लेखन – स्मिता
तिने मंदिरात ववसा घेतला आणि पाच जणींना हळदीकुंकू लावून संक्रांतीचा कार्यक्रम साग्रसंगीत उरकला.
छान सोनेरी काठापदराचं काळ बिंग पातळ, अन त्यावर सोनेरी बुट्टी… तिच्या गोर्यापान रंगाला खुलवत होतं. आज संक्रांत म्हणून तिने आतला परकर, सुद्धा काळा घातला होता. लो नेक, आणि लो बॅक काळा ब्लाउज… त्यातून उठून दिसणारी, पाठीची उभी घळ… कुठल्याही मदनाचा मदनस्तंभ पाहिल्या पाहिल्या उठवेल अशी होती.
ब्लाउज इतका लो नेक होता, की, आतली ब्रा ची पट्टी दिसली असती. म्हणून तिने transpaarent ब्रा घातली होती. खालची निकर मात्र काळी thong टाईपातली होती.
मस्त एका बाजूला मोकळे सोडलेले केस, त्याला दिलेले कर्व्ह तिच्या उन्नत छातीवर रुळत होते. गोड जीवणी,… लालचुटुक नाजूक ओठ… सरळ पण थोडं अपरं नाक… त्यात अडकलेली तिच्या सारखीच वलयाकार नथ… कपाळावर इतर बायकांनी लावलेलं मोठं कुंकू… अन तिच्या सौंदर्यावर बायकाही फिदा झाल्यात, तर लांबून बघणारे नवर्यांची काय अवस्था असेल या विचाराने, गालावर चढलेली लाली…
काळ्या साडीतूनही उठून दिसणारे कमरेचे घुमट हलवत ती शांतपणे, मंदिराबाहेर आली. पण तिच्या चपलांपैकी एक चप्पल गायब झाली होती. मग काय ? दुसरी चप्पलही तिथेच सोडून, ती ऍक्टिव्हा कडे वळली.
ऍक्टिव्हावर बसताना, तिचे दोन्ही गोल घुमट थोडे प्रसरण पावल्यासारखे वाटले. अन पाहणार्याच्या काळजात आणखीच धस्स झालं.
तिने तशीच गाडी, चप्पलच्या दुकानाकडे वळवली. तिथे जायला तिला नेहमी आवडायचं. कारण होता, तिथे कधी कधी भेटणारा, दुकान मालकाचा धाकटा भाऊ… रमेश कांबळे.
रमेश तसा शिक्षक होता. पण आपला मूळ चांभाराचा धंदा सोडायचा नाही, हा त्याचा बाणा होता. त्यामुळं त्याच्या पैशांच्या साहाय्याने वडिलांनी साध्या दुकानाची शो रूम करून टाकली होती. एकसे एक फॅन्सी मटेरियल तिथे, मिळायचं. वेळ मिळेल तसं, तोही धंदा सांभाळायचा. रमेश नेहमी उत्साहात तिचं स्वागत करायचा.
ती आली, अन रमेश पुढं आला. मस्त जिम करून कमावलेली बॉडी त्याच्या पूर्ण बाह्यांच्या शर्टातूनही उठून दिसत होती. वरचं बटन तर लागतच नव्हतं. त्यातून हलके केस डोकावत होते.
“या ना स्मिता वैनी आत या…”
असं म्हणत त्यानं तिला पुढची दोन दालनं ओलांडून, आतल्या दालनात नेलं. तिला छान रिक्लायनिंग सोफ्यात बसवलं. तिकडे सहसा खास गिर्हाईकेच बसवली जात. नो डिस्टर्ब…
त्याने पटकन स्पेशल चहा आणून तिच्या हातात दिला.
“अहो कशाला ?”
“असू द्या ओ वैनी, तुम्ही कुठं रोज येताय… अजून उपवास सुटायचा असेल ना तुमचा.”
“हो,… नेमकी मंदिराच्या बाहेर एक चप्पल गायब झाली… बहुतेक कुत्र्यांनी नेली असेल.”
“तुमचं दर्शन होणार असेल तर, आता मीच चप्पल पळवावी म्हणतो, पुढच्या वेळेस.”
या रमेशच्या फ्लर्ट वर ती जोरात हसली. इतके दिवस तिलाही तो मनातून आवडायचा पण जवळीक फारशी झाली नव्हती. चप्पल, सँडल घालून पाहताना, तिच्या पावलांना काय तो स्पर्श व्हायचा. पण फार बोलणं व्हायचं नाही. पण त्याची चोरटी नजर तिचं सौंदर्य न्याहाळतेय हे तिला जाणवायचं.
