ब्युटी पार्लर | भाग १२

ज्या सुमेधाने नेहमी शालेय अवस्थेत टाईमपास फिल्म मधील केतकी माटेगावकर प्रमाणे आपलं वर्तन ठेवलं.. जी सुमेधा कॉलेज जीवनात मैने प्यार किया मधील भाग्यश्री प्रमाणे वावरली.. ज्या सुमेधाने संसाररुपात प्रवेश करताना विवाह मधील अमृता राव प्रमाणे चालचलन ठेवलं त्या सुमेधाची चाल आता डर्टी पिक्चर मधील विद्या बालन प्रमाणे तर होत नाही ना.. की की थेट मर्डर ची मल्लिका शेरावत.. की ही सुमेधा ज्यूली ची नेहा धुपिया बनेल.. की मग हंटर फिल्म मधली सई ताम्हणकर तिला जवळची वाटेल.. माझ्या डोक्यात नको नको ते विचार घोंगावत होते..

कितीही झालं तरी मी एक सांसारिक स्त्री आहे हे विसरता कसं येईल मला..? अपघात होतात पण मी तेच सुख मानून कशी चालू..? माझी दोन्ही मन एकमेकांसोबत भांडत होती.. ” का नाही तुला भावना नाहीत का..? तुला इच्छा होत नाही का..? बाहेरख्याली पणा ही पुरुषांचीच मक्तेदारी असावी का.? तुलाही स्वच्छंदी जगण्याचा अन नैसर्गिक संभोग या गोष्टीचा आनंद घेण्याची मुभा असलीच पाहिजे… पण त्याचवेळी माझ्या सोज्वळ मनाने रोखलं.. ” तू जे म्हणतेयस तो व्यभिचार आहे, कुणाशी तरी प्रतारणा आहे.. कुणाच्या तरी विश्वासाला दिलेला तडा आहे.. पती आणि पत्नी हेच जीवनाचे शाश्वत सत्य आहे.. त्याचवेळी माझ्या रंगेल मनाने थांबवलं.. ” आणि पतीकडून यापुढे सुख मिळणार नसेल तर..? आणि तू काय त्याला सोडून तर देत नाही आहेस ना..? समाजात त्याला योग्य सन्मान देऊन तू कुणाला नकळत तुझी मजा घेतली तर काय वावग आहे.. की तुला कुठे पुन्हा सुंदर स्त्रीचे शंभर जन्म मिळणार आहेत.. तू खूपच सुंदर आणि मादक आहेस अन तू तुझी कामुक इच्छा का मोडावी..? नुसता भावनांचा कल्लोळ माजला होता.. मी मोठ्याने चुप्प बसा अस ओरडले. अन बाहेरून मिस्टर दचकले अन ओरडले काय ग सुमेधा काय झालं.. अन मी भानावर आले..

अहो काही नाही काही नाही.. बाथरूम मध्ये झुरळ होत.. म्हणून घाबरले.. मिस्टर मोठ्याने हसले अन म्हणाले.. अग झुरळ दिसलं की काय होत तुला माहीत नाही त्याला काय घाबरायचं.. मी मनात म्हटलं, हो खरच आहे वाघ सिंहांच्या गुहेत जाऊन आल्यावर झुरळ म्हणजे किरकोळ वाटणारच.. माझी मीच चकित झाले कुठल्या कुठल्या उपमा मला सुचत होत्या.. पटकन आंघोळ उरकली अन बाहेर आली.. आज चार दिवसांनी मी केस धुतले होते.. साडी नेसून केसाला टॉवेल बांधून बाहेर आले तसे मिस्टर म्हणाले. ओहह माय गॉड काय दिसतेयस सुमेधा.. चला तुमचं काहीतरीच. पहिल्यांदा बघताय काय..?, अग पण आज तू वेगळीच भासलीस.. मी दचकले म्हणजे कशी..? अग म्हणजे थोडीशी अल्लड अन नटखट वाटलीस.. मी मिस्टरांच्याकडे पाहतच राहिले.. अन नजर न भिडवता म्हणाले.. तुम्हाला आवडेल का अवखळ पणा.. तसे मिस्टर माझ्या जवळ येत म्हणाले अग तू कशीही असलीस तरी माझी सुमेधा आहेस मी भाग्यवान आहे की जे इतरांकडे नाही आणि जे इतरांना मिळू शकत नाही ते माझ्याकडे आहे.. मी पुन्हा शरमले अन नजर फिरवली..

