अखिलला आणखी एक भीती सतावू लागली. गणप्याने शर्मिलाची शारीरिक हानी करू नये! तो तापट स्वभावाचा माणूस होता तर शर्मिला मृदुभाषी स्त्री होती. दोघांमध्ये काही साम्य नव्हते. शारीरिक समानतेपेक्षा त्यांच्या मानसिक पातळीतही फरक होता. शर्मिला एक सुसंस्कृत आणि कुलीन महिला होती. प्रणय क्रिडाच्या वेळीही तो विनम्र आणि शांत राहायचा.तर गणप्याकडून सभ्य वर्तनाची अपेक्षा करणे व्यर्थ होते. अखिलने सरलाचे लैंगिक कृत्य पाहिले होते. कुठेतरी गणप्या देखील शर्मिलाच्या बाबतीत असेच वागला तर काय होईल?
ते दोघे त्यांच्या स्वतःच्या विचारांमध्ये बुडून झोपेच्या कुशीत केव्हा गेले हे त्यांनाच माहीत नाही.
दुसर्या रात्री…
शर्मिला तिच्या घरापासून थोड्या अंतरावर असलेल्या पूर्वनियोजित ठिकाणी पोहोचली. सरला तिथे तिची वाट पाहत होती. वाटेत ते दोघे सरलाच्या घराच्या दिशेने जात असताना, सरला शर्मिलाला म्हणाली, ” ताई साहेब, मी माझ्या सर्व शेजार्यांना सांगितले आहे की माझी वहिनी रात्री या शहरात येत आहे. काही तासांसाठी ती आम्हाला भेटायला आमच्या घरी येईल. तिला लवकरच परत जायचे आहे, त्यामुळे ती स्टेशनवर आपले सामान ठेवून भेटण्यासाठी येईल. आता तुम्ही काळजी करू नका. कोणावरही शंका घेतली जाणार नाही. उद्या सकाळी तुम्ही व्यवस्थितपणे तुमच्या घरी पोहोचाल आणि माझ्या पतीची इच्छा देखील पूर्ण होईल.”
शेवटचे वाक्य ऐकल्यावर शर्मिला पुन्हा डोळे वटारले. पण आता ती परत जाऊ शकत नाही! जे काही घडायचे आहे ते घडेल हे तिने मान्य केले. आणि ते घडायला फार वेळ लागला नाही कारण ते संभाषणादरम्यान सरलाच्या घरी पोहोचले होते. एकदा घरात शिरल्यावर शर्मिलाला आणखी एका समस्येला तोंड द्यावे लागले. या घरात एक खोली, एक लहान स्वयंपाकघर आणि स्नानगृह होते. प्रश्न होता, सरला कुठे राहील!
गणप्या लुंगी आणि बनियान घालून खुर्चीवर बसला होता. जेव्हा सरलाने दरवाजा बंद केला, तेव्हा गणप्याने शर्मिलाकडे उडी मारली आणि आपले दोन्ही हात तिच्या कमरेवर ठेवले. त्याचे भुकेले डोळे तिच्या चेहर्यावर स्थिर झाले होते. त्याला ते स्वतःच्या डोळ्यांनी खायचे होते असे वाटत होते. त्याने कामुकपणे तिच्याकडे पाहिले आणि सरलाला म्हणाला, “सरला, साहेबांकडे इतक्या मस्त भरीव माल होते, तरीही तू त्यांच्या नजरेत पडली!” पण ते काहीही असो, त्याने माझे नशीब खुले केले. आता मी या चविष्ट वस्तूंचा आस्वाद घेणार आहे “.
त्यांने आपले तोंड शर्मिलाच्या ओठांकडे वळवले, पण तिनी मान वळवली आणि म्हणाली, “नाही, इथे सरला आहे”.