पण यावेळी आतल्या दालनात निवांतपणे त्यालाही तिचं नटलेले सौंदर्य न्याहाळता येत होतं अन तिलाही त्याच्या टाईट जीन्स अन शर्टातून त्यांचं मर्दानी सौंदर्य डोळे भरून पाहता येत होतं.
चहाचा कप बाजूला ठेवल्यावर,
त्यानं तिचा पाय हातात घेतला… माप घेण्यासाठी.
अनवाणी आल्यामुळं, तिच्या पायांना थोडी धूळ लागली होती. ती त्यानं अलवारपणे पुसून घेतली. पाय स्वच्छ करताना त्याने दाखवलेली, मृदुता, तिला आतपर्यंत पेटवत गेली.पाय उचलून त्यानं खालून पाऊल निरखायला घेतलं.
“काय पाहतोय एवढं… पायाच्या पंजावर पण भविष्य लिहिलंय की काय ?”
“खुप सुंदर पाय आहे तुमचा,… अगदी लक्ष्मीचं पाऊल… वैनी… मऊशार पाऊल घेऊन कधी अनवाणी चालू नका,… मला सांगत जा मी चप्पल घेऊन असाल तिथं येईन.”
“काहीही…” ती आता लाजली.
“नाजूक टाच,… निमुळती बोटं, लांबट आकार… मधोमध खड्डा… अनामिका लांबसडक… सगळी शुभ लक्षणं आहेत तुमच्या पायात… “
त्याच्या वर्णनात ती वितळायला लागली.
नकळत तिने साडी आणखी वर केली. तिचा गुडघ्यापर्यंतचा पाय त्याला दिसत होता. एकही केस नसलेला गोरापान मुसमुसलेल्या पिंडर्या पाहून नकळतपणे त्याच्या जीन्स मधून टाईटपणा त्याला जाणवू लागला. तरीही कसाबसा ऍडजस्ट करून तो जमीनीवर बसून होता. तिचा पाय त्यानं खांद्यावर घेतला. अन तोंडाने तिची स्तुती सुरू ठेवली. तिच्या पिंडरीवरच्या तिळाचं वर्णन ऐकून, ती सोफ्यात आणखी पसरली. साडी आणखी वर सरकली.
अन तिचा मांडीवरचा तीळ त्याला दिसला.
“वैनी किती तीळ आहेत तुम्हाला…”
“बरेच आहेत… महत्वाच्या ठिकाणी…”
“…” तो फक्त निश्वास सोडत तो पाय निरखत राहिला.
“रमेश भावजी… आज संक्रांत आहे…”
“हं…”
“मग तिळगुळ नकोत का तुम्हाला…”
“तीळ तर दिसतोय… पण गुळ कुठाय.”
“आधी तीळ तर खा… मग घरी या गुळ खायला…”
“खरंच…”
आणि अनावर झालेल्या त्याने तिच्या पिंडरीवरच्या तिळावर ओठ टेकवले. हळूहळू जिभेने पिंडरी चाटायला सुरवात केली. तिचा पाय शेजारच्या स्टुलावर ठेवून तो तिची पावलं चाटु लागला पुन्हा पिंडरी पर्यंत आला. जशी त्याची जीभ तिच्या पिंडरी वरच्या खाचेत आली, तसा तिच्या अंगावर सर सरून काटा आला. तो इतका जबरदस्त होता की आतली तिची काळी thong ओली झाली असणार यात काहीही शंका नव्हती.
हळूहळू त्याचं धाडस वाढत चाललं होतं गुडघ्याच्या चार बोटं वरती असलेला छोटासा काळातीळ त्याला खुणावत होता. बघता बघता तो तिथेही पोचला. अलगद दातांनी तिच्या मांडीचा चावा घेत त्यानं त्याचा इरादा स्पष्ट केला. चाटताना मांड्या ओल्या होत होत्या. पण त्याची लाळ संपत नव्हती. उजव्या बाजूला मांडीच्या आतल्या बाजूला सुंदर काळातीळ आणि डाव्या मांडीवर थोडा वर असलेला काळातिळ तिला पूर्ण साडी वर करायला भाग पाडत होता. सगळे तीळ ती आज वाटून टाकणार होती. आता तिची काळी thong त्याला स्पष्ट दिसत होती ती ओली झाल्यामुळे एक अद्भुत सुगंध तिच्या त्या काळ्या परकराच्या आतल्या गाभार्यात भरून राहिला होता. तो गंध त्याला आणखी चेतवत होता.
तिने तिचा डावा पाय त्याच्या चैनवर घासायला सुरुवात केली. डाव्या पायाच्या बोटांनीच तिने त्याच्या जीन्स बटन उघडलं.
