लेखक – गंगाधर पाटणकर
सहलेखिका – अस्मिता पाटील
ट्रेन ने आता चांगलाच वेग पकडला होता. सुजाता खिडकीत बसून बाहेर बघत होती. तिचे डोळे जरी बाहेरच्या दृश्यांचा वेध घेत असले तरी तिच्या मनात मात्र वेगळंच विचारचक्र सुरु होतं.सुजाता एक वीस वर्षाची सुंदर कमनीय बांधा असलेली पदव्युतर अभ्यासक्रमाची कॉलेज तरुणी होती. कुणीही बघता क्षणीच मोहित व्हावं असं लावण्य तिला देवाने दिलं होतं. सुंदर चेहरा,मांसल आणि पृष्ट शरीर या तिला निसर्गानेच बहाल केलेल्या देणग्या होत्या. परीक्षा नुकतीच संपली होती, कॉलेजला ऊन्हाळी सुट्या लागलेल्या होत्या. आणि ती तिच्या विवाहित बहिणीकडे, प्रीतीकडे, जायल्ा निघाली होती. प्रीती ही तिची तिच्याइतकीच देखणी, आणि तिच्यापेक्षा चार वर्षानी मोठी बहीण होती. झालं असे होतं की तिची ताई पहिल्या वेळी गरोदर होती. सातवा महिना लागला होता. तिला डॉक्टरांनी बेड रेस्ट सांगितली होती. त्यामुळे तिला मदत करायला तिच्या आईने तिला प्रीतीकडे पाठवायचा निर्णय घेतला होता. एक दीड़ महिना सुजाताला तिथे ठेवून प्रत्यक्ष बाळंतपणाच्या वेळी आई स्वतः प्रीतीच्या देखभालीसाठी येणार होती. इतर वेळी प्रीतीकडे जायचं म्हटल्यावर सुजाताच्या उत्साहाला उधाण यायच. ताई, तिचा नवरा भास्कर, म्हणजे तिचे लाडके जीजू, यांच्याबरोबर धमाल करण्याच्या कल्पनेनेच ती आसुसलेली असायची. पण यावेळी मात्र ती थोडीशी मनाविरुद्धच ताईकडे जात होती. याचं कारण होतं तिचा मित्र पंकज. कॉलेजच्या पहिल्या वर्षापासून दोघं सोबत होते. तो कॉलेजच्या जवळच एका फ्लॅटमध्ये त्याच्या रूम पार्टनर अभिनव सोबत राहत होता. त्यांची जुनी मैत्री होती. पण गेल्या काही दिवसात अचानक ते दोघं खूप जवळ आले होते.सुमारे दोन आठवड्यांपूर्वीचा तो प्रसंग सुजाताच्या डोळ्यांसमोर…
सुजाता त्या दिवशी पंकज सोबत कॉलेज मध्ये गेली होती. दूसन्या दिवशी शेवटचा पेपर होता. दोघं कॅन्टीन मध्ये कॉफी घ्यायला गेले. “मला तर उदयाच्या पेपरची भीतीच वाटते आहे, अजिबात अभ्यास झाला नाहीये माझा” सुजाता म्हणाली.”अभिनव ने काल काही चांगल्या नोट्रस आणल्या आहेत.”पंकज म्हणाला. “ए मग मला दे ना एक कॉपी, मला फार गरज आहे सध्या” सुजाता म्हणाली. “चल मग, तुला झेरॉक्स कॉपी देतो आणि मग घरी सोड़न देतो” पंकज म्हणाला. सुजाता ने मान डोलावली आणि दोघही उठले. पंकजच्या मोटारसायकल वर दोघंही पंकजच्या फ्लॅट कड़े जात होते. ते कॅन्टीन मधून निघाले तेव्हाच आकाशात ढगदाटून आले होते. पावसाळ्याचे दिवस नसल्यामुळे त्यांना विशेष काही वाटलं नाही. पण फ्लॅटच्या अगदी जवळ पोचल्यावर अचानक एकाएकी जोरदार पाऊस सुरु झाला.