केतकीला काहीतरी वेगळे फिल येत होते जे तिला शब्दात सांगता येत नव्हते. आता अमिताच्या मोबाईल मधला व्हिडिओ हा तिच्या मोबाईलमध्ये सुखरूप आला होता. पण तो व्हिडिओ तिला बैचेन करत होता. त्या बैचेन केतकीला व्हिडिओ एकदा पाहून चैन पडत नव्हती. ती आत बेडरूममध्ये गेली बेडवर आडवी झाली. डोक्याला तिची मुलायम उशी घेतली आणि एखाद्या लहान मुलांच्या उत्सुकतेने तिने तो व्हिडिओ ऑन केला. एक साडी घातलेली विवाहित स्त्री पाठमोरी किचन कट्यावर स्वयंपाक करत होती. तिचा टॉपलेस ब्लाऊज बरेच काही दाखवत होता तसे बरेच काही मनात उफाळून येत होते. इतक्यात एक सुंदर रूबाबदार पुरूष तिच्या मागून येऊन तिच्या कमरेवर हात ठेवतो. तशी ती दचकते. त्या पुरूषास एक लहानसा नकार देते. पण तो नकार म्हणजे उफाळलेल्या समुद्रातील वाहत असलेल्या एखाद्या निर्माल्यासारखा असतो. तो पुरूष तो नकार बाजूला करून त्या स्त्रीच्या मानेवर किस करू लागतो. त्याच्या प्रत्येक किस नंतर ती स्त्री विरघळत होती. ती जशी विरघळत होती तसे त्या स्त्री पुरूषाच्या अंगावरचे एक एक कपडे मावळत होते आणि त्याच्या संभोगाची पहाट उजाडत होती. दोघेही विवस्त्र झाल्यावर त्या रूबाबदार पुरूषाने त्या मंगळसूत्रधारी स्त्रीस उचलून बेडवर अलगद ठेवले. तिच्या पायापासून तिच्या कपाळापर्यंत चुंबनाचा वर्षाव करू लागला. मघाशी विरघळलेली स्त्री आता प्रत्येक चुंबनापाशी फुलत होती. पायापासून ते कपाळापर्यन्त प्रवास करताना त्या पुरूषाचे ओठ तिच्या योनी प्रदेशात आणि वक्ष स्थळात या दोन स्टेशनवर बराच वेळ विसावा घेत होते. या दोन गुप्त भागातील गुलकंद लुटल्यावरच तो पुरूष वरच्या प्रवासास पुढे जात होता. इकडे केतकी हा व्हिडिओ पाहताना तिला जास्तच धडधडू लागले. ती असले काही आज प्रथमच पाहत होती. ती बघता बघता आवंढे गिळत होती. हे सर्व चुकीचे आहे हे जरी केतकीचे एक मन सांगत होते तरी तो व्हिडिओ पूर्ण पाहण्याची इच्छा ती काही दाबत नव्हती. त्या स्त्री पुरूषाचा व्हिडिओ पुढे चालूच राहिला. त्या स्त्री पुरूषाचे संभोग आता शेवटच्या सुख प्राप्तीत पोहचले होते. शेवटी त्या पुरूषाने परिपूर्ण संभोगाची अनुभुती त्या स्त्रीस दिली. त्या दोंघाचे सुखाचे नयनसुख घेताना केतकीची बैचेनी वाढली होती. यावर आ पण काय करावे मग आपली बैचेनी कमी होईल तसा ती विचार करत होती. उत्तर अद्याप तिच्या जवळ नव्हते. पण या व्हिडिओमुळे केतकीने हळूच एका नवीन दालनात प्रवेश केला होता जे तिने कधीच पाहिले नव्हते. अनुभव घेणे तर तिच्यासाठी दुरापास्त गोष्ट होती.
