सासूबाईंचा कानमंत्र | भाग ८

शालिनीबाईंनी आपल्या मांड्य़ांमधे हात लावून बघीतला. ओठांवरुन वर बोटे नेत त्या”क्लिट”ला हात लावला. एकदम करंट लागल्या सारखं झालं. आह… आज काहीतरी वेगळीच मज्जा येत होती. त्यांनी ओठांवरुन खालीवर हात फिरवायला सुरुवात केली.आहा..हा.. हां… आज काहीतरी वेगळंच वाटत होतं. जरा जास्तच झिणझिण्या येत होत्या. हळू हळू त्यांनी आपला स्पीड वाढवायला सुरुवात केली. आह… आह… आई…गं. अयाइ… गं… पाहिलेल्या पुस्तकातील एकेक चित्र त्यांच्या डोळ्यांसमोरुन जाउ लागले तसतसा त्यांचा हात अजूनच वेगाने फिरु लागला. हळू हळू एक जबरदस्त ऑर्गेझम त्यांच्या शरीरातील एकेका पेशींमधुन दौडत वर येत होता.

बाईंना अजून उतेजना हवीशी वाटत होती. एकेक चित्रं त्या मनांत आणू लागल्या. आपल्या पतीचा ताणलेला लवडा… त्यांचे अंगावरुन फिरणारे हात… पूर्वी चोरुन पाहिलेला रमा आणि अखिलेशचा संभोग… रमाच्या मांड्यांमधे खालीवर होणारी त्याची कंबर… त्याच्या नितंबाचे ते दोन हलते अर्धगोल…कसा असेल त्याचा… आह…आ…आ…हां… हां…आई गं… रमाने तोंडात घेतलेला त्याचा लवडा… मागे पुढे होतोय… होतोय…हां…अगदी आत घेतलाय रमाने…आणि अखिलेश मान मागे फेकत मोठ्याने ओरडत पिचकारी मारतोय… हां…आली…आं…आं…अगं…आईssssssssssssssगं…हां…हां…

शालिनीबाईंनी डोळे गच्च मिटून घेतले आणि त्यांनी मोठ्याने किंकाळी फोडली…अंगात त्राण नसल्यासारख्या त्या गळुन पडल्या. एका हातातले पुस्तक गळून पडले. मान बाजूला लटकली आणि त्या गाढ झोपी गेल्या.

अचानक योनीवर होणार्या ओलसर स्पर्शाने त्यांना जाग आली. त्या अजूनही आपल्या धुंदीतच होत्या. त्या स्थळकाळाचे भान संपूर्णपणे विसरल्या होत्या. त्यांच्या मनांसमोर जणु त्यांचे पतीच होते. तेच खाली जाऊन त्यांची योनी चाटत होते. परत आनंदलहरी त्यांच्या शरीरातून उसळू लागल्या. हळू हळू आवेग त्यांना सहन होइनासा झाला. त्यांनी हात खाली नेत चादर मुठीत घट्ट धरुन ठेवली.

“आह…आह…असंच”डोळे घट्ट मिटून घेत त्या उद्गारल्या. त्यांचे असे प्रोत्साहन मिळताच ती जीभ अजूनच वेगाने चालु लागली. शालिनीबाईंच्या शरीरातून आवेगाच्या उसळ्या यायला लागल्या. त्या कंबर अजून जोरजोरात हलवु लागल्या. पाय फाकवून ताठ केले.

“अग… आई गं… ओह…आं…हा…” शालिनीबाईंनी पाय जवळ आणत आपल्या पायांची कैची त्या माने भोवताली गुंफली. सगळं शरीर ताठलं होतं. हाताने बेडवरची चादर चुरगळत् त्यांनी मान एकीकडून दुसरीकडे फिरवायला सुरुवात केली.

त्यांच्या मांड्यांच्या कैचीतून मान घुसळत सोडवून घेत अखिलेश वर सरकला आणि त्यांच्या पोटाची, बेंबीची चुंबने घेत छातीवर आला. छातीमधे चेहेरा घुसळू लागला. शालिनीबाईंनी हाताने डोकं धरुन छातीवर गच्च आवळून धरलं. पण… पण काहीतरी चुकत होतं. हे काय! त्यांचा नवर्याला टक्कल पडलेलं होतं. पण… पण… ह्या डोक्यावर तर छान केस आहेत. म्हणजे… म्हणजे… हे दुसरंच कोणीतरी आहे की काय? आं… म्हणजे…???? नाही नाही… नको…नको…असं व्हायला नको. नक्कीच हे काहीतरी स्वप्नं असणार. उठायला पाहिजे लवकर.

