प्रेरणा पूर्णपणे रिलॅक्स झाली आणि तिने अजुन पाय फाकवले. आपल्या कंबरेला किंचित धक्के देऊन ती आकाशला साथ दयायला लागली. तिची कडेलोटाची समीप आकाशला जाणवली. तिच्या छातीवरील हात काढुन त्याने तिच्या खांद्याखालून तिच्या पाठीवर आणले. तिला अक्षरशः अलगद मिठीत घेतले. पुढे होऊन त्याने तिच्या ओठांवर ओठ ठेवले. त्याच्या ओठांना तिच्या ओठांचा प्रतिसाद मिळाला. पुढच्याच क्षणी एका ठराविक लयीत पुढे होणारी त्याची कंबर जबरदस्त जोराने आणि तुफान वेगाने पुढे झाली. त्याचा सेनापती त्वेषाने निघाला. मध्ये येणार्या सगळ्या विरोधाना मोडीत काढत त्याने मुसंडी मारली.
आणि मग त्याच्यापुढे तिचे कौमार्यपटल आले. त्याचा भंग करणे हे त्याचेच प्राक्तन होते. आलेल्या परिस्थितीला सामोरा जात त्याने तशीच मुसंडी मारणे चालू ठेवले. तिच्या कौमार्यपटलाच्या चिंध्या उडाल्या. तुटणारी प्रत्येक पेशी तिच्या डोळ्यात वेदना निर्माण करून गेली. तिच्या ओठांवर आक्रमण करताना त्याच्या नजरेने ही वेदना टिपली. पण त्याचाही नाईलाज होता. संपूर्णपणे तिच्यात सामावून आकाश थांबला. तिचे ओठ चोखत तिच्या तोंडातून निघणारे वेदनायुक्त हंकार स्वतःच्या तोंडात झेलत राहिला. ‘त्या’ क्षणी वेदना सहन न होऊन तिच्या नखांनी त्याच्या पाठीवर काढलेली नक्षी त्याने स्थितप्रज्ञपणे झेलली.
वेदनेचा भर ओसरल्यावर प्रेरणाचे शरीर किंचित सैल झाले. त्याची जाणीव होताच आकाशच्या कंबरेने परत किंचित हालचाल करायला सुरुवात केली. आता प्रेरणाच्या शरीरातून निघणार्या वेदनांची जागा शरीरभर थुईथुई नाचणार्या संवेदनांनी घेतली होती. प्रेरणाच्या सर्वांगात उत्तेजनेच्या लाटा फुटत होत्या. अशातच एक लाट आली आणि तिला उंच उंच घेऊन गेली आणि तिथुन एक दबकी किंकाळी मारत प्रेरणा कोसळली. आकाशला गच्च धरून ठेऊन प्रेरणा एका प्रचंड आवेगाने स्खलित झाली. तिचे स्खलन स्तब्ध राहून आकाश अनुभवत राहिला.
कित्येक क्षण जावे लागले प्रेरणा संपुर्ण भानावर यायला. भानावर आल्यावर प्रथम तिने काही केले असेल तर आकाशला स्वतःकडे ओढून घेतले आणि अत्यंत आवेगाने त्याचे कडकडून चुंबन घेतले. तिच्या त्या आवेगाने आणि चुंबनाने अचंबित होऊन आकाशने तिच्यापासून स्वतःला विलग केले आणि तिच्या बाजुला पहुडला. त्याच्या कुशीत शिरून प्रेरणा त्याला आसुसून कीस करायला लागली.
चुंबनाचा आवेग कमी झाल्यावर प्रेरणाच्या लक्षात आले की तिची कामतृप्ती झाली असली तरी आकाशची अजुन खर्या अर्थाने काम तृप्ती व्हायची होती. तिने हळुच खाली बघितले. त्याचा अजुन ताठर पण लाल महिरप काढलेला लंड आणि चादरीवर पडलेले डाग तिला किंचित लाजिरवाणे वाटले.