एवढ्यात राधा धावत आली, आई आई हा ड्रेस बघ ना कसा दिसतोय.. अन आम्ही दूर झालो.. राधाने लगेच सगळे कपडे घालून बघायला सुरुवात केली होती.. मी म्हटलं खूप छान दिसतोय बाळा.. अन तिचा मुका घेतला.. तसे मिस्टर म्हणाले हीच बरं आहे सर्वांसमोर पापा मिळतो.. अन आम्ही..? ” अहो गप्प बसा ना काहीतरीच काय… आणि मिस्टर तुम्हाला या सर्वांची बंदी आहे म्हटलं.. तसे मिस्टर ओशाळले अन म्हणाले, तर तर हे बरंय समोर पंचपक्वान्न ठेवायचं आणि नुसतं स्वाहा म्हणून पाणी सोडायच.. तशी राधा बोबड्या स्वरात म्हणाली आई पप्पा काय बोलताय तुम्ही काही कळत नाही.. म्हणजे बाप्पाकडे आपण नेवेद्य ठेवतो अन खातो मात्र आपण अस बोलताय वाटत.. तशी मी गहिवरले.. राधा गप्प बस.. हल्ली खूप चुरू चुरू बोलायला लागलीस.. मिस्टर म्हणाले, तिला काय कळतंय, भोळ वय तिच.. चला आता जेवणाच्या तयारीला लागुदे मला, मी विषय बदलला तसे मिस्टर म्हणाले, अग तू दमून आली आहेस निवांत आराम कर, आणि बहीण आहे ना ती करेल सगळं.. मी बर म्हटल अन बेडरूम मध्ये गेले..

मस्तपैकी आराम करून एकत्र जेवण घेतलं अन पुन्हा आराम केला. आज दिवसभर तर आरामच झाला होता.. रात्रीचे जेवण मात्र मी माझ्या परीने केलं होतं.. मिस्टर खूप खुश झाले होते कारण त्यांना माझ्या हातच जेवण खुप आवडत.. अन रात्र संपून दुसर्या दिवशीची सकाळ कधी झाली कळलंच नाही.. आता मात्र पार्लरला जावं लागणार होतं.. मी धावपळ करून सगळं घरच आवरलं अन पार्लर मध्ये आली. अंकिता सुद्धा वेळेत आली होती..

आठडवड्याने पार्लर उघडल्याने बरीच साफसफाई करायची होती आम्ही दुपारपर्यंत सर्व साफसफाई केली.. गिर्हाईक तसं नव्हतंच.. मस्तपैकी पार्लर पुन्हा चकाकल अन आम्ही डबा खायला बसलो.. अंकिता म्हणाली, मॅडम मग काय ठरवलंय तुम्ही..? मी म्हटलं कशाबद्दल..? अहो म्हणजे मुंबईच्या ऑर्डर घेऊया ना.. तशी मी म्हणाले बघू ग पुढचं पुढे आधी येऊदे तरी.. माझा नकार द्यायचा विचार नाही हे पाहून अंकिता खुश झाली.. डबा खाऊन झाला अन आम्ही नुसत्या रिकाम्याच बसलो कारण अजून तरी गिर्हाईक नव्हतंच..

एवढ्यात मला फोन आला.. बाजूच्या गावात संध्याकाळी एक कार्यक्रम होता तिथे मेकअपसाठी बोलावलं होतं.. अंकिता म्हणाली काय झालं मॅडम.. मी म्हटलं अग एक छोटी ऑर्डर आहे मला जावं लागेल चार वाजता.. तशी अंकिता म्हणाली मॅडम मग मी जाते ना.. तुम्ही आराम करा.. नाहीतरी मी बाहेर कधी कधी सांभाळलं तर तुम्हाला पण बरच ना.. तसा मीही विचार केला की ठीक आहे कधीतरी गडबडीच्या वेळी उपयोगी पडेल म्हणून मी म्हटलं जा. अन तिला सर्व समजावलं.. संध्याकाळी अंकिता ठरल्या प्रमाणे ऑर्डरला गेली.. अन मी निवांत बसले होते एवढ्यात पार्लरच्या दरवाजातून कुणीतरी आत येत होतं.. मी पुढे गेले तर चक्क अंकिताचा मित्र समोर होता.. मी दचकले, अहो पार्लर मध्ये का आलात..? अंकिता इथे नाहीय.. तसा तो म्हणाला माहीत आहे मला.. मी दचकले, म्हटल माहीत असून तुम्ही का आलात..? तसा तो म्हणाला अहो अशा तुसडे पणाने का बोलताय..? तुम्हाला मुंबईच्या ऑर्डर तर मीच दिल्या होत्या ना.. अन त्याचे कमिशन अजून बाकी आहे.. मी म्हटलं हो पण ते अंकिता असताना समोर क्लिअर करूया ना.. तसा तो म्हणाला ठीक आहे पण आल्यासारखा मेकअप तर करा.. मी चक्रावले, अहो हे लेडीज पार्लर आहे. का नको तो हट्ट करता.. आणि कुणी पाहिलं तर.. कुणी येत तरी का इथे. तो उपरोधिक बोलला.. अन म्हणाला बसू का मी जरा तुम्हाला काही दाखवायचं आहे.. अन मी विचारात पडले की याला नक्की काय दाखवायचे आहे…

