आन आत तिला.”
अनिता स्वातीला आत घेऊन आली. स्वातीची नजर जमिनीला खिळलेली. रंगाने नजरेने अनिताला जायची खूण केली. बरहुकुम अनिता बाहेर गेली. तिने बाहेरून कडी लावली. आता खोलीत फक्त रंगा आणि स्वाती होते. स्वातीने मान वर करून रंगाला पाहिले. रंगाचे ते उग्र रूप पाहून तिला पहिल्यांदा कसेसेच वाटले. तिला घाम फुटू लागला. रंगा तिच्याकडे येत म्हणाला.
रंगा – ” घाबरू न गं स पोरी. ये इथ बस.”
असं म्हणत रंग्याने तिला पलंगावर बसवल. अलगद त्याने आपला हात तिच्या सुडौल खांद्यावर ठेवला.
रंगा – ” यशवंतची न तू?”
स्वाती – ” जी.”
रंगा – ” हम्म…! आमच्या इरोधी पक्षातल्या ईलास सोबत अस्तूय त्यो. उगच आमच्याशी नडत असतो. काय दितूय त्याला त्यो ईलास…? तुझ्या दादल्यालाच लई हौस हाय. पुढारी पण मिरवायची. इतकी दिखणी बायकू घरात असताना बी भाईर तोंड कसं काय मारू वाटतंय त्याला.”
असं म्हणत त्याने स्वातीची हनुवटी तर्जनीने उचलली. तिच्या डोळ्यात त्याला भूक दिसली.
स्वाती – ” व्हय सावकार, कधी साधं क्वाड कौतुक नाय, का हौस मौज नाय. नुस्त आपलं रांधा वाढा उष्टी काढा. इतकचं काय ते आयुष्य. ह्या सौंदर्याचं कुणाला काय बी नाय. म्हणून सरकार, हे लावण्य म्या तुम्हाला भोगायला देत हाय. मला पाक रगडून टाका रावजी. मला पुरती तुमची बनवून टाका.”
असं म्हणत प्रणयाला आसुसलेल्या त्या स्वातीला रंग्याने कवेत घेतले. पलंगावर तिला आडव करत रंग्याने आपला सदरा काढून फेकला. आणि तिचा कोवळा देह पिळवटून टाकण्यासाठी पुढे सरसावत त्याने तिच्या साडीच्या निर्यांना हात घातला. त्यात्याच्या कुलवधुचे वस्त्रहरण रंगा सावकार करू लागला. असेच वस्त्रहरण त्याने दोनदा केले होते. स्वातीची ती साडी हुंगून त्याने दूर फेकली. आपली काळसर, पुष्ट जीभ रंगाने स्वातीच्या मुखात अडकवली. त्याच्या तोंडातील लाळ स्वातीच्या तोंडात प्रवाहित होऊ लागली. रंगा सर्व ताकदीने तिचे मर्दन करत होता. स्वाती आता पूर्णतः गरम झाली. तिला रंगाच्या बलदंड देहामुळे घुसमट होत होती. पण तिची प्रणय भूक या सर्व समस्यांवर मात करू लागली. रंग्याने आता स्वातीचा परकर फेडला. त्याचे राकट हात स्वातीच्या दोन मांड्यामध्ये फिरू लागले. परिणामी ती अधिकच कामोत्तेजित होऊ लागली. दोघांचे गरम उसासे वातावरण कोंदट असल्याची जाणीव करून देत होते.
शेवटी रंगाने आपले धोतर सोडले आणि आपल्या मांड्या थोपटत तो स्वातीसमोर उभा राहिला. सकाळपासून उपाशी असलेली, आणि आता रंग्याच्या रगडण्याने आधीच अर्धमेली झालेली स्वाती रंग्याच ते अवजार पाहून गर्भगळीत झाली. क्षणात तिच्यासमोर काजवे चमकले. आसुरी हास्य करत रंगा तिच्या देहावर स्वार झाला. स्वाती त्याला हाताने मागे रेटत होती. परंतु त्याच्या ताकदीपुढे तिचे काय चालणार. तिच्या तोंडून ” नको, नको ” येऊ लागले. रंगाने आपले लिंग स्वातीच्या दोन स्तनांच्यामध्ये आणत चोळले. स्वातीने ते मुसळ आपल्या हातात घेतले. आणि तिच्या देहात एक शिरशिरी आली. नंतर स्वातीचे पाय फाकवत आपल्या खांद्यावर घेत. आपले ते काळेकुट्ट, रॉडसारखे दणकट सामान स्वातीच्या गुलाबी फटीजवळ आणत तिथे रगडायला सुरूवात केली.