“आकाश चल ना, पटकन एक मस्त शॉवर घेऊन येऊ आणि परत करू. आय वॉन्ट यू मोअर… आय वॉन्ट यू अगेन…” त्याच्या कानात तिचे मंत्रावलेले शब्द त्याच्या भावना चेतवून गेले आणि आकाश बेडवरून उठून बाथरूममध्ये जाऊन शॉवरखाली उभा राहिला. थंड पाण्याने त्याच्या शरीरात लागलेली आग अधिकच भडकली. तो बाथरूममध्ये शिरताच प्रेरणाने चटकन गादीवरची चादर बदलली आणि तीही आकाश बरोबर थंड शॉवरखाली शिरली. प्रेरणाने पुढाकार घेऊन आकाशला साबण लावला. आठवणीने तिने आकाशचा लंड आणि स्वतःची दुखरी योनी भरपूर साबण लावून व्यवस्थित साफ केली. तिच्या स्पर्शाने आकाश अजूनच उत्तेजीत होत होता. तिने काळजी घेतली की तिच्या स्पर्शाने आकाश स्खलित होणार नाही. तिला आता आकाश परत हवा होता पण असा घिसाडघाईत नाही… व्यवस्थित… आरामात… बेडवर…
आंघोळ होताच तिने त्याला आणि स्वतःला एकाच टॉवेलने पटकन कोरडे केले आणि दोघेही परत बेडवर आले. नविन चादर, रूमफ्रेशनर ने सुगंधित वातावरण आणि समोर नग्न प्रेरणा… आत्ताच साबणाने आंघोळ करून आलेली… ताजी ताजी… आकाशला उत्तेजीत व्हायला अजुन काय हवे होते? प्रेरणाला खांद्याला धरून त्याने पलंगावर आणले आणि तिच्या मुलायम ओठांवर आपल्या ओठांच्या दाबाने तिला चक्क झोपायला भाग पाडले.
तिच्या ओठांवर आक्रमण चालूच ठेऊन आकाश तिच्यावर आला. काही क्षण तिच्या स्तनांना योग्य तो न्याय देऊन त्याने कुरवाळले. आपल्या हातांनी त्याने तिचे पाय फाकवले. बरोबर तिच्या पायांत पोझिशन घेतली. स्वतःच्या हाताने स्वतःचे हत्यार पेलले आणि तिच्या योनिमुखावर टेकवले. हात काढून वर घेतला आणि दोन्ही हात तिच्या पाठीमागे घेऊन प्रेरणाला मिठीत घेतले.
अगदी हळुवारपणे पण निश्चित वेगात आणि संपुर्ण जोर लावून त्याने कंबर पुढे रेटली. तिच्या योनीच्या पाकळ्या फाकल्या. त्यात प्रवेश करत समोर येणार्या योनीच्या अंतर्भागाच्या प्रत्येक कणावर आपला शिक्का उमटवत आणि प्रत्येक कणाचा स्पर्श अनुभवत त्याचा लंड आत शिरत होता. मघाच्या आघातांनी आणि हल्ल्याने हळहळलेली योनी हळुहळू सरावत गेली. पार मुळापर्यंत जाऊन आकाश थांबला. एका क्षणाची उसंत घेऊन आकाश आघात करायला लागला. आपला लंड संपुर्ण बाहेर काढून परत जोरात मुळापर्यंत आत ठोकायला लागला. त्याच्या गोट्या तिच्या पार्श्वभागावर घंटानाद करायला लागल्या. नकळत प्रेरणा त्याला कंबर उचलुन साथ दयायला लागली. त्यामुळे त्याचे आघात अजुन खोलवर व्हायला लागले.
बघता बघता त्यांच्या हालचालीला एक लय आली, एक हीदम आला. दोघेही आता भरभरून सुख घेत होते तसेच जास्तीत जास्त सुख देत होते. आकाशच्या लंडाचे होणारे घर्षण प्रेरणाला जास्तच उद्दीपित करत होते. जास्त उद्दिपनेने प्रेरणा आकाशला अजुन आपल्यात सामावून घ्यायला बघत होती. त्यांच्या त्या लयीला आणि ह्रीदमला त्यांच्या हंकारांची साथ मिळायला लागली. एकमेकांचे हंकार दोघांनाही अजुन उत्तेजीत करायला लागले. दोघांच्या हालचालींना वेग आला. दोघांची कंबर जोरजोरात हलू लागली. वेग वाढला… वाढला… वाढला… आणि…
आकाशने शेवटचा जोरदार धक्का मारला. प्रेरणाची योनी फाटेल की काय इतका आकाश तिच्यात घुसला. त्याच्या लंडातून विर्याची बरसात व्हायला लागली. त्या तिच्या आतमध्ये प्रथमच बरसणार्या वीर्यधारांनी तिची योनी तुडूंब भरली. त्या विर्याच्या स्पर्शाने प्रेरणा सुद्धा उत्तेजनेच्या कित्येक पायर्या एका दमात चढुन गेली आणि तो वीर्याचा मुलायम उबदार स्पर्श अनुभवत आणि घशातून हुंकार काढत प्रेरणा देखील आकाश बरोबरच स्खलित झाली. दोघेही एकमेकांना स्वतः मध्ये जास्तीत जास्त सामावून घ्यायचा प्रयत्न करत जास्तीत जास्त जोर लावून गळाले.
एकमेकांना पूर्ण शोषून घेऊन दोघे विलग झाले. सगळे झाल्यावर स्त्रीसुलभ लज्जेने प्रेरणा आकाशच्या कुशीत शिरली.