मी गांगरून म्हणाले, ” काय दाखवणार आहात तुम्ही..? तसा त्याने प्लिज दरवाजा लॉक करून घ्या असे म्हटल.. मी म्हटलं अहो पण दरवाजा का लॉक करायचा.. तसा तो म्हणाला, अहो मॅडम मला कुणी इथे ओळखत नाही पण तुमची पंचाईत व्हायची.. त्यामुळे ऐका माझं., अन मी यंत्रवत उठले अन दरवाजा लॉक केला.. हम्मम बोला आता काय म्हणायचं आहे.. मी जरा धीर करून म्हटलं.. हे पहा अस बोलून त्याने व्हाट्सअप्प चॅट दाखवले.. ते तर अमितचे चॅटिंग होते. त्यात अमित म्हणत होता. ” यार काय जबरदस्त आयटम पाठवला तू लव्ह यु.. अशी घरगुती स्त्री मी अजूनपर्यंत घेतली नव्हती.. काय तीच बोलणं, लाजण, आणि जवळ घेताच तिच्या शरीरात जी कंपने तयार होत होती ना ती तर मला जाम सुखावत होती.. तुला तर माहीत आहे आम्ही कशाचे दिवाने आहोत.. रोमान्स वेळी जशी काजोल एक्सप्रेशन देते ना तसे एक्सप्रेशन असायचे तिचे.. यार काय भारी माल दिलास तू.. ” आणखी ही बरेच चॅटिंग होते.. मी वाचून हडबडले.. अन म्हणाले म्हणजे हा तुमचा प्लॅन होता तर..

ब्युटी पार्लर | भाग १५

त्याचा लंड तर आता टणाटण उड्या मारायला लागला होता.. मी ते पाहून पुढ्ची कल्पना करत होते.. तो मला भरभरून पाहत होता.. ओहहह सुमेधा एवढी कमनीयता मी कधीच पाहिली नाही.. काय फिगर आहे ग तुझी.. अन त्याने मला बेडवर झोपवलं.. मी ही अलगद त्याच्या प्रत्येक कृतीला साथ देत हरपून जात...

ब्युटी पार्लर | भाग १४

चौथा दिवस उजाडला अन पार्लर मध्ये मी आणि अंकिता दोघेही आलो.. दिवसभर मी काही जास्त अंकिताशी बोलले नाही पण आज लवकर पार्लर बंद करूया म्हणून सांगितलं.. तसही पार्लर गावात असल्याने संध्याकाळी सात वाजता बंद व्हायचंच.. आज आम्ही पार्लर लवकर बंद केलं आणि मी घरी आले.. घरी येऊन...

ब्युटी पार्लर | भाग १३

मी शरमले तसा तो म्हणाला, अहो तसं नाही ओ पण तुम्ही मला त्याच दिवशी मनात भरला होतात अन म्हणून मी ही ऑर्डर दिली.. आणि अमित कुणाला पण पटविण्यात माहिर आहे हे मला माहिती होत.. बरं अजून पुढे आहे तुम्ही वाचलं नाही.. मी पुढे वाचत होते, पुढे लिहिलं होतं, " सुमेधा सारखी स्त्री...

ब्युटी पार्लर | भाग ११

एका मोठ्या कार्यक्रमात माझा सन्मान झाला होता आणि यामुळे माझ्या ब्युटी पार्लर व्यवसायाला नक्कीच उभारी मिळणार होती.. मी सन्मान घेऊन पुन्हा जाग्यावर आले.. अन विचार करू लागले, सन्मान तर आपला झाला परंतु त्यासाठी किती त्याग झेलावा लागलाय हा ही विचार डोकावत होता.. कदाचित...

ब्युटी पार्लर | भाग १०

तशी मी घाबरली त्या धिप्पाड सरदारकडे पाहून माझी बोबडी वळाली होती. दिसायला ट्रक ड्रायव्हर वाटत होता. मी खूपच घाबरले होते.. तेवढ्यात हसीना बाई म्हणाली. ए सुमेधा चल अंदर कमरे मे.. अन ती मला जबरदस्ती घेऊन गेली.. अन सरदार जीला म्हणाली, सरदारजी जरा धीरेसे, कही पहले कस्टमर से...

