लेखक संजय पाटील
रात्रीचे दोन अडीच वाजले असतील, शंकर अण्णाचा एकवीस वर्षाचा आनंद आणि त्यांचा सालगडी सोमा बारं शेजार्‍याला देऊन शेतातल्या खोलीच्या दिशेन निघाले. पाटाच पाणी उसाला भरून झाल होत. तस नेहमी सोमा एकटच भरण काढायचा पण आताशा गावात बिबठ्याची भूमका उठली होती. याच्या शेतात दिसला, त्याच्या शेतात शेळी खालरी. त्यामुळे सोमाला कोणीतरी सोबत देण गरजेच होत.पाटाला पाणी आल्याने गावातले सगळेच पाणभरे जिकडे तिकडे अडकलेले होते तेव्हा शंकर अण्णा स्वतःच सोमाला सोबत द्यायला जाणार होते पण याच वर्षी कॉलेजातून बी काः म होऊन आलेला.आनंद म्हणाला, “अण्णा तुम्ही घरीच झोपा, मी जातो सोमाला जोड.”आता पाणी भरून झाल होत, दोघ खोलीजवळ आले, शंकर अण्णांनी सालगाड्याला रहायला एक आणि शेतीच काही सामानसुमान ठेवायाला एक अश्या दोन खोल्या शेतावर
बांधल्या होत्या. आनंदची पल्सर गाडी तिथच उभी होती.खोलीजवळ आल्यावर सोमा आनंदला म्हणाला, “मालक आता उजडल्यावर जा, इथच झोपा.”
आनंद पण विचार केला, नाही म्हटल तरी गाव अडीच किलोमीटर होत शेतापासून, सगळा फुटलेला रस्ता, त्यात बिबट्चाची भिती, सकाळीच जाणे योग्य होईल.
इणाला, “ठीक आहे, मला शेजारची खोली उघडून दे.”
तसा सोमा हसला आणि बोलला, ‘” मालक तिथ कुठं झोपणार तुम्ही? सगळ सामान पडलय त्या खोलीत, मरणाचा फुफाटा झालाय, आता इकडच झोपा.” अस म्हणून त्यान दार वाजवल.तसा बांगड्यांचा आवाज आला, सोमाच्या बायकोन म्हणजे अलकान दरवाजा उघडला, बाहेर काळोख होता, आत झीरोचा बल्ब चालू होता. तीन दरवाजा शेजारच बटन दाबून आतली ठ्यूब चालू केली. तिचा अवतार अस्ताव्यस्त होता, भरदार छातीवरचा पदर पूर्ण बाजूला झालेला होता, तेविसाव्या वर्षीं दोन पोरांची आई झालेल्या अलकाची तराटलेली थाने ब्लाऊजची बटन तोडून बाहेर येतील अस वाटत होत.नवर्‍याबरोबर मालकाला पाहताच ती चपापली, तीन पदर नीट केला, आत गैेली. सोमा आणि आनंद आत गेले. तिथ सोमाची दोन्हीं पोर एक तीन वर्षाच, दुसरं असल एखाद्या वर्षाच खाली अथरूणावर झोपली होती. खोलीत एक खाट होती, तिच्यावर बहूतेक सोमा झोपत असावा. सोमान आनंदला खाटेवर झोपवल आणिे तो ट्यूब बंद करून मोठ्या पोराच्या शेजारी झोपला. दोन्ही पोरांच्या पलिकडे अलका झोपली.खाटेवर पडलेल्या आनंदची झोप उडाली होती, मघाशी अलकार्ची भरगच्च छात… दोन्ही स्तनांच्या मधली दरी बघून त्याची झोप उडाली होती. तस यापूर्वी त्यान खूप वेळा अलकाला बघितलं होत पण तिच्याबद्दल असे विचार कधी त्याच्या मनात आले होते. अलका वय वर्ष बावीस तेवीस मध्यम उंची, निमरगोरी, भरलेला बांधा, त्यात मोठे वक्ष, मजबूत कंबर, विशाल नितंब संभार. केस काळेभोर, मुलायम, लांबसडक… विचार करत त्यान कुस बदलली… सगळयांचे डोके त्याच्याकडे होते, अलका पूर्ण चादर
अंगावर ओढून झोपली होती त्यामुळे आनंदची निराशा झाली. त्या झीरोच्या मंद प्रकाशात त्याचे डोळे सरावले होते. सगळी खोली त्याला स्पष्ट् दिसत होती. अलकाच्या लहान मुलाच्या रडण्याने त्याची तंद्री भंगली. भूक लागल्यान ते कमीजास्त वर्षाच लेकरू रडायला लागल होत. मुलाच रडण एकन झोपेत असलेली अलकान आपसुकच कुस त्याच्याकडे कुस वळवली आणि ब्लाउजची खालची दोन बटनं खोलली… खोलीत एक तरूण झोपलेला आहे याचा तिला झोपेत साफ विसर पडला होता…
अलकान कूस बदलली डाव्या हातावर होत तिन सवयीन ब्लाऊजची खालची दोन्ही बटणं खोलून दोन्ही थान खाली ओढत ब्लाऊजमधून बाहेर काढली, तिन सवयीने एक थान पोराच्या तोंडात कोंबल तस ते वर्षाच लेकरू शांत झाल आणि थानाला चुपून दूध प्यायला लागल. आनंदच्या आनंदाला पारावार राहिला नाही, तो डोळे फाडून फाडून तिची भरगच्च थान पाहू लागला.