स्वाती – ” आ हऽऽऽs… उम्म्म्ऽऽऽ…! आता राहवत नाही… टाका ना आत…!! घुसवा ना…!!”
तिची दोन्ही मांड्यात ओलसर जाणवू लागल्यावर रंगाने पवित्रा घेत खसकन् तिच्या फटीत घुसवला.
” आ आ आ ह स् स् स्…!! आई आई गं…!! मेले…!!” अश्या रडवेल्या आवाजात स्वाती किंचाळली. तिचा तो आवाज बाहेर उभ्या असलेल्या अनिताच्या कानावर पडला.
रंगाचा हा अनपेक्षित वार स्वातीच्या जिव्हारी लागला. ती फक्त मान हलवत नकार देत होती. पण आता तिची सुटका नाही, हे तिने पुरते ओळखले. तिचे पाय ताठरले होते. रंगा मात्र तिचा विचार न करता तिला पुरता भोगू लागला. तिच्या देहाचे लचके तोडत होता. यशवंताचा सारा राग तो तिच्या बायकोवर काढत होता. स्वाती मात्र विव्हळत होती. तिची ह्या आधी अशी पलंगतोड ठुकाई झालीच नव्हती म्हणा…! अखेर रंग्याने एकदाचा आपला माल सोडला. तो स्वातीच्या अंगावरच उडाला. तृप्तीने स्वातीचे डोळे पाणावले. डोळे मिटून ती तशीच निपचित पडून राहिली. तिच्याकडेला रंगाही आडवा झाला. जाडी भरडी रग अंगावर घेत रंगा तिला चिटकून झोपला. आपले तोंड तिच्या कानाजवळ आणत रंग्याने विचारले,
रंगा – ” कसं वाटतंय???”
स्वातीच्या अंगात तर उत्तर देण्याइतपतही त्राण नव्हता. तिचा कंबरेखालचा भाग ठणकत होता. तश्याही अवस्थेत ती म्हणाली,
स्वाती – ” मालक, आ व समदं अंग ठणकत हाय. पण असाच अनुभव मला घ्यायचा हुता. आ आ ह ह…! थोडी कळ सोसावी लागते. पण ह्यात एक वेगळंच समाधान हाय बगा.”
थोडा वेळ असेच एकमेकांच्या कुशीत झोपत नंतर दोघांनी उठून आवरत घ्यायला सुरूवात केली. स्वातीला धड चालताही येत नव्हतं. त्यामुळे काही वेळ ती स्वस्थपणे वाड्यात बसली. अनिताने सर्वांसाठी चहा बनवला. चहा पिल्यावर स्वातीला जरा तरतरी आली. जाताना रंगाने स्वातीच्या हातावर २, ००० रू. ठेवले. दोघीही घराकडे जाऊ लागल्या.
सुरजशी संबंध ठेवत स्वातीने नकळत अनैतिकतेमध्ये चंचुप्रवेश केला होता. पण आज रंगा सावकारासोबत झोपून तिने आपल्या सार्याच मर्यादा ओलांडल्या.
अखेर दोघी घरी आल्या. सायंकाळ होत आलेली. स्वातीची मुले शाळेतून येऊन चहा पीत होतीत. लंगडत लंगडत स्वाती घरात येऊन बसली. तिची सासू तिची झालेली अवस्था पाहत होती. रंग्याने हिचा दणकून कार्यक्रम घेतला आहे, असं तिच्या मनाने कधीच हेरले. घरात येता क्षणीच तिचा डोळ्याला डोळा लागला. शालन देखील तिला काही न बोलता स्वयंपाक करायला बसली.
अनिता अंधार पडल्यावर रंगाकडे गेली. सावकार नुकताच बाहेर चक्कर मारून वाड्यात आलेला.
रंगा – ” व्वा…! अनिते…!! एक नंबरी काम केलंयस तू…!! आ हा हा…!! आज जरा बरं वाटलं बघ.”
अनिता – ” सावकार, ते ठीक हाय. पण माझं पैक…?”
रंगा – ” हा हा, दिऊया की, मी कुठं पळून जातुया का…!”
अनिता – ” तसं न व. पण व्हाइस गरज व्हती.”
रंगा अनिताला पाहत गळ घालत म्हणाला,
रंगा – ” आता आलीच हाईस तर जरा खुश करून जा की.”
अनिताचा नाईलाज होता. काहीही झालं तरी तिला सावकाराची मर्जी राखण क्रमप्राप्त होतं.
छातीवरचा पदर पाडत अनिता रंगा सावकरासोबत पलंगावर आडवी झाली.
