शेवताने आपल्या छातीवरचा साडीचा पदर काडला व “हुश्श… श” करत ती वारा घ्येवु लागली. ती वारा घेत असताना तिची टंच भरलेली छाती इचमळत व्हती. तिचा सफेद बलाऊजला फुडे बटना व्हती. त्यात वरची दोन बटना गायब! तिच्या गळ्याखालच्या घळीत बबन्या मस्त शिन दिसत व्हता. त्याच्या समुर उघडा जालेला नजारा त्यो डोळे फडून पहात व्हता.
शेवतान बलाउजच्या आत कायबी घातल नव्हत. कारन बबन्याला सफेद बलाउजमधून शेवताच कालेभोर जांभलावानी थानाची दोन्ही बोंडं लै छान दिसत व्हती. दोन्ही बोंडं कापडातून वर डोकावताना दिसत व्हती. त्यांच्या बाजूची वर्तुलं बी त्याला नीट दिसली.
शेवताने वारा घालायला म्हनुन बलाउज चिमटीत पकडला व अंगासुदीन जरा पुढ वढत त्यात आत फुक घालू लागली. तिने वर बगीतल तसा बबन्याची व तिची नजरानजर झाली.
त्येच्या नजरेवरून नजर न हटवता ती सोताची थान थापट लागली व वजन पहावे तसे एकेक गोळा हातात उचलुन त्यावर त्याना त्वांडान हुंक घालू लागली. बबन्या त्याचा नाश्टा इसरून त्याचा ताठलेला लंड पायात पकडून पंचावर हात दाबून ताठच्याताठ बसला.
“काय मास्तर तुमाला तित, या तुमच्या हित गरम न्हाय व्हत? आता त्यो पंका बी बंद झाला हाये. तरीबी तुमाला न्हाइ वाटत गरम व्हत?” हित ‘गरम’ वर जरा जास्तच जोर दिला शेवतान. “का उगडेबंबच बसला हायत म्हनुन लय गार वाटितया!”
बबन्या उगाचच सावरून बसला. त्येचा शरट अजूनबी त्येच्या बॅगेतच व्हता. त्यो काडून घालायचा तवर त्यी निगून ग्येली तर? त्यो तसाच बसून व्हायला.
“काय टकमका बगता मास्तर? बाइच थानं कदी पायली नव्हती की काय?” तिने मिश्कील आवाजात पुसले.
ह्ये बोलताना शेवताबाइ मांडी सोडून जरा सरसाऊन बसली. तिच्ये दुमडलेले पायाचे गुडघ्ये वर जाले व्हते अन जरा फैलावले व्हते. बबन्याची नजर तिच्या पायावर गेली. त्येला त्यिचे पायावरच क्येस बी जरा जरा दिसत व्हते. तिने जनु वारा लागाव म्हनुन साडी जरा वर केली. १०० वॅटचा दिवा चमक ल्यागत बबन्याचे डोळे चमकले. त्यिन वर क्येलेल्या पायाच्या मदुन त्याला शेवताच्या सफेद साडीतून तिच्या गोर्‍यापान मांड्यांची झलक त्याला दिसत व्हती।
शेवताने परत तिची थान हातात घेवून त्याना फुक घातली. “तुमा बाप्यांचे बर असत म्हना. शरट काढला तरी चालतं. तुमाला कोनी काय बोलत न्हाइत. पन बाइ मानसाची बात वायली असते. आमाला गरम होवो की जीव जावो, काय बी करता येत न्हाइ.”
“नाइ म्हनजे माजी काइ हरकत नाही तुमी तस केले तर?” बबन्या चाचरत म्हनला. जरा हलवून खुटा घट करत होता त्यो जनु.
“अग बया! तसं म्हनजे? म्हनायचे काय वो तुमाला मास्तर?”
“न्हाइ माझं म्हनन अस व्हत, की मला चालल. तुमी कापड काढल तरी मी काही कूनाला सांगाया जानारा मानुस न्हाय.” बबन्या धीर करून इतक सगल एका दमात बोलला.