त्या दचकुन जाग्या झाल्या. सगळी धुंदी उतरली. त्या तटकन उठून बसु लागल्या. बघतात तर काय! त्यांच्या छातीवर अखिलेश पडला होता. त्यांनी आजुबाजुला पाहिलं. मग त्यांच्या लक्षात आलं की त्या आपल्या जावयाकडे होत्या. लख्खकन त्यांच्या डोक्यात प्रकाश पडला. तो पर्यंत अखिलेश त्यांच्या छातीवरुन बाजूला झालेला होता. त्या तटकन उठून बसल्या आणि त्यांना आपल्या नग्नतेची जाणीव झाली. आई गं… म्हणजे त्या आपल्या जावयासमोर चक्क नागड्या होत्या. त्यांनी पटकन बाजूला पडलेला टावेल अंगावर ओढुन घेतला आणि आपले शरीर झाकायचा केविलवाणा प्रयत्न केला. त्यांच्या चेहेर्यावर आत्यंतिक लाज आणि थोडासा राग, अगतिकता यांचे मिश्रण होतं.” तू…त्त.त…त…तुम्ही… तुम्ही कसे आलात… आणि केंव्हा…” त्यांनी मान खाली घातली. त्यांचे डोळे आसपास आपले कपडे कुठे दिसताय का ते शोधत होते.

“रिलॅक्स…सासूबाई… मी आत्ताच आलो. म्हणजे मी कालचा कंपनीत गेलेलो तो आजंच आलो आहे. मी माझ्या चावीने दार उघडलं. आणि आत येऊन बघतो तर सगळं घर साफ सफाइ केलेलं. मला वाटलं की रमाच परत आली आहे. तिला सरप्राइझ देण्यासाठी मी दबल्या पावलांनी बेडरुममधे आलो. पण बेडवर तुम्ही अश्या सेक्सी रितीने झोपला होतात की… आई,,, गं… मला राहवलं नाही हो… मी पटकन तुमच्या मांड्यांमधे तोंड लावल… काय मस्त वाटलं म्हणून सांगू! इट वॉज अमेझिंग फीलिंग… नंतर तुम्हाला कसला जबरदस्त ऑर्गेझम आला म्हणून सांगू…बाय गॉड.. व्वंडरफुल…

“नाही म्हणजे… माझा डोळा लागुन गेला. आयाम सॉरी…प्लीज… मी… मी… तुम्ही कुठे काही बोलु नका प्लीज”शालिनीबाईंच्या डोळ्यांत पाणी दाटुन आलं. त्या बाथरुम मधे जाण्यासाठी उठल्या आणि टावेल लपेटून घेण्याचा केविलवाणा प्रयत्न करू लागल्या.

इट्स ओके सासूबाई. नो प्रॉब्लेम… मी समजु शकतो. तुम्हाला एकांत मिळाला होता. तुमची फारा दिवसांची इच्छा पूर्ण करून घेतलीत ना तुम्ही? माझ्या लक्षात आलं ते. हे पुस्तक बाजूलाच पडलं होतं.” अखिलेशने बाजुचे पुस्तक उचलुन दाखवले.

“म…म्म… म्हणजे… मला ते असंच सापडलं… मी चादर शोधत होते… तेंव्हा…”

“काही हरकत नाही हो प्लीज जुम्ही बसा ना. असे म्हणत त्याने शालिनीबाईंना हाताला धरुन जवळ ओढले. शालिनीबाई थरथरतच बेडच्या कडेवर बसल्या. अश्या अर्धवस्त्रावस्थेत जावयासमोर बसायला त्यांना भयंकर लाज वाटत होती. त्यांना आपली चड्डी आणि ब्रा कुठे दिसत नव्हती. साडी आणि परकर पलंगावर पसरुन वाळत घातला होता. पंख्याच्या वाटयाने उडुन तो खोलीच्या एका कोपर्यात पडला होता. त्यांची नजर खाली वळलेली होती.

“इट्स क्वाइट ओके. अहो माझी पण अशीच अवस्था आहे. मागे तुम्ही रमाला कानपिचक्या देऊन गेलात तेंव्हा ती एकदमच सुधारली. तुमचा कानमंत्र पण कामी आला बरंका! आम्ही दोघेही तासंतास प्रेम करत बसायचो एकमेकांवर. पण लगेचच ती प्रेग्नंट झाली. आणि तेव्हा पासुनच गेले तीन चार महिने मी पण उपाशी आहे. तुम्ही इतक्या सुंदर भासलांत मला की मी पण स्वतःला आवरू शकलो नाही. खरंच सांगतो तुम्ही अजूनही सुंदर दिसता. रमा तुमच्यावरच गेली आहे. एकदम सेक्सी”त्याने उजव्या हाताची तर्जनी आणि अंगठ्याचं टोक एकत्र करून दाखविले.

तो जवळ सरकत म्हणाला.” तसं आपलं काम अर्धवटच राहिलं ना?”