रस्त्यावर कुठ आडोसाही नव्हता. दोन मिनिटातच ते दोघही अगदी चिंब भिजले. घाईघाईतच ते फ्लॅट मध्ये शिरले. दोघेही नखशिखांत ओले झाले होते. सुजाताला बसायला सांगून पंकज कपड़े बदलायला बेडरूम मध्ये गेला. थोड्या वेळातच तो एक शॉर्ट आणि टी शर्ट घालून बाहेर आला. त्याच्या हातात एक गाऊन होता. “इथे आम्ही दोघं मुलंच राहतो त्यामुळे मुलींचे कपड़े इथे नाहीत. मागच्या वेळेस माझी बहीण आली होती एक दिवसासाठी तेव्हा हा गाऊन विसरून गेली. तू कपड़े बदलून हा गाऊन घालून कपड़े वाळत टाकुन दे” पंकज म्हणाला. पूर्ण ओली झाल्यामुळे सुजाता अवघडल्यासारखी झाली होती. त्यामुळे नाईलाजाने तिने तो गाऊन घेतला आणि ती बेडरूम मध्ये शिरली. अंगावरचे कपड़े तिने भराभर उत्तरवले. पावसाचा जोर इतका होता की तिची ब्रा आणि पॅँटी सुदधा चिंब ओली झाली होती. अंतर्वस्त्रं सुद्धा अंगावर ठेवणं शक्य नव्हतं. सगळे कपड़े काढून झाल्यावर तिने गाऊन अंगावर चढवला आणि कपड़े वाळत टाकून ती केस पु्सायला आरशासमोर उभी राहिली.आरशात नजर जाताच तिला एकदम संकोचल्या सारखं झाल.तो एक स्लीव्हलेस फिकट निळ्या रंगांचा झिरझिरीत गाऊनहोता. त्यातून तिचं गोरंपान पुष्ट शरीर स्पष्ट दिसत होतं. तिचे ऊन्नत उरोज, तिची गुलाबी स्तनाग्र, सपाट पोट, नितळ बेंबी,आणि मांड्यांमधला तो छोटासा त्रिकोण सगळ सहजपणे नजरेला पड़त होतं. सुजाता गोंधळली. या अवस्थेत बाहेर जावं की नाही असा तिला प्रश्न पडला. कपड़े इतक्या लवकर वाळर्ण शक्य नव्हतं. पाऊस सुदधा थांबायच नाव घेत नव्हता.तितक्यात दाराबाहेरून पंकजचा आवाज आला. “झालं का सुजाता?” आता थांबण अशक्य होतं.”हो येते केस पुसून” तिने त्याला उत्तर दिलं आणि केस पुसून
झाल्यावर तिने खोलीचं दार उघडलं आणि हॉल मध्ये प्रवेश केला. पंकज सोफ्यावर बसला होता..
तिला पाहताच तो उठून उभा राहिला. त्याचे डोळे वस्फारले होते. त्या गाऊन मधून दिसणारं सुजाताचं लावण्य जणू तो नजरेनेच पीत होता. तिच्या या रूपाची त्याने कल्पनाही केली नव्हती. पंकजला तसे बघताना
पाहन सूजाताला अधिकच लाजल्यासारखं झालं. स्वतःच्या अवस्थेची तिला कल्पना होती. त्याच्या नजरेला नजर न भिडवताच ती पुढे गेली आणि त्याच्या बाजूच्या सोफ्यावर बसली. त्या परिस्थितीत दोघंही अवघड़ले होते. काहीतरी बोलायचं म्हणून सुजाता म्हणाली, “दे मला त्या नोट्स”! “अगं त्याची एकच कॉपी आहे. पाऊस थांबल्यावर मी तुला घरी सोडताना इेरॉक्स करून देईन” पंकज म्हणाला. “ठीक आहे”सुजाता म्हणाली. ती सोफ्यावर हाताची घडी घालून बसली होती.तिने दोन्ही मांइया एकमेकांवर आवळून धरल्या होत्या. तशा अवस्थेत ही ती खुप ऊन्मादक दिसत होती आणि पंकज ची नजर आपल्यावर खिळली आहे है तिला स्पष्ट जाणवत होतं.तिला सुद्धा मनातून ते कुठेतरी आवडत होतं, पण संस्कार आणि संकोच आडवे येत होते. त्याची नजर गाऊनच्या आड सतत खोलवर आपल्या शरीराचा वेध घेते आहे है बघून तिच्याही मनात कुठेतरी कालवाकालव होत होती. शेवटी ती नजर टाळण्याकरता नाईलाजाने ती उठून उभी राहिली. त्याबरोबर गाऊनच्या आतून तिच शरीर पुन्हा पंकजला खुणावू लागलं. ती वेगाने वळली आणि खिडकीशी जाऊन पाठमोरी उभी राहिली.