शेवताने जरा विचार क्येला. त्यो करताना तिच पाय अजून हलला अन तिची साडी अजून वर ग्येली ह्ये काही बबन्याच्या चानक्ष नजरेतून सुटले नाही!च्या मायला!
“न्हाय म्हनजे तुमच्या कापडात तुमाला जरा गरम व्हतय तर त्येंना वाइच खोला, अन वारा खा की शेवतामावशी. पाजेल म्या घालतो.च्या आयला वाराहो!”
“मंग जरा हवा खाउ म्हनता मास्तर?” बबन्यान नंदीबैलागत मान इलावली.
तिने पटकनशा उरलेली दोन बटना खोलली व ते करताना तिने साडीही वाइच वर खेचली. मग बलाउजची एक बाजू अंगापासून दूर केली व तिच थान तिने हाताने बाहेर काडल व त्यावर फुक मारू लागली. मंग पयल थान न झाकता तसच येऊन दुसरं थान बलाउज मन बाहेर काडल व त्याला वारा घातला.
शेवताची गच्च भरलेली थान, त्यावरची भली मोठी काळी वर्तुल, त्या वर्तुळात रोमांच उभे व्हाऊन झालल उबे गोल ठिपके, त्यातून जमिनीतून पेरून वर आल्यागत येक येक शिंगल लांब क्येस व त्याच्या मदे डौलान माना वर करू बगणारी त्यावरची रसरशीत जांभळागत तिच्या बोंड्या! तिच त्ये दुधाल छातीच रूपड बबन्या डोळ भरून बगात व्हता. त्याच झापड उघाडल्यागत थोबाड मोठ गाइल व्हत, नशिबच्या आयला त्यातून लाळ काय ती टपकत नव्हती!
“काय मास्तर कस दिसतया माझं अंग?” बबन्याच्या नजरेचा ठाव घ्येत बलाउज पुरा खोलत शेवतान बबन्याला विचारल.
बबन्याच्या तोंडाला कोरड पडली व्हती. त्याच्या यानी मनी नसताना ही बया त्येला ‘फुल टू’ शो देत व्हती. तो बी न मांगता! पन त्याच दिल मांगत व्हत मोर!!
“लई ब्येस!” तो कसाबसा बोलला. “म्हनजे लईच झकासा”
“आता तरी बगीतली कि नाही तुमी उगडी बाइ मास्तर?”
बबन्या अजूनही डोळ भरून तिची थान पहात व्हता. लंड उसळ्या मारू लागला तसा आता त्याला कंठ फुटला. “अजून कुठे दिसलीया मला पुरी उघडी बाइ!”
“अग बया! मास्तर तुमी तर लईच चालू निगालात की वो. तुमाला येक इंच जागा काय ती दिली, तुमी तर राव पुरे आमच्या तंबुत घुसाया बगता की काय? तुमच काय म्हनन हाय? आता काय मी पुरी नागडी होऊ अस म्हनायच हाय की काय तुमास्नी?”
च्या आयला! बबन्या तिच्या भडीमारान गरगरला. येकदम चुप जाला. त्याला भिती वाटली जनु की दिसतया त्येबी हातच जातय की कायच्या मायला!
“काय मास्तर उठला की नाय तुमचा मग, माजी दुध पाहून?” तिने परत शांत सुरात विचारल.
आता बबन्याबी लै धिट झाला व्हता. त्याने पंचावरूनच त्याचा उठलेला बाबुराव हातात पकडला व तिला दावला. बाहेर न काडता वरूनच तो तिला लंड कुरवालुन दाखवु लागला.
“चांगला मोठा दिसतया वो तुमचा मास्तर” असे बोलत तिने तिच एक थान हातात घ्येऊन त्याची बोंडी बबन्याच्या दिशेला क्येली.
बबन्या त्याचा लंड जोराजोरात चोळू लागला.
“अव मासतर जरा दमान घ्या की! नायतर विनाकारन फुटल की ओ तुमची बाटली!” ती हसत बबन्या काय करतो त्ये वाकून पाहू लागली.