एव्हाना त्याला त्या झिरोच्या उजेडात व यापैकी दिसू लागल होत. त्याच्या नशिबाने पोराच्या तोंडात थान कोंबून अलका झोपेच्या आहारी गेली आणि ते पोरग पोट भरल्यावर आईपासून लांब होऊन झोपल. आता डाव्या कुशीवर झोपलेल्या अलकाची ब्लाऊजमधून अर्धवट बाहेर आलेली थान त्याला स्पष्ट दिसत होती. त्यांचा आकार तर जबरदस्त होताच पण त्यावरची ती काहीशी काळपट बोंड आणि बाजूची चॉकलेटी वर्तुळ त्याच लक्ष वेधून घेत होती.
त्याची कानशील तापली, चड्डीत सोट्या लाकडासारखा कडक झाला. त्यान सवयीन एक हात अंडरवियरमध्ये घातला आणि तो स्वतःचाच सोट्या कुरवाळू लागला. बराच वेळ असाच गेला, तिच्या स्तनांचा डोळयांनी स्वाद घेत तो पडून राहिला. अस वाटत होत तिच्या शेजारी झोपून त्या थानांचा ताबा घ्यावा आणि तिच्यावर स्वार व्हावे.जेव्हा वेळ गेला, अचानक अलकाची आठवण चाळवली, ती उठून बसली
तिची पाठ आनंदकडे होती. तिन उठून दोन्ही थान ब्लाऊजमधे कोंबली, बटण लावले आणि ती उठून उभी राहिली आणि वळाली. आनंदने डोळे किलकिले केले. वरकरणी झोपेच सोंग घेत तो अलकाच्या हालचालींचा अंदाज घेत होता. अलका वळाली तशी तिला खाटेवर झोपलेला आनंद दिसला.
ती जागेवरच थबकली काही वेळ तिन निरखून आनंदकडे बघितलं मग ती हळूच दरवाजाकडे गेली. अजिबात आवाज होणार नाही अश्या बेताने तिने दरवाजा उघडला आणि ति बाहेर गेली. बहुधा लघुशंका आली असावी. आनंद निपचीत पडून अंदाज घेत होता.
त्याचा अंदाज बरोबर होता, अलका खोलीला वळसा घालून मागच्या भिंतीकडे म्हणजे आनंदची खाट ज्या भिंतीलगत होती त्या भिंतीकडे गेली. आनंद ज्या खाटेवर झोपला होता तिच्या थोड वर एक बिना झडपांची सरळ गज लावलेली एक छोटी खिडकी होती.
बांगड्याच्या किलकिलाटा नंतर लगेचच अलकाच्या लघुशंकेचा चळळळळळळऽऽऽs असा आवाज सुरू झाला आणि आनंदच्या काळजाचा ठोकाच चुकला! कारण तो आवाजच सांगत होता की अलका बरोबर त्या खिडकीच्या खालीच भिंतीकडे तोंड करून लघुशंका करत होती. आनंदने कधी नागडी स्त्री बघितली नसली तरी होस्टेलवर पोर्न बघून त्याला बरेच काही माहिती होते आणि स्त्रीच्या योनिबद्दल त्याला पुरूषसुलभ आकर्षण होते.
