मामी बोलली होती तसंच झालं. मी बाळासोबत खेळायला सुरुवात करून अगदी चार ते पाचच मिनिटे झाली असतील तेवढयात दरवाजा वाजला. मी दरवाजा उघडायला उठणार तोवर मामीच किचनमधून हात पुसत बाहेर आली. पुढं होऊन तिने दरवजा उघडला तर मामा कामावरून आला होता. तिने मामाच्या हातातील बॅग घेतली अन कपाटात ठेवण्यासाठी वळली. जाताना तिने माझ्याकडे सूचक नजरेने पहिलं, जणू काय मला सांगतच होती की बघा मी म्हटलं नव्हतं ते कधीही येतील म्हणून मी हलकेच हसत तिच्यावरून नजर हटवत मामाकडे पाहिलं.
मामा आपले शूज काढून आता आला. आपले कपडे काढून मोरीमध्ये जाऊन हात पाय धुवून आला. खोलीमध्ये येताच त्याने टीव्ही ऑन केला अन माझ्या बाजूला बसत माझ्याशी गप्पा मारत तो टीव्ही पाहू लागला. नंतर मात्र मामी पूर्णपणे गृहिणी बनली होती. माझ्याकडे एखादा दुसरा कटाक्ष टाकत कधी मामाशी बोलत ती किचनमध्ये काम करत होती. मामा पण बाळाला आपल्या मांडीवर घेऊन खेळवत टीव्ही पाहत गप्पा मारत होता. मी पण मग माझं लक्ष मामीवरून हटवून मामासोबत गप्पा मारण्यात मग्न झालो. कधी त्याच्या कामाबाबत तर कधी गावच्या अश्या आमच्या गप्पा होत होत्या.
मामीचा स्वयंपाक झाला होता. साडे नऊच्या सुमारास आम्ही जेवण केलं. मामी किचनमध्ये जाऊन भांडी धुवू लागली. मी अन मामा टीव्ही पाहत बोलत बसलो होतो. बाळ थोडं कुरकुर करायला लागलं तसं मामा मामीला आवाज देत बोलला.
“अगं.. हा बघ रडायला लागलाय. भूक लागली असेल. पाज त्याला. ’मामाने असं बोलताच मला दुपारची आठवण झाली. मामीच्या दुधाची चव पुन्हा तोंडात घोळू लागली. तिचे स्तन डोळ्यामोर आले. किती मऊ, मुलायम अन गोरे आहेत तिचे स्तन त्यांच्यासोबत खेळत असताना एव्हडा विचार
डोक्यात आला नव्हता पण आता ते सगळं आठवून माझा बाबुराव परत ताठायला लागला होता. पण समोर मामा असल्यामूळे मला स्वतःवर नियंत्रण ठेवावं लागलं.
“अहो माझं होत आलंय. जरा वेळ खेळवा ना त्याला येते मी पाचच मिनिटांमध्ये” मामीचा आतून आवाज आला.
मामाने अन मी बाळाला खेळवत ठेवण्याचा प्रयत्न केला पण बाळ काही शांत बसायला तयार नव्हतं, त्याची कुरकुर वाढू लागली तसं मामा परत बोलला.
“अगं नाही राहणार तो. आधी पाज त्याला… नंतर भांडी घास हवी तर.
“बरं आले… एकच मिनिट. असं म्हणत मामी साडीच्या पदराला हात पुसत बाहेर आली. वाकून तिने बाळाला उचललं अन त्याला घेऊन किचनमध्ये गेली. मामा घरी असला की ती किचनमध्येच बाळाला पाजायची. माझ्यासमोर कधीच नाही. मामी बाळाला आतमध्ये घेऊन गेली तशी आमच्या दोघांच्या गप्पा परत रंगू लागल्या. मामा अन मला दोघांनापन क्रिकेटची आवड असल्याने आम्ही त्यावर गप्पा मारत बसलो.
दहा एक मिनिटं झाली असतील तसा आतून मामीचा आवाज आला.
“अहो.. हा झोपला बघा. घेऊन जा याला अन अंथरून टाका. ”ते ऐकताच मामा मला बोलला.