ब्युटी पार्लर | भाग ९

मला तर AC मध्ये घाम फुटला होता.. मी मेकअपच साहित्य बाहेर काढत होते.. तसा अमित ने माझा हात पकडला आणि म्हणाला, " मॅडम आता इथे मेकअप कसला करताय ही वेळ तर आता टपाटप ची आहे.. अन मी मनोमन शहारले.. अन जागीच स्तब्ध झाले.. अहो पण रोहित पण आहे ना इथे..? तसा अमित म्हणाला, " मॅडम...

ब्युटी पार्लर | भाग ८

मी देखील सारखी पाहत होती पण त्यांचा कुठे पत्ता नव्हता.. आम्ही आता सर्व मेकअप संपवून बाहेर पडणार एवढ्यात अमित आणि त्याची मित्र मंडळी केदार, रोहित, आणि राजेश, प्रथमेश अगदी धावपळीतच आली.. अन अमित म्हणाला अहो सुमेधा मॅडम कुठे चालला आमचा मेकअप टाकून.. मी खाली मान घालून...

ब्युटी पार्लर | भाग ७

मी हात लावताच केदार उसळला.. ओहह काय हात आहे सुमेधा मॅडम... प्लिज तुम्ही अस नका बोलत जाऊ.. मी म्हटलं.. परंतु माझ्या बोलण्यातील चीड का निघून गेली ते मलाच कळत नव्हतं.. हेच ताडून केदार धीट होत होता.. पुन्हा एकदा स्पंज फिरवताना केदार ने चक्क आपल्या जवळ मला ओढलं अन म्हणाला...

ब्युटी पार्लर | भाग ६

कुठेतरी माझ्या शालीनतेला त्याने सुरुंग लावून बाहेरख्याली पणाची सुरुवात करून दिली होती.. चटणी भाकर मध्ये सुख मानणार्या माझ्या सारखीला त्याने पिझ्झा बर्गर चवीने खायला लावला होता.. याच विचारात मी गढून गेले आणि गाढ झोपी गेले.. सकाळी अंकिता मला हलवून उठवत होती... मॅडम...

ब्युटी पार्लर | भाग ५

माझ्या नवर्यानंतर पहिल्यांदा मी कुणासमोर निर्वस्त्र होत होते.. माझ्या मनाची घालमेल होत होती.. लज्जेने तर परिसीमा गाठली होती.. त्याने माझा पायजमा बाजूला केला अन आता मी त्याच्या समोर ब्रा आणि निकर वर होती... तसा तो खूपच उसळला होता.. ओहह सुमेधा मॅडम पूर्ण जिंदगीत अस...

ब्युटी पार्लर | भाग ४

आम्हाला आता पुन्हा संध्याकाळी यांचे मेकअप पुन्हा करावे लागणार होते.. मी मुलींना सांगितलं की मी आराम करायला जाते रूम वर तुम्ही काही असेल तर पाहून घ्या.. त्यावर तिघांनी ही हो म्हणत जबाबदारी स्वीकारली.. अन मी वरती रूम वर येऊन थोडी बेडवर पहुडली.. बघता बघता कधी संध्याकाळ...

ब्युटी पार्लर | भाग ३

तसं तो म्हणाला.. " अहो त्यात काय मुंबईत तर हे कॉमन आहे.. आणि फक्त मेकअप तर करायचा आहे आणि तसही अशावेळी जास्त रेट लावायचा.. त्याने कमाई पण जास्त होते.. कसं..? असे म्हणून ते हसायला लागले.. मी वैतागून म्हणाले.. " प्लिज तुम्ही आता शांत राहता का नाहीतर आम्हीच जातो दुसर्या...

ब्युटी पार्लर | भाग २

आता यांच्या आजारपणात हॉस्पिटलपासून आठ दिवस वाया गेले होते.. आठ दिवसानंतर आज दुकानात आले होते.. दुपारपर्यंत तर अंकिता आणि मी साफसफाई करत होतो.. दुपारी थोडं खुर्चीवर बसले आणि सारखा विचार करू लागले, कसं होणार आता..? यांची कमाई आता बंद होणार.. सगळं मला पाहावं लागणार.....

ब्युटी पार्लर

नमस्कार मंडळी, मी एका खेडेगावात राहणारी मुलगी. माझ्या अंगी तशा नृत्य, गायन, मेहंदी काढणे, मेकअप करणे अशा नानाविध कला उपजतच होत्या. दिसायला फार आकर्षक असल्याने खूप प्रपोजल यायची परंतु मी कधी कुणाला दाद दिली नव्हती कारण माझ्या आईने मरताना एक अट घातली होती पोरी लग्नाआधी...

error: नका ना दाजी असं छळू!!