आनंदने नुसत खिडकीतून डोकावल असत तरी त्याला ते दृश्य अंधूक का होईना दिसल असत पण तस करण धोक्याच होत कारण अलकाला समजल असत तर घोटाळा झाला असता, आनंद तो मधुर ध्वनी एकत पडून राहिला, तो ध्वनी बंद झाला आणि परत बांगड्यांचा किलकिलाट झाला. मग मात्र आनंद जागचा उठला आणि मनाचा हिय्या करून त्यान बाहेर डोकवल तेव्हा अलका पाठमोरी त्याला दिसली. तो पुन्हा जागेवर निपचीत डाव्या कुशीवर पडला.
अलका हळूच आत आली, तिन सावकाश दरवाजा लावला. पण यावेळी बाकिच्यांच्या पायाजवळून न जाता ती वळसा घालून डोक्याकडून म्हणजे खाटेजवळून तिच्या जागेवर आली, ति आता अगदी जवळून आनंदला निरखून बघत होती. आनंदच्या छातीत धडधड | झाली. आपल्या डोळ्यांची हालचाल झाली तर तीला संशय येईल म्हणून तो निश्चल पडून राहिला. अवघ्या एका फुटावर त्याला अलकाच पोट दिसत होत.
एकदोन मिनिटं अशीच गेल्यानंतर अलका तिच्या जागेवर आनंदकडे पाठ करून बसाली, आनंद आता तिची पाठ, कंबर निरखून बघत होता. चेहर्याच्या सुंदरतेत अलका कोणत्या श्रेणीत बसेल हे सांगण अवघड होत पण शरीरसौष्ठवात ती सगळ्यात वरच्या श्रेणीत बसली असती हे नक्की.
ज्या बाईला पाठमोरी बघून पुरूषाची उफाळून येईल तसाच अलकाचा मागचा डामडौल होता, थोडा वेळ विचार करून अलका जागेवर पडली. नाही म्हटल तरी पडता पडता तिन आनंदकडे एक नजर मारली. आनंदने चपळाईने डोळे मिटून घेत झोपेच सोंग वठवल. अलका आता पाठीवर उताणी झोपली, आनंदला तिचे ब्लाऊजमधे झाकलेले स्तन दिसत होते, तिच थोडस उघड पोट, त्याचा हात आपसूकच पुन्हा अंडरवियरमधे गेला.
थोड्या वेळाने अलकाने चादर अंगावर ओढली आणि डोळे मिटले. आनंदला झोप लागता लागेना. कारण अलका त्याच्याकडे निरखून पाहत असतानाच तिच्या चेहर्याच्या हावभावावरूनच त्याला जाणवल होत की हे पाखरू जाळ्यात ओढण खूपच सोप आहे कारण तिच ते बघणच सांगत होत की तिला आनंद आवडलाय. पहाटे कधीतरी त्याचा डोळा लागला.
सकाळी जेव्हा आनंदला जाग आली तेव्हा बराच उशीर झालेला होता. ऊन वर आल होत. खोलीत तो एकटाच होता. तो उठून बाहेर आला. बाहेर एका झाडाला झोळी बांधलेली होती, तिच्यात छोट पोरग झोपल होत आणि मोठ त्याला झोका देत होत. अलका बाहेरच्या हौदावर धुण धुत होती, आनंद बाहेर येताच ती उठून त्याच्याकडे आली, तिने पदर कमरेला खोवलेला होता, साडी थोडी वर बांधल्याने पोटर्‍या उघड्या होत्या. आनंदजवळ येताच ती बोलली “हे पलिकड गेलेत त्या सुदामची मोटर वर वढायला तो आला व्हता बोलवायला, तुम्ही बसा मी चहा करते. “
आनंदला उकळ्या फुटल्या, तो पळत्या फळाची आज्ञा घेऊन खाटेवर येऊन बसला, अलकान कोपर्यातला स्टोव पेटवला आणि आधण ठेवल, आनंद एकटक तिला बघत | होता. तिलाही ते जाणवत होत म्हणून ती अंग चोरून वावरत होती. चहा झाल्यावर तिन तो कपात गाळला आणि आनंदकडे घेऊन आली. त्याच्या समोर उभ राहत तिन कप पुढ केला. त्यान मुद्दामच कपाचा कान पकडताना तिच्या बोटांना स्पर्श केला. दोघांची नजरानजर झाली. ती लाजली आणि मागे वळली. कोपर्यात जाऊन उभी राहिली.