“थुक्स प्रेरणा… आणि आय लव्ह यू…”
“आय लव्ह यू टू… पण बँक्स कशाबद्दल?”
“तुला माहिती आहे… मघाशी मी माझा आत्मविश्वास गमावून बसलो होतो. माझ्या दृष्टीने सगळे संपले होते. पण तू धीराने घेतलेस. माझा आत्मविश्वास परत मिळवून दिलास. तुझ्याजागी दुसरी कुणी असती तर तिने माझी निर्भत्सना केली असती…”
“पहिले म्हणजे माझ्या जागी कुणाचा विचार केलास तर खबरदार… आणि एकदा तुला मी ‘माझा’ म्हटले की तुझी निर्भत्सना ती माझीही नाही का? शिवाय माझा तुझ्यावर आणि तुझ्या ‘ह्याच्यावर’ संपुर्ण विश्वास होता. माझ्या ट्रॅकपॅन्ट वर केलेली नक्षी मी अजुन विसरले नाही… सो, जर कशाची जरुरी होती तर ती पेशन्सची… आणि तोच कामी आला…”
तिच्या बोलण्यावर कृतकृत्य होत आकाशने मनापासुन तिचे चुंबन घेतले. प्रेरणाने त्याला तोलामोलाची साथ दिली. प्रेरणाच्या सपोर्टमुळे आकाशची ‘पहिली रात्र’ कारणी लागली… नव्हे संपुर्ण सक्सेसफुल झाली. आकाशची प्रिय पत्नी ह्या पहिल्या रात्रीच्या’ यशामागची प्रेरणा ठरली…
थकून भागून ते दोन्ही तृप्त श्रांत-क्लांत प्रेमी जीव एकमेकांच्या बाहुपाशात शिरले. निद्राराणीच्या कुशीत शांत झोपी जाताना प्रेरणाच्या मनात लताचा स्वर झिरपत राहिला…
आली हासत पहिली रात उजळत प्राणांची फुलवात
प्रकाश पडता माझ्यावरती फुलते बहरून माझे यौवन हसली नवती चंचल होऊन नयनांच्या महालात…
मोहक सुंदर फूल जीवाचे पतिचरणावर प्रीत अर्पिता
मिलनाचा स्पर्श होता विरली अर्धांगात…
लाज बावरी मी सावरता हर्षही माझा बघतो चोरून भास तयाचा नेतो ओढून स्वप्नाच्या हृदयात…
मधुचंद्र… हनीमून…
हनीमून म्हणजे हनीमून म्हणजे हनीमून असतो, तुमचा आमचा सर्वांचा सेम असतो. गरीब असो वा श्रीमंत, राव असो वा रंक… मधुचंद्राच्या आठवणी, तो काळ, ते कुंद दिवस, त्या धुंद रात्री… ‘अविस्मरणीय’ शब्दाचा खरा अर्थ तिथेच कळतो. तिथे फक्त दोन प्रेमी जीव असतात हेच सत्य असते… बाकी सर्व मिथ्या असते.
लव्हमॅरेज असेल तर आधी मन मारून थांबलेल्या ठिकाणाहून पुढील निसंकोच वाटचाल असते. अरेंज मॅरेज असेल तर त्यातील गंमत अजुन वाढते. दोन अनोळखी जीव एकत्र येतात. एकमेकांची प्रत्येक गोष्ट नविन असते. नाती हळुहळू उलगडू लागतात. एकमेकांना समजुन घेतानाच एकमेकांच्या आवडीनिवडी कळायला लागतात. नाते हळुहळू फुलत जाते आणि त्याची घट्ट वीण बनते.
गेला एक महिना एकमेकांना जवळून ओळखणारे आकाश आणि प्रेरणा फक्त दोन दिवसांच्या हनीमून पिरीयड मध्ये एकमेकांना जास्तीतजास्त जाणून घ्यायचा प्रयत्न करत होते. मधुचंद्राचा अगदी थोडाच कालावधी, लो बजेटमुळे मिळालेले साधारण हॉटेल… कशाकशाचा त्यांना फरक पडत नव्हता. प्रेरणा आपली ‘नववधू प्रिया, मी बावरते…’ पायरी ओलांडून मोकळी झाली होती. भरभरून सुख घ्यायचे आणि दामदुपटीने परत करायचे ह्यातच त्यांचा काळ चालला होता. दिवसाची ‘रात्र’ करताना आणि रात्रीचा ‘दिवस’ करताना त्यांच्या मनात एकच भावना होती…
मैने तुझे मांगा तुझे पाया है…!
तूने मुझे मांगा मुझे पाया है…! आगे हमे, जो भी मिले… या ना मिले… गिला नही…
