काल तिचा अचानक कॉल आला.
“काय रे, आठवण येते की नाही माझी? की विसरलास मला? ” ती
“नाही ग, तसं काही नाही… बीझी बीझी चाललयं सगळं ” मी
मग थोडसं बोलणं झालं… इकडच्या तिकडच्या चौकश्या करून झाल्या… अन ती म्हणाली “भेट कधीतरी “
मी “तू म्हणशील तेव्हा”
ती “चल भेटु उद्या”
मी “लगेच उद्या?? “
ती “पहा मी म्हटल होतं ना तुला वेळ नसतोचं म्हणून”
मी हसलो न म्हणलो “खरंच भेटायचं का उद्या की मजाक करतेस?”
ती “नाही रे खरचं बोलतेय… उद्या दुपारनंतर मी फ्री आहे. नवरा लेट येणार आहे.ऑफिस पार्टी वगैरे काहीतरी आहे. बघ तुला जमतयं का…? नाहीतर नंतर भेटु. त्यात काय एवढं”
मी ” ओके. मी ट्राय करतो… बघतो कामं मँनेज होतायेत का दुपारपर्यंत… आज संध्याकाळ पर्यत कळवतो… चालेल का?
ती ” नो प्रॉब्लेम”
मी “नक्की सांगतो… वील ट्राय १०० परसेंट”
ती “नो इश्श्यु… बघ तू न निवांत कळवं… ओके
तसं ती न मी म्हणजे खूप चांगले मित्र… लग्नाआगोदर जवळपास चार पाच वर्ष एकत्र काम करत होतो. मला ती अन तिला मी आवडायचो.हे दोघांनाही कऴायचं समजायचं… कधीकधी घट्ट मीठी ही मारावी वाटायचं एकमेकांना… पण फक्त डोऴ्यात पहात रहायचो… दोघाऩा ही जाणवायचं, ओढ कऴायची पण परंतु समाज, मर्यादा हे असं काहीबाही चालायचं ङोक्यातं… तीची माझी जात वेगळी मग लग्न होणं शक्य नाही वगैरे वगैरे मग नकोच मर्यादा ओलांडायला… असं वाटायचं… परंतु त्याही पलिकडंचं मैत्रीचं नातं पुरेपुर निभावलं.
एकत्र भरपुर हुंदडलो… होटेलिंग केलं… मुव्हीज पाहिले… रात्रीची कॉफी तर डेली रूटीनच झाली होती. तीही ठरलेलं कॉफीशॉप होत. रोज रात्री ९ ते १० कॉफी न मग रमत गमत १०.३० पर्यत तीला होस्टेल गेटवर सोडायचं… हे सवयीचं होतं
थोडक्यात नातं मैत्रीचं म्हणा की त्यापलिकडचं पण घट्ट वीण होती नात्यामध्ये…
नंतर तिचं लग्न ठरलं… तिचा होणारा नवरा, मी अन ती एकत्र भेटलो… औपचारीक ओऴख करून दिली- घेतली… लग्नालाही गेलो…
हळूहळू ती लग्नानंतर संसारात रमत गेली… मी कामामध्ये बुडत गेलो… बोलणं कमी होतं गेलं… नंतर माझंही लग्न झालं… ती तिच्या अन मी माझ्या लाईफमध्ये रमत गेलो… कधी कधी मेसेज यायचा-जायचा… परंतु तेही नॉर्मल फॉरवर्डस…
काल असा अचानक फोन न भेट… थोड अनपेक्षित होतं…
डोक्यात भेटायचा विचार ठेऊन कामं हातावेगळी केली… दुसर्या दिवसाच्या दुपारच्या मीटींगज पोस्टपोन करायला सांगितल्या अन तीला मेसेज केला
दुपारी जेवणं करूया एकत्र… @ २:०० लगेच रिप्लाय आला – ओके.
लग्नाआगोदर जायचो त्यापैकी एका हॉटेलचा पत्ता पाठवला…
परत रिप्लाय आला “ओके”
दुसर्या दिवशी पोहचता पोहचता २.१५ झाले… वाटलं चिडतेय ती आता…
ती वेटिंग चेअर वर बसली होती… मला पाहून हळूच हसली न म्हणाली “मला वाटलं विसरला तु”
मी “नाही ग, निघताना नेमकी कामं वाढली… असो… चल ऑर्डर करूयात… खूप भुक लागलीय”
जेवणाची ऑर्डर दिली. हसत खेळत गप्पा मारत मस्त जेवण झालं. खूप दिवसांनी असं मस्त छान फील येत होतं. बील पेड केल अन बाहेर आलो.
ती – छान वाटलं तुला भेटुन-बोलून
मी – सेम हिअर. मग अजून काय म्हणतेस?
ती- काही नाही रे. चाललयं रूटीन लाईफ
बोलत बोलत गाडीजवळ आलो. मग मी तिला विचारलं “बोल कुठं सोडु तुला?”
“तुझ्यात” ती उत्तरली
काय?? मी उडालोचं
ती हसतं म्हणाली “अरे चेष्टा केली रे”
पण तरीही मला तिच्या बोलण्यात काहीतरी वेगळं जाणवलं.
तिने मग विचारलं “घाई आहे का?”
“नाही गं… आता मी ऑफिसला जाणार नाहीये… घरीच जाईन… अन तसाही माझा घरी जायचा काही फिक्स टाईम नसतो.