“नाही. आ पण असलं काही करता कामा नये. काय म्हणतील लोक?”शालिनीबाई उठायला लागल्या.” अहो लोकांचं जाउ द्या हो. आणि लोकांना कसं कळणार आहे. आ पण दोघांनीच सांगीतल्याशिवाय? तुंम्हाला पण गरज आहे आणि मला पण. आता दोघांचीही गुपीतं उघडी झालीच आहेत. आणि आ पण ऑलरेडी अध्र्याहून अधिक काम करुनच चुकलो आहोत. आता मधेच थांबण्यात अर्थ नाही.” असे म्हणत तो जवळ सरकला आणि त्यांना परत बाहुपाशांत घेउ लागला. त्याची बोटे त्यांच्या उघड्या खांद्यांवर फिरु लागली. नकळतच शालिनीबाईंच्या अंगावर काटा फुलु लागला.  शालिनीबाईं एकदम गोंधळल्या होत्या. नाहीतरी तसं पाप झालेलंच होतं. शेण चमचाभर खाल्लं काय आणि पाटीभर खाल्लं काय! शेवटी ते शेणंच! आणि अखिलेश म्हणत होता तसं त्यांनी दोघांनीच सांगीतल्या शिवाय कोणाला कळणार नाही. पण… पण… रमाचं काय… नाही… नाही… रमाच्या संसारात विष कालवायचं नव्हतं त्यांना.

“नको. नको. रमाला कळलं तर ती जीवच देइल.”

“अहो पण तिला सुद्धा कसं कळणार आहे? आ पण तशी काळजी घेउ ना?”त्याने आता त्यांच्या खांद्यावर ओठ टेकवले. शालिनीबाईंचं अंग सरसरुन फुललं. त्यांचं एक मन म्हणत होतं नको असं करायला नको. पण दुसरीकडे शरीर बंड करून उठलं होतं. हळू हळू त्या आपल्या शरीरातील बंडाला शरण जाउ लागल्या. त्यांचा विरोध ढिला पडु लागला. अखिलेशला पण हे समजलं आणि त्याचे हात त्यांच्या अंगावरचा टावेल दूर सरकवु लागले. हळू हळू त्यांच्या शरीरावर भार टाकत त्याने त्यांना बेडवर निजवलं. पण त्यांच्या शरीरावरुन आपले ओठ हलु दिले नाही. आता टावेल कमरेच्या खाली सरकला होता.

त्यांचे पूष्ट उरोज त्याच्या हातात धरुन तो हळुवारपणे चोळत होता. शालिनीबाईंचा आपल्यावरील ताबा सुटत चालला होता आणि डोळे मिटून त्यांनी विरोध करणं सोडुन दिलं. अखिलेश हळू हळू खाली सरकत होता. दोन्ही स्तनांच्या मधे त्याने आपल डोकं घुसळलं आणि तो बेबीकडे सरकला. बेंबीभोवताली त्याने जि‍भेने वर्तुळ काढले आणि त्याच्या हात कमरेवर पडलेल्या टावेलाच्या खाली सरकला. त्यांच्या मांड्या पंजांत धरुन त्याने कुरवाळल्या. अलगद त्याचे हात मांड्यांच्या आतल्या भागावरुन फिरु लागले. शालिनीबाईंनी पण आता निःसंकोचपणे मांड्या विलग करून त्याला वाट करून दिली.

अखिलेश आता त्यांच्या पुच्चीच्या केसाळ जंगलातून हात फिरवत होता. मधेच त्याचा हात पुच्चीच्या ओठांना लागायचा आणि तो चपापायचा. परत परत हात फिरवून तो ओठांवर हात फिरवून खात्री करून घ्यायचा. शेवटी त्याने टावेल दूर भिरकावला आणि तो त्यांच्या पुच्चीचे नीट निरीक्षण करू लागला. फक्त ओठांच्या आजुबाजुचे केस नाहीसे झालेले पाहून तो आश्चर्य चकित झाला. त्याने शालिनीबाईंच्या चेहेर्याकडे पाहिले. त्याच्या हातांची हालचाल मंदावलेली पाहून शालिनीबाईंनी डोळे उघडून त्याच्याकडे पाहिले. आणि तो काय पहातोय हे त्यांच्या लक्षात आले. त्यांना भयंकर लाज वाटली. त्यांनी आपल्या पंजांमधे तोंड झाकुन घेतले.

अखिलेश राव तुम्ही या बद्दल काही विचारु नका.” त्या म्हणाल्या. अखिलेश जरा बावचळलेलाच होता पण त्याने हा विषय बाजूला ठेवला. त्याने आपले ओठ त्या ओठांना भिडवले आणि चुंबने घेउ लागला.