तसा रमेश सावध झाला त्याने पटकन उठून आतल्या प्रायव्हेट दालनाचा दरवाजा लावून घेतला जीन्सची चेन उघडून आतली जॉकी खाली केली आणि त्याचं काळ कभिन्न दांडकं कचकन बाहेर आलं. ते हळूहळू हार्ड होत चाललं होतं. तो पुन्हा खाली बसला यावेळी साडी परकर पूर्ण वर करून त्यांनी थेट आतल्या काळ्या thongला तोंड लावलं आणि अक्षरशः तो ती जागा निकरच्या वरूनच खाऊ लागला हे त्याचं भुकेल्यासारखं खाणं तिला आणखी पाझरवू लागलं.
तिने त्याचं डोकं थोडसं बाजूला केलं आणि हलकेच कंबर उचलून निकर पायातून काढून टाकली. आणि पुन्हा बुड सोफ्यात टेकवत दोन्ही पावलं त्याच्याच खांद्यावर ठेवत मांड्या त्याच्या तोंडासमोर फाकवल्या. त्याच्या डोळ्यासमोर त्याच्या स्वप्नातलं गुलाबी फुल आ वासून पहुडलं होतं, आणि त्या गुलाबी फुलाच्या उजव्या बाजूला नाजूकसा काळा तीळ होता. तो तिळ आणि गूळ याचा अनोखा संगम आज मकर संक्रांतीच्या दिवशी त्याच्या नशिबी होता. याच तिळगुळाला त्याने खावं अशी खूप जुनी इच्छा स्मिताच्या मनात होती. स्मिता ही अत्यंत कामुक आहे हेही रमेशला माहीत होतं. म्हणून तर अजूनही लग्न न झालेला रमेश रात्र रात्र तिच्या फेसबुक वरच्या कमनीय फोटोंमध्ये रमत होता. आणि स्वतःच्या चड्डी मध्ये हात घालून हलवत होता.
” तुम्ही तीळ खाऊन असा माझा गुळ पण इकडेच संपवणार दिसता भाऊजी “
” हम्मम्म्मम “
तोंडाने असे चित्रविचित्र आवाज काढत तो तिचं गुलबकावलीचं फुल खाऊ लागला पाकळ्या ओठाने चाचपु लागला,… शोषू लागला हळूहळू पाकळ्या उमलल्या. आणि उमललेल्या पाकळ्याच्या आतला गुलाबी गर्भ त्याला खुणावू लागला. फुलाच्या तळाशी असलेलं मध आता बाहेर पाझरू लागलं होतं. ते जिभेच्या टोकाने वेचून घेण्यात तो एक्सपर्ट होता त्याच्या जिभेचा जवळजवळ भुंगा झाला होता त्यानं तिच्या फुलाच्या वरचा कामबिंदू सरसर चाटायला सुरुवात केली आणि तिच्या पाकळ्यांचे बाजार आणखीच वाढू लागलं हे पाहून त्याला जे उचलला त्याचे जीव आणखी वेगाने चालू लागले सोबतच तिची कंबर ही हलू लागली तिने तिचा एक पाय खाली घेतला आणि त्याच्या मदन स्तंभाशी खेळू लागली मदन स्तंभ आणि त्याचा गोल पाया तिच्या बोटांनी आणखी चेवऊ लागली. फक्त बघता बघता त्याचा नागोबा कातडी मागे सरकवून बाहेर आला. तिने आता दुसराही पाय खाली घेतला दोन्ही पायांच्या मधल्या खड्ड्यात त्याचं पौरुष धरून ती पायाने मैथुन करू लागली त्याच्या गुलाबी बोंडातून पातळ द्रव बाहेर येत होता आणि त्याचवेळी तिची आई पाकळीतून मादक वासाचा कामरस पाझरत होते. बघता बघता दोघांचा चरम बिंदू जवळ आला जवळ आला होता. ती सोफ्यात आडवी झाली. तो तिच्या तोंडावर ओणवा होऊन, उलटा झोपला. त्याच्या दोन्ही मांड्यांच्या मध्ये स्वतःच तोंड घालून आपली तलवार तिच्या नाजूक ओठांमध्ये त्याने खूपसली.
एकाच वेळी कामरस पाझरण्याचा आणि त्याचा फवारा उडण्याचे दोघांचे orgasm जवळ येत चालले होते. अधाशा सारखी ते सात इंच दांडकं चोखत होती. त्याचवेळी तिच्या फुलाला तो जिभेने आणि ओठांनी कुस्करत होता. आतपर्यंत जीव घालून रस पीत होता. वरच्या कामबिंदूशी घर्षण करत होता एका एका क्षणी दोघांच्या अंगातून वीज चमकून गेली. दोघांच्या शिरा तटतटल्या… नसा फुगल्या. विजेचे लोळ दोघांच्या अंगावरून सरसरत निघून गेले आणि दोघेही एकमेकांच्या तोंडामध्ये रस ओतून मोकळे झाले.