पुढें काही दिवस तो व्हिडिओ डिलिट करण्याचे तिच्या मनात खूप वेळा आले पण तिच्या वयातील ते यौवन तिच्या संस्कारावर वरचढ होत होते. पुढच्या काही दिवसात ती रात्री झोपण्यापूर्वी तो व्हिडिओ पाहू लागली. दिवस भराचा ताण तिचा हा व्हिडिओ पाहून चटकन दूर होत असे. हा व्हिडिओ पाहताना एक गोष्ट तिच्या आधी लक्षात आली नव्हती जी आता आली होती की हा व्हिडिओ पाहताना तिची योनी पाणीदार होते. तिच्या दुष्काळग्रस्त योनित ओलसरपणा येतो हे तिला नवीन होते. तिला याची थोडी लाज वाटत होती पण हा ओलसरपणा तिला समाधानाची पावती देत होता. योनी ओली झाली तर तिच्या चेहर्यावर समाधानाची झुळूक दिसत होती. हा कार्यभाग पुढे असाच चालू होता. काही दिवसांनी एकच व्हिडिओ पाहून तिला कंटाळा आला. पण तिची समाजातील चांगली छबी मग ती कोणाकडे असे व्हिडिओ कशी मागणार. पण एकदा तिने गुगलवर हळूच हॉट व्हिडिओ म्हणून सर्च केले तर तिला खूप सार्या लिंक दिसून आल्या. प्रत्येक लिंकवर जाताना तिच्या लैगिंक शिक्षणात भर पडत होती. पुढें रोज रात्री तिचे हे सेक्सी व्हिडिओ पाहण्याचे सत्र चालू झाले. तिने जेव्हा पहिला व्हिडिओ पाहिला तेव्हा जर तिचे पहीलीचे शिक्षण झाले तर आता तिला लैगिंक शिक्षणात पदवीधर झालेल्या सारखे शिक्षण भेटले होते. पहिला व्हिडिओ पाहून तिची योनी ओलसर झाली की ती बैचेन होत असे पण त्यातील कमतरता इतर व्हिडिओ आणि सेक्स आर्टिकल वाचून तिच्या लक्षात आली होती. आता सेक्सी व्हिडिओ पाहून तिचा हात सर्रासपणे तिच्या निकरमध्ये घुसखोरी करत असे. तिच्या हाताचे मधले बोट तिच्या योनित घुसून बंकर उध्वस्त करत असे. काही दिवसांनी एक बोट कमी पडत असे तर तर मधल्या बोटाच्या मदतीला तर्जनी येत होती. मग दोन बोटे त्या योनित हैदोस घालत असे. जसे सफरचंद फार पूर्वीपासून झाडावरून जमिनीवरच कोसळत असे पण न्यूटनच्या गुरूत्वाकर्षणामुळे सार्या जगाला समजले की सफरचंद जमिनीवरच का पडते. नेमके तसेच हस्तमैथुन हे पूर्ण जगाला माहीत असले तरी आज त्याचा शोध केतकीला लागला होता. तिच्या चेहर्यावर तोच आनंद दिसत होता जसा न्यूटनच्या चेहर्यावर दिसला असेल किंबहूना न्यूटनपेक्षा जास्तच आनंद केतकीला झाला असावा असे प्रथम दर्शनी वाटत होते.
आता केतकीची थिअरी शिक्षण खूप झाले होते. तिला गरज भासत होते ते प्रॅक्टिकल शिक्षणाचे. पण ना तिचा कोणी बॉय फ्रेंड होता ना ती कोणाला प्रपोज करेल अशी अपेक्षा होती. पुरूषाशी नीट प्रेमळ कसे बोलायचे हे पण तिला माहित नव्हते फक्त तिच्या ऑफीसमध्ये असलेल्या पुरूषाशी ती ऑफीस टास्क संबंधी बोलत असे. इतर पुरूष तिच्यावर दबा धरून बसले होते पण ही काही पटणार नाही म्हणून तिच्या कुंपणात कोणी पुरूषी जनावर येत नव्हते. आता केतकीला एकच शक्यता हे सुख देऊ शकत होते ते म्हणजे कायदेशीर लग्न आणि त्यानंतर कायदेशीर मधुचंद्र. या मधुचंद्राच्या अनेक गोष्टी तिने मनात रंगवल्या होत्या. या मधुचंद्राच्या पलंगावरची स्वप्ने पाहताना तिचे बोट पुन्हा तिच्या योनित घुसून