“तू बाळाला घेऊन ये. मी अंथरून टाकतो. “
मी उठून आत गेलो अन पाहिलं तर मामी बाळाला पाजून झाल्यामुळे ब्लॉउजचे हुक्स लावत होती. मला पाहताच ती हलके हसली. मी बाळाला तिच्या मांडीवरून उचलण्यासाठी वाकलो तसा पदाराडून तिचा अर्धवट स्तन मला दिसला. बाळाला उचलण्यासाठी पुढे नेलेला हात मी गपकन तिच्या ब्लॉउजमध्ये घातला अन तिचा स्तन दाबला. माझ्या या कृतीने मामी दचकली अन फटकन माझ्या हातावर चापट मारत कुजबुजली.
“काय करताय? काही लाज? मामा आहेत ना बाहेर?”
“ते बाहेर बाथरूमला गेलेत. ” मी थाप मारत बोललो. “त्या बाळाचं झालं आता या बाळाला द्या ना!” मी मामीला डोळा मारत बोललो.
“गप्प बसा. बाळाला घ्या अन बाहेर जा” असं म्हणत ती उठली.
मी काहीतरी करेन या भीतीने तिने हुक्स अर्धवट लावत मला बाहेर घालवण्यासाठी ती उभी राहिली. मी बाळाला तिच्या हातातून घेतलं अन शेवटचा प्रयत्न म्हणून हलक्या आवाजात बोललो…
” द्या ना मामी. ”
तिने माझ्याकडे रोखून पहिलं. एकदा किचनच्या दरवाज्यातुन बाहेर पाहत बाहेरचा अंदाज घेतला अन खसकन ब्लॉउज वर करत बोलली.
“घ्या लवकर मामा यायच्या आत! “
खरं तर मला वाटलं नव्हतं मामी तयार होईल पण तिचे उघडे स्तन पाहताच मी बाळाला दोन्ही हातावर आडवं तोललं अन खाली वाकून गपकन तिचा डावा स्तन तोंडात घेऊन चोखला. मला माहित होतं की माझ्याकडे जास्त वेळ नाही म्हणून मी गबागबा दोन तीन वेळा स्तन चोखला तश्या दुधाच्या काही धारा माझ्या तोंडात पडल्या. मी मग जास्त रिस्क न घेता तोंड मागे घेतलं. माझं होताच मामीनेपण ब्लॉउज खाली करून स्तन झाकले. आपल्या पदराने माझं तोंड पुसलं अन बोलली.
“बाहेर जा बघू आता. मामाला संशय नको यायला. ’
मी पण मिळालेल्या संधीमुळे जास्त आढेवेढे न घेता बाळाला घेऊन बाहेर आलो. मामा अजून अंथरून टाकतंच होता. त्याने अंथरून टाकताच मी बाळाला त्यावर झोपवलं.
मामा अन मी परत गप्पा मारू लागलो. आतमध्ये दोन मिनिटांपूर्वी काय घडलं होतं याची मामाला कल्पनापण नव्हती. तो बाहेरच्या खोलीत अंथरून टाकत असताना मी आतमध्ये त्याच्या बायकोचा स्तन तोंडात घेऊन चोखला होता. का कुणास ठाऊक पण मला माझाच अभिमान वाटला. दुसर्याच्या बायकोवर अधिकार गाजवण्याचा आनंद काही औरच असतो असं बोलतात ते उगीच नाही.
आमच्या गप्पा चालू असताना मामीपण काही वेळाने भांडी घासून होताच आमच्यात येऊन मिसळली. तिघेपण टीव्ही पाहत इकडचं तिकडचं बोलत होतो. तसं पाहायचं झालं तर हे आमचं रोजचंच शेड्युल होतं. जवळजवळ अकरा वाजेपर्यंत गप्पा मारणे अन नंतर झोपून जाणे. आता पण तेच होत होतं. टीव्ही पाहत अन गप्पा मारत वेळ कसा गेला ते कळलंच नाही. कंटाळा आला तसा मामीच घड्याळाकडे पाहत बोलली.
“बापरे! साडे दहा झाले. चला झोपुया. सकाळी कामावर जायचं नाही का?”
ती मामाला उद्देशून बोलत होती. मामा पण मग उठत बोलला.