तुलाच घरी जायचं असेल म्हणून विचारल मी”
“अरे नाही. मी तर फ्रीच आहे. माझा नवरा उशिरा येणार आहे सांगितलं होत ना तुला.”ती
“मग बोल कुठं जायचं… मला पण वेळ आहे… बस गाडीत… बसल्यावर ठरवु” मी
ती गाडीत बसली… तिच्या चेहर्यावर समाधान दिसतं होतं… खुश वाटली ती मला. मी गाडी काढली न म्हटलं चलं असंच फिरू गाडीत
तिला काहीच प्रॉब्लेेम नव्हता… मग तिने मला आमच्या पूर्वीच्या रूटला गाडी घ्यायचं सांगितलं… मस्त गप्पा मारत मी गाडी स्लो चालवत होतो… बाहेर रोडवर झालेले बदल ती सांगत होती… पूर्वी किती मोकळं होतं इकडं… आता कसं सगळीकडे शॉपची गर्दी वगैरे झालीयं… असं काही बाही बोलतं होतो आम्ही… मध्येच ती म्हणाली चल माझ्या होस्टैलकडे गाडी घे. जाताजाता होस्टेल अांटीला ही भेटतें.
मी गाडी वळवली… ती आंटी होस्टेल शेजारीच एका बंगलोत रहात होती. मी गाडी तिच्या बंगलोच्या फाटकातून आत घेतली… ती गाडीतून उतरली. मला पण येण्याचा आग्रह करत होती परंतु मी टाळलं म्हणालो निवांत ये तोपर्यत मी एकदोन फोन कॉलस करतो. मग ती एकटीच गेली.
संध्याकाळ होत आली होती… मला वाटलं आता तीला वेळ लागेल सो घरी फोन केला की यायला उशिर होइलं… जेवण करून घे
फोन ठेवतो न ठेवतो तर ती परत आली… अन म्हणाली…
“अरे ती बाहेर गेलीय.घरी कोणीच नाहीये मी फोन केला तर म्हणाली जाऊ नको थांब… तीलाही मला भेटायची खूप इच्छा आहे… एक तास तरी लागेल तीला यायला… “
मी – एवढा वेळ थांबायच??
ती – थांबुयात की… त्यात काय एवढं… तसं पण आ पण कुठतरी बसून गप्पा मारत बसलो असतोच ना. गाडीतच बसु गप्पा मारत… तसं पण इथं आपल्याला डिस्टर्ब करायला कोणी नाही.
“म्हणजे??” मी चमकलोच
“कसला घाबरतोस रे तु” ती
“तसं नाही गं” मी गाडीचे सीट मागं ओढत बोललो.
“मग कसं”ती
अस बोलून ती माझ्या डोळ्यात डोळे घालुन पाहायला लागली… खूप सुंदर दिसतं होते तिचे डोळे… एक वेगळीच चमक जाणवत होती तिच्या डोळ्यात… हळूहळू तिच्या नजरेत मला मादकता दिसायला लागली… ती डोळ्यामध्ये एकटक पाहत होती. सर्वांगातून एक गोड शिरशिरी उठतं होती… तिच्याही अन माझ्याही… मला काहीच सुचत नव्हतं वा काय बोलावं कळत नव्हतं…
अचानक तिने माझ्या डाव्या हातावर हात ठेवला अन मला काही कळायच्या आत माझ्यावर झुकून सरळ सरळ ओठावर ओठ टेकवले. आवेशाने तीने माझ्या ओठाचे रसपान सुरू केले. मला हे सगळं अनपेक्षित होत. तिने डोळे मिटले होते न माझ्या ओठाचा ताबा तिच्या ओठात होतां. माझे हात आपोआप तिच्या केसांमध्ये गेले. अन मी तिला माझ्या अंगावर ओढले. तीने अगदी सहजतेने अन चपळाईने तिच्या सीटवरून माझ्या सीटवर झेप घेतली. कदाचीत ती मनात हे ठरवून आली असं वाटतं होत.
आता ती माझ्या मांडीवर बसून अगदी सहज माझ्या ओठावर हल्ला करत होती. तिने तिचे हात माझ्या केसामध्ये रोवले होते. माझे हात तिच्या पाठीवरून नितंबावरून फिरत गोलाई मोजत होते. खूप दिवसाची कसर ती भरून काढत होती. आता तिने माझी जीभ तिच्या ओठामध्ये घेऊन मग्न होऊन रसपान करत होती. तिला न मला बाहेरच्या जगाचा पुर्ण विसर पडला होता.
तसंही बाहेर अंधार पडला होता न आम्ही कंपाऊडच्या आत असल्यामुळं कोणी डोकवणं शक्य नव्हतं
ओठाचा खेळ तसाच चालू ठेऊन तीने खाली पाय ठेकऊन नितंब वरती उचलले न माझ्या पँण्टमध्ये तयार झालेल्या फुगवट्यावरून सराईत तयार ललना सारखा हात फिरवला
आहहहहहहहहहहा… माझ्या तोंडातून आवाज निघाला… तिचा तो पँण्टवरून माझ्या लिंगाला झालेला स्पर्श अवर्णनिय होतां.माझ्याअंगात वीज संचारावी असं काहीतरी झाल. त्यामुळं मी तिचे ओठ जोरजोराने ओढु लागलो
माझे हात आता नितंबावरून तिच्या स्तनांवर आले… तिनं घातलेल्या टी-शर्टवरूनही तिच्या स्तनांची ताठतरा जाणवत होती. टरारून फुगलेले तिचे दोन्ही स्तन आता माझ्या हातामध्ये होते. चुंबन अन स्तनमर्दन असा दुहेरी खेळ चालला होता. मधूनच तीचा एक हात माझ्या लिगांवर फिरत होता.