धरणाचे दरवाजे खुले करून तिची योनी फक्त ओलसर नव्हे तर ओलीचिंब करत असे. फक्त तो दिवस कधी येईल याची ती आतुरतेने वाट पाहत होती. तिचे बाबा श्रीधर पाटील आपल्या वर एका मुलीचा भार कमी व्हावा म्हणून पुण्यातील अनेक वधुवर सूचक मंडळ केंद्रात आपल्या मुलीची नोंदणी केली होती. तिचे शिक्षणपेक्षा तिचे फोटो पाहून येणार्या स्थळाची रेलचेल खूप होती. ती स्थळे पाहून श्रीधर पाटील सुखावत होते पण खूप मोठ्या हुंड्याची मागणी केली की त्यांचा फाटका खिसा त्याच्यावर हसत असे. अशी बरीच स्थळे फक्त हुंड्याच्या खूप मोठ्या मागणीमुळे गमावली होती. तसा श्रीधर पाटीलांनी काही पैसा अडका केतकीच्या लग्नसाठी बाजूला केला होता. पण मुलांच्या मागण्या आणि पाटील कुटुंबीयांची सेव्हींग यात खूप मोठी तफावत होती. सगळे पैसे केतकीच्या लग्नात संपले तर इतर तीन मुलीचे काय. या विचार मनात होता म्हणून केतकी अशा स्थळांना स्वतःहून नकार देत होती. सकाळी जरी तिने स्वाभिमानाने लग्नास नकार दिला तरी रात्री झोपण्यापूर्वी आपले प्रॅक्टिकल शिक्षण अजून लांबणीवर गेले याचा तिला त्रास होत असे. या त्रासाला औषध सध्या तरी तिच्याकडे हस्तमैथुन होते. ते ती हसत हसत करत होती. मधुचंद्र अद्याप तरी दूर होता.
केतकीच्या लग्नाची मोहीम काही फत्ते होत नव्हती. केतकीला दूर दूर फक्त निराशेचे वाळवंट दिसत होते. या अशा वाळवंटात केतकी आणि केतकीचे वडील जणू काही केतकीसाठी योग्य वर शोधत होते. एखादे चांगले स्थळ आलेच तर वाळवंटात जणू काही पाणी दिसावे तश्या त्याच्या आशा पल्लवित होत होत्या. पण जेव्हा मुलांच्या फॅमिलीकडून वाजवीपेक्षा जास्त हुंड्यांची मागणी केली जात असे तेव्हा त्या वाळवंटात दिसणारे पाणी हे पाणी नसून एखादे आभासी मृगजळ आहे याचा त्यांना अंदाज येत असे. या अशा बिकट परिस्थितीत केतकीसाठी एक स्थळ आले. मुलगा पुण्याचा होता पण कामानिमित्त मुंबईमध्ये एकटाच राहत होता. मुलांची फॅमिली हि पुण्यातच स्थायिक होती. स्थळाचे नाव औंदूबर देशमुख. वय वर्ष ३२ म्हणजे केतकीपेक्षा ६ वर्षाने मोठा होता. सावळा वर्ण, उंची ५ फूट ८ इंच, चेहरा नीट नेटका, राहणीमान साधे. शिक्षण हे ग्रॅज्यूट झाले होते म्हणजे केतकीपेक्षा कमी होते पण तो एका जाहिरात कंपनीमध्ये असिस्टंट मॅनेजर होता. ऑफिसच्या कामात तो खूप मेहनती होता पण हवे तसे यश त्याला भेटत नव्हते. बरीच जण त्याच्या कानामागून येऊन पुढे गेली होती. पण त्याचे काही प्रमोशन होत नव्हते. दरवर्षी अँप्रेझलमध्ये त्याच्या वाट्याला निराशा येत असे. पण आता त्याचे लग्न जवळ जवळ केतकी बरोबर ठरल्यात जमा होते.
औंदूबरच्या आईची महत्वाची अट होती जी एकविसाव्या शतकात तरी विचित्र वाटत होती ती म्हणजे तिच्या आईचे म्हणणे होते कि त्याच्या कुटुंबातील सूना जॉब करत नाहीत म्हणजे लग्नानंतर केतकीला जॉब करता येणार नाही. हि अट केतकीसाठी अन्याय कारक होती पण देशमूख घराण्याची हुंड्यासाठी काही मागणी नव्हती म्हणून केतकीचे वडील या स्थळाबद्दल फार सिरीयस होते.