“होत तर! जायचं आहे. चला टीव्ही बंद करा. मी पाणी पिऊन येतो” असं म्हणत तो किचनमध्ये निघून गेला.
मी पण टीव्ही बंद केला अन अंथरुणावर येऊन ओसनाई इतक्यात दरवाजा वाजला. मी अन मामीने एकमेकांकडे पहिलं, आता कोण आलं असेल? दोघांच्याही नजरेत तोच प्रश्न होता. मी पटकन उठून दरवाजा उघडला. समोर एक मामाच्याच वयाचा एक माणूस उभा होता.
मला पाहताच तो दचकून मागे सरकत बोलला, “माफ करा… मी चुकीच्या रूमवर आलो बहुतेक. “
मी काही बोलणार होतो पण तो मागे सरकून जायला वळला होता. इतक्यात मागून मामाचा आवाज आला.
“ओ साबळे साहेब… तुम्ही इकडे कसं काय? काय झालं? आतमध्ये या ना. ”
त्या माणसाने परत वळून माझ्याकडे पहिलं अन बोलला.
“काय पाटील साहेब. फसलो की मी. हा मुलगा कोण आहे?” माझ्याकडे बोट करत त्याने विचारलं… “अहो माझा भाचा आहे. का काय झालं?” मामाने प्रतिप्रश्न केला.
“काही नाही ओ. एकतर याला कधी पाहिलं नाही अन याने दरवाजा उघडल्यामुळे मला वाटलं मी चुकीच्या रूमवर आलोय. बर ते जाऊ द्या. दोन मिनिटं बाहेर या जरा अर्जंट आहे” तो माणूस घाईत बोलला.
त्याने तसं बोलताच मामा बाहेर गेला अन ते दोघे दरवाज्यापासून जरा दूर होत काहीतरी बोलू लागले. मामीपण माझ्या बाजूला येऊन उभी राहिली अन माझ्याकडे पाहत प्रश्नार्थक नजरेने मला काय झालं म्हणून विचारलं. मी काय माहीत अश्या आविर्भावात खांदे उडवत तिला उत्तर दिलं. आम्ही दोघेपण दरवाज्यात त्यांना चर्चा करताना पाहत होतो. मॅटर काहीसा सिरीयस वाटत होता. काही वेळ चर्चा केल्यानंतर मामा आतमध्ये यायला लागला तसं आम्ही बाजूला होत त्याला वाट करून दिली.
मामाने आत येऊन आपले कपडे घालायला सुरुवात केली. त्याला कपडे घालताना पाहताच मामीने आश्चर्याने विचारलं. “अहो काय झालं? कुठे निघालाय कपडे घालून?”
मामा कपडे घालतच बोलला, “अगं.. ऑफिसमधल्या एक मित्राचा अपघात झालाय. मघाशी ऑफिसमधून सुटल्यावर तो बारमध्ये दारू पीत बसला होता. बाईकवरून घरी जाताना पडलाय तो. दवाखाण्यात ऍडमिट केलाय त्याला. त्याची बायको अन पोरं गावी असतात. तेव्हा ते येइपर्यंत आम्हाला तिथेच थांबावं लागेल. “
मामाने एका दमात सगळी माहिती दिली. मामी क्षणभर शांत राहिली अन परत बोलली,
“अरे देवा! पण तुम्ही परत कधी येणार अन कशाने ? “
“काळजी नका करू वहिनी मी सोडेन त्याला माझ्या गाडीवरून. ” मागून मामाच्या मित्राचा आवाज आला. आम्ही कोणीच काही बोललो नाही. मामाने कपडे चढवले अन दरवाज्यात जाऊन शूज घातले. शूज घालून होताच तो जायला वळणार इतक्यात मामीने विचारलं.
“अहो पण येणार कधी तुम्ही? किती वेळ लागेल?”
“काही सांगता नाही येणार. कदाचित पूर्ण रात्रं पण होईल. तुम्ही काळजी करू नका. माझी वाट बघू नका, दरवाजा नीट बंद करून झोपा तुम्ही.”
असं म्हणत त्याने दार ओढून घेतलं अन मित्रासोबत निघून गेला.