तिचे डेरेदार नितम्ब, गाऊनमधून दिसणारी तिची पाठ बघून पंकज पुरता घायाळ झाला. ” पण हा पाऊस केव्हा थांबेल?” ती म्हणाली आणिे खिडकीबाहेर पाहू लागली. पाऊस मुसळधार सुरु होता. आणे इतक्यात… आकाशात वीज कडाडली. खिडकीतून विजेचा झोत जणू तिच्या डोळ्यात शिरला. ती घाबरून किंचाळली आणि जोरात मागे वळली आणि नेमकं तेव्हाच तिच्या मागे येऊन उभाराहिलेल्या पंकजवर आदळली. त्या धडकेतून दुसन्याला सावरायला दोघांचेही हात साहजिकच पुढे झाले आणि ते आपसूक एकमेकांच्या मिठीत आले. अणि त्याच वेळी विजेच्या लखलखाटाच्या मागुन येणारा ढगांचा जोरदार गड़गडाट सुजाताच्या कानात शिरला. ती अधिकच घाबरली आणि तिने पंकजच्या पाठीमागे हात नेऊन त्याला घट्ट धरलं. काही सेकंद ते तसेच एकमेकांच्या बाहूपाशात गुरफटून उभे राहिले. सुजाताच्या ऊन्मादक आणि जवळ जवळ नग्न शरीराचा मादक स्पर्श पंकजला होत होता आणि त्याच्या भावना अधिकच उद्दीपित करत होता. त्याचे हात ही सुजाताच्या पाठीवर लपेटले गेले होते. पंकजची शॉर्ट समोरून फुगली होती आणि सुजाताच्या मांड्यांमध्ये टोचत होती. थोड्या वेळाने सुजाताला त्यांच्या अवस्थेची जाणीव झाली, तिची पंकजच्या पाठीवरची पकड सैल झाली आणि लाजून ती दूर होणार इतक्यात पंकजने तिला छातीशी घट्ट धरलं आणि तो तिच्या पाठीवरून हात फिरवू लागला. सुजाताच्या हृदयात वेगळीच स्पंदनं निर्माण होत होती. तिला पंकजपासून दूर ्हायचं होतं पण त्याच वेळी तिला त्याचा स्पर्श पण हवाहवासा वाटत होता. छातीशी घट्ट धरल्यामुळे तिची पुष्ट वक्षःस्थळं पंकजच्या छातीवर जोरात दाबली गेली होती आणि तिच्या अंगावर रोमांच उठत होते. पंकजचे हात आता सुजाताच्या पाठीवरून उत्तेजकरित्या फिरू लागले होते. त्याचा एक हात खाली तिच्या नितंबांपर्यंत पोचला होता आणि तिचे नितम्ब कुरवाळत होता. दुसन्या हाताने त्याने तिला छातीशी घट्ट धरुन ठेवले होते त्यामुळे तिला स्वतःची सूटकाही करून घेता येत नव्हती. तेव्हह्यात पंकजने दुसरा हातही खाली नेऊन सुजाताच्या नितम्बांवर ठेवला आणि जोराने तिचे नितम्ब स्वतःच्या कमरेवर दाबले. सुजाताला त्याच्या शोर्टचा फुगवटा पुन्हा टोचू लागला होता. सुजाताला स्त्री- पुरुष संबंधांच जञान नव्हतं असं नाही. पण कठल्याही तरुण पुरुषाचा असा स्पर्श तिला प्रथमच होत होता. ती अस्वस्थपणे कुजबूजली आणि तिने त्याच्याकड़े वर मान केली. पंकजला जणू हेच हव होतं. त्या दोघांचे चेहरे आता अगदी जवळ आले होते. पंकज ने स्मितहास्य करत सुजाताच्या ओठांवर आपली ओठ ठेवले आणि तिचं चुंबन घ्यायला सुरुवात केली. तिच्या आयुष्यातील ते पहिलं चुबन तर होतं. तिच्या शरीरातून जणू वाफारे निघत होते. है सगळं चुक आहे हे तिला जाणवत होतं पण ती विवश होती. तिच्या शरीरावर रोमांच उभे राहत होते. तिच्याही नकळत तिचे हात पंकजच्या डोक्यामागे गेले आणि ती अभावितपणे त्याच्या चुंबनाला प्रतिसाद देऊ लागली. दोघंही त्या पहिल्यावहिल्या चुंबनाच्या अवीट गोडीचा आस्वाद घेऊ लागले.