“मग काय झाले, बाईसाहेब? “गणप्या म्हणाला. “साहेबांनी त्यांचे काम केले ते मी नाही पाहिले. आता मी तुझ्याबरोबर काय करणार आहे, ते सरलाला बघू दे. म्हणजे हिशेब बरोबर होईल “.
सरला हिने आपल्या पतीला अप्रत्यक्षपणे पाठिंबा दिला आणि म्हणाली, “अरे, हिशेब वेगळे आहे. पण आता मी कुठे जाणार? या घरात जागा नाही आणि जर मी शेजार्याच्या घरी गेली, तर तो विचार करेल की ती रात्री तिच्या मेहुणीला तिच्या पतीकडे सोडून आमच्या घरी का आली आहे?”
आता शर्मिलाकडे दुसरा पर्याय नव्हता. आणि सरला जे म्हणत होती ते देखील बरोबर होते. तिने हळूच मान डोलावली आणि होकार दिला. आता गणप्याला हिरवा सिग्नल मिळाला होता. त्याने आपले बोट तिच्या ओठांवर फिरवले आणि म्हणाला, “अरे, हे किती मऊ आहेत, फुलांसारखे!. आणि गाल किती गुळगुळीत आहेत!”
त्याचा हात तिच्या संपूर्ण चेहर्यावरील भुगोल शोधण्याचा प्रयत्न करत होता. तिच्या संपूर्ण चेहर्याची तपासणी केल्यानंतर, त्याचा हात तिच्या मानेवर आणि खांद्यावर सरकला आणि तिच्या छातीपर्यंत पोहोचला. तो पुढे झुकला आणि त्याचे ओठ तिच्याकडे चिकटवले. तो जिभेने शर्मिलाचा संपूर्ण गाल चाटू लागला. त्याच वेळी, तिच्या उरूजवर त्याची मुठी मोडली गेली. शर्मिलाला भीती होती की तो तिची छाती निर्दयीपणे दाबेल, परंतु त्याच्या मुठीचा दाब खूप जास्त किंवा खूप कमी नव्हता.
गणप्याने तिचे खालचे ओठ त्याच्या ओठांनी पकडले आणि ते हळुवारपणे चुसू लागला. काही वेळ तिचे खालचे ओठ चाटल्यानंतर त्याने तिचे ओठ त्याच्या दोन्ही ओठांवर ठेवले. तिच्या ओठांचे चुंबन घेताना तो तिच्या कपड्यांवर तिची छातीही चोळत होता. शर्मिलाला वाटले होते की गणप्याला जे करायचे ते करू दे, परंतु ती स्वतः काहीही करणार नाहीत. असे असले तरी, कामक्रीडामध्ये शर्मिला फार सक्रिय नसायची. असा तिच्या स्वभावा नव्हता.
तिचे ओठ चाटल्यानंतर गणप्याने त्याची जीभ तिच्या तोंडात घुसवली. जेव्हा जीभ-टू-जीभ एक झाली, तेव्हा शर्मिलाला काहीतरी झाले. ती आता शांत राहू शकत नव्हती. तीसुध्दा गणप्याच्या जिभेला आपली जीभ देखील लढायला सुरूवात केली. तिच्या छातीवर गणप्याच्या हाताचा मादक दाबही तिला उत्तेजित करत होता. तिला तंद्रीमध्ये गेल्यासारखे वाटले. त्याच तंद्रीच्या अवस्थेत, तिने तिच्या स्वभावाच्या विरूद्ध, गणप्याला सहकार्य करण्यास सुरूवात केली. शर्मिलाची तंद्रि तेव्हा उडाली जेव्हा सरला गणप्याला म्हणाली, “अरे, वरच्या वर काय दाबत आहे? बाहेर काढा त्यांना. मला माहित आहे की असे गुबगुबीत आम्मे पुन्हा कधी तुला भेटणार नाही! “