“तुमच्या सोट्याचा सुपडा मोठा हाय का?” तिच्या या प्रश्नाने बबन्या खुर्चीवरून कोसळायचाच बाकी राहिला.
“तुमच्या सुपड्याला बाईच्या मैनेत आत बाहेर करताना तिला लय झ्यंक वाटेल बगा!”
बबन्याने काय त्याच्या बापजाद्यानेही अशी भाषा त्यांच्या आयुष्यात ऐकली नवती!
“काय मास्तर हात लावणार का माझ्या दूधाना?” तिने दोनी थाने हातात घेऊन त्याच्या समुर क्येली. बबन्याने खुर्ची पुडे खेचली व तिच्या थानावर हात येवला. तिने त्याचा हात तिच्या हाताने दाबला तसे तिचे बोंड त्याच्या स्पर्षाने टरारून फुगले व त्याच्या हाताला टोचु लागल.
तिने दुसरं थान पुड केले तवा बबन्याने तेबी हातात घेतल व न सांगता दाबाया लागला.च्या आयला! त्येला खात्री व्हती की तो ह्यो सपान बगतोया आनी कदी बी त्याचे इवाळे उघडतात व ह्ये लय ग्वाड सपानातून त्यो जागा व्हईलच्या मायला!
“मास्तर कशी काय वाटता हाइत माझे दुधं? मंग काय चाखून बगनार का त्याची टेस्ट?”
तिने तिचे दोनीबी हात उगाडले व त्यिची चोली पुरी काडून टाकली. तिचे गोले तर लै मोठे व्हते व त्ये दाबताना बबन्या खुर्चीतून पुढ झुकून बसला व जीवाच सार्थक जाल्यागत तिचे थाना व त्येच्या जोडीला तिच्या बोंद्या चिमटीत चेपु लागला. त्याला इतक उत्तेजीत वाटाया लागल व्हत की आत्ता या बाइच नेसलेले फेडाव व तिला पुर नागड करून चोदाव.प त्याल ह्यो बी समजात व्हता की ह्या बाइपोतुर हुशार बाइ त्याला मिलनार न्हाही त्येच्या या नव्या शिक्षानाला, तवा जरा दमान घ्येतला तर लै ब्येस.
त्याने वाकून तिच येक थानाला जीभेने चाटल व तिच टपोर बोंड वटात धरून त्यो चोखू लागला. चुक चुक करत येकाद्या तान्ह्या बाळागत तो तिची बोंडी चोखू लागला. जरा वेळ एक बोंडी चुरून झाल्यावर तिन दूसर बोंड पुड के ल. बबन्या त्येबी मन लाऊन चोकत व्हता.
चोखता चोखता तो तिच्या जवळ यायला पुढे सरकला तवा त्याचा पंचा पुरा बाजूला झाला. तिच्या मायला, त्याला म्हायत नव्हत पन त्याचा पोपट त्याचा पंचाच्या पिंजर्‍यामन कदीच मुक्त होऊन दाना पानी शोधाया बाहेर पडला व्हता. पन शेवताने त्यो बराबर हेरला व्हता. ती लई कालजीपुर्वक त्याचा उद्या मारनारा पोपट बगत व्हती.
तिला बी आज लई ब्येस वाटत व्हते. बर्‍याच दिवसाने पुरषाचा हातान तिच थान कुसकरल व चाटल व्हती. त्याचा पोपट पहाताना तिची मैना पाझरू लागली व्हती. त्यिने त्यिच्या साडीला वर ओढून त्यिचे पायबी फाकवले. जसे त्यिचे पाय फाकले तसा तिच्या गोर्‍या मांड्या दिसायला लागल्या. त्याच्या ये बी लक्षात आल की साडीत परकर व्हता पन चड्डी नव्हती. त्यामुळे त्याला तिच्या मांड्यामदन तिची दाट केस आसलेली फोदी बबन्याला सपश्ट दिसु लागली.
त्या त्याच्या पयल्या वयल्या दर्शनाने येक नवी हुरहुर लागून त्यो पुरा थरथर कापाया लागला.