सरलाच्या शब्दांनी आणि तिच्या भाषेने शर्मिला वास्तवात परतली. तिला माहीत होते की खालच्या दर्जाच्या पुरूषांकडून अशी भाषा वापरणे असामान्य आहे, परंतु एका महिलेच्या तोंडातून ‘आमे’ सारखा शब्द ऐकून तिला आश्चर्य वाटले आणि आनंद हि झाला. गणप्याने तिच्या साडीचा पदर खाली पाडला आणि तो सरलाला म्हणाला, “चला, मग तुच बाहेर काढ… मग बघूया आ पण दोघे. “
सरलाने मागून येऊन शर्मिलाच्या काखेत हात घातला आणि आधी तिचा ब्लाउज मग तिची ब्रा काढली. तिच्या गोर्या पान सुडौल उरूजचे दर्शन होताच गणप्या आश्चर्याने म्हणाला, ” आई… झवली! सरला बघ की, किती मस्त आम्ये आहे हिचे, रसाने भरलेला!ओहहह… वाहहह”
आता त्यांच्यामध्ये सरला ही आली आणि नवरा बायको दोघेही शर्मिलाचा उरूज पाहू लागले. ते दोघेही कामुक झालेले दिसत होते. त्यांची स्थिती पाहून शर्मिलाला तिच्या स्तनांचा अभिमान वाटला. तिची नजर देखील त्याच्या छातीकडे वळली आणि तिला देखील वाटले की तिचे ‘स्तन’ खरोखरच आकर्षक आहेत. मग ती स्वतःला म्हणाली, “हे काय आहे?” मी देखील या लोकांच्या सारखी विचार करू लागली! पण ते इतके खराब नव्हते.”
गणप्याने तिची साडी काढली आणि तिला अंथरूणावर झोपवले आणि तो म्हणाला, “बाईसाहेब, आता मी या आंब्यांच्या रस मनापासून पिणार आहे”.
गणप्याची भाषा ऐकून शर्मिलाचा उत्साह आणखी वाढला. गणप्याने तिचा एका स्तनाला आपल्या हातात घेतले आणि दुसर्या स्तनांवरती आपले तोंड ठेवले. आता तो एकाला आपल्या हाताने आणि दुसर्याला जिभेने मिठी कुरवाळत होता. खोलीतून कामुक ओरडण्याचा आवाज येत होता. शर्मिलाच्या श्वासांना गती येऊ लागली.तिचा चेहरा लाल झाला. गणप्याची जीभ तिच्या स्तनाग्राला स्पर्श करत असताना, शर्मिलाचे संपूर्ण शरीर भावनोत्कटतेने थरथरत होते. तिला वाटले की गणप्या हा खेळाचा एक अनुभवी खेळाडू आहे. तिचे डोळे बंद झाले होते आणि ती स्तन दाबण्याचा आणि चोखण्याचा आनंद घेत होती.
सरलाने त्यांना पुन्हा एकदा वास्तवाच्या पृष्ठभागावर आणले. तिने विचारले, “बाईसाहेब, तुम्हाला ह्यांचा काही त्रास तर होत नाही ना?” ते योग्यरित्या दाबत आहे का?”
शर्मिलाने डोळे उघडले आणि केवळ हावभावाने उत्तर दिले. ती आनंदी आहे हे सरलाला समजले. तिने गणप्याला विचारले, “आणि तुम्हाला कसे वाटते?” हापुस आंब्या सारखा चोखून संपवु नका, बाट्या सारखा काही तरी शिल्लक ठेवा… हावरट मेलं…! “
“तुझी शपथ घेतो, सरला,… असे गुबगुबीत स्तन देव फक्त नशीबवान लोकांना देतो… असा रसाळ स्तनांच्या आस्वाद पाहिजे तर तू पण चोखून बघ… मग तुला विश्वास बसेल… घे तोंडात पाहिजे तर… ” गणप्या उत्साही होत बोलला.
“खरंय? “सरला म्हणाली. “चला, एक तुम्ही चोखा आणि दुसरा मला चघळू द